سارنگ، پنجين مهل:
نام جو امرت وارو امر، رب جو نالو، دماغ جو سهارو آهي.
مان ان تي قربان آهيان جنهن مون کي ڏنو آهي. مان عاجزي سان ڪامل گرو کي سجدو ڪريان ٿو. ||1||روڪ||
منهنجي اڃ ختم ٿي وئي آهي، ۽ مون کي وجدان سان سينگاريو ويو آهي. جنسي خواهشن ۽ غضب جي زهر کي ساڙيو ويو آهي.
هي ذهن نه ٿو اچي ۽ وڃي ٿو. اهو ان جاءِ تي رهي ٿو، جتي بي صورت رب ويٺو آهي. ||1||
هڪڙو رب ظاهر ۽ روشن آهي. ھڪڙو رب ڳجھو ۽ پراسرار آھي. ھڪڙو رب ھڪڙو غير معمولي اونداھي آھي.
شروعات کان وٺي، وچ ۾ ۽ آخر تائين، خدا آهي. نانڪ چوي ٿو، حقيقت تي غور ڪريو. ||2||31||54||
سارنگ، پنجين مهل:
خدا کان سواء، مان جيئرو نه رهي سگهان ٿو، هڪ پل لاء به.
جيڪو رب ۾ خوشي حاصل ڪري ٿو، مڪمل امن ۽ ڪمال حاصل ڪري ٿو. ||1||روڪ||
خدا نعمت جو مجسمو آهي، زندگي ۽ دولت جو سانس؛ مراقبي ۾ هن کي ياد ڪرڻ سان، مون کي مڪمل نعمت ملي آهي.
هو مڪمل طور تي تمام طاقتور آهي، مون سان هميشه ۽ هميشه لاء. ڪهڙي زبان سندس پاڪائي بيان ڪري سگهي ٿي؟ ||1||
سندس جاءِ مقدس آهي، ۽ سندس شان مقدس آهي؛ مقدس آهن اهي جيڪي ٻڌن ٿا ۽ ڳالهائين ٿا.
نانڪ صاحب فرمائي ٿو ته، اها گهر مقدس آهي، جنهن ۾ تنهنجا بزرگ رهن ٿا. ||2||32||55||
سارنگ، پنجين مهل:
منهنجي زبان تنهنجو نالو، تنهنجو نالو.
ماءُ جي پيٽ ۾، تو مون کي پاليو، ۽ هن فاني دنيا ۾، تون ئي منهنجي مدد ڪر. ||1||روڪ||
تون منهنجو پيءُ آهين، ۽ تون منهنجي ماءُ آهين. تون منهنجو پيارو دوست ۽ ڀاءُ آهين.
تون منهنجو خاندان آهين، ۽ تون منهنجو سهارو آهين. تون حياتيءَ جو ساهه کڻڻ وارو آهين. ||1||
تون منهنجو خزانو آهين، ۽ تون منهنجو مال آهين. تون منهنجو جواهر آهين.
تون آهين خواهش پوري ڪرڻ وارو ايليسين وڻ. نانڪ توهان کي گرو جي ذريعي مليو آهي، ۽ هاڻي هو خوش ٿيو آهي. ||2||33||56||
سارنگ، پنجين مهل:
هُو جتي به وڃي ٿو، اُتي سندس شعور پنهنجو رخ موڙي ٿو.
جيڪو چائلا (خادم) آهي، سو فقط پنهنجي پالڻهار ڏانهن وڃي ٿو. ||1||روڪ||
هو پنهنجا ڏک، خوشيون ۽ حالتون رڳو پنهنجن سان ئي شيئر ڪري ٿو.
هو پنهنجي ذات مان عزت حاصل ڪري ٿو، ۽ پنهنجي طاقت کان. هو پنهنجي ذات مان فائدو حاصل ڪري ٿو. ||1||
ڪن وٽ شاهي طاقت، جوانيءَ، دولت ۽ ملڪيت آهي. ڪجهه هڪ پيء ۽ هڪ ماء آهي.
مون سڀ شيون حاصل ڪيون آهن، اي نانڪ، گرو کان. منهنجون اميدون پوريون ٿي ويون آهن. ||2||34||57||
سارنگ، پنجين مهل:
ڪوڙ مايا ۾ مستي ۽ غرور آهي.
پنهنجي فريب ۽ وابستگي کان نجات حاصل ڪريو، اي بدبخت انسان، ۽ ياد رکو ته دنيا جو رب تو سان گڏ آهي. ||1||روڪ||
ڪوڙ آهن شاهي طاقتون، نوجوان، امير، بادشاه، حڪمران ۽ اشرافيه.
ڪوڙا سٺا ڪپڙا، عطر ۽ چالاڪ چالون آهن. کاڌو ۽ مشروبات غلط آهن. ||1||
اي حليم ۽ غريبن جا پالڻهار، مان تنهنجي ٻانهن جو غلام آهيان. مان توهان جي اوليائن جي حرم کي ڳولي رهيو آهيان.
مان عاجزي سان پڇان ٿو، مان توکان گذارش ٿو ڪريان، مهرباني ڪري منهنجي پريشاني دور ڪريو؛ اي زندگي جا پالڻھار، مھرباني ڪري نانڪ کي پاڻ سان گڏ ڪريو. ||2||35||58||
سارنگ، پنجين مهل:
پنهنجي طرفان، فاني ڪجهه به نه ٿو ڪري سگهي.
هو هر قسم جي منصوبن جو تعاقب ڪندي ڊوڙندو آهي، ٻين الجھنن ۾ مشغول. ||1||روڪ||
هن جا اهي چند ڏينهن جا ساٿي نه هوندا جڏهن هو مصيبت ۾ هوندو.