ماجه، پنجين مهل:
دنيا جي حيات، ڌرتيءَ جي سنڀاليندڙ، پنهنجي رحمت جي بارش ڪئي آهي.
گروءَ جا پير منهنجي ذهن ۾ رهجي ويا آهن.
خالق مون کي پنهنجو ڪيو آهي. هن غم جي شهر کي تباهه ڪري ڇڏيو آهي. ||1||
سچو ذات منهنجي ذهن ۽ جسم ۾ رهي ٿو.
هاڻي مون لاءِ ڪابه جڳهه مشڪل نه ٿي لڳي.
سڀ بدڪار ۽ دشمن هاڻي منهنجا دوست ٿي ويا آهن. مان صرف پنهنجي رب ۽ مالڪ جي خواهشمند آهيان. ||2||
هو جيڪو ڪجهه ڪري ٿو، اهو سڀ ڪجهه پاڻ ڪري ٿو.
ڪو به سندس واٽ نه ڄاڻي سگهي.
هو پاڻ پنهنجي اوليائن جو مددگار ۽ مددگار آهي. خدا منهنجي شڪ ۽ گمان کي ڪڍي ڇڏيو آهي. ||3||
سندس لوٽس پير سندس عاجز ٻانهن جو سهارو آهن.
ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، رب جي نالي سان واپار ڪندا آهن.
سڪون ۽ سڪون ۾، اهي رب العالمين جي تسبيح جا گيت ڳائين ٿا. اي نانڪ، خدا هر جڳهه تي پکڙيل آهي. ||4||36||43||
ماجه، پنجين مهل:
سچو اُهو مندر آهي، جنهن ۾ انسان سچي رب جو ذڪر ڪندو آهي.
برڪت واري آهي اها دل، جنهن ۾ رب جي شان جا گيت ڳايا وڃن ٿا.
خوبصورت آهي اُها سرزمين، جتي رب جا عاجز بندا رهن ٿا. مان سچي نالي تي قربان آهيان. ||1||
سچي رب جي عظمت جو اندازو نٿو لڳائي سگهجي.
سندس تخليقي طاقت ۽ سندس فضل بيان نه ٿو ڪري سگهجي.
تنهنجا عاجز ٻانها توجهه ڪري، توجهه ڪري رهن ٿا. انهن جي ذهنن ۾ لفظ جو سچو خزانو آهي. ||2||
سچي ذات جي ساراهه وڏي خوش قسمتي سان ملي ٿي.
گرو جي فضل سان، رب جي شاندار حمد ڳائي ويندي آهي.
جيڪي توهان جي محبت سان ڀريل آهن، اهي توهان کي راضي آهن. سچو نالو سندن بينر ۽ نشان آهي. ||3||
سچي رب جي حدن کي ڪو به نٿو ڄاڻي.
سڀني هنڌن ۽ مفاصلن ۾، سچو ذات پکڙيل آهي.
اي نانڪ، هميشه سچي ذات تي غور ڪريو، دلين جي ڳولا ڪندڙ، سڀني جي ڄاڻندڙ. ||4||37||44||
ماجه، پنجين مهل:
خوبصورت رات آهي، ۽ خوبصورت آهي ڏينهن،
جڏهن ڪو سنتن جي سوسائٽيءَ ۾ شامل ٿئي ٿو ۽ امرت وارو نالو ڳائيندو آهي.
جيڪڏهن توهان مراقبي ۾ رب کي هڪ لمحي لاءِ به ياد ڪيو ٿا ته پوءِ توهان جي زندگي ثمر ۽ خوشحال ٿي ويندي. ||1||
رب جي نالي کي ياد ڪرڻ سان سڀ گناهه ٽٽي ويندا آهن.
ظاهري ۽ باطني طور تي، خداوند خدا هميشه اسان سان گڏ آهي.
خوف، خوف ۽ شڪ ڪامل گروءَ طرفان دور ڪيا ويا آهن. هاڻي مون کي هر هنڌ خدا نظر اچي ٿو. ||2||
خدا تمام طاقتور، وسيع، بلند ۽ لامحدود آهي.
نالو نون خزانن سان ڀريل آهي.
شروعات ۾، وچ ۾ ۽ آخر ۾، اتي خدا آهي. ٻيو ڪجهه به هن جي ويجهو نٿو اچي. ||3||
مون تي رحم ڪر، اي منھنجا پالڻھار، ٻاجھارو رحم ڪندڙ.
مان فقير آهيان، حضور جي پيرن جي مٽي گهران ٿو.
ٻانهو نانڪ هن تحفي لاءِ عرض ڪري ٿو: مون کي هميشه لاءِ رب تي غور ڪرڻ ڏيو. ||4||38||45||
ماجه، پنجين مهل:
تون هتي آهين، ۽ تون آخرت آهين.
سڀ مخلوقات ۽ مخلوقات تو ئي پيدا ڪيون آهن.
توکان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي، اي خالق. تون منهنجو سهارو ۽ منهنجو تحفظ آهين. ||1||
رب جي نالي جي جپڻ ۽ غور ڪرڻ سان زبان زنده رهي ٿي.
عظيم رب خدا باطني ڄاڻندڙ، دلين کي ڳوليندڙ آهي.
جيڪي خداوند جي خدمت ڪن ٿا تن کي سڪون ملي ٿو. اهي جوا ۾ پنهنجي جان نه وڃائيندا آهن. ||2||
تنهنجو عاجز ٻانهو، جنهن کي نام جي دوا ملي ٿي،