پهرين، توهان جي سماجي حيثيت اعلي آهي.
ٻيو، توهان کي سماج ۾ عزت آهي.
ٽيون، توهان جو گهر خوبصورت آهي.
پر تون ڏاڍو بدصورت آهين، پنهنجي ذهن ۾ خود غرور سان. ||1||
اي خوبصورت، پرڪشش، عقلمند ۽ هوشيار عورت:
توهان پنهنجي غرور ۽ وابستگي ۾ ڦاسي ويا آهيو. ||1||روڪ||
توهان جو باورچی خانه تمام صاف آهي.
تون غسل ڪر، پوڄا ڪر، ۽ پنھنجي پيشانيءَ تي ڳاڙھي رنگ جا نشان ڪر.
تون پنهنجي وات سان حڪمت جي ڳالهه ٿو ڪرين، پر تون غرور سان تباهه ٿي ويو آهين.
لالچ جي ڪتي تو کي هر طرح سان برباد ڪيو آهي. ||2||
تون پنھنجا پوشاڪ پائڻ ۽ لطف اندوز ٿيو؛
توهان ماڻهن کي متاثر ڪرڻ لاء سٺو عمل ڪريو؛
تون صندل ۽ مشڪ جو خوشبودار تيل لڳايو،
پر توهان جو مسلسل ساٿي ڪاوڙ جو شيطان آهي. ||3||
ٻيا ماڻهو شايد توهان جا واٽر ڪيريئر هجن.
هن دنيا ۾، توهان هڪ حڪمران ٿي سگهي ٿو.
سون، چاندي ۽ دولت توهان جي هجي،
پر توهان جي عمل جي نيڪي کي جنسي بدمعاشي طرفان تباهه ڪيو ويو آهي. ||4||
اهو روح، جنهن تي رب پنهنجي فضل جي نظر ڪئي آهي،
غلاميءَ مان نجات ملي ٿي.
ساد سنگت، پاڪ جي صحبت ۾ شامل ٿيڻ سان، رب پاڪ جي ذات حاصل ٿئي ٿي.
نانڪ چوي ٿو، اهو جسم ڪيترو ميوو آهي. ||5||
سڀئي نعمتون ۽ سڀ راحتون تو وٽ اينديون، جيئن خوش روح دلہن؛
تون تمام خوبصورت ۽ حڪمت وارو هوندو. ||1||سيڪنڊ پاز||12||
آسا، پنجين مهل، ايڪ ٿڪي 2:
جنهن کي جيئرو ڏٺو وڃي، سو ضرور مرندو.
پر اھو جيڪو مري ويو آھي سو ھميشه رھندو. ||1||
جيڪي جيئرا ئي مرن ٿا، سي هن موت جي ذريعي، جيئرا رهندا.
اهي رب، هار، هار جي نالي کي دوا طور پنهنجي وات ۾ رکن ٿا، ۽ گرو جي ڪلام جي ذريعي، اهي امرت ۾ پيئندا آهن. ||1||روڪ||
جسم جي مٽيءَ جو ٿانءُ ٽٽي پوندو.
جنهن ٽن صفتن کي ختم ڪري ڇڏيو، اهو پنهنجي باطن جي گهر ۾ رهي ٿو. ||2||
جيڪو مٿي چڙهندو، سو هيٺاهينءَ وارن علائقن ۾ اچي پوندو.
جيڪو زمين تي ليٽندو، ان کي موت هٿ نه ايندو. ||3||
جيڪي گھمندا رھن ٿا، تن کي ڪجھ به حاصل نه ٿو ٿئي.
جيڪي گرو جي تعليمات تي عمل ڪن ٿا، اهي ثابت قدم ۽ مستحڪم ٿي وڃن ٿا. ||4||
هي جسم ۽ روح سڀ رب جو آهي.
اي نانڪ، گروءَ سان ملي، مان خوش ٿيو آهيان. ||5||13||
آسا، پنجين مهل:
جسم جي پتلي کي وڏي مهارت سان ٺاهيو ويو آهي.
پڪ ڄاڻو ته اهو مٽي ٿي ويندو. ||1||
اي بي عقل بيوقوف، پنهنجي اصليت کي ياد ڪر.
پاڻ تي ايڏو غرور ڇو آهين؟ ||1||روڪ||
توهان مهمان آهيو، هڪ ڏينهن ۾ ٽي ماني ڏني وئي آهي.
ٻيون شيون توهان جي حوالي ڪيون ويون آهن. ||2||
تون رڳو نڪ، هڏا ۽ رت آهين، چمڙي ۾ ويڙهيل آهين
- اھو اھو آھي جنھن ۾ توھان کي فخر آھي! ||3||
جيڪڏهن تون هڪڙي ڳالهه کي به سمجهي سگهين ته پوءِ تون پاڪ ٿي ويندين.
سمجھ کان سواء، تون هميشه لاء ناپاڪ ٿي ويندي. ||4||
چوي ٿو نانڪ، مان قربان آهيان گرو تي.
هن جي ذريعي، مون کي رب حاصل ڪيو، سڀ ڄاڻندڙ بنيادي ذات. ||5||14||
آسا، پنجين مهل، ايڪ ٿڪي، چو پڌائي:
هڪ لمحو، هڪ ڏينهن، مون لاءِ ڪيترائي ڏينهن آهن.
منھنجو دماغ بچي نٿو سگھي- مان پنھنجي محبوب سان ڪيئن ملندس؟ ||1||
مان هن کان سواءِ هڪ ڏينهن، هڪ پل به برداشت نٿو ڪري سگهان.