مان جڏهن گروءَ جي هڪ سک کي ڏسان ٿو، ته مان عاجزي سان سندس پيرن تي ڪريان ٿو.
مان هن کي پنهنجي روح جو درد ٻڌايان ٿو، ۽ هن کي عرض ڪريان ٿو ته مون کي گرو، منهنجي بهترين دوست سان ملائي.
مان عرض ٿو ڪريان ته هو مون کي اهڙي سمجهه عطا فرمائي، جو منهنجو ذهن ڪنهن ٻئي هنڌ ڀلجي نه وڃي.
مان هي ذهن تو لاءِ وقف ڪريان ٿو. مهرباني ڪري مون کي خدا جو رستو ڏيکاريو.
مان تنهنجي حرمت جي حفاظت لاءِ ايترو پري آيو آهيان.
منهنجي ذهن ۾، مان توهان ۾ منهنجي اميد رکي ٿو. مهرباني ڪري، منهنجي درد ۽ مصيبت کي دور ڪريو!
تنھنڪري ھن واٽ تي ھل، اي ڀائرو، اهو ڪم ڪريو جيڪو گرو توهان کي ڪرڻ لاءِ چوي.
عقل جي ڪمن کي ڇڏي ڏي، ۽ دوئي جي محبت کي وساري ڇڏ.
هن طريقي سان، توهان کي رب جي درشن جي برڪت وارو نظارو حاصل ٿيندو. گرم هوائون به توکي نه ڇهنديون.
پاڻ سان، مون کي به خبر ناهي ته ڪيئن ڳالهائڻ؛ مان اهو سڀ ڪجهه ٻڌايان ٿو جيڪو رب جو حڪم آهي.
مون کي رب جي عبادت جي خزاني سان برڪت آهي. گرو نانڪ مون تي مهربان ۽ رحمدل رهيو آهي.
مان وري ڪڏھن به بک يا اڃ محسوس نه ڪندس. مان مطمئن، مطمئن ۽ پورو آهيان.
مان جڏهن گروءَ جي هڪ سک کي ڏسان ٿو، ته مان عاجزي سان سندس پيرن تي ڪريان ٿو. ||3||
راگ سوهي، ڇٽ، پهرين مهل، پهريون بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
جوانيءَ جي شراب جي نشي ۾ مون کي اها خبر ئي نه پئي ته مان (هن دنيا ۾) پنهنجي ماءُ پيءُ جي گهر ۾ فقط مهمان آهيان.
منهنجو شعور عيب ۽ غلطين سان آلوده آهي. گروءَ کان سواءِ، مون ۾ نيڪي به داخل نٿي ٿئي.
مون کي فضيلت جو قدر نه ڄاڻايو آهي. مون کي شڪ ۾ پئجي ويو آهي. مون پنهنجي جوانيءَ کي اجايو برباد ڪيو آهي.
مون کي پنهنجي مڙس رب، سندس آسماني گهر ۽ دروازي، يا سندس درشن جي برڪت وارو نظارو معلوم ناهي. مون کي پنهنجي مڙس جي آسماني سلامتيءَ جي خوشي نه ملي آهي.
سچي گروءَ سان صلاح ڪرڻ کان پوءِ، مان واٽ تي نه هلان. منهنجي زندگيءَ جي رات ننڊ ۾ گذري رهي آهي.
اي نانڪ، منهنجي جوانيءَ جي دور ۾، مان بيوه آهيان. منهنجي مڙس کان سواءِ، ڪنوار جي روح برباد ٿي رهي آهي. ||1||
اي بابا، مون کي رب سان شادي ڪر؛ مان هن سان پنهنجي مڙس جي حيثيت ۾ راضي آهيان. مان هن جو واسطو آهيان.
هو چئن ئي دورن ۾ پکڙيل آهي، ۽ سندس ڪلام ٽنهي جهانن ۾ ڦهليل آهي.
ٽنهي جهانن جو پالڻهار پنهنجي نيڪ نياڻين کي خوش ڪري ٿو ۽ لطف اندوز ٿئي ٿو، پر بيوقوف ۽ بيڪارن کي پري رکي ٿو.
جيئن اسان جون اميدون آهن، تيئن اسان جي دماغ جون خواهشون به آهن، جن کي رب العالمين پورو ڪري ٿو.
رب جي ڪنوار هميشه خوش ۽ نيڪ آهي؛ هوءَ ڪڏهن به بيوه نه ٿيندي، ۽ هن کي ڪڏهن به گندا ڪپڙا نه پائڻ گهرجن.
اي نانڪ، مون کي پنهنجي سچي مڙس سان پيار آهي. منهنجو محبوب ساڳيو آهي، عمر کان پوءِ. ||2||
اي بابا، اُن خوشيءَ جي گهڙيءَ جو حساب ڪر، جڏهن مان به پنهنجي سسر جي گهر وڃي رهيو هوس.
ان شاديءَ جو لمحو خدا جي حڪم سان مقرر ڪيو ويندو؛ سندس وصيت کي تبديل نٿو ڪري سگهجي.
گذريل ڪمن جو ڪرم رڪارڊ، جيڪو خالق رب طرفان لکيل آهي، ڪنهن کي به ختم نٿو ڪري سگهجي.
شادي جي پارٽي جو سڀ کان وڌيڪ معزز ميمبر، منهنجو مڙس، سڀني مخلوقات جو آزاد رب آهي، جيڪو ٽنهي جهانن ۾ ڦهليل آهي.
مايا، درد ۾ روئي ٿي، ڇڏي ٿي، ڏسان ٿو ته ڪنوار ۽ ڪنوار پيار ۾ آهن.
اي نانڪ، خدا جي حضور جي حويلي جو سڪون سچي لفظ جي ذريعي اچي ٿو؛ ڪنوار گرو جي پيرن کي پنهنجي ذهن ۾ رکي ٿي. ||3||