هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
رامڪلي، ٽيون محل، پهريون بيت:
ست يوگا جي سونهري دور ۾، هرڪو سچ ڳالهائيندو هو.
هر گهر ۾، گرو جي تعليمات جي مطابق، ماڻهن طرفان عقيدت جي عبادت ڪئي وئي.
انهيءَ سونهري دور ۾، ڌرم جا چار پير هئا.
ڪيڏا گهٽ آهن اهي ماڻهو، جيڪي گرو مُخ جي حيثيت ۾ ان ڳالهه تي غور ڪن ۽ سمجهن. ||1||
چئن ئي دورن ۾ رب جو نالو جلال ۽ عظمت آهي.
جيڪو نالي کي مضبوطيءَ سان پڪڙي ٿو سو آزاد ٿي ويو. گروءَ کان سواءِ، ڪو به نالو حاصل نٿو ڪري. ||1||روڪ||
تريتا يوگا جي سلور ايج ۾، هڪ ٽنگ هٽائي وئي.
منافقت پکڙجي وئي، ۽ ماڻهو سمجهندا هئا ته رب پري آهي.
گرومخ اڃا تائين سمجهي ۽ محسوس ڪيو؛
نالو انھن جي اندر اندر رھيو، ۽ اھي امن ۾ ھئا. ||2||
ديواپور يوگا جي پيتل دور ۾، ٻهراڙي ۽ ٻٽي ذهنيت پيدا ٿي.
شڪ ۾ ڦاٿل، اهي ديوتا ڄاڻندا هئا.
هن پيتل دور ۾، ڌرم فقط ٻه پير بچيا هئا.
جيڪي گرو مُخ بڻجي ويا، اُنهن نالي کي اندر ۾ گهرايو. ||3||
ڪالي يوگا جي لوهي دور ۾، ڌرم کي فقط هڪ طاقت رهجي وئي هئي.
اهو صرف هڪ پير تي هلندو آهي؛ مايا سان محبت ۽ جذباتي وابستگي وڌي وئي آهي.
مايا سان پيار ۽ جذباتي لاڳاپو مڪمل اونداهي آڻيندو آهي.
جيڪڏهن ڪو ماڻهو سچو گرو سان ملي ٿو، ته هو نجات حاصل ڪري ٿو، رب جي نالي جي ذريعي. ||4||
سڄي عمر ۾، اتي صرف هڪ ئي سچو رب آهي.
سڀني جي وچ ۾، سچو رب آهي. ٻيو ڪو به نه آهي.
سچي رب جي حمد ڪرڻ سان، حقيقي سڪون حاصل ٿيندو آهي.
ڪيڏا نه ٿورا آهن، جيڪي گرو مُخ جي حيثيت ۾، نالو ڳائين ٿا. ||5||
سڀني عمرن ۾، نالو آخري، سڀ کان وڌيڪ شاندار آهي.
ڪيڏا نه نرالا آهن، جيڪي گرو مُخ سمجهي، اِها ڳالهه سمجهن ٿا.
جيڪو رب جي نالي تي غور ڪري ٿو، اهو عاجز آهي.
اي نانڪ، هر دور ۾، نالو جلال ۽ عظمت آهي. ||6||1||
رامڪلي، چوٿين مهل، پهريون بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
جيڪڏهن ڪو ماڻهو تمام گهڻو خوش قسمت آهي، ۽ وڏي قسمت سان برڪت وارو آهي، ته هو رب، هار، هار جي نالي جو غور ڪري ٿو.
رب جو نالو ڳائڻ سان هو سڪون حاصل ڪري، نالي ۾ ضم ٿي وڃي ٿو. ||1||
اي انسان، گرومخ جي حيثيت ۾، خدا جي عبادت ڪريو هميشه لاء.
توهان جي دل کي روشن ڪيو ويندو؛ گرو جي تعليمات ذريعي، پيار سان پنهنجو پاڻ کي رب ڏانهن منسوب ڪيو. تون رب جي نالي ۾ ضم ٿي، هار، هار. ||1||روڪ||
عظيم عطا ڪندڙ هيرن، زمرد، ياقوت ۽ موتين سان ڀريل آهي.
جنهن جي پيشانيءَ تي سٺي قسمت ۽ عظيم تقدير لکيل آهي، اهو گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، انهن کي کوٽي ڪڍي ٿو. ||2||
رب جو نالو زيور آهي، زمرد، ياقوت؛ ان کي کوٽي ٻاهر ڪڍي، گرو توهان جي هٿ ۾ رکي ڇڏيو آهي.
بدقسمت، خود ارادي وارو انسان ان کي حاصل نٿو ڪري. هي انمول زيور ٿلهي جي پردي پٺيان لڪيل آهي. ||3||
جيڪڏهن اهڙي اڳڀرائي ڪنهن جي پيشاني تي لکيل آهي ته پوءِ سچو گرو کيس پنهنجي خدمت ڪرڻ جو حڪم ڏئي ٿو.
اي نانڪ، پوءِ هن کي زيور ملي ٿو، جواهر. برڪت وارو، برڪت وارو آهي اهو جيڪو گرو جي تعليمات تي عمل ڪري ٿو، ۽ رب کي ڳولي ٿو. ||4||1||
رامڪلي، چوٿين مهل:
رب جي عاجز ٻانهن سان ملاقات، مون کي خوشي آهي؛ اهي رب جي عظيم واعظ جي تبليغ ڪن ٿا.
بڇڙائي جي گندگي مڪمل طور تي ڌوئي وئي آهي. ست سنگت ۾ شامل ٿيڻ، سچي جماعت، هڪ کي سمجھ ۾ برڪت حاصل آهي. ||1||