ٽيون مهل:
اهي سنتن تي پنهنجون نفرتون وجهن ٿا، ۽ اهي بدڪار گنهگارن سان پيار ڪن ٿا.
هنن کي نه دنيا ۾ امن آهي نه وري آخرت ۾. اهي صرف مرڻ لاءِ پيدا ٿين ٿا، بار بار.
انهن جي بک ڪڏهن به پوري نه ٿيندي آهي، ۽ اهي دوئي جي ڪري تباهه ٿي ويندا آهن.
انهن بدمعاشن جا منهن سچي رب جي درٻار ۾ ڪارا ٿي ويا آهن.
اي نانڪ، ان جي نالي کان سواءِ، هنن کي نه ته هن ڪناري تي، نه وري ان کان ٻاهر ڪا پناهه ملندي آهي. ||2||
پورو:
جيڪي ماڻهو رب جي نالي تي غور ڪن ٿا، انهن جي ذهن ۾ رب، هار، هار جو نالو سمايل آهي.
انهن لاءِ جيڪي پنهنجي شعوري ذهن ۾ هڪ رب جي عبادت ڪن ٿا، انهن لاءِ هڪ رب کان سواءِ ٻيو ڪوبه ناهي.
اُهي ئي رب جي عبادت ڪن ٿا، جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳڀرائي لکيل آهي.
اُهي مسلسل رب جي شان جا گيت ڳائيندا آهن ۽ رب جي شان جا گيت ڳائي بلند ٿيندا آهن.
وڏي عظمت آهي اُن گرومخن جي، جيڪي ڪامل گروءَ جي معرفت، رب جي نالي ۾ مشغول رهن ٿا. ||17||
سالڪ، ٽيون مهل:
سچي گرو جي خدمت ڪرڻ ڏاڍو ڏکيو آهي. پنهنجو سر پيش ڪريو، ۽ خود غرور کي ختم ڪريو.
جيڪو به لفظ جي ڪلام ۾ مري ٿو، سو وري ڪڏھن به مرڻو نه آھي. سندس خدمت مڪمل طور تي منظور ٿيل آهي.
فلسفي جي پٿر کي ڇهڻ سان، فلاسفر جو پٿر بڻجي وڃي ٿو، جيڪو سيءَ کي سون ۾ تبديل ڪري ٿو. سچي پالڻھار سان پيار سان جڙيل رھ.
جنهن وٽ اهڙي اڳڀرائي مقرر ٿيل آهي، اهو سچو گرو ۽ خدا سان ملڻ لاءِ اچي ٿو.
اي نانڪ، رب جو ٻانهو پنهنجي حساب سان هن سان نٿو ملي. اھو اڪيلو قبول آھي، جنھن کي رب بخشي ٿو. ||1||
ٽيون مهل:
بيوقوفن کي سٺي ۽ خراب جي فرق جي خبر ناهي. انهن کي پنهنجي ذاتي مفادن سان ٺڳيو وڃي ٿو.
پر جيڪڏهن اهي لفظ جي لفظ تي غور ڪن ٿا، انهن کي رب جي حضور جي حوصلا حاصل ڪري ٿي، ۽ انهن جي روشني نور ۾ ملائي ٿي.
خدا جو خوف هميشه انهن جي ذهنن تي هوندو آهي، تنهنڪري اهي سڀ ڪجهه سمجهندا آهن.
سچو گرو گھرن اندر پکڙيل آھي. هو پاڻ انهن کي رب سان ملائي ٿو.
اي نانڪ، اهي سچا گرو سان ملن ٿا، ۽ انهن جون سڀئي خواهشون پوريون ٿين ٿيون، جيڪڏهن رب پنهنجي فضل ۽ ائين چاهي. ||2||
پورو:
برڪت وارو، برڪت وارو آهي اُن عقيدتمندن جي، جيڪي پنهنجي وات سان، رب جو نالو چوندا آهن.
خوش نصيب آهي انهن اوليائن جي، جيڪي پنهنجي ڪنن سان رب جي حمد ٻڌندا آهن.
برڪت وارو آهي، خوش نصيب آهي انهن پاڪ ماڻهن جي، جيڪي رب جي حمد جا گيت ڳائين ٿا، ۽ پوءِ نيڪ ٿي وڃن ٿا.
برڪت وارو آهي، برڪت وارو آهي انهن گرومخن جي خوش قسمتي، جيڪي گرو سکن جي حيثيت ۾ رهن ٿا ۽ انهن جي ذهنن کي فتح ڪن ٿا.
پر سڀني کان وڏي خوش قسمتي، گرو جي سکن جي آهي، جيڪي گرو جي پيرن تي ڪري رهيا آهن. ||18||
سالڪ، ٽيون مهل:
جيڪو خدا کي سڃاڻي ٿو، ۽ جيڪو پيار سان پنهنجو ڌيان هڪ لفظ جي هڪ لفظ تي مرکوز ڪري ٿو، اهو پنهنجي روحانيت کي برقرار رکي ٿو.
سڌن جا نو خزانا ۽ ارڙهن روحاني طاقتون ان جي پٺيان هلن ٿيون، جيڪو رب کي پنهنجي دل ۾ رکي ٿو.
سچي گروءَ کان سواءِ، نالو نٿو ملي. ان کي سمجھو، ۽ ان تي غور ڪريو.
اي نانڪ، ڪامل سٺي تقدير ذريعي، هڪ سچو گرو سان ملندو آهي، ۽ چارئي عمرن ۾ امن حاصل ڪري ٿو. ||1||
ٽيون مهل:
چاهي هو جوان هجي يا پوڙهو، خود غرض انسان بک ۽ اڃ کان بچي نٿو سگهي.
گرومخ لفظ جي ڪلام سان ڀريل آهن؛ اهي امن ۾ آهن، انهن جي خودمختاري وڃائي ڇڏيو آهي.
اهي مطمئن ۽ مطمئن آهن اندر؛ اهي وري ڪڏهن به بک محسوس نه ڪندا.