8.4 ملين جاندار ذات جا سڀ رب لاءِ آرزو ڪن ٿا. جن کي هو متحد ڪري ٿو، اهي رب سان گڏ ٿيڻ لاءِ اچن ٿا.
اي نانڪ، گرو مُخ رب کي ڳولي ٿو، ۽ هميشه لاءِ رب جي نالي ۾ مشغول رهي ٿو. ||4||6||39||
سري راگ، ٽيون مهل:
رب جو نالو امن جو سمنڊ آهي. گرومخ ان کي حاصل ڪن ٿا.
نالي تي غور ڪرڻ، رات ۽ ڏينهن، اهي آساني سان ۽ سمجهه سان نام ۾ جذب ٿي ويندا آهن.
سندن باطن سچي رب ۾ غرق آهن. اهي رب جي پاڪائي ساراهه ڳائيندا آهن. ||1||
اي تقدير جا ڀائرو، دنيا بدحالي ۾ آهي، دوئي جي محبت ۾ مشغول آهي.
گرو جي حرم ۾، امن ملي ٿو، رات ۽ ڏينهن جي نالي تي غور ڪرڻ. ||1||روڪ||
سچا ماڻهو گندگي سان داغ نه هوندا آهن. رب جي ياد ڪرڻ سان سندن ذهن پاڪ رهي ٿو.
گرومخ لفظ جي لفظ کي محسوس ڪن ٿا؛ اهي رب جي نالي جي امرت ۾ غرق آهن.
گرو روحاني حڪمت جي شاندار روشني کي روشن ڪيو آهي، ۽ جهالت جي اونداهي کي ختم ڪيو ويو آهي. ||2||
پاڻ سڳورا منٺار آلوده آهن. اهي انا پرستي، بڇڙائي ۽ خواهش جي آلودگي سان ڀريل آهن.
شبد کان سواءِ، اها آلودگي نه ڌوئي وڃي. موت ۽ ٻيهر جنم جي چڪر ۾، اهي مصيبت ۾ وڃائي ڇڏيندا آهن.
هن عارضي ڊرامي ۾ مشغول، اهي نه هن دنيا ۾ نه گهر ۾ آهن ۽ نه آخرت ۾. ||3||
گرو مُخ لاءِ، رب جي نالي جي محبت جپ، گہرے مراقبي ۽ خود نظم و ضبط آهي.
گرو مُخ هميشه هڪ خالق جي نالي تي غور ڪندو آهي.
اي نانڪ، اسم تي غور ڪر، رب جو نالو، سڀني مخلوقات جو سهارو. ||4||7||40||
سري راگ، ٽيون مهل:
خود غرض انسان جذباتي وابستگي ۾ مشغول آهن؛ اهي متوازن يا جدا نه آهن.
اهي لفظ لفظ کي نٿا سمجهن. اُھي ھميشه دردن ۾ رھن ٿا، ۽ رب جي درٻار ۾ پنھنجي عزت وڃائين ٿا.
گرو مُخن پنهنجي انا کي ڇڏي ڏنو؛ نالي سان ملن ٿا، انهن کي سڪون ملي ٿو. ||1||
اي منهنجا ذهن، ڏينهن ۽ رات، تون هميشه خواهشن سان ڀريل آهين.
سچي گرو جي خدمت ڪريو، ۽ توهان جي جذباتي وابستگي مڪمل طور تي سڙي ويندي. پنهنجي دل جي گهر ۾ الڳ رهو. ||1||روڪ||
گرو مُخش چڱا ڪم ڪن ٿا ۽ اُڀرن ٿا. متوازن ۽ رب ۾ الڳ، اهي خوشيءَ ۾ آهن.
رات ۽ ڏينهن، اهي عبادت ڪندا آهن، ڏينهن ۽ رات. پنهنجي انا کي مات ڏيئي، اهي بي پرواهه آهن.
وڏي قسمت سان، مون کي ست سنگت، سچي جماعت ملي. مون رب کي ڳولي لڌو آهي، آسانيءَ ۽ خوشيءَ سان. ||2||
اُهو شخص پاڪ سادو ۽ دنيا کي ڇڏي ڏيڻ وارو آهي، جنهن جي دل اسم سان ڀريل آهي.
هن جي اندروني وجود کي ڪاوڙ يا اونداهي توانائيءَ سان ڇهيو ئي نه آهي. هن پنهنجي خود غرضي ۽ غرور وڃائي ڇڏيو آهي.
سچو گرو هن کي نام جو خزانو ظاهر ڪيو آهي، رب جي نالي؛ هو رب جي عظيم ذات ۾ پيئي ٿو، ۽ مطمئن آهي. ||3||
جنهن کي مليو آهي، تنهن ساد سنگت ۾ ڪيو آهي. ڪامل سٺي قسمت جي ذريعي، اهڙي متوازن لاتعلقي حاصل ٿئي ٿي.
پاڻ سڳورا گمراهيءَ ۾ ڀڄندا رهن ٿا، پر اهي سچي گرو کي نٿا سڃاڻن. اُهي اندر ۾ خود غرضيءَ سان جڙيل آهن.
اي نانڪ، جيڪي شيدائي آهن، سي رب جي نالي جي رنگ ۾ رنگجي ويا آهن. خدا جي خوف کان سواء، اهي هن رنگ کي ڪيئن برقرار رکي سگهندا؟ ||4||8||41||
سري راگ، ٽيون مهل:
پنهنجي اندر جي گهر ۾، واپار حاصل ٿئي ٿو. سڀ شيون اندر آهن.
هر لمحي، رهو نالو، رب جي نالي تي؛ گرومخ ان کي حاصل ڪن ٿا.
نام جو خزانو ناقابل فراموش آهي. وڏي خوش نصيبي سان، حاصل ٿئي ٿو. ||1||
اي منھنجا عقل ڇڏي ڏي بدمعاشي، غرور ۽ وڏائي.