ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 445
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
aavan jaanaa bhram bhau bhaagaa har har har gun gaaeaa |سندس اچڻ ۽ وڃڻ، شڪ ۽ خوف ختم ٿي وڃن ٿا، ۽ هو رب، هار، هر، جي شان ۾ گيت ڳائي ٿو.
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਦੁਖ ਉਤਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥
janam janam ke kilavikh dukh utare har har naam samaaeaa |بيشمار اوتارن جا گناهه ۽ درد ڌوئي ويندا آهن، ۽ هو رب، هار، هار جي نالي ۾ ضم ٿي ويندو آهي.
ਜਿਨ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਧੁਰਿ ਭਾਗ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ਤਿਨ ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਪਰਵਾਣੁ ਜੀਉ ॥
jin har dhiaaeaa dhur bhaag likh paaeaa tin safal janam paravaan jeeo |جن کي اهڙي اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير جي برڪت ملي ٿي، اهي رب تي غور ڪن ٿا، ۽ انهن جي زندگي ثمر ۽ منظور ٿي وڃي ٿي.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੁ ਜੀਉ ॥੩॥
har har man bhaaeaa param sukh paaeaa har laahaa pad nirabaan jeeo |3|جنهن جو ذهن رب، هار، هار سان پيار ڪري ٿو، اهو عظيم سڪون حاصل ڪري ٿو. هو رب جي نالي جو فائدو حاصل ڪري ٿو، نروانا جي حالت. ||3||
ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨਾ ਤੇ ਜਨ ਪਰਧਾਨਾ ਤੇ ਊਤਮ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲੋਗ ਜੀਉ ॥
jina har meetth lagaanaa te jan paradhaanaa te aootam har har log jeeo |مشهور آهن اهي ماڻهو، جن کي رب مٺو لڳي ٿو. ڪيڏا مٿاهون آهن رب جا ماڻهو، هار، هار.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਰਸ ਭੋਗ ਜੀਉ ॥
har naam vaddaaee har naam sakhaaee gurasabadee har ras bhog jeeo |رب جو نالو سندن شاندار عظمت آهي. رب جو نالو سندن ساٿي ۽ مددگار آهي. گرو جي ڪلام جي ذريعي، اهي رب جي عظيم ذات جو لطف وٺندا آهن.
ਹਰਿ ਰਸ ਭੋਗ ਮਹਾ ਨਿਰਜੋਗ ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥
har ras bhog mahaa nirajog vaddabhaagee har ras paaeaa |اهي رب جي عظيم ذات مان لطف اندوز ٿين ٿا، ۽ مڪمل طور تي لاتعلق رهندا آهن. وڏي خوش نصيبي سان، اهي رب جي عظيم ذات کي حاصل ڪن ٿا.
ਸੇ ਧੰਨੁ ਵਡੇ ਸਤ ਪੁਰਖਾ ਪੂਰੇ ਜਿਨ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
se dhan vadde sat purakhaa poore jin guramat naam dhiaaeaa |پوءِ ڏاڍا برڪت وارا ۽ سچا مڪمل آهن اهي، جيڪي گرو جي هدايتن ذريعي، رب جي نالي تي غور ڪن ٿا.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਰੇਣੁ ਮੰਗੈ ਪਗ ਸਾਧੂ ਮਨਿ ਚੂਕਾ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਜੀਉ ॥
jan naanak ren mangai pag saadhoo man chookaa sog vijog jeeo |ٻانهو نانڪ پاڪ جي پيرن جي مٽي گهري ٿو. هن جو ذهن غم ۽ جدائي کان پاڪ آهي.
ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨਾ ਤੇ ਜਨ ਪਰਧਾਨਾ ਤੇ ਊਤਮ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲੋਗ ਜੀਉ ॥੪॥੩॥੧੦॥
jina har meetth lagaanaa te jan paradhaanaa te aootam har har log jeeo |4|3|10|مشهور آهن اهي ماڻهو، جن کي رب مٺو لڳي ٿو. ڪيڏا مٿاهون آهن رب جا ماڻهو، هار، هار. ||4||3||10||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
aasaa mahalaa 4 |آسا، چوٿين مهل:
ਸਤਜੁਗਿ ਸਭੁ ਸੰਤੋਖ ਸਰੀਰਾ ਪਗ ਚਾਰੇ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ਜੀਉ ॥
satajug sabh santokh sareeraa pag chaare dharam dhiaan jeeo |ست يوگا جي سونهري دور ۾، هرڪو سڪون ۽ مراقبي جو مجسمو بڻيو؛ مذهب چار پيرن تي بيٺو.
ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਰਿ ਗਾਵਹਿ ਪਰਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਿਆਨੁ ਜੀਉ ॥
man tan har gaaveh param sukh paaveh har hiradai har gun giaan jeeo |ذهن ۽ جسم سان، انهن رب جي گيت ڳائي، ۽ عظيم سڪون حاصل ڪيو. سندن دلين ۾ رب پاڪ جي شان ۽ برڪت جي روحاني حڪمت هئي.
ਗੁਣ ਗਿਆਨੁ ਪਦਾਰਥੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਤਾਰਥੁ ਸੋਭਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਈ ॥
gun giaan padaarath har har kirataarath sobhaa guramukh hoee |سندن مال هو رب جي پاڪيزه فضيلت جي روحاني حڪمت؛ رب سندن ڪاميابي هئي، ۽ گرومخ جي حيثيت ۾ رهڻ سندن شان هئي.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੋ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
antar baahar har prabh eko doojaa avar na koee |باطني ۽ ٻاهران، هنن فقط هڪ رب کي ڏٺو. انهن لاءِ ٻيو ڪو به ٻيو نه هو.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ਜੀਉ ॥
har har liv laaee har naam sakhaaee har daragah paavai maan jeeo |انهن پنهنجي شعور کي پيار سان رب، هار، هار تي مرکوز ڪيو. رب جو نالو سندن رفيق هو ۽ رب جي درٻار ۾ کين عزت ملي.
ਸਤਜੁਗਿ ਸਭੁ ਸੰਤੋਖ ਸਰੀਰਾ ਪਗ ਚਾਰੇ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ਜੀਉ ॥੧॥
satajug sabh santokh sareeraa pag chaare dharam dhiaan jeeo |1|ست يوگا جي سونهري دور ۾، هرڪو سڪون ۽ مراقبي جو مجسمو بڻيو؛ مذهب چار پيرن تي بيٺو. ||1||
ਤੇਤਾ ਜੁਗੁ ਆਇਆ ਅੰਤਰਿ ਜੋਰੁ ਪਾਇਆ ਜਤੁ ਸੰਜਮ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥
tetaa jug aaeaa antar jor paaeaa jat sanjam karam kamaae jeeo |ان کان پوء ٽريتا يوگا جي چانديء جو دور آيو؛ مردن جي ذهنن تي طاقت جي حڪمراني هئي، ۽ اهي برهمڻ ۽ خود نظم و ضبط تي عمل ڪندا هئا.
ਪਗੁ ਚਉਥਾ ਖਿਸਿਆ ਤ੍ਰੈ ਪਗ ਟਿਕਿਆ ਮਨਿ ਹਿਰਦੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜਲਾਇ ਜੀਉ ॥
pag chauthaa khisiaa trai pag ttikiaa man hiradai krodh jalaae jeeo |مذهب جو چوٿون پير ڇڏي ويو، ۽ ٽي رهي. سندن دل ۽ دماغ غضب سان ڀريل هئا.
ਮਨਿ ਹਿਰਦੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਮਹਾ ਬਿਸਲੋਧੁ ਨਿਰਪ ਧਾਵਹਿ ਲੜਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
man hiradai krodh mahaa bisalodh nirap dhaaveh larr dukh paaeaa |سندن دل ۽ دماغ ڪاوڙ جي خوفناڪ زهريلي جوهر سان ڀريل هئا. بادشاهن پنهنجون جنگيون وڙهيون ۽ صرف درد حاصل ڪيو.
