شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 649


ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਸੰਤਾ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਕਮਾਵਦੇ ਦੁਸਟਾ ਨਾਲਿ ਮੋਹੁ ਪਿਆਰੁ ॥
santaa naal vair kamaavade dusattaa naal mohu piaar |

اهي سنتن تي پنهنجون نفرتون وجهن ٿا، ۽ اهي بدڪار گنهگارن سان پيار ڪن ٿا.

ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
agai pichhai sukh nahee mar jameh vaaro vaar |

هنن کي نه دنيا ۾ امن آهي نه وري آخرت ۾. اهي صرف مرڻ لاءِ پيدا ٿين ٿا، بار بار.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਦੇ ਨ ਬੁਝਈ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
trisanaa kade na bujhee dubidhaa hoe khuaar |

انهن جي بک ڪڏهن به پوري نه ٿيندي آهي، ۽ اهي دوئي جي ڪري تباهه ٿي ويندا آهن.

ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨਾ ਨਿੰਦਕਾ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
muh kaale tinaa nindakaa tith sachai darabaar |

انهن بدمعاشن جا منهن سچي رب جي درٻار ۾ ڪارا ٿي ويا آهن.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰਿ ॥੨॥
naanak naam vihooniaa naa uravaar na paar |2|

اي نانڪ، ان جي نالي کان سواءِ، هنن کي نه ته هن ڪناري تي، نه وري ان کان ٻاهر ڪا پناهه ملندي آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
jo har naam dhiaaeide se har har naam rate man maahee |

جيڪي ماڻهو رب جي نالي تي غور ڪن ٿا، انهن جي ذهن ۾ رب، هار، هار جو نالو سمايل آهي.

ਜਿਨਾ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨਾ ਇਕਸ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
jinaa man chit ik araadhiaa tinaa ikas bin doojaa ko naahee |

انهن لاءِ جيڪي پنهنجي شعوري ذهن ۾ هڪ رب جي عبادت ڪن ٿا، انهن لاءِ هڪ رب کان سواءِ ٻيو ڪوبه ناهي.

ਸੇਈ ਪੁਰਖ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਹੀ ॥
seee purakh har sevade jin dhur masatak lekh likhaahee |

اُهي ئي رب جي عبادت ڪن ٿا، جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳڀرائي لکيل آهي.

ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਨਿਤ ਗਾਵਦੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਹੀ ॥
har ke gun nit gaavade har gun gaae gunee samajhaahee |

اُهي مسلسل رب جي شان جا گيت ڳائيندا آهن ۽ رب جي شان جا گيت ڳائي بلند ٿيندا آهن.

ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਗੁਰਮੁਖਾ ਗੁਰ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹੀ ॥੧੭॥
vaddiaaee vaddee guramukhaa gur poorai har naam samaahee |17|

وڏي عظمت آهي اُن گرومخن جي، جيڪي ڪامل گروءَ جي معرفت، رب جي نالي ۾ مشغول رهن ٿا. ||17||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਗਾਖੜੀ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
satigur kee sevaa gaakharree sir deejai aap gavaae |

سچي گرو جي خدمت ڪرڻ ڏاڍو ڏکيو آهي. پنهنجو سر پيش ڪريو، ۽ خود غرور کي ختم ڪريو.

ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਨਾ ਮਰਹਿ ਤਾ ਸੇਵਾ ਪਵੈ ਸਭ ਥਾਇ ॥
sabad mareh fir naa mareh taa sevaa pavai sabh thaae |

جيڪو به لفظ جي ڪلام ۾ مري ٿو، سو وري ڪڏھن به مرڻو نه آھي. سندس خدمت مڪمل طور تي منظور ٿيل آهي.

ਪਾਰਸ ਪਰਸਿਐ ਪਾਰਸੁ ਹੋਵੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
paaras parasiaai paaras hovai sach rahai liv laae |

فلسفي جي پٿر کي ڇهڻ سان، فلاسفر جو پٿر بڻجي وڃي ٿو، جيڪو سيءَ کي سون ۾ تبديل ڪري ٿو. سچي پالڻھار سان پيار سان جڙيل رھ.

ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
jis poorab hovai likhiaa tis satigur milai prabh aae |

جنهن وٽ اهڙي اڳڀرائي مقرر ٿيل آهي، اهو سچو گرو ۽ خدا سان ملڻ لاءِ اچي ٿو.

ਨਾਨਕ ਗਣਤੈ ਸੇਵਕੁ ਨਾ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਵੈ ਥਾਇ ॥੧॥
naanak ganatai sevak naa milai jis bakhase so pavai thaae |1|

اي نانڪ، رب جو ٻانهو پنهنجي حساب سان هن سان نٿو ملي. اھو اڪيلو قبول آھي، جنھن کي رب بخشي ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਮਹਲੁ ਕੁਮਹਲੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮੂਰਖ ਅਪਣੈ ਸੁਆਇ ॥
mahal kumahal na jaananee moorakh apanai suaae |

بيوقوفن کي سٺي ۽ خراب جي فرق جي خبر ناهي. انهن کي پنهنجي ذاتي مفادن سان ٺڳيو وڃي ٿو.

ਸਬਦੁ ਚੀਨਹਿ ਤਾ ਮਹਲੁ ਲਹਹਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥
sabad cheeneh taa mahal laheh jotee jot samaae |

پر جيڪڏهن اهي لفظ جي لفظ تي غور ڪن ٿا، انهن کي رب جي حضور جي حوصلا حاصل ڪري ٿي، ۽ انهن جي روشني نور ۾ ملائي ٿي.

