ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1257
ਨਿਤ ਨਿਤ ਲੇਹੁ ਨ ਛੀਜੈ ਦੇਹ ॥
nit nit lehu na chheejai deh |ان کي هر روز وٺو، ۽ توهان جو جسم ضايع نه ٿيندو.
ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਜਮੁ ਮਾਰੈ ਠੇਹ ॥੧॥
ant kaal jam maarai ttheh |1|آخري گهڙيءَ ۾، تون موت جي رسول کي ماريندين. ||1||
ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਖਾਹਿ ਗਵਾਰ ॥
aaisaa daaroo khaeh gavaar |تو اهڙي دوا وٺ اي بيوقوف،
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤੇਰੇ ਜਾਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit khaadhai tere jaeh vikaar |1| rahaau |جنهن سان توهان جي ڪرپشن ختم ٿي ويندي. ||1||روڪ||
ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਜੋਬਨੁ ਸਭੁ ਛਾਂਵ ॥
raaj maal joban sabh chhaanv |طاقت، دولت ۽ جواني سڀ رڳو ڇانوَ آهن،
ਰਥਿ ਫਿਰੰਦੈ ਦੀਸਹਿ ਥਾਵ ॥
rath firandai deeseh thaav |جيئن ته گاڏيون آهن جيڪي توهان چوڌاري ڦري رهيا آهيو.
ਦੇਹ ਨ ਨਾਉ ਨ ਹੋਵੈ ਜਾਤਿ ॥
deh na naau na hovai jaat |نه توهان جو جسم، نه توهان جي شهرت، نه توهان جي سماجي حيثيت توهان سان گڏ هلندي.
ਓਥੈ ਦਿਹੁ ਐਥੈ ਸਭ ਰਾਤਿ ॥੨॥
othai dihu aaithai sabh raat |2|آخرت ۾ اهو ڏينهن آهي، جڏهن ته هتي سڄي رات آهي. ||2||
ਸਾਦ ਕਰਿ ਸਮਧਾਂ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਘਿਉ ਤੇਲੁ ॥
saad kar samadhaan trisanaa ghiau tel |تنهنجي لذت جي لذت کي باهه جي ڪاٺي، تنهنجي لالچ کي گهيرو،
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਗਨੀ ਸਿਉ ਮੇਲੁ ॥
kaam krodh aganee siau mel |۽ توهان جي جنسي خواهش ۽ ڪاوڙ کائڻ واري تيل؛ ان کي باهه ۾ ساڙيو.
ਹੋਮ ਜਗ ਅਰੁ ਪਾਠ ਪੁਰਾਣ ॥
hom jag ar paatth puraan |ڪي ساڙڻ جو نذرانو ڏيندا آهن، مقدس عيدون ملهائيندا آهن ۽ پراڻا پڙهندا آهن.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣ ॥੩॥
jo tis bhaavai so paravaan |3|جيڪا شيءِ خدا جي مرضي آهي، اها قبول آهي. ||3||
ਤਪੁ ਕਾਗਦੁ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਨੀਸਾਨੁ ॥
tap kaagad teraa naam neesaan |شديد مراقبو ڪاغذ آهي، ۽ توهان جو نالو نشان آهي.
ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਏਹੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥
jin kau likhiaa ehu nidhaan |جن لاءِ هي خزانو حڪم ڪيو ويو آهي،
ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਦਿਸਹਿ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥
se dhanavant diseh ghar jaae |مالدار نظر اچن ٿا جڏهن اهي پنهنجي حقيقي گهر پهچي ويندا آهن.
ਨਾਨਕ ਜਨਨੀ ਧੰਨੀ ਮਾਇ ॥੪॥੩॥੮॥
naanak jananee dhanee maae |4|3|8|اي نانڪ، برڪت وارو آهي اها ماءُ جنهن انهن کي جنم ڏنو. ||4||3||8||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥
malaar mahalaa 1 |مالار، پهرين مهل:
ਬਾਗੇ ਕਾਪੜ ਬੋਲੈ ਬੈਣ ॥
baage kaaparr bolai bain |تون اڇا ڪپڙا پائين، ۽ مٺيون ڳالهيون ڪر.
