شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 467


ਸੇਵ ਕੀਤੀ ਸੰਤੋਖੀੲਂੀ ਜਿਨੑੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ॥
sev keetee santokheenee jinaee sacho sach dhiaaeaa |

خدمت ڪرڻ وارا راضي آهن. اُهي سچن جي سچائيءَ تي غور ڪندا آهن.

ਓਨੑੀ ਮੰਦੈ ਪੈਰੁ ਨ ਰਖਿਓ ਕਰਿ ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਧਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥
onaee mandai pair na rakhio kar sukrit dharam kamaaeaa |

اهي پنهنجا پير گناهه ۾ نه ٿا رکن، پر نيڪ عمل ڪن ٿا ۽ مذهب ۾ نيڪيءَ سان رهن ٿا.

ਓਨੑੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋੜੇ ਬੰਧਨਾ ਅੰਨੁ ਪਾਣੀ ਥੋੜਾ ਖਾਇਆ ॥
onaee duneea torre bandhanaa an paanee thorraa khaaeaa |

اهي دنيا جي بندن کي ساڙي ڇڏيندا آهن، ۽ اناج ۽ پاڻي جي سادي غذا کائيندا آهن.

ਤੂੰ ਬਖਸੀਸੀ ਅਗਲਾ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਚੜਹਿ ਸਵਾਇਆ ॥
toon bakhaseesee agalaa nit deveh charreh savaaeaa |

تون وڏو بخشيندڙ آهين؛ توهان مسلسل ڏيو ٿا، هر روز وڌيڪ ۽ وڌيڪ.

ਵਡਿਆਈ ਵਡਾ ਪਾਇਆ ॥੭॥
vaddiaaee vaddaa paaeaa |7|

ان جي عظمت سان، عظيم رب حاصل ٿئي ٿو. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਪੁਰਖਾਂ ਬਿਰਖਾਂ ਤੀਰਥਾਂ ਤਟਾਂ ਮੇਘਾਂ ਖੇਤਾਂਹ ॥
purakhaan birakhaan teerathaan tattaan meghaan khetaanh |

مرد، وڻ، زيارت جا مقدس مزار، مقدس دريائن جا ڪنارا، ڪڪر، ميدان،

ਦੀਪਾਂ ਲੋਆਂ ਮੰਡਲਾਂ ਖੰਡਾਂ ਵਰਭੰਡਾਂਹ ॥
deepaan loaan manddalaan khanddaan varabhanddaanh |

جزائر، براعظم، دنيا، شمسي نظام، ۽ ڪائنات؛

ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਉਤਭੁਜਾਂ ਖਾਣੀ ਸੇਤਜਾਂਹ ॥
anddaj jeraj utabhujaan khaanee setajaanh |

تخليق جا چار ذريعا - اوندهه مان ڄائو، پيٽ مان ڄائو، زمين مان ڄائو ۽ پگهر مان پيدا ٿيو.

ਸੋ ਮਿਤਿ ਜਾਣੈ ਨਾਨਕਾ ਸਰਾਂ ਮੇਰਾਂ ਜੰਤਾਹ ॥
so mit jaanai naanakaa saraan meraan jantaah |

ساگر، جبل، ۽ سڀ مخلوقات - اي نانڪ، انهن جي حالت صرف هو ڄاڻي ٿو.

ਨਾਨਕ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਸੰਮਾਲੇ ਸਭਨਾਹ ॥
naanak jant upaae kai samaale sabhanaah |

اي نانڪ، جاندارن کي پيدا ڪري، هو انهن سڀني کي پالي ٿو.

ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣਾ ਕੀਆ ਚਿੰਤਾ ਭਿ ਕਰਣੀ ਤਾਹ ॥
jin karatai karanaa keea chintaa bhi karanee taah |

جنهن مخلوق کي خلقيو آهي، ان جو به خيال رکي ٿو.

ਸੋ ਕਰਤਾ ਚਿੰਤਾ ਕਰੇ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ਜਗੁ ॥
so karataa chintaa kare jin upaaeaa jag |

هو، خالق جنهن دنيا ٺاهي آهي، ان جي پرواهه ڪري ٿو.

