جڏهن منهنجو محبوب منهنجي گهر ۾ رهڻ آيو، تڏهن مون خوشيءَ جا گيت ڳائڻ شروع ڪيا.
منهنجا دوست ۽ ساٿي خوش آهن؛ خدا مون کي ڪامل گرو سان ملڻ جي هدايت ڪري ٿو. ||3||
منهنجا دوست ۽ ساٿي خوشيءَ ۾ آهن؛ گرو منهنجا سڀئي منصوبا مڪمل ڪيا آهن.
نانڪ فرمائي ٿو، مون کي پنهنجي مڙس، امن ڏيڻ وارو، مليو آهي. هو ڪڏهن به مون کي ڇڏي نه ويندو ۽ هليو ويندو. ||4||3||
مالار، پنجين مهل:
هڪ بادشاهه کان هڪ کير تائين، ۽ هڪ کيت کان هڪ ديوتائن جي مالڪ تائين، اهي پنهنجو پيٽ ڀرڻ لاء برائي ۾ مشغول آهن.
اهي رب، رحمت جي سمنڊ کي ڇڏي، ۽ ڪنهن ٻئي جي عبادت ڪن ٿا. اهي چور ۽ روح جا قاتل آهن. ||1||
رب کي وساري، ڏک ۾ مبتلا ٿي مري وڃن ٿا.
اهي هر قسم جي نسلن جي ذريعي ٻيهر جنم ۾ گم ٿي ويا آهن؛ کين ڪٿي به پناهه نه ملندي. ||1||روڪ||
جيڪي پنھنجي پالڻھار ۽ مالڪ کي ڇڏي ڪنھن ٻئي جو خيال ڪن ٿا، سي بيوقوف، بيوقوف، بيوقوف گدا آھن.
اهي ڪاغذ جي ٻيڙيءَ ۾ ڪيئن سمنڊ پار ڪري سگهندا؟ انهن جا غيرتمندانه فخر ته اهي پار ڪري ويندا بي معنيٰ آهن. ||2||
شيو، برهما، ملائڪ ۽ ڀوت، سڀ موت جي باهه ۾ جلندا آهن.
نانڪ رب جي لوٽس پيرن جي حرمت کي ڳولي ٿو؛ اي خدا، خالق، مهرباني ڪري مون کي جلاوطني ۾ نه موڪليو. ||3||4||
راگ مالار، پنجين مهل، ڍو پاڌي، پهريون بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
منهنجو خدا الڳ ۽ خواهش کان آزاد آهي.
مان هن کان سواءِ جيئرو رهي نٿو سگهان، هڪ پل لاءِ به. مان هن سان پيار ۾ آهيان. ||1||روڪ||
سنتن سان صحبت ڪندي، خدا منهنجي هوش ۾ آيو آهي. انھن جي فضل سان، مون کي جاڳايو ويو آھي.
درس ٻڌي، منهنجو دماغ بيحد بيدار ٿي ويو آهي. رب جي محبت سان متاثر ٿي، مان سندس شاندار حمد ڳايان ٿو. ||1||
هن ذهن کي وقف ڪري، مون سنتن سان دوستي ڪئي آهي. اھي مون تي مھربان ٿي ويا آھن. مان ڏاڍو خوش قسمت آهيان.
مون کي مڪمل امن مليو آهي - مان ان کي بيان نٿو ڪري سگهان. نانڪ عاجز جي پيرن جي مٽي حاصل ڪئي آهي. ||2||1||5||
مالار، پنجين مهل:
اي ماءُ، مهرباني ڪري مون کي پنهنجي محبوب سان ملايو.
منهنجا سڀئي دوست ۽ ساٿي بلڪل آرام سان ننڊ ڪن ٿا. سندن دلين جي گهرن ۾ سندن محبوب رب اچي ويو آهي. ||1||روڪ||
مان بيوقوف آهيان؛ خدا هميشه مهربان آهي. مان نا لائق آهيان؛ مان ڪهڙيون چالاڪ چالون آزمائي سگهان ٿو؟
مان دعويٰ ٿو ڪريان ته مان انهن جي برابر آهيان، جيڪي پنهنجي محبوب جي محبت ۾ سمايل آهن. اها منهنجي ضدي انا آهي. ||1||
مان بي عزتي ڪريان ٿو - مان هڪ، گرو، سچو گرو، بنيادي ذات، امن ڏيندڙ جي حرمت ڳوليان ٿو.
هڪ پل ۾، منهنجا سڀ درد دور ٿي ويا آهن. نانڪ پنهنجي زندگيءَ جي رات امن ۾ گذاري. ||2||2||6||
مالار، پنجين مهل:
مينهن وسڻ، اي بادل؛ دير نه ڪريو.
اي محبوب بادل، اي دماغ جي حمايت، تون دماغ ۾ دائمي خوشي ۽ خوشي آڻين. ||1||روڪ||
مان تنهنجو سهارو وٺان ٿو، اي منهنجا مالڪ! تون مون کي ڪيئن وساري سگهندين؟