ਲੰਮਾ ਨਕੁ ਕਾਲੇ ਤੇਰੇ ਨੈਣ ॥
lamaa nak kaale tere nain |توهان جي نڪ تيز آهي، ۽ توهان جون اکيون ڪارا آهن.
ਕਬਹੂੰ ਸਾਹਿਬੁ ਦੇਖਿਆ ਭੈਣ ॥੧॥
kabahoon saahib dekhiaa bhain |1|ڇا تو ڪڏهن پنهنجي پالڻهار کي ڏٺو آهي، اي ڀيڻ؟ ||1||
ਊਡਾਂ ਊਡਿ ਚੜਾਂ ਅਸਮਾਨਿ ॥
aooddaan aoodd charraan asamaan |اي منهنجا قادر مطلق ۽ مالڪ،
ਸਾਹਿਬ ਸੰਮ੍ਰਿਥ ਤੇਰੈ ਤਾਣਿ ॥
saahib samrith terai taan |تنهنجي قدرت سان، مان اڏامندو ۽ اُڀرندو آهيان، ۽ آسمان ڏانهن چڙهندو آهيان.
ਜਲਿ ਥਲਿ ਡੂੰਗਰਿ ਦੇਖਾਂ ਤੀਰ ॥
jal thal ddoongar dekhaan teer |مان کيس پاڻيءَ ۾، زمين تي، جبلن ۾، دريائن جي ڪنارن تي،
ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਸਾਹਿਬੁ ਬੀਰ ॥੨॥
thaan thanantar saahib beer |2|سڀني هنڌن ۽ وچ ۾، اي ڀاءُ. ||2||
ਜਿਨਿ ਤਨੁ ਸਾਜਿ ਦੀਏ ਨਾਲਿ ਖੰਭ ॥
jin tan saaj dee naal khanbh |هن جسم کي ٺاهيو، ۽ ان کي پرن ڏني؛
ਅਤਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਉਡਣੈ ਕੀ ਡੰਝ ॥
at trisanaa uddanai kee ddanjh |هن اُن کي وڏي اُڃ ۽ اڏامڻ جي خواهش ڏني.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾਂ ਬੰਧਾਂ ਧੀਰ ॥
nadar kare taan bandhaan dheer |جڏهن هو پنهنجي فضل جي نظر ڏئي ٿو، مون کي تسلي ۽ تسلي ملي آهي.
ਜਿਉ ਵੇਖਾਲੇ ਤਿਉ ਵੇਖਾਂ ਬੀਰ ॥੩॥
jiau vekhaale tiau vekhaan beer |3|جيئن هو مون کي ڏيکاري ٿو، تيئن آءٌ ڏسان ٿو، اي ڀاءُ. ||3||
ਨ ਇਹੁ ਤਨੁ ਜਾਇਗਾ ਨ ਜਾਹਿਗੇ ਖੰਭ ॥
n ihu tan jaaeigaa na jaahige khanbh |نه هي جسم، نه ان جا پر، آخرت ۾ ويندا.
ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਕਾ ਸਨਬੰਧ ॥
paunai paanee aganee kaa sanabandh |اهو هوا، پاڻي ۽ باهه جو ميلاپ آهي.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਜਪੀਐ ਕਰਿ ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ॥
naanak karam hovai japeeai kar gur peer |اي نانڪ، جيڪڏهن اهو فاني جي ڪرم ۾ آهي، ته پوء هو رب تي غور ڪري ٿو، گرو سان گڏ پنهنجي روحاني استاد جي حيثيت ۾.
ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ॥੪॥੪॥੯॥
sach samaavai ehu sareer |4|4|9|هي جسم سچ ۾ جذب ٿي ويو آهي. ||4||4||9||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥
malaar mahalaa 3 chaupade ghar 1 |مالار، ٽيون مهل، چو-پٺي، پهريون بيت:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥
nirankaar aakaar hai aape aape bharam bhulaae |بي صورت رب پاڻ ٺاهيل آهي. هو پاڻ کي شڪ ۾ ڦاسائي ٿو.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਲਾਏ ॥
kar kar karataa aape vekhai jit bhaavai tith laae |مخلوق کي تخليق ڪندي، خالق پاڻ ان کي ڏسي ٿو. هو اسان کي حڪم ڏئي ٿو جيئن هو چاهي ٿو.
