گرو پنهنجي ڀڄندڙ سکن کي هدايت ڪري ٿو؛
جيڪڏهن اهي گمراهه ٿين ته هو انهن کي سڌي رستي تي آڻي ٿو.
تنهن ڪري گرو جي خدمت ڪريو، هميشه، ڏينهن ۽ رات؛ هو دردن جو ناس ڪندڙ آهي - هو توهان سان گڏ توهان جو ساٿي آهي. ||13||
اي فاني ذات، تو گرو جي ڪهڙي عبادت ڪئي آهي؟
برهما، اندرا ۽ شيو به ان کي نٿا ڄاڻن.
ٻڌاءِ ته اڻڄاڻ سچو گرو ڪيئن معلوم ٿيندو؟ اُهو ئي اِهو احساس حاصل ڪري ٿو، جنهن کي رب بخشي ٿو. ||14||
جنهن جي اندر ۾ محبت آهي، تنهن کي سندس درشن جي برڪت وارو نظارو ملي ٿو.
جيڪو گروءَ جي ڪلام سان محبت رکي ٿو، سو ساڻس ملي ٿو.
ڏينهن ۽ رات، گرومخ کي هر جاءِ تي خدائي نور نظر اچي ٿو. هي چراغ هن جي دل کي روشن ڪري ٿو. ||15||
روحاني حڪمت جو کاڌو اعليٰ ترين مٺو جوهر آهي.
جيڪو چکندو، سو رب جي درگاهه جي برڪت وارو نظارو ڏسي ٿو.
سندس درشن ڏسي، بي نياز رب سان ملي ٿو. ذهن جي خواهشن کي مات ڏيئي، هو رب ۾ ضم ٿي وڃي ٿو. ||16||
جيڪي سچي گروءَ جي خدمت ڪن ٿا، اهي عظيم ۽ مشهور آهن.
هر دل جي اندر اندر، اهي خدا کي سڃاڻندا آهن.
مهرباني ڪري نانڪ کي رب جي حمد سان نوازيو، ۽ سنگت، رب جي عاجز ٻانهن جي جماعت؛ سچي گرو جي ذريعي، اهي پنهنجي رب خدا کي سڃاڻندا آهن. ||17||5||11||
مارو، پھريون مھل:
سچو پالڻهار ڪائنات جو خالق آهي.
هن دنيا جي دائري کي قائم ۽ غور ڪيو.
هن پاڻ ئي مخلوق کي پيدا ڪيو، ۽ ان کي ڏسي ٿو. هو سچو ۽ آزاد آهي. ||1||
هن مختلف قسم جا جاندار پيدا ڪيا.
ٻنھي مسافرن کي ٻنھي طرفن ڏانھن روانو ڪيو.
ڪامل گروءَ کان سواءِ، ڪو به آزاد نه آهي. سچو نالو جپائڻ، هڪ نفعو. ||2||
پاڻ سڳورا ماڻهو پڙهن ٿا ۽ پڙهن ٿا، پر واٽ نه ٿا ڄاڻن.
اُهي نه ٿا سمجهن، نالو، رب جو نالو. اهي ڀڄن ٿا، شڪ ۾ گمراهه.
رشوت وٺن ٿا ۽ ڪوڙي شاھدي ڏين ٿا. بڇڙائيءَ جو ڦل سندن ڳچيءَ ۾ آهي. ||3||
اهي سمرتيون، شاستر ۽ پرانا پڙهندا هئا.
اهي بحث ۽ بحث ڪن ٿا، پر حقيقت جي جوهر کي نٿا ڄاڻن.
ڪامل گروءَ کان سواءِ، حقيقت جو جوهر حاصل نه ٿو ٿئي. سچا ۽ خالص انسان سچ جي واٽ تي هلن ٿا. ||4||
سڀ خدا جي ساراهه ڪريو ۽ ٻڌو، ۽ ٻڌو ۽ ڳالهايو.
هو پاڻ حڪمت وارو آهي، ۽ هو پاڻ ئي سچ جو فيصلو ڪري ٿو.
جن کي خدا پنهنجي فضل جي نظر سان برڪت ڪري ٿو، اهي گرو مُخ بڻجي وڃن ٿا، ۽ لفظ جي ساراهه ڪن ٿا. ||5||
ڪيترائي ٻڌن ٿا ۽ ٻڌن ٿا، ۽ گرو جي باني ڳالهائين ٿا.
ٻڌڻ ۽ ڳالهائڻ، سندس حدن کي ڪو به نٿو ڄاڻي.
اُهو ئي حڪمت وارو آهي، جنهن تي غيب جو رب پاڻ کي ظاهر ڪري ٿو. هو اڻ ٻڌايل تقرير ڳالهائيندو آهي. ||6||
ڄمڻ تي، مبارڪون داخل ٿيون؛
جاهل خوشيءَ جا گيت ڳائين ٿا.
جيڪو به پيدا ٿئي ٿو، تنهن جو مرڻ يقيني آهي، ان جي مقدر ۾ گذريل ڪمن جي تقدير موجب، جنهن جي مٿي تي بادشاهي بادشاهه طرفان لکيل آهي. ||7||
اتحاد ۽ جدائي منهنجي خدا جي طرفان پيدا ڪئي وئي هئي.
هن ڪائنات کي ٺاهي، ان کي درد ۽ خوشي ڏني.
گرومخ درد ۽ خوشي کان متاثر نه ٿيندا آهن. اهي عاجزي جو هٿيار پائيندا آهن. ||8||
وڏا ماڻهو سچ جا سوداگر آهن.
اهي سچا واپار خريد ڪندا آهن، گرو کي غور ڪندي.
جنهن جي گود ۾ سچي مال جي دولت آهي، ان کي سچي شيدائيءَ جي راحت ملي ٿي. ||9||
ڪوڙا سودا ئي نقصان ۾ وجهن ٿا.
گرو مُک جو واپار خدا کي راضي آهي.
هن جو اسٽاڪ محفوظ آهي، ۽ هن جو سرمايو محفوظ ۽ آواز آهي. سندس ڳچيءَ مان موت جو ڦڙو کٽي ويو آهي. ||10||