ਅੰਤਰਿ ਮਮਤਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾਨਾ ਹਉਮੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ਵਧਾਇਆ ॥
antar mamataa rog lagaanaa haumai ahankaar vadhaaeaa |سندن دماغ اناپرستي جي بيماريءَ ۾ مبتلا ٿي ويا ۽ سندن خودغرضي ۽ وڏائي وڌي وئي.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਧਾਰੀ ਮੇਰੈ ਠਾਕੁਰਿ ਬਿਖੁ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਹਿ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥
har har kripaa dhaaree merai tthaakur bikh guramat har naam leh jaae jeeo |جيڪڏهن منهنجو رب، هار، هار، پنهنجي رحمت ڏيکاري، منهنجو رب ۽ مالڪ گرو جي تعليم ۽ رب جي نالي سان زهر کي ختم ڪري ٿو.
ਤੇਤਾ ਜੁਗੁ ਆਇਆ ਅੰਤਰਿ ਜੋਰੁ ਪਾਇਆ ਜਤੁ ਸੰਜਮ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥੨॥
tetaa jug aaeaa antar jor paaeaa jat sanjam karam kamaae jeeo |2|ان کان پوء ٽريتا يوگا جي چانديء جو دور آيو؛ مردن جي ذهنن تي طاقت جي حڪمراني هئي، ۽ اهي برهمڻ ۽ خود نظم و ضبط تي عمل ڪندا هئا. ||2||
ਜੁਗੁ ਦੁਆਪੁਰੁ ਆਇਆ ਭਰਮਿ ਭਰਮਾਇਆ ਹਰਿ ਗੋਪੀ ਕਾਨੑੁ ਉਪਾਇ ਜੀਉ ॥
jug duaapur aaeaa bharam bharamaaeaa har gopee kaanau upaae jeeo |دواپر يوگ جو پيتل دور آيو، ۽ ماڻهو شڪ ۾ ڀڄڻ لڳا. رب گوپين ۽ ڪرشن کي پيدا ڪيو.
ਤਪੁ ਤਾਪਨ ਤਾਪਹਿ ਜਗ ਪੁੰਨ ਆਰੰਭਹਿ ਅਤਿ ਕਿਰਿਆ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥
tap taapan taapeh jag pun aaranbheh at kiriaa karam kamaae jeeo |توبهه ڪرڻ وارا تپسيا ڪندا هئا، اهي مقدس دعوتون ۽ خيرات پيش ڪندا هئا، ۽ ڪيتريون ئي رسمون ۽ مذهبي رسمون ادا ڪندا هئا.
ਕਿਰਿਆ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ ਪਗ ਦੁਇ ਖਿਸਕਾਇਆ ਦੁਇ ਪਗ ਟਿਕੈ ਟਿਕਾਇ ਜੀਉ ॥
kiriaa karam kamaaeaa pag due khisakaaeaa due pag ttikai ttikaae jeeo |انهن ڪيتريون ئي رسمون ۽ مذهبي رسمون ادا ڪيون. مذهب جون ٻه ٽنگون ٽٽي ويون، ۽ فقط ٻه ٽنگون رهجي ويون.
ਮਹਾ ਜੁਧ ਜੋਧ ਬਹੁ ਕੀਨੑੇ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ਜੀਉ ॥
mahaa judh jodh bahu keenae vich haumai pachai pachaae jeeo |ڪيترائي هيروز وڏيون جنگيون وڙهيا. انهن جي انا ۾ اهي برباد ٿيا، ۽ انهن ٻين کي پڻ برباد ڪيو.
ਦੀਨ ਦਇਆਲਿ ਗੁਰੁ ਸਾਧੁ ਮਿਲਾਇਆ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਮਲੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥
deen deaal gur saadh milaaeaa mil satigur mal leh jaae jeeo |رب، غريبن تي رحم ڪندڙ، انهن کي پاڪ گرو سان ملڻ جي هدايت ڪئي. سچي گروءَ سان ملڻ سان سندن گندگي ڌوئي وڃي ٿي.
ਜੁਗੁ ਦੁਆਪੁਰੁ ਆਇਆ ਭਰਮਿ ਭਰਮਾਇਆ ਹਰਿ ਗੋਪੀ ਕਾਨੑੁ ਉਪਾਇ ਜੀਉ ॥੩॥
jug duaapur aaeaa bharam bharamaaeaa har gopee kaanau upaae jeeo |3|دواپر يوگ جو پيتل دور آيو، ۽ ماڻهو شڪ ۾ پئجي ويا. رب گوپين ۽ ڪرشن کي پيدا ڪيو. ||3||