ਤਿਸੁ ਜੋਹਾਰੀ ਸੁਅਸਤਿ ਤਿਸੁ ਤਿਸੁ ਦੀਬਾਣੁ ਅਭਗੁ ॥
tis johaaree suasat tis tis deebaan abhag |

هن جي اڳيان آئون سجدو ڪريان ٿو ۽ پنهنجو احترام پيش ڪريان ٿو. سندس شاهي ڪورٽ ابدي آهي.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਆ ਟਿਕਾ ਕਿਆ ਤਗੁ ॥੧॥
naanak sache naam bin kiaa ttikaa kiaa tag |1|

اي نانڪ، سچي نالي کان سواءِ، هندن جي اڳيان واري نشان يا سندن مقدس ڌاڳي جو ڪهڙو فائدو؟ ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਲਖ ਨੇਕੀਆ ਚੰਗਿਆਈਆ ਲਖ ਪੁੰਨਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥
lakh nekeea changiaaeea lakh punaa paravaan |

ھزارين نيڪيون ۽ نيڪ عمل ۽ ھزارين برڪت وارا خيرات،

ਲਖ ਤਪ ਉਪਰਿ ਤੀਰਥਾਂ ਸਹਜ ਜੋਗ ਬੇਬਾਣ ॥
lakh tap upar teerathaan sahaj jog bebaan |

مقدس مزارن تي سوين هزارين تپسيا، ۽ بيابان ۾ سهج يوگا جي مشق،

ਲਖ ਸੂਰਤਣ ਸੰਗਰਾਮ ਰਣ ਮਹਿ ਛੁਟਹਿ ਪਰਾਣ ॥
lakh sooratan sangaraam ran meh chhutteh paraan |

سوين هزارين جرئت وارا ڪارناما ۽ جنگ جي ميدان ۾ زندگي جي سانس کي ڇڏي ڏيڻ،

ਲਖ ਸੁਰਤੀ ਲਖ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਪੜੀਅਹਿ ਪਾਠ ਪੁਰਾਣ ॥
lakh suratee lakh giaan dhiaan parreeeh paatth puraan |

سوين هزارين خدائي سمجھه، سوين هزارين خدائي حڪمتون ۽ مراقبو ۽ ويد ۽ پراڻن جا پڙهڻ

ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣਾ ਕੀਆ ਲਿਖਿਆ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥
jin karatai karanaa keea likhiaa aavan jaan |

- خالق جي اڳيان جنهن مخلوق کي پيدا ڪيو، ۽ جنهن اچڻ ۽ وڃڻ جو حڪم ڏنو،

ਨਾਨਕ ਮਤੀ ਮਿਥਿਆ ਕਰਮੁ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
naanak matee mithiaa karam sachaa neesaan |2|

اي نانڪ، اهي سڀ ڳالهيون ڪوڙ آهن. سچو آهي سندس فضل جو نشان. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਤੂੰ ਜਿਨਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥
sachaa saahib ek toon jin sacho sach varataaeaa |

تون ئي سچو رب آهين. حقيقتن جي سچائي هر هنڌ ڦهليل آهي.

ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਸਚੁ ਤਾ ਤਿਨੑੀ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥
jis toon dehi tis milai sach taa tinaee sach kamaaeaa |

اھو اڪيلو سچ حاصل ڪري ٿو، جنھن کي توھان ڏيو ٿا. پوء، هو سچ تي عمل ڪري ٿو.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਸਚੁ ਵਸਾਇਆ ॥
satigur miliaai sach paaeaa jina kai hiradai sach vasaaeaa |

سچي گروءَ سان ملڻ، سچ ملي ٿو. هن جي دل ۾، سچائي رهي ٿي.

ਮੂਰਖ ਸਚੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
moorakh sach na jaananaee manamukhee janam gavaaeaa |

بيوقوف حقيقت کي نٿا ڄاڻن. پاڻ سڳورا پنهنجي زندگي اجائي برباد ڪندا آهن.

ਵਿਚਿ ਦੁਨੀਆ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥੮॥
vich duneea kaahe aaeaa |8|

اهي به دنيا ۾ ڇو آيا آهن؟ ||8||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਪੜਿ ਪੜਿ ਗਡੀ ਲਦੀਅਹਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਭਰੀਅਹਿ ਸਾਥ ॥
parr parr gaddee ladeeeh parr parr bhareeeh saath |

توھان پڙھي سگھوٿا ۽ پڙھي سگھوٿا ڪيترائي ڪتاب؛ توھان پڙھي سگھوٿا ۽ پڙھي سگھوٿا وسيع ڪثرت جا ڪتاب.

ਪੜਿ ਪੜਿ ਬੇੜੀ ਪਾਈਐ ਪੜਿ ਪੜਿ ਗਡੀਅਹਿ ਖਾਤ ॥
parr parr berree paaeeai parr parr gaddeeeh khaat |

توھان پڙھي سگھوٿا ۽ پڙھي سگھو ٿا ٻيڙيءَ تي ڀريل ڪتاب؛ توهان پڙهي سگهو ٿا ۽ پڙهي سگهو ٿا ۽ انهن سان کڏ ڀريو.

ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਬਰਸ ਬਰਸ ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਮਾਸ ॥
parreeeh jete baras baras parreeeh jete maas |

توھان انھن کي پڙھي سگھوٿا سال بہ سال؛ توهان انهن کي پڙهي سگهو ٿا جيئن ڪيترا مهينا آهن.

ਪੜੀਐ ਜੇਤੀ ਆਰਜਾ ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਸਾਸ ॥
parreeai jetee aarajaa parreeeh jete saas |

توھان انھن کي پنھنجي سڄي زندگي پڙھي سگھو ٿا. توهان انهن کي هر سانس سان پڙهي سگهو ٿا.

ਨਾਨਕ ਲੇਖੈ ਇਕ ਗਲ ਹੋਰੁ ਹਉਮੈ ਝਖਣਾ ਝਾਖ ॥੧॥
naanak lekhai ik gal hor haumai jhakhanaa jhaakh |1|

اي نانڪ، ڪنهن به حساب ۾ صرف هڪ شيءِ آهي: باقي سڀ ڪجهه بيڪار ۽ بيڪار ڳالهيون انا ۾. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਪੜਿਆ ॥ ਤੇਤਾ ਕੜਿਆ ॥
likh likh parriaa | tetaa karriaa |

جيترو وڌيڪ لکندو ۽ پڙهندو، اوترو وڌيڪ جلندو.

ਬਹੁ ਤੀਰਥ ਭਵਿਆ ॥ ਤੇਤੋ ਲਵਿਆ ॥
bahu teerath bhaviaa | teto laviaa |

مقدس زيارتن تي جيترو گھمندو، اوترو ئي بيڪار ڳالھائيندو.

ਬਹੁ ਭੇਖ ਕੀਆ ਦੇਹੀ ਦੁਖੁ ਦੀਆ ॥
bahu bhekh keea dehee dukh deea |

جيڪو جيترو وڌيڪ مذهبي لباس پائيندو آهي، اوترو ئي وڌيڪ هن جي جسم ۾ درد ٿيندو آهي.

ਸਹੁ ਵੇ ਜੀਆ ਅਪਣਾ ਕੀਆ ॥
sahu ve jeea apanaa keea |

اي منھنجا جان، توکي پنھنجي عملن جا نتيجا ڀوڳڻا پوندا.

ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਇਆ ਸਾਦੁ ਗਵਾਇਆ ॥
an na khaaeaa saad gavaaeaa |

جيڪو اناج نه کائي، سو ذائقو وڃائي ويٺو.

ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
bahu dukh paaeaa doojaa bhaaeaa |

دوئيءَ جي محبت ۾، وڏو درد حاصل ڪري ٿو.

ਬਸਤ੍ਰ ਨ ਪਹਿਰੈ ॥ ਅਹਿਨਿਸਿ ਕਹਰੈ ॥
basatr na pahirai | ahinis kaharai |

جيڪو لباس نه پائيندو آهي، سو ڏينهن رات تڪليف ۾ رهندو آهي.

ਮੋਨਿ ਵਿਗੂਤਾ ॥ ਕਿਉ ਜਾਗੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਸੂਤਾ ॥
mon vigootaa | kiau jaagai gur bin sootaa |

خاموشيءَ سان، هو تباهه ٿي ويو آهي. ننڊ ۾ سمهي پوندڙ گروءَ کان سواءِ ڪيئن جاڳندو؟

ਪਗ ਉਪੇਤਾਣਾ ॥ ਅਪਣਾ ਕੀਆ ਕਮਾਣਾ ॥
pag upetaanaa | apanaa keea kamaanaa |

جيڪو ننگي پيرن ۾ وڃي ٿو، سو پنهنجي ئي عملن جو شڪار ٿئي ٿو.

ਅਲੁ ਮਲੁ ਖਾਈ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ਪਾਈ ॥
al mal khaaee sir chhaaee paaee |

جيڪو گندگي کائي ٿو ۽ پنهنجي مٿي تي خاڪ اڇلائي ٿو

ਮੂਰਖਿ ਅੰਧੈ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
moorakh andhai pat gavaaee |

انڌو بيوقوف پنهنجي عزت وڃائي ٿو.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਛੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
vin naavai kichh thaae na paaee |

نالي کان سواءِ، ڪا به شيءِ ڪم نه ايندي آهي.

ਰਹੈ ਬੇਬਾਣੀ ਮੜੀ ਮਸਾਣੀ ॥
rahai bebaanee marree masaanee |

جيڪو بيابان ۾، قبرستانن ۽ قبرستانن ۾ رهي ٿو

ਅੰਧੁ ਨ ਜਾਣੈ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥
andh na jaanai fir pachhutaanee |

اھو انڌو ماڻھو رب کي نٿو سڃاڻي. هو آخر ۾ پشيمان ۽ توبهه ڪندو آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430