پر جڏهن انهن جي حساب ڪتاب جو وقت اچي ٿو ته انهن جا لال پوشاڪ خراب ٿي ويا آهن.
هن جي محبت منافقت سان حاصل نه ٿيندي آهي. هن جا ڪوڙا ڪپڙا صرف تباهي آڻيندا آهن. ||1||
اهڙيءَ طرح، پيارا مڙس رب پنهنجي ڪنوار کي خوش ۽ خوش ڪري ٿو.
خوش روح دلہن تو کي راضي آهي، رب؛ توهان جي فضل سان، توهان هن کي سينگاريو. ||1||روڪ||
هوءَ گروءَ جي ڪلام سان سينگاريل آهي؛ هن جو دماغ ۽ جسم هن جي مڙس سان تعلق رکي ٿو.
هن جي هٿن سان گڏ دٻايو، هوء بيٺي، هن جي انتظار ۾، ۽ هن کي پنهنجي سچي دعائون پيش ڪري ٿي.
هوءَ پنهنجي پياري رب جي محبت جي ڳاڙهي رنگ ۾ رنگجي، سچي ذات جي خوف ۾ رهي ٿي. سندس عشق ۾ رنگجي، سندس عشق جي رنگ ۾ رنگجي وئي. ||2||
چيو وڃي ٿو ته هوءَ پنهنجي محبوب رب جي هٿ جي ڇوڪري آهي. هن جي پياري هن جي نالي کي تسليم ڪيو.
سچو پيار ڪڏهن به ٽٽندو ناهي. هوء اتحاد ۾ متحد آهي سچي هڪ سان.
شبد جي ڪلام سان سلهاڙيل، هن جي ذهن کي ڇهي ويو آهي. مان هميشه لاءِ هن تي قربان آهيان. ||3||
اها ڪنوار، جيڪا سچي گرو ۾ جذب ٿي ويندي آهي، اها ڪڏهن به بيواهه نه ٿيندي.
هن جو مڙس رب خوبصورت آهي؛ هن جو جسم هميشه تازو ۽ نئون آهي. سچو نه مرندو ۽ نه ويندو.
هو مسلسل پنهنجي خوش روح دلہن جو مزو وٺندو آهي. هو هن تي سچائي جي پنهنجي مهربان نظر وجهي ٿو، ۽ هوء هن جي مرضي ۾ رهي ٿي. ||4||
ڪنوار پنهنجي وارن کي سچائي سان ڍڪيندي آهي. سندس ڪپڙا سندس پيار سان سينگاريا ويا آهن.
چندن جي جوهر وانگر، هو هن جي شعور کي ڦهلائي ٿو، ۽ ڏهين دروازي جو مندر کوليو ويو آهي.
شبد جو چراغ روشن آهي، ۽ رب جو نالو سندس هار آهي. ||5||
هوء عورتن ۾ سڀ کان وڌيڪ خوبصورت آهي. هن جي پيشاني تي هوء رب جي محبت جو زيور پائڻ.
سندس شان ۽ ڏاهپ شاندار آهي؛ لامحدود رب لاءِ سندس پيار سچو آهي.
پنهنجي محبوب رب کان سواءِ، هوءَ ڪنهن به مرد کي نٿي سڃاڻي. هوءَ سچي گروءَ لاءِ محبت جو اظهار ڪري ٿي. ||6||
رات جي اونداهيءَ ۾ سمهي، مڙس کان سواءِ زندگيءَ جي رات ڪيئن گذرندي؟
هن جا عضوا سڙي ويندا، هن جو جسم سڙي ويندو، ۽ هن جو ذهن ۽ دولت پڻ سڙي ويندي.
جڏهن مڙس پنهنجي ڪنوار کي مزو نه ٿو ڏئي ته ان جي جواني بيڪار گذري ٿي. ||7||
مڙس بستري تي آهي، پر ڪنوار ننڊ ۾ آهي، تنهنڪري هوءَ کيس سڃاڻي نه ٿي.
جڏهن مان ننڊ ۾ آهيان، منهنجو مڙس رب جاڳندو آهي. مان صلاح لاءِ ڪٿي وڃي سگهان ٿو؟
سچو گرو مون کي هن سان ملڻ جي هدايت ڪئي آهي، ۽ هاڻي مان خدا جي خوف ۾ رهندو آهيان. اي نانڪ، سندس پيار هميشه مون سان گڏ آهي. ||8||2||
سري راڳ، پهرين مهل:
اي پالڻھار، تون پنھنجو شان آھين. تون پاڻ ڳالھ ڪر؛ تون پاڻ ٻڌ ۽ غور ڪر.
تون ئي زيور آهين، ۽ تون ئي قدر ڪندڙ آهين. تون پاڻ لامحدود قدر آهين.
اي سچا پالڻھار، تون عزت ۽ شان آھين. تون ئي عطا ڪندڙ آهين. ||1||
اي پيارا رب، تون ئي خالق ۽ سبب آهين.
جيڪڏھن اھو توھان جي مرضي آھي، مھرباني ڪري مون کي بچايو ۽ بچاء. مهرباني ڪري مون کي رب جي نالي جي طرز زندگي سان برڪت ڏي. ||1||روڪ||
تون پاڻ آهين بي عيب هيرا؛ تون پاڻ آهين ڳاڙهي ڳاڙهي رنگ جي.
تون پاڻ آهين پورو موتي؛ تون پاڻ ئي ديني ۽ پادري آهين.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، توهان جي ساراهه ڪئي وئي آهي. هر دل ۾ غيب نظر اچي ٿو. ||2||
تون پاڻ آهين سمنڊ ۽ ٻيڙو. تون پاڻ آهين هي ڪنارو، ۽ ان کان پري آهين.
اي سڀ ڄاڻندڙ رب، تون ئي سچو رستو آهين. شبد اسان کي پار ڪرڻ لاءِ نيويگيٽر آهي.
جيڪو خدا کان نٿو ڊڄي سو خوف ۾ رهندو. گروءَ کان سواءِ، رڳو اوندهه آهي. ||3||
اڪيلو خالق کي ابدي نظر اچي ٿو. ٻيا سڀ اچن ۽ وڃن.
صرف تون، رب، پاڪ ۽ پاڪ آهين. باقي سڀ دنياوي ڪمن ۾ جڪڙيل آهن.
جن کي گرو جي طرفان محفوظ ڪيو وڃي ٿو. اُهي سچي پالڻهار سان محبت سان جڙيل آهن. ||4||