ڪامل گرو کي عزت ۽ ساراهيو ويو آهي؛ هن منهنجي ذهن جا درد دور ڪري ڇڏيا آهن. ||2||
مان پنهنجي مالڪ جو ٻانهو ۽ ٻانهو آهيان. مان هن جي ڪهڙي عظيم عظمت کي بيان ڪري سگهان ٿو؟
ڪامل مالڪ، پنهنجي مرضي جي رضا سان، معاف ڪري ٿو، ۽ پوءِ سچ تي عمل ڪري ٿو.
مان پنهنجي گروءَ تي قربان آهيان، جيڪو جدا ٿيلن کي ٻيهر متحد ڪري ٿو. ||3||
سندس ٻانهي ۽ ٻانهي جي عقل عظيم ۽ سچي آهي. اهو گرو جي عقل سان ٺهيل آهي.
جيڪي سچا آھن تن جي وجدان خوبصورت آھي. خود ارادي واري انسان جي عقل بيڪار آهي.
منهنجو دماغ ۽ جسم توهان جو آهي، خدا؛ شروعات کان وٺي، سچ منهنجو واحد سهارو رهيو آهي. ||4||
سچ ۾ مان بيٺو ۽ بيٺو آهيان. مان کائيندو آهيان ۽ سچ ڳالهائيندو آهيان.
منهنجي شعور ۾ سچ سان، مان سچ جي دولت گڏ ڪريان ٿو، ۽ سچ جي شاندار جوهر ۾ پيئندو آهيان.
سچ جي گھر ۾، سچو پالڻھار مون کي بچائيندو آھي. مان پيار سان گرو جي تعليمات جا لفظ ڳالهائيندو آهيان. ||5||
پاڻ سڳورو منٺو ڏاڍو سست هوندو آهي. هو بيابان ۾ ڦاسي پيو آهي.
هن کي چت ڏانهن ڇڪيو ويندو آهي، ۽ مسلسل ان کي ڇڪيندو آهي، هو ڦاسي ويو آهي؛ رب سان سندس ڳنڍڻو خراب ٿي ويو آهي.
گرو جي فضل سان، هڪ آزاد ٿي ويو آهي، سچ جي ابتدائي ٽرانس ۾ جذب ٿيو. ||6||
سندس ٻانهو مسلسل خدا جي محبت ۽ پيار سان ڀريل رهي ٿو.
سچي پالڻهار کان سواءِ، ڪوڙي، فاسق جو روح سڙي خاڪ ٿي ويندو آهي.
سڀ بڇڙا ڪم ڇڏي، حق جي ٻيڙيءَ ۾ چڙهيو. ||7||
جن نالو وساري ڇڏيو، تن جو نه ڪو گهر آهي، نه آرام جي جاءِ.
رب جو ٻانهو لالچ ۽ وابستگي کي ڇڏي رب جي نالي کي حاصل ڪري ٿو.
جيڪڏھن تون کيس بخشيندين، اي پالڻھار، پوءِ اھو توسان گڏ آھي. نانڪ قربان آهي. ||8||4||
مارو، پھريون مھل:
رب جو ٻانهو، گروءَ جي خوف جي ڪري، سمجهه ۽ آسانيءَ سان، پنهنجي مغرور غرور کي ڇڏي ڏئي ٿو.
ٻانهو پنهنجي رب ۽ مالڪ کي سڃاڻي ٿو. شاندار آهي سندس عظمت!
پنھنجي پالڻھار سان ملي، کيس سڪون ملي ٿو. سندس قدر بيان نه ٿو ڪري سگهجي. ||1||
مان پنهنجي رب ۽ مالڪ جو ٻانهو ۽ ٻانهو آهيان. سڀ شان منهنجي مالڪ کي آهي.
گرو جي فضل سان، مان بچي ويو آهيان، رب جي حرم ۾. ||1||روڪ||
غلام کي سڀ کان بهترين ڪم ڏنو ويو آهي، ماسٽر جي بنيادي حڪم طرفان.
ٻانهو ان جي حڪم کي سمجهي ٿو ۽ هميشه لاءِ سندس فرمانبرداري ڪري ٿو.
رب بادشاهه پاڻ معافي ڏئي ٿو؛ هن جي عظمت ڪيتري آهي! ||2||
هو پاڻ سچو آهي، ۽ سڀ ڪجهه سچو آهي. اهو گرو جي ڪلام جي ذريعي نازل ٿيو آهي.
اُهو ئي تنهنجي خدمت ڪري ٿو، جنهن کي تو ائين ڪرڻ جو حڪم ڏنو آهي.
سندس خدمت ڪرڻ کان سواءِ، ڪو به کيس نه ٿو ڳولي. دوئي ۽ شڪ ۾، برباد ٿي ويندا آهن. ||3||
اسان هن کي پنهنجي ذهن مان ڪيئن وساري سگهون ٿا؟ هو جيڪي تحفا ڏئي ٿو، اهي ڏينهون ڏينهن وڌن ٿا.
روح ۽ جسم، سڀ سندس آهن. هن اسان ۾ ساهه ڀريو.
جيڪڏھن اھو پنھنجي ٻاجھ ڏيکاري، پوء اسين سندس خدمت ڪندا آھيون. هن جي خدمت ڪندي، اسان سچ ۾ ملن ٿا. ||4||
اُهو ئي رب جو ٻانهو آهي، جيڪو جيئرو رهي مري ٿو، ۽ اندر مان انا کي ختم ڪري ٿو.
هن جا بند ٽٽندا آهن، هن جي خواهش جي باهه سڙي ويندي آهي، ۽ هو آزاد ٿي ويندو آهي.
نالي جو خزانو، رب جو نالو، سڀني جي اندر آهي، پر ڪيڏا ناياب آهن، جيڪي ان کي حاصل ڪري، گروم. ||5||
رب جي ٻانهن جي اندر، ڪا به فضيلت نه آهي. رب جو ٻانهو مڪمل طور تي ناگزير آهي.
توکان وڏو عطائي ڪونھي، اي پالڻھار. تون ئي معاف ڪندڙ آهين.
تنهنجو ٻانهو تنهنجي حڪم جي فرمانبرداري ڪري ٿو. هي تمام بهترين عمل آهي. ||6||
گُرو دنيا-سمندر ۾ امرت جو حوض آهي. جيڪو وڻندو آهي، اهو ميوو ملندو آهي.
نالي جو خزانو امرتا آڻيندو آهي؛ ان کي پنهنجي دل ۽ دماغ ۾ داخل ڪريو.