شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 766


ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ਗੁਣਹ ਕੇਰੀ ਛੋਡਿ ਅਵਗਣ ਚਲੀਐ ॥
saajh kareejai gunah keree chhodd avagan chaleeai |

اچو ته هڪ پارٽنرشپ ٺاهيو، ۽ اسان جي فضيلت کي حصيداري ڪريو؛ اچو ته پنهنجون غلطيون ڇڏي ان رستي تي هلون.

ਪਹਿਰੇ ਪਟੰਬਰ ਕਰਿ ਅਡੰਬਰ ਆਪਣਾ ਪਿੜੁ ਮਲੀਐ ॥
pahire pattanbar kar addanbar aapanaa pirr maleeai |

اچو ته اسان جي فضيلت کي ريشمي لباس وانگر پائڻ. اچو ته پاڻ کي سينگاريو، ۽ ميدان ۾ داخل ٿيو.

ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਬਹੀਐ ਭਲਾ ਕਹੀਐ ਝੋਲਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ॥
jithai jaae baheeai bhalaa kaheeai jhol amrit peejai |

اچو ته چڱائيءَ جي ڳالهه ڪريون، جتي به وڃون ۽ ويٺيون. اچو ته امبروسيل نيڪار کي ختم ڪريون، ۽ ان ۾ پيئون.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥
aap kare kis aakheeai hor kare na koee |

هو پاڻ ڪم ڪري ٿو؛ اسان کي ڪنهن کي شڪايت ڪرڻ گهرجي؟ ٻيو ڪو به نه ٿو ڪري.

ਆਖਣ ਤਾ ਕਉ ਜਾਈਐ ਜੇ ਭੂਲੜਾ ਹੋਈ ॥
aakhan taa kau jaaeeai je bhoolarraa hoee |

اڳتي وڌو ۽ کيس شڪايت ڪريو، جيڪڏھن اھو غلطي ڪري.

ਜੇ ਹੋਇ ਭੂਲਾ ਜਾਇ ਕਹੀਐ ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਿਉ ਭੁਲੈ ॥
je hoe bhoolaa jaae kaheeai aap karataa kiau bhulai |

جيڪڏھن ھو ڪا غلطي ڪري ٿو، اڳتي وڌو ۽ کيس شڪايت ڪريو. پر ڪيئن خالق پاڻ غلطي ڪري سگهي ٿو؟

ਸੁਣੇ ਦੇਖੇ ਬਾਝੁ ਕਹਿਐ ਦਾਨੁ ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਿਵੈ ॥
sune dekhe baajh kahiaai daan anamangiaa divai |

هو ڏسي ٿو، هو ٻڌي ٿو، ۽ اسان جي پڇڻ کان سواء، اسان جي پڇڻ کان سواء، هو پنهنجي تحفا ڏئي ٿو.

ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਦਾਤਾ ਜਗਿ ਬਿਧਾਤਾ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
daan dee daataa jag bidhaataa naanakaa sach soee |

عظيم عطا ڪندڙ، ڪائنات جو معمار، سندس تحفا ڏئي ٿو. اي نانڪ، هو سچو رب آهي.

ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥੪॥੧॥੪॥
aap kare kis aakheeai hor kare na koee |4|1|4|

هو پاڻ ڪم ڪري ٿو؛ اسان کي ڪنهن کي شڪايت ڪرڻ گهرجي؟ ٻيو ڪو به نه ٿو ڪري. ||4||1||4||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soohee mahalaa 1 |

سوهي، پهرين مهل:

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥
meraa man raataa gun ravai man bhaavai soee |

منھنجو دماغ سندس شان ۾ سمايل آھي. مان انهن کي ڳائيندو آهيان، ۽ هو منهنجي ذهن تي راضي آهي.

ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਸਾਚ ਕੀ ਸਾਚਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
gur kee paurree saach kee saachaa sukh hoee |

سچ پچ آهي گرو ڏانهن؛ سچي پالڻهار وٽ چڙهڻ سان ئي سڪون ملي ٿو.

ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਆਵੈ ਸਾਚ ਭਾਵੈ ਸਾਚ ਕੀ ਮਤਿ ਕਿਉ ਟਲੈ ॥
sukh sahaj aavai saach bhaavai saach kee mat kiau ttalai |

آسماني امن اچي ٿو؛ سچ مون کي خوش ڪري ٿو. اهي سچي تعليمات ڪڏهن به ڪيئن ختم ٿي سگهن ٿيون؟

ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਸੁਗਿਆਨੁ ਮਜਨੁ ਆਪਿ ਅਛਲਿਓ ਕਿਉ ਛਲੈ ॥
eisanaan daan sugiaan majan aap achhalio kiau chhalai |

هو پاڻ ناقابل بيان آهي. پاڪائي غسل، خيرات، روحاني ڏاهپ يا رسم وضو ڪرڻ سان هو ڪڏهن به ڪيئن ٺڳي سگهي ٿو؟

ਪਰਪੰਚ ਮੋਹ ਬਿਕਾਰ ਥਾਕੇ ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਨ ਦੋਈ ॥
parapanch moh bikaar thaake koorr kapatt na doee |

ڪوڙ، منافقت ۽ دوکي جي طرح فريب، لفافي ۽ فساد ختم ٿي ويندا آهن.

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥
meraa man raataa gun ravai man bhaavai soee |1|

منھنجو دماغ سندس شان ۾ سمايل آھي. مان انهن کي ڳائيندو آهيان، ۽ هو منهنجي ذهن تي راضي آهي. ||1||

ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ॥
saahib so saalaaheeai jin kaaran keea |

تنھنڪري پنھنجي پالڻھار ۽ پالڻھار جي ساراھ ڪريو، جنھن مخلوق کي پيدا ڪيو.

ਮੈਲੁ ਲਾਗੀ ਮਨਿ ਮੈਲਿਐ ਕਿਨੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
mail laagee man mailiaai kinai amrit peea |

گندگي آلوده ذهن تي لڪي رهي آهي؛ ڪيڏا ناياب آھن اُھي جيڪي امرت ۾ پيئندا آھن.

ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਗੁਰ ਪਹਿ ਮੋਲੁ ਕਰਾਇਆ ॥
math amrit peea ihu man deea gur peh mol karaaeaa |

هن Ambrosial Nectar کي ڇڪيو، ۽ ان ۾ پيئو؛ هن ذهن کي گرو ڏانهن وقف ڪريو، ۽ هو ان کي تمام گهڻو قدر ڏيندو.

ਆਪਨੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਹਜਿ ਪਛਾਤਾ ਜਾ ਮਨੁ ਸਾਚੈ ਲਾਇਆ ॥
aapanarraa prabh sahaj pachhaataa jaa man saachai laaeaa |

جڏهن مون پنهنجي ذهن کي سچي پالڻهار سان ڳنڍيو ته مون کي پنهنجي خدا کي سمجهه ۾ آيو.

ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵਾ ਕਿਉ ਮਿਲੈ ਹੋਇ ਪਰਾਇਆ ॥
tis naal gun gaavaa je tis bhaavaa kiau milai hoe paraaeaa |

مان هن سان گڏ رب جي شان جي ساراهه ڳائيندس، جيڪڏهن اهو هن کي راضي ڪري؛ مان هن لاءِ اجنبي هئڻ ڪري هن سان ڪيئن ملي سگهان ٿو؟

ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨॥
saahib so saalaaheeai jin jagat upaaeaa |2|

تنھنڪري پنھنجي پالڻھار ۽ پالڻھار جي ساراھ ڪريو، جنھن مخلوق کي پيدا ڪيو. ||2||

ਆਇ ਗਇਆ ਕੀ ਨ ਆਇਓ ਕਿਉ ਆਵੈ ਜਾਤਾ ॥
aae geaa kee na aaeio kiau aavai jaataa |

جڏهن هو اچي ٿو، پوءِ باقي ڇا بچي ٿو؟ پوءِ ڪو اچڻ يا وڃڻ ڪيئن ٿو ٿي سگهي؟

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਾਤਾ ॥
preetam siau man maaniaa har setee raataa |

جڏهن ذهن پنهنجي محبوب رب سان ٺهڪي اچي ٿو، ته اهو ان سان ملي ٿو.

ਸਾਹਿਬ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਚ ਕੀ ਬਾਤਾ ਜਿਨਿ ਬਿੰਬ ਕਾ ਕੋਟੁ ਉਸਾਰਿਆ ॥
saahib rang raataa sach kee baataa jin binb kaa kott usaariaa |

سچي ڳالهه آهي اُن جي، جيڪو پنهنجي رب ۽ مالڪ جي محبت ۾ رنگيل آهي، جنهن فقط بلبل مان جسم جو قلعو ٺاهيو آهي.

