هن دنيا ۾، ڪو به پنهنجي طرفان ڪجهه به پورو نٿو ڪري.
اي نانڪ، سڀ ڪجهه خدا جي طرفان ڪيو ويو آهي. ||51||
سلوڪ:
هن جي اڪائونٽ تي بيلنس جي ڪري، هو ڪڏهن به آزاد نه ٿي سگهي. هو هر پل غلطي ڪري ٿو.
اي بخشڻھار پالڻھار، مھرباني ڪري مون کي معاف ڪر، ۽ نانڪ کي پار ڪر. ||1||
پورو:
گنھگار پاڻ سان بي وفائي آھي. هو جاهل آهي، گهٽ عقل سان.
هو سڀني جي ذات کي نه ٿو ڄاڻي، جنهن کيس جسم، روح ۽ سڪون ڏنو.
ذاتي نفعو ۽ مايا خاطر، ڏهن طرفن ۾ ڳوليندي، ٻاهر نڪري ٿو.
هو هڪ پل لاءِ به پنهنجي ذهن ۾ سخي رب، عظيم عطا ڪندڙ خدا کي نه ٿو رکي.
لالچ، ڪوڙ، فساد ۽ جذباتي وابستگي - اهي ئي آهن جيڪي هو پنهنجي ذهن ۾ گڏ ڪري ٿو.
بدترين بدمعاش، چور ۽ بدمعاش - هو پنهنجو وقت انهن سان گڏ گذاريندو آهي.
پر جيڪڏھن اھو توھان کي راضي ٿئي، اي پالڻھار، پوء تون اصل سان گڏ جعلي کي معاف ڪري ٿو.
اي نانڪ، جيڪڏهن اهو عظيم رب خدا کي راضي ڪري، ته پوء هڪ پٿر به پاڻي تي ترندو. ||52||
سلوڪ:
کائڻ، پيئڻ، کيڏڻ ۽ کلڻ، مان بيشمار اوتارن ۾ گهمي آيو آهيان.
مهرباني ڪري، خدا، مون کي خوفناڪ دنيا جي سمنڊ مان مٿي ۽ ٻاهر ڪڍو. نانڪ تنهنجو ساٿ گهري ٿو. ||1||
پورو:
راند ڪندي، راند ڪندي، مون کي بيشمار ڀيرا ٻيهر جنم ڏنو ويو آهي، پر اهو صرف درد کڻي آيو آهي.
مشڪلاتون دور ٿي وينديون آهن، جڏهن ڪو حضور سان ملندو آهي؛ پاڻ کي سچو گرو جي ڪلام ۾ وسايو.
رواداري جي رويي کي اپنائڻ، ۽ سچ گڏ ڪرڻ، نالي جي امرت جو حصو وٺو.
جڏهن منهنجي رب ۽ مالڪ پنهنجي وڏي رحمت ڏيکاري، مون کي امن، خوشي ۽ نعمت ملي.
منهنجو واپار محفوظ طور تي پهچي چڪو آهي، ۽ مون کي وڏو فائدو حاصل ڪيو آهي. مان عزت سان گهر موٽي آيو آهيان.
گرو مون کي وڏي تسلي ڏني آهي، ۽ رب خدا مون سان ملڻ آيو آهي.
هن پاڻ عمل ڪيو آهي، ۽ هو پاڻ ئي عمل ڪري ٿو. هو ماضيءَ ۾ به هو، ۽ مستقبل ۾ به هوندو.
اي نانڪ، ان جي ساراهه ڪر، جيڪو هر دل ۾ سمايل آهي. ||53||
سلوڪ:
اي خدا، مان تنهنجي حرم ۾ آيو آهيان، اي مهربان رب، رحم جو سمنڊ.
جنهن جو ذهن رب جي هڪ لفظ سان ڀريل آهي، اي نانڪ، مڪمل طور تي خوش ٿي وڃي ٿو. ||1||
پورو:
ڪلام ۾، خدا ٽن جهانن کي قائم ڪيو.
لفظ مان ٺاهيل، ويداس تي غور ڪيو ويو آهي.
ڪلام مان، شاستر، سمرتيون ۽ پراڻا آيا.
ڪلام مان نعت جو صوتي سلسلو، تقريرون ۽ تشريحون آيون.
لفظ مان، خوف ۽ شڪ کان نجات جو رستو اچي ٿو.
لفظ مان، مذهبي رسم، ڪرم، مقدسيت ۽ ڌرم اچي ٿو.
ظاهر ڪائنات ۾، ڪلام نظر اچي ٿو.
اي نانڪ، عظيم رب خدا غير منسلڪ ۽ اڻڄاتل رهي ٿو. ||54||
سلوڪ:
قلم هٿ ۾ کڻي، رب العالمين انسان جي تقدير هن جي پيشاني تي لکي ٿو.
بي مثال خوبصورتي جو رب سڀني سان شامل آهي.
مان پنهنجي وات سان تنهنجي ساراهه بيان نٿو ڪري سگهان، اي رب.
نانڪ متوجه ٿيو، تنهنجي درشن جي برڪت وارو نظارو ڏسي؛ هو توهان تي قربان آهي. ||1||
پورو:
اي لافاني رب، اي عظيم رب، غير فاني، گناهن کي تباهه ڪندڙ:
اي ڪامل، تمام وسيع رب، درد کي ختم ڪندڙ، فضيلت جو خزانو:
اي سنگتي، بي صورت، مطلق رب، سڀني جو سهارو:
اي رب ڪائنات، عظمت جو خزانو، واضح دائمي سمجھ سان:
پري کان تمام گهڻو پري، رب خدا: تون آهين، تون هئين، ۽ تون هميشه رهندين.
اي اوليائن جا مستقل ساٿي، تون ئي آهين بي سهارن جو.
اي منهنجا پالڻهار، مان تنهنجو ٻانهو آهيان. مان بيوقوف آهيان، منهنجي ڪا به قيمت ناهي.