ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1330
ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭ ਕਰਤਾ ਐਸਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥
आपे खेल करे सभ करता ऐसा बूझै कोई ॥३॥निर्माता स्वतः सर्व खेळ खेळतो; फक्त काहींना हे समजते. ||3||
ਨਾਉ ਪ੍ਰਭਾਤੈ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈਐ ਛੋਡਹੁ ਦੁਨੀ ਪਰੀਤਾ ॥
नाउ प्रभातै सबदि धिआईऐ छोडहु दुनी परीता ॥नामाचे आणि शब्दाचे चिंतन करा, पहाटे पहाटेच्या वेळेस; तुमची सांसारिक गुंता सोडा.
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਜਗਿ ਹਾਰਿਆ ਤਿਨਿ ਜੀਤਾ ॥੪॥੯॥
प्रणवति नानक दासनि दासा जगि हारिआ तिनि जीता ॥४॥९॥देवाच्या दासांचा दास नानक प्रार्थना करतो: जग हरले आणि तो जिंकला. ||4||9||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥प्रभाते, पहिली मेहल:
ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮਨੁ ਧਾਇਆ ਮਨੁ ਪੰਖੀ ਆਕਾਸਿ ॥
मनु माइआ मनु धाइआ मनु पंखी आकासि ॥मन माया आहे, मन हे पाठलाग करणारे आहे; मन हा आकाशात उडणारा पक्षी आहे.
ਤਸਕਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰਿਆ ਨਗਰੁ ਵੁਠਾ ਸਾਬਾਸਿ ॥
तसकर सबदि निवारिआ नगरु वुठा साबासि ॥चोर शब्दाने पछाडले जातात आणि मग शरीर-गाव समृद्ध होते आणि उत्सव साजरा करतात.
ਜਾ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਰਾਖਿ ਲੈਹਿ ਸਾਬਤੁ ਹੋਵੈ ਰਾਸਿ ॥੧॥
जा तू राखहि राखि लैहि साबतु होवै रासि ॥१॥प्रभु, जेव्हा तू एखाद्याला वाचवतो तेव्हा तो वाचतो; त्याची राजधानी सुरक्षित आणि सुरक्षित आहे. ||1||
ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਨਿਧਿ ਮੇਰੈ ॥
ऐसा नामु रतनु निधि मेरै ॥हा माझा खजिना, नामाचा रत्न आहे;
ਗੁਰਮਤਿ ਦੇਹਿ ਲਗਉ ਪਗਿ ਤੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरमति देहि लगउ पगि तेरै ॥१॥ रहाउ ॥कृपया मला गुरूंच्या उपदेशाने आशीर्वाद द्या, जेणेकरून मी तुझ्या पाया पडेन. ||1||विराम||
ਮਨੁ ਜੋਗੀ ਮਨੁ ਭੋਗੀਆ ਮਨੁ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥
मनु जोगी मनु भोगीआ मनु मूरखु गावारु ॥मन योगी आहे, मन हे सुख-साधक आहे; मन मूर्ख आणि अज्ञानी आहे.
ਮਨੁ ਦਾਤਾ ਮਨੁ ਮੰਗਤਾ ਮਨ ਸਿਰਿ ਗੁਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
मनु दाता मनु मंगता मन सिरि गुरु करतारु ॥मन दाता आहे, मन भिकारी आहे; मन महान गुरु, निर्माता आहे.
ਪੰਚ ਮਾਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਐਸਾ ਬ੍ਰਹਮੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥
पंच मारि सुखु पाइआ ऐसा ब्रहमु वीचारु ॥२॥पाच चोर जिंकले जातात, आणि शांती प्राप्त होते; हे ईश्वराचे चिंतनशील ज्ञान आहे. ||2||
ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ਕਹਉ ਨ ਦੇਖਿਆ ਜਾਇ ॥
घटि घटि एकु वखाणीऐ कहउ न देखिआ जाइ ॥एकच परमेश्वर प्रत्येकाच्या हृदयात आहे असे म्हटले जाते, परंतु त्याला कोणीही पाहू शकत नाही.
ਖੋਟੋ ਪੂਠੋ ਰਾਲੀਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥
खोटो पूठो रालीऐ बिनु नावै पति जाइ ॥खोटे पुनर्जन्माच्या गर्भात उलटे टाकले जातात; नामाशिवाय ते त्यांचा सन्मान गमावतात.