ਸਦਾ ਸਚੇ ਕਾ ਭਉ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਸਭਾ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
sadaa sache kaa bhau man vasai taa sabhaa sojhee paae |

خدا جو خوف هميشه انهن جي ذهنن تي هوندو آهي، تنهنڪري اهي سڀ ڪجهه سمجهندا آهن.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
satigur apanai ghar varatadaa aape le milaae |

سچو گرو گھرن اندر پکڙيل آھي. هو پاڻ انهن کي رب سان ملائي ٿو.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਭ ਪੂਰੀ ਪਈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥
naanak satigur miliaai sabh pooree pee jis no kirapaa kare rajaae |2|

اي نانڪ، اهي سچا گرو سان ملن ٿا، ۽ انهن جون سڀئي خواهشون پوريون ٿين ٿيون، جيڪڏهن رب پنهنجي فضل ۽ ائين چاهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਭਗਤ ਜਨਾ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਕਹਤਿਆ ॥
dhan dhan bhaag tinaa bhagat janaa jo har naamaa har mukh kahatiaa |

برڪت وارو، برڪت وارو آهي اُن عقيدتمندن جي، جيڪي پنهنجي وات سان، رب جو نالو چوندا آهن.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਸੰਤ ਜਨਾ ਜੋ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣਤਿਆ ॥
dhan dhan bhaag tinaa sant janaa jo har jas sravanee sunatiaa |

خوش نصيب آهي انهن اوليائن جي، جيڪي پنهنجي ڪنن سان رب جي حمد ٻڌندا آهن.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਸਾਧ ਜਨਾ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਜਨ ਬਣਤਿਆ ॥
dhan dhan bhaag tinaa saadh janaa har keeratan gaae gunee jan banatiaa |

برڪت وارو آهي، خوش نصيب آهي انهن پاڪ ماڻهن جي، جيڪي رب جي حمد جا گيت ڳائين ٿا، ۽ پوءِ نيڪ ٿي وڃن ٿا.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਾ ਜੋ ਗੁਰਸਿਖ ਲੈ ਮਨੁ ਜਿਣਤਿਆ ॥
dhan dhan bhaag tinaa guramukhaa jo gurasikh lai man jinatiaa |

برڪت وارو آهي، برڪت وارو آهي انهن گرومخن جي خوش قسمتي، جيڪي گرو سکن جي حيثيت ۾ رهن ٿا ۽ انهن جي ذهنن کي فتح ڪن ٿا.

ਸਭ ਦੂ ਵਡੇ ਭਾਗ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਸਿਖ ਪੜਤਿਆ ॥੧੮॥
sabh doo vadde bhaag gurasikhaa ke jo gur charanee sikh parratiaa |18|

پر سڀني کان وڏي خوش قسمتي، گرو جي سکن جي آهي، جيڪي گرو جي پيرن تي ڪري رهيا آهن. ||18||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦੈ ਤਿਸ ਦਾ ਬ੍ਰਹਮਤੁ ਰਹੈ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
braham bindai tis daa brahamat rahai ek sabad liv laae |

جيڪو خدا کي سڃاڻي ٿو، ۽ جيڪو پيار سان پنهنجو ڌيان هڪ لفظ جي هڪ لفظ تي مرکوز ڪري ٿو، اهو پنهنجي روحانيت کي برقرار رکي ٿو.

ਨਵ ਨਿਧੀ ਅਠਾਰਹ ਸਿਧੀ ਪਿਛੈ ਲਗੀਆ ਫਿਰਹਿ ਜੋ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਵਸਾਇ ॥
nav nidhee atthaarah sidhee pichhai lageea fireh jo har hiradai sadaa vasaae |

سڌن جا نو خزانا ۽ ارڙهن روحاني طاقتون ان جي پٺيان هلن ٿيون، جيڪو رب کي پنهنجي دل ۾ رکي ٿو.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਬੁਝਹੁ ਕਰਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
bin satigur naau na paaeeai bujhahu kar veechaar |

سچي گروءَ کان سواءِ، نالو نٿو ملي. ان کي سمجھو، ۽ ان تي غور ڪريو.

ਨਾਨਕ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥੧॥
naanak poorai bhaag satigur milai sukh paae jug chaar |1|

اي نانڪ، ڪامل سٺي تقدير ذريعي، هڪ سچو گرو سان ملندو آهي، ۽ چارئي عمرن ۾ امن حاصل ڪري ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਕਿਆ ਗਭਰੂ ਕਿਆ ਬਿਰਧਿ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥
kiaa gabharoo kiaa biradh hai manamukh trisanaa bhukh na jaae |

چاهي هو جوان هجي يا پوڙهو، خود غرض انسان بک ۽ اڃ کان بچي نٿو سگهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੇ ਰਤਿਆ ਸੀਤਲੁ ਹੋਏ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
guramukh sabade ratiaa seetal hoe aap gavaae |

گرومخ لفظ جي ڪلام سان ڀريل آهن؛ اهي امن ۾ آهن، انهن جي خودمختاري وڃائي ڇڏيو آهي.

ਅੰਦਰੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖਿਆ ਫਿਰਿ ਭੁਖ ਨ ਲਗੈ ਆਇ ॥
andar tripat santokhiaa fir bhukh na lagai aae |

اهي مطمئن ۽ مطمئن آهن اندر؛ اهي وري ڪڏهن به بک محسوس نه ڪندا.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430