ਸੇਵਕ ਕਉ ਏਹਾ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਕਉ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਏ ॥੧॥
sevak kau ehaa vaddiaaee jaa kau hukam manaae |1|ان جي ٻانهن جي سچي عظمت اها آهي ته هو رب جي حڪم جي تعميل ڪري. ||1||
ਆਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਲਹੀਐ ॥
aapanaa bhaanaa aape jaanai gur kirapaa te laheeai |صرف هو پاڻ ڄاڻي ٿو سندس مرضي. گرو جي فضل سان، اهو پڪڙيو ويو آهي.
ਏਹਾ ਸਕਤਿ ਸਿਵੈ ਘਰਿ ਆਵੈ ਜੀਵਦਿਆ ਮਰਿ ਰਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ehaa sakat sivai ghar aavai jeevadiaa mar raheeai |1| rahaau |شيو ۽ شڪتي جي اها راند جڏهن هن جي گهر ۾ ايندي آهي ته هو جيئرو ئي مري ويندو آهي. ||1||روڪ||
ਵੇਦ ਪੜੈ ਪੜਿ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸਾ ॥
ved parrai parr vaad vakhaanai brahamaa bisan mahesaa |اهي ويد پڙهن ٿا، ۽ انهن کي ٻيهر پڙهن ٿا، ۽ برهما، وشنو ۽ شيو بابت بحث ۾ مشغول آهن.
ਏਹ ਤ੍ਰਿਗੁਣ ਮਾਇਆ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਜਨਮ ਮਰਣ ਕਾ ਸਹਸਾ ॥
eh trigun maaeaa jin jagat bhulaaeaa janam maran kaa sahasaa |هن ٽن مرحلن واري مايا سڄي دنيا کي موت ۽ ڄمڻ جي باري ۾ گمراهه ڪيو آهي.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਚੂਕੈ ਮਨਹੁ ਅੰਦੇਸਾ ॥੨॥
guraparasaadee eko jaanai chookai manahu andesaa |2|گرو جي فضل سان، هڪ رب کي سڃاڻو، ۽ توهان جي دماغ جي پريشاني ختم ٿي ويندي. ||2||
ਹਮ ਦੀਨ ਮੂਰਖ ਅਵੀਚਾਰੀ ਤੁਮ ਚਿੰਤਾ ਕਰਹੁ ਹਮਾਰੀ ॥
ham deen moorakh aveechaaree tum chintaa karahu hamaaree |مان حليم، بيوقوف ۽ بي فڪر آهيان، پر تڏهن به، تون منهنجو خيال رک.
ਹੋਹੁ ਦਇਆਲ ਕਰਿ ਦਾਸੁ ਦਾਸਾ ਕਾ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਤੁਮਾਰੀ ॥
hohu deaal kar daas daasaa kaa sevaa karee tumaaree |مون تي رحم ڪر ۽ مون کي پنهنجي ٻانهن جو ٻانهو ڪر ته مان تنهنجي خدمت ڪريان.
ਏਕੁ ਨਿਧਾਨੁ ਦੇਹਿ ਤੂ ਅਪਣਾ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥੩॥
ek nidhaan dehi too apanaa ahinis naam vakhaanee |3|مهرباني ڪري مون کي هڪ اسم جو خزانو عطا فرماءِ ته مان ان کي ڏينهن رات جاپ ڪريان. ||3||
ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝਹੁ ਕੋਈ ਐਸਾ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥
kahat naanak guraparasaadee boojhahu koee aaisaa kare veechaaraa |نانڪ چوي ٿو، گرو جي فضل سان، سمجھ. شايد ئي ڪو ان ڳالهه تي غور ڪري.
ਜਿਉ ਜਲ ਊਪਰਿ ਫੇਨੁ ਬੁਦਬੁਦਾ ਤੈਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥
jiau jal aoopar fen budabudaa taisaa ihu sansaaraa |جھاگ جيئن پاڻيءَ جي مٿاڇري تي اڀري ٿو، ائين ئي هيءَ دنيا آهي.