ਪੰਚ ਭੂ ਨਾਇਕੋ ਆਪਿ ਸਿਰੰਦਾ ਜਿਨਿ ਸਚ ਕਾ ਪਿੰਡੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥
panch bhoo naaeiko aap sirandaa jin sach kaa pindd savaariaa |

هو پنجن عنصرن جو مالڪ آهي. هو پاڻ خالق جو مالڪ آهي. هن جسم کي سچائي سان سينگاريو.

ਹਮ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ਤੂ ਸੁਣਿ ਪਿਆਰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
ham avaganiaare too sun piaare tudh bhaavai sach soee |

مان بيوقوف آهيان؛ ٻڌاءِ، اي منهنجا محبوب! جيڪو توکي وڻي سو سچو آهي.

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸਾਚੀ ਮਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
aavan jaanaa naa theeai saachee mat hoee |3|

جنهن کي سچي سمجهه ملي ٿي، اها نه ايندي ۽ نه وڃي. ||3||

ਅੰਜਨੁ ਤੈਸਾ ਅੰਜੀਐ ਜੈਸਾ ਪਿਰ ਭਾਵੈ ॥
anjan taisaa anjeeai jaisaa pir bhaavai |

اکين تي اهڙو عطر لڳايو، جو محبوب کي خوش ٿئي.

ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ॥
samajhai soojhai jaaneeai je aap jaanaavai |

مان هن کي سمجهان ٿو، سمجهان ٿو ۽ ڄاڻان ٿو، صرف ان صورت ۾ جڏهن هو پاڻ مون کي هن کي سڃاڻي ٿو.

ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਮਨੂਆ ਲੇਵਏ ॥
aap jaanaavai maarag paavai aape manooaa leve |

هو پاڻ مون کي رستو ڏيکاريندو آهي، ۽ هو پاڻ ئي مون کي ان طرف وٺي ويندو آهي، منهنجي ذهن کي متوجه ڪري.

ਕਰਮ ਸੁਕਰਮ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਕਉਣ ਅਭੇਵਏ ॥
karam sukaram karaae aape keemat kaun abheve |

هو پاڻ اسان کي چڱا ۽ خراب ڪم ڪرڻ جو سبب بڻائيندو آهي. پراسرار رب جي قيمت ڪير ڄاڻي سگهي ٿو؟

ਤੰਤੁ ਮੰਤੁ ਪਾਖੰਡੁ ਨ ਜਾਣਾ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
tant mant paakhandd na jaanaa raam ridai man maaniaa |

مون کي تانترڪ منتر، جادوئي منتر ۽ منافقي رسمن جي ڪا به خبر نه آهي. رب کي پنهنجي دل ۾ سمائڻ سان، منهنجو دماغ مطمئن ٿي ويو آهي.

ਅੰਜਨੁ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਤੇ ਸੂਝੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਜਾਨਿਆ ॥੪॥
anjan naam tisai te soojhai gurasabadee sach jaaniaa |4|

رب جي نالي جو عطر، صرف ان کي ئي سمجھ ۾ اچي ٿو جيڪو رب کي سڃاڻي ٿو، گرو جي ڪلام جي ذريعي. ||4||

ਸਾਜਨ ਹੋਵਨਿ ਆਪਣੇ ਕਿਉ ਪਰ ਘਰ ਜਾਹੀ ॥
saajan hovan aapane kiau par ghar jaahee |

منهنجا پنهنجا دوست آهن؛ مان ڪنهن اجنبي جي گهر ڇو وڃان؟

ਸਾਜਨ ਰਾਤੇ ਸਚ ਕੇ ਸੰਗੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
saajan raate sach ke sange man maahee |

منهنجا دوست سچي رب سان ڀريل آهن؛ هو انهن سان گڏ آهي، انهن جي ذهنن ۾.

ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਾਜਨ ਕਰਹਿ ਰਲੀਆ ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਬਾਇਆ ॥
man maeh saajan kareh raleea karam dharam sabaaeaa |

پنهنجي من ۾، اهي دوست خوشيءَ ۾ ملهائيندا آهن. تمام سٺو ڪرما، صداقت ۽ ڌرم،


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430