ਜਾ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹਾਂ ਜਾਂ ਤੇਰੀ ਹੋਇ ਰਜਾਇ ॥੩॥
जा तू मेलहि ता मिलि रहां जां तेरी होइ रजाइ ॥३॥ज्यांना तू एकत्र करतोस ते एकसंध राहतात, जर तुझी इच्छा असेल. ||3||
ਜਾਤਿ ਜਨਮੁ ਨਹ ਪੂਛੀਐ ਸਚ ਘਰੁ ਲੇਹੁ ਬਤਾਇ ॥
जाति जनमु नह पूछीऐ सच घरु लेहु बताइ ॥देव सामाजिक वर्ग किंवा जन्माबद्दल विचारत नाही; तुम्हाला तुमचे खरे घर शोधावे लागेल.
ਸਾ ਜਾਤਿ ਸਾ ਪਤਿ ਹੈ ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
सा जाति सा पति है जेहे करम कमाइ ॥तो तुमचा सामाजिक वर्ग आहे आणि तो तुमचा दर्जा आहे - तुम्ही केलेल्या कर्माचा.
ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਕਾਟੀਐ ਨਾਨਕ ਛੂਟਸਿ ਨਾਇ ॥੪॥੧੦॥
जनम मरन दुखु काटीऐ नानक छूटसि नाइ ॥४॥१०॥मृत्यू आणि पुनर्जन्माच्या वेदना नाहीशा होतात; हे नानक, परमेश्वराच्या नावातच मोक्ष आहे. ||4||10||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥प्रभाते, पहिली मेहल:
ਜਾਗਤੁ ਬਿਗਸੈ ਮੂਠੋ ਅੰਧਾ ॥
जागतु बिगसै मूठो अंधा ॥तो जागृत आहे, आणि आनंदी देखील आहे, परंतु तो लुटला जात आहे - तो आंधळा आहे!
ਗਲਿ ਫਾਹੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਧੰਧਾ ॥
गलि फाही सिरि मारे धंधा ॥त्याच्या गळ्यात फासा आहे, आणि तरीही, त्याचे डोके सांसारिक व्यवहारात व्यस्त आहे.
ਆਸਾ ਆਵੈ ਮਨਸਾ ਜਾਇ ॥
आसा आवै मनसा जाइ ॥आशेने तो येतो आणि इच्छेने तो निघून जातो.
ਉਰਝੀ ਤਾਣੀ ਕਿਛੁ ਨ ਬਸਾਇ ॥੧॥
उरझी ताणी किछु न बसाइ ॥१॥त्याच्या आयुष्याचे तार सर्व गुंफलेले आहेत; तो पूर्णपणे असहाय्य आहे. ||1||
ਜਾਗਸਿ ਜੀਵਣ ਜਾਗਣਹਾਰਾ ॥
जागसि जीवण जागणहारा ॥जागृतीचा स्वामी, जीवनाचा स्वामी जागृत आणि जागरूक आहे.
ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੰਡਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सुख सागर अंम्रित भंडारा ॥१॥ रहाउ ॥तो शांतीचा महासागर आहे, अमृताचा खजिना आहे. ||1||विराम||
ਕਹਿਓ ਨ ਬੂਝੈ ਅੰਧੁ ਨ ਸੂਝੈ ਭੋਂਡੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥
कहिओ न बूझै अंधु न सूझै भोंडी कार कमाई ॥त्याला काय सांगितले जाते ते समजत नाही; तो आंधळा आहे - त्याला दिसत नाही आणि म्हणून तो त्याची वाईट कृत्ये करतो.
ਆਪੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਕਰਮੀ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੨॥
आपे प्रीति प्रेम परमेसुरु करमी मिलै वडाई ॥२॥अतींद्रिय प्रभू स्वतः त्याच्या प्रेमाचा आणि स्नेहाचा वर्षाव करतात; त्याच्या कृपेने, तो गौरवशाली महानता प्रदान करतो. ||2||
ਦਿਨੁ ਦਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਤਿਲੁ ਛੀਜੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਘਟਾਈ ॥
दिनु दिनु आवै तिलु तिलु छीजै माइआ मोहु घटाई ॥प्रत्येक दिवसाच्या येण्याने, त्याचे आयुष्य थोडं थोडं थबकत आहे; पण तरीही, त्याचे हृदय मायेशी संलग्न आहे.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਡੋ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਜਬ ਲਗ ਦੂਜੀ ਰਾਈ ॥੩॥
बिनु गुर बूडो ठउर न पावै जब लग दूजी राई ॥३॥गुरूशिवाय, तो बुडतो, आणि जोपर्यंत तो द्वैतामध्ये अडकलेला असतो तोपर्यंत त्याला विश्रांतीची जागा मिळत नाही. ||3||
ਅਹਿਨਿਸਿ ਜੀਆ ਦੇਖਿ ਸਮੑਾਲੈ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ॥
अहिनिