ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1032
ਭੂਲੇ ਸਿਖ ਗੁਰੂ ਸਮਝਾਏ ॥
भूले सिख गुरू समझाए ॥गुरू आपल्या भटक्या शिखांना सूचना देतात;
ਉਝੜਿ ਜਾਦੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
उझड़ि जादे मारगि पाए ॥जर ते भरकटले तर तो त्यांना योग्य मार्गावर आणतो.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਸੰਗਿ ਸਖਾਤਾ ਹੇ ॥੧੩॥
तिसु गुर सेवि सदा दिनु राती दुख भंजन संगि सखाता हे ॥१३॥म्हणून सदैव रात्रंदिवस गुरूची सेवा करा; तो दुःखाचा नाश करणारा आहे - तो तुमचा साथीदार म्हणून तुमच्यासोबत आहे. ||१३||
ਗੁਰ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਕਿਆ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥
गुर की भगति करहि किआ प्राणी ॥हे नश्वर जीव, तू गुरूंची कोणती भक्ती केली आहेस?
ਬ੍ਰਹਮੈ ਇੰਦ੍ਰਿ ਮਹੇਸਿ ਨ ਜਾਣੀ ॥
ब्रहमै इंद्रि महेसि न जाणी ॥ब्रह्मा, इंद्र आणि शिव यांनाही ते माहीत नाही.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਲਖੁ ਕਹਹੁ ਕਿਉ ਲਖੀਐ ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸਹਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੪॥
सतिगुरु अलखु कहहु किउ लखीऐ जिसु बखसे तिसहि पछाता हे ॥१४॥मला सांगा, न कळणारे खरे गुरु कसे ओळखता येतील? त्यालाच हा साक्षात्कार होतो, ज्याला परमेश्वर क्षमा करतो. ||14||
ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਦਰਸਨੁ ॥
अंतरि प्रेमु परापति दरसनु ॥ज्याच्या अंतरंगात प्रेम असते, त्याला त्याच्या दर्शनाची प्राप्ती होते.
ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁ ਪਰਸਨੁ ॥
गुरबाणी सिउ प्रीति सु परसनु ॥जो गुरूंच्या वचनावर प्रेम ठेवतो, तो त्याला भेटतो.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਸਬਾਈ ਘਟਿ ਦੀਪਕੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੫॥
अहिनिसि निरमल जोति सबाई घटि दीपकु गुरमुखि जाता हे ॥१५॥रात्रंदिवस, गुरुमुखाला सर्वत्र निष्कलंक दिव्य प्रकाश दिसतो; हा दिवा त्याच्या हृदयाला प्रकाशित करतो. ||15||
ਭੋਜਨ ਗਿਆਨੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ॥
भोजन गिआनु महा रसु मीठा ॥अध्यात्मिक ज्ञानाचे अन्न हे परम गोड सार आहे.
ਜਿਨਿ ਚਾਖਿਆ ਤਿਨਿ ਦਰਸਨੁ ਡੀਠਾ ॥
जिनि चाखिआ तिनि दरसनु डीठा ॥जो त्याचा आस्वाद घेतो, त्याला भगवंताचे दर्शन घडते.
ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਿਲੇ ਬੈਰਾਗੀ ਮਨੁ ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਸਮਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥
दरसनु देखि मिले बैरागी मनु मनसा मारि समाता हे ॥१६॥त्याचे दर्शन पाहताच अभंग परमेश्वराला भेटतो; मनाच्या इच्छांना वश करून तो परमेश्वरात विलीन होतो. ||16||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਪਰਧਾਨਾ ॥
सतिगुरु सेवहि से परधाना ॥जे खऱ्या गुरूंची सेवा करतात ते सर्वोच्च आणि प्रसिद्ध आहेत.
ਤਿਨ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥
तिन घट घट अंतरि ब्रहमु पछाना ॥प्रत्येक हृदयात खोलवर ते देवाला ओळखतात.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਸੁ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਦੀਜੈ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੭॥੫॥੧੧॥
नानक हरि जसु हरि जन की संगति दीजै जिन सतिगुरु हरि प्रभु जाता हे ॥१७॥५॥११॥कृपया नानकांना प्रभूची स्तुती, आणि संगत, परमेश्वराच्या नम्र सेवकांची मंडळी आशीर्वाद द्या; खऱ्या गुरूंच्या द्वारे ते त्यांच्या परमात्म्याला ओळखतात. ||17||5||11||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
मारू महला १ ॥मारू, पहिली मेहल:
ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
साचे साहिब सिरजणहारे ॥खरा परमेश्वर हा विश्वाचा निर्माता आहे.
ਜਿਨਿ ਧਰ ਚਕ੍ਰ ਧਰੇ ਵੀਚਾਰੇ ॥
जिनि धर चक्र धरे वीचारे ॥त्याने सांसारिक क्षेत्राची स्थापना आणि चिंतन केले.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਾਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
आपे करता करि करि वेखै साचा वेपरवाहा हे ॥१॥त्याने स्वतः सृष्टी निर्माण केली आणि ती पाहतो; तो खरा आणि स्वतंत्र आहे. ||1||
ਵੇਕੀ ਵੇਕੀ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ॥
वेकी वेकी जंत उपाए ॥त्याने विविध प्रकारचे प्राणी निर्माण केले.
ਦੁਇ ਪੰਦੀ ਦੁਇ ਰਾਹ ਚਲਾਏ ॥
दुइ पंदी दुइ राह चलाए ॥दोन्ही प्रवासी दोन दिशेने निघाले आहेत.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਿਣੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
गुर पूरे विणु मुकति न होई सचु नामु जपि लाहा हे ॥२॥परिपूर्ण गुरूशिवाय कोणीही मुक्त होत नाही. खऱ्या नामाचा जप केल्याने एकच लाभ होतो. ||2||
ਪੜਹਿ ਮਨਮੁਖ ਪਰੁ ਬਿਧਿ ਨਹੀ ਜਾਨਾ ॥
पड़हि मनमुख परु बिधि नही जाना ॥स्वेच्छेने मनमुख वाचतात आणि अभ्यास करतात, परंतु त्यांना मार्ग माहित नाही.
ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਹਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥
नामु न बूझहि भरमि भुलाना ॥त्यांना परमेश्वराचे नाम, नाम समजत नाही; ते संशयाने भटकतात.
ਲੈ ਕੈ ਵਢੀ ਦੇਨਿ ਉਗਾਹੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾ ਗਲਿ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
लै कै वढी देनि उगाही दुरमति का गलि फाहा हे ॥३॥ते लाच घेतात आणि खोटी साक्ष देतात. दुष्ट मनाचा फास त्यांच्या गळ्यात आहे. ||3||
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਪੜਹਿ ਪੁਰਾਣਾ ॥
सिम्रिति सासत्र पड़हि पुराणा ॥त्यांनी सिमृती, शास्त्रे आणि पुराणे वाचली;
ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥
वादु वखाणहि ततु न जाणा ॥ते वाद घालतात आणि वाद घालतात, परंतु त्यांना वास्तवाचे सार माहित नाही.
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਸਚ ਸੂਚੇ ਸਚੁ ਰਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
विणु गुर पूरे ततु न पाईऐ सच सूचे सचु राहा हे ॥४॥परिपूर्ण गुरूशिवाय वास्तवाचे सार प्राप्त होत नाही. खरे आणि शुद्ध प्राणी सत्याच्या मार्गावर चालतात. ||4||
ਸਭ ਸਾਲਾਹੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖੈ ॥
सभ सालाहे सुणि सुणि आखै ॥सर्व देवाची स्तुती करतात आणि ऐकतात आणि ऐकतात आणि बोलतात.
ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਸਚੁ ਪਰਾਖੈ ॥
आपे दाना सचु पराखै ॥तो स्वतः ज्ञानी आहे आणि तो स्वतःच सत्याचा न्याय करतो.
ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
जिन कउ नदरि करे प्रभु अपनी गुरमुखि सबदु सलाहा हे ॥५॥ज्यांना देव त्याच्या कृपेने आशीर्वाद देतो ते गुरुमुख होतात आणि शब्दाची स्तुती करतात. ||5||
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖੈ ਕੇਤੀ ਬਾਣੀ ॥
सुणि सुणि आखै केती बाणी ॥पुष्कळजण ऐकतात, ऐकतात, गुरूची बाणी बोलतात.
ਸੁਣਿ ਕਹੀਐ ਕੋ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣੀ ॥
सुणि कहीऐ को अंतु न जाणी ॥ऐकणे आणि बोलणे, त्याची मर्यादा कोणालाच कळत नाही.
ਜਾ ਕਉ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ਆਪੇ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬੁਧਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
जा कउ अलखु लखाए आपे अकथ कथा बुधि ताहा हे ॥६॥केवळ तोच ज्ञानी आहे, ज्याच्यासमोर अदृश्य परमेश्वर स्वतःला प्रकट करतो; तो न बोललेले भाषण बोलतो. ||6||
ਜਨਮੇ ਕਉ ਵਾਜਹਿ ਵਾਧਾਏ ॥
जनमे कउ वाजहि वाधाए ॥जन्माला आल्यावर अभिनंदनाचा वर्षाव होतो;
ਸੋਹਿਲੜੇ ਅਗਿਆਨੀ ਗਾਏ ॥
सोहिलड़े अगिआनी गाए ॥अज्ञानी आनंदाची गाणी गातात.
ਜੋ ਜਨਮੈ ਤਿਸੁ ਸਰਪਰ ਮਰਣਾ ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥
जो जनमै तिसु सरपर मरणा किरतु पइआ सिरि साहा हे ॥७॥सार्वभौम भगवान राजाने त्याच्या मस्तकावर कोरलेल्या भूतकाळातील कर्मांच्या नशिबानुसार जो जन्माला येईल, त्याचा मृत्यू निश्चित आहे. ||7||
ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਏ ॥
संजोगु विजोगु मेरै प्रभि कीए ॥युनियन आणि वेगळेपण माझ्या देवाने निर्माण केले आहे.
ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਇ ਦੁਖਾ ਸੁਖ ਦੀਏ ॥
स्रिसटि उपाइ दुखा सुख दीए ॥ब्रह्मांड निर्माण करून, त्याने दुःख आणि सुख दिले.
ਦੁਖ ਸੁਖ ਹੀ ਤੇ ਭਏ ਨਿਰਾਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੀਲੁ ਸਨਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
दुख सुख ही ते भए निराले गुरमुखि सीलु सनाहा हे ॥८॥गुरुमुख दुःख आणि सुखाने अप्रभावित राहतात; ते नम्रतेचे चिलखत परिधान करतात. ||8||
ਨੀਕੇ ਸਾਚੇ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ॥
नीके साचे के वापारी ॥थोर लोक सत्याचे व्यापारी असतात.
ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਲੈ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰੀ ॥
सचु सउदा लै गुर वीचारी ॥ते गुरूचे चिंतन करून खरा माल खरेदी करतात.
ਸਚਾ ਵਖਰੁ ਜਿਸੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥
सचा वखरु जिसु धनु पलै सबदि सचै ओमाहा हे ॥९॥ज्याच्या कुशीत खऱ्या वस्तुची संपत्ती आहे, तो खऱ्या शब्दाच्या आनंदाने धन्य होतो. ||9||
ਕਾਚੀ ਸਉਦੀ ਤੋਟਾ ਆਵੈ ॥
काची सउदी तोटा आवै ॥खोट्या व्यवहारामुळे नुकसानच होते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜੁ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ॥
गुरमुखि वणजु करे प्रभ भावै ॥गुरुमुखाचे व्यवहार भगवंताला प्रसन्न करतात.
ਪੂੰਜੀ ਸਾਬਤੁ ਰਾਸਿ ਸਲਾਮਤਿ ਚੂਕਾ ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
पूंजी साबतु रासि सलामति चूका जम का फाहा हे ॥१०॥त्याचा साठा सुरक्षित आहे आणि त्याचे भांडवल सुरक्षित आहे. मृत्यूची फास त्याच्या गळ्यातून कापली जाते. ||10||