निष्पाप माणसाच्या मनात देवाचे भय असते; हा एक परमेश्वराचा सरळ मार्ग आहे.
मत्सर आणि मत्सर भयंकर वेदना आणतात आणि तिन्ही लोकांमध्ये एक शापित आहे. ||1||
पहिली मेहल:
वेदांचा ढोल वाजतो, वाद आणि विभाजन आणतो.
हे नानक, नामाचे चिंतन कर. त्याच्याशिवाय कोणीही नाही. ||2||
पहिली मेहल:
तीन गुणांचा विश्वसागर अथांग आहे; त्याचा तळ कसा दिसेल?
जर मला महान, स्वयंपूर्ण सत्य गुरु भेटले, तर मी पार वाहून जातो.
हा महासागर दु:खाने आणि दुःखांनी भरलेला आहे.
हे नानक, खऱ्या नामाशिवाय कोणाचीही भूक शांत होत नाही. ||3||
पौरी:
जे गुरूंच्या वचनातून आपल्या अंतरंगाचा शोध घेतात, ते श्रेष्ठ आणि शोभतात.
भगवंताच्या नामाचे चिंतन करून त्यांना जे हवे ते प्राप्त होते.
ज्याला देवाच्या कृपेने धन्यता वाटते, त्याला गुरू भेटतात; तो परमेश्वराची स्तुती गातो.
धर्माचा न्यायनिवाडा हा त्याचा मित्र आहे; त्याला मृत्यूच्या मार्गावर चालण्याची गरज नाही.
तो रात्रंदिवस परमेश्वराच्या नामाचे चिंतन करतो; तो भगवंताच्या नामात लीन आणि लीन होतो. ||14||
सालोक, पहिली मेहल:
स्वर्ग, हे जग आणि पाताळात व्यापणाऱ्या एका परमेश्वराचे नाव ऐका आणि बोला.
त्याच्या आज्ञेचा हुकूम पुसला जाऊ शकत नाही; त्याने जे काही लिहिले आहे ते मर्त्यांसह जाईल.
कोण मेला आणि कोण मारला? कोण येतो आणि कोण जातो?
हे नानक, कोण आनंदित झाले आहे आणि कोणाचे चैतन्य परमेश्वरात विलीन झाले आहे? ||1||
पहिली मेहल:
अहंकारात तो मरतो; स्वाधीनता त्याला ठार मारते, आणि श्वास नदीसारखा वाहून जातो.
हे नानक, मन जेव्हा नामाने ओतले जाते तेव्हाच इच्छा संपते.
त्याचे डोळे परमेश्वराच्या नेत्रांनी रंगलेले आहेत आणि त्याचे कान आकाशी चैतन्याने वाजतात.
प्रिय भगवंताच्या नामाचा जप करून त्याची जीभ मधुर अमृताने, किरमिजी रंगाने रंगते.
त्याचे अंतरंग परमेश्वराच्या सुगंधाने भिजलेले आहे; त्याचे मूल्य वर्णन करता येत नाही. ||2||
पौरी:
या युगात नाम, नाम हाच खजिना आहे. शेवटी फक्त नामच सोबत असते.
तो अक्षय आहे; ते कधीही रिकामे नसते, कोणी कितीही खाल्ले, खपते किंवा खर्च केले तरीही.
मृत्यूचा दूत परमेश्वराच्या नम्र सेवकाच्या जवळही जात नाही.
तेच खरे बँकर आणि व्यापारी आहेत, ज्यांच्या कुशीत परमेश्वराची संपत्ती आहे.
परमेश्वराच्या कृपेने, मनुष्याला परमेश्वर तेव्हाच सापडतो, जेव्हा परमेश्वर स्वतः त्याला पाठवतो. ||15||
सालोक, तिसरी मेहल:
स्वाभिमानी मनमुख सत्याच्या व्यापारातील श्रेष्ठतेची कदर करत नाही. तो विषाचा व्यवहार करतो, विष गोळा करतो आणि विषाच्या प्रेमात असतो.
बाहेरून ते स्वतःला पंडित, धर्मपंडित म्हणवतात, पण त्यांच्या मनात ते मूर्ख आणि अडाणी असतात.
ते त्यांचे चैतन्य परमेश्वरावर केंद्रित करत नाहीत; त्यांना वाद घालायला आवडते.
ते वाद घालण्यासाठी बोलतात आणि खोटे बोलून आपला उदरनिर्वाह करतात.
या जगात केवळ परमेश्वराचे नामच निष्कलंक आणि शुद्ध आहे. सृष्टीच्या इतर सर्व वस्तू प्रदूषित आहेत.
हे नानक, जे भगवंताचे नामस्मरण करत नाहीत ते अपवित्र होतात; ते अज्ञानात मरतात. ||1||
तिसरी मेहल:
परमेश्वराची सेवा न करता तो दुःखाने ग्रासतो; भगवंताच्या आदेशाचा स्वीकार केल्याने दुःख नाहीसे होते.
तो स्वतः शांती देणारा आहे; तो स्वतः शिक्षा देतो.
हे नानक, हे चांगले जाण; जे काही घडते ते त्याच्या इच्छेनुसार होते. ||2||
पौरी:
परमेश्वराच्या नामाशिवाय जग गरीब आहे. नामाशिवाय कोणाचेही समाधान होत नाही.
द्वैत आणि संशयाने तो भ्रमित होतो. अहंभावात, त्याला वेदना होतात.