۽ زيارتن جي جاءِ تي گهمڻ ڦرڻ سان بيماري دور نه ٿيندي آهي.
نام کان سواءِ، امن ڪيئن ملندو؟ ||4||
هو ڪيترو به ڪوشش ڪري، هو پنهنجي نطفه ۽ ٻج تي ڪنٽرول نٿو ڪري سگهي.
هن جو دماغ ڊهي ٿو، ۽ هو جهنم ۾ پوي ٿو.
موت جي شهر ۾ جڪڙيل ۽ بند ڪيو ويو، هن کي تشدد ڪيو ويو آهي.
نالي کان سواءِ، سندس روح ڏک ۾ روئي ٿو. ||5||
ڪيترائي سڌا ۽ ڳوليندڙ، خاموش بابا ۽ ديمي ديوتا
هوٿا يوگا ذريعي پابندي جي مشق ڪندي پاڻ کي مطمئن نه ٿا ڪري سگهن.
جيڪو لفظ جي ڪلام تي غور ڪري ٿو ۽ گرو جي خدمت ڪري ٿو
- هن جو دماغ ۽ جسم بيڪار ٿي ويندو آهي، ۽ هن جو غرور ختم ٿي ويندو آهي. ||6||
تنهنجي فضل سان، مون کي سچو نالو ملي ٿو.
مان تنهنجي حرمت ۾، محبت جي عبادت ۾ رهي ٿو.
تنهنجي عقيدتمنديءَ لاءِ محبت منهنجي اندر ۾ اڀري آئي آهي.
گرو مُخ جي حيثيت ۾، مان رب جي نالي کي جپ ۽ غور ڪريان ٿو. ||7||
جڏهن انسان غرور ۽ غرور کان نجات حاصل ڪري ٿو، تڏهن سندس ذهن رب جي محبت ۾ غرق ٿي وڃي ٿو.
فريب ۽ منافقت تي عمل ڪري، هو خدا کي نٿو ڳولي.
گرو جي ڪلام کان سواءِ، هو رب جي دروازي کي ڳولي نه ٿو سگهي.
اي نانڪ، گرومخ حقيقت جي جوهر تي غور ڪري ٿو. ||8||6||
رامڪلي، پهرين مهل:
جيئن تون ايندين، تيئن ويندين، اي بيوقوف. جيئن تون پيدا ٿيو آهين، تيئن مرندين.
جيئن تون لذت جو مزو وٺندين، تيئن تون دردن کي به برداشت ڪندين. رب جي نالي کي وساري، خوفناڪ عالمي سمنڊ ۾ پئجي ويندؤ. ||1||
توهان جي جسم ۽ دولت کي ڏسي، توهان کي تمام فخر آهي.
سونهن ۽ جنسي خوشين لاءِ توهان جو پيار وڌي ٿو. نالو ڇو وساريو آھين ۽ شڪ ۾ ڇو ڀڄن ٿا؟ ||1||روڪ||
توهان سچ، پرهيز، خود نظم و ضبط يا عاجزي تي عمل نه ڪريو؛ تنهنجي ڳچيءَ جي اندر جو ڀوت سڪي ڪاٺ ۾ بدلجي ويو آهي.
توهان خيرات، عطيا، صفائي غسل يا سادگي تي عمل نه ڪيو آهي. ساد سنگت، حضور جي صحبت کان سواءِ، تنهنجي زندگي اجائي آهي. ||2||
لالچ ۾ وڪوڙيل، تو نالو وساري ڇڏيو آهي. اچڻ ۽ وڃڻ، تنهنجي زندگي تباهه ٿي وئي آهي.
جڏهن موت جو رسول توکي تنهنجي وارن کان پڪڙيندو ته توکي سزا ملندي. تون بي هوش آهين، ۽ موت جي وات ۾ پئجي وئي آهين. ||3||
ڏينهن ۽ رات، توهان کي حسد سان ٻين کي بدنام ڪيو. تنهنجي دل ۾، تنهنجو نه نالو آهي ۽ نه ئي سڀني لاءِ رحم.
گرو جي ڪلام جي بغير، توهان کي نجات يا عزت نه ملندي. رب جي نالي جي بغير، توهان دوزخ ۾ ويندا. ||4||
هڪ پل ۾، توهان مختلف لباسن ۾ تبديل ڪريو، هڪ جادوگر وانگر؛ توهان جذباتي وابستگي ۽ گناهه ۾ ڦاٿل آهيو.
تون هتي ۽ اتي مايا جي وسعت کي ڏسي ٿو. تون مايا جي وابستگي ۾ مست آهين. ||5||
توهان فسادي ڪم ڪري رهيا آهيو ۽ ظاهري ڏيکاءُ ڪندا آهيو، پر شبد جي ڄاڻ کان سواءِ توهان مونجهاري ۾ پئجي ويا آهيو.
انا پرستيءَ جي بيماريءَ ۾ تون وڏو درد ڀوڳين ٿو. گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، توهان هن بيماري کان نجات حاصل ڪري سگهو ٿا. ||6||
هن کي سڪون ۽ دولت ايندي ڏسي، بي ايمان سنسار هن جي دماغ ۾ غرور ٿي ويو.
پر جيڪو هن جسم ۽ دولت جو مالڪ آهي، اهو انهن کي ٻيهر واپس وٺي ٿو، ۽ پوءِ انسان کي اندر ۾ پريشاني ۽ درد محسوس ٿئي ٿو. ||7||
بلڪل آخري پل ۾، ڪجھ به نه ٿو توهان سان گڏ؛ سڀ ڪجهه رڳو سندس رحمت سان نظر اچي ٿو.
خدا اسان جو بنيادي ۽ لامحدود رب آهي؛ رب جي نالي کي دل ۾ رکڻ سان، ماڻهو پار ٿي وڃي ٿو. ||8||
تون مرڻ لاءِ روئين ٿو، پر تنهنجو روئڻ ڪير ٿو ٻڌي؟ مئل خوفناڪ عالمي سمنڊ ۾ نانگ ۾ ڪري ويا آهن.
پنهنجي خاندان، دولت، گھر ۽ محلات کي ڏسندي، بي ايمان سنوت بيڪار دنيا جي ڪمن ۾ پئجي ويو آهي. ||9||