سڀ ديوتا، خاموش بابا، اندرا، شيو ۽ يوگين کي رب جي حدن کي نه مليو آهي.
برهما به نه آهي جيڪو ويدن تي غور ڪري ٿو. مان رب تي غور ڪرڻ نه ڇڏيندس، هڪ پل لاءِ به.
متعور جو خدا حليم تي رحم ڪندڙ آهي. هو سڄي ڪائنات ۾ سنگت کي برڪت ۽ بلند ڪري ٿو.
گرو رام داس، دنيا کي بچائڻ لاء، گرو جي روشني کي گرو ارجن ۾ شامل ڪيو. ||4||
هن دنيا جي عظيم اونداهين ۾، رب پاڻ کي ظاهر ڪيو، گرو ارجن جي روپ ۾.
متهورا چوي ٿو، جيڪي نام جي امرت ۾ پيئندا آهن، انهن کان ڪروڙين درد دور ٿي ويندا آهن.
اي فاني، هي رستو نه ڇڏ. اهو نه سوچيو ته خدا ۽ گرو ۾ ڪو فرق آهي.
ڪامل رب خدا پاڻ کي ظاهر ڪيو آهي؛ هو گرو ارجن جي دل ۾ رهي ٿو. ||5||
جيستائين منهنجي پيشانيءَ تي لکيل تقدير چالو نه ٿيو، تيستائين مان هر طرف ڊوڙندو گم ٿي ويس.
مان ڪالي يوگا جي هن اونداهي دور جي خوفناڪ عالمي سمنڊ ۾ ٻڏي رهيو هوس، ۽ منهنجو پشيمان ڪڏهن به ختم نه ٿيندو.
اي متهورا، هن ضروري حقيقت تي غور ڪريو: دنيا کي بچائڻ لاء، رب پاڻ کي جنم ڏنو.
جيڪو به گرو ارجن ديوي تي غور ڪندو، ان کي ٻيهر جنم جي دردناڪ پيٽ مان گذرڻ نه پوندو. ||6||
ڪالي يوگا جي هن اونداهي دور جي سمنڊ ۾، رب جو نالو گرو ارجن جي روپ ۾ نازل ٿيو آهي، دنيا کي بچائڻ لاءِ.
درد ۽ غربت ان ماڻهوءَ کان هٽي ويندي آهي، جنهن جي دل ۾ سنت رهجي ويندو آهي.
هو لامحدود رب جو خالص، بي عيب روپ آهي. ان کان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.
جيڪو به هن کي فڪر، قول ۽ فعل ۾ سڃاڻي ٿو، سو ان جهڙو ٿي وڃي ٿو.
هو پوريءَ طرح زمين، آسمان ۽ ڌرتيءَ جي نون علائقن ۾ پکڙيل آهي. هو خدا جي نور جو مجسمو آهي.
متھورا چوي ٿو: خدا ۽ گرو ۾ ڪو به فرق نه آھي. گرو ارجن پاڻ رب جي ذات آهي. ||7||19||
رب جي نالي جو وهڪرو گنگا وانگر وهندو آهي، ناقابل تسخير ۽ نه روڪيو. سنگت جا سک سڀ ان ۾ غسل ڪن ٿا.
ائين ٿو لڳي ڄڻ اتي پراڻن جهڙا مقدس ڪتاب پڙهيا پيا وڃن ۽ برهما پاڻ ويد ڳائي رهيو آهي.
ناقابل تسخير چوري، مکڻ جو برش، هن جي مٿي تي لهي ٿو. پنهنجي وات سان، هو نام جي امرت ۾ پيئي ٿو.
رب پاڪ پاڻ گرو ارجن جي مٿي تي شاهي ڇت رکي آهي.
گرو نانڪ، گرو انگد، گرو امر داس ۽ گرو رام داس رب جي سامهون گڏ ٿيا.
ائين هاربن جو چوڻ آهي ته: سندن ساراهه سڄي دنيا ۾ گونجي ۽ گونججي ٿي. ڪير چئي سگهي ٿو ته عظيم گرو مري ويا آهن؟ ||1||
جڏهن اها ماورائي رب جي مرضي هئي، گرو رام داس خدا جي شهر ڏانهن ويو.
رب کيس پنهنجو شاهي تخت پيش ڪيو، ۽ ان تي گروءَ کي ويهاريو.
ملائڪ ۽ ديوتا خوش ٿيا؛ هنن تنهنجي فتح جو اعلان ڪيو ۽ جشن ملهايو، اي گرو.
ڀوت ڀڄي ويا؛ انهن جي گناهن انهن کي اندر ۾ ڌوڏي ڇڏيو ۽ ڏڪيو.
اهي ماڻهو جن کي گرو رام داس مليو، انهن جي گناهن کان نجات حاصل ڪئي.
هن شاهي ڇت ۽ تخت گرو ارجن کي ڏنو ۽ گهر آيو. ||2||21||9||11||10||10||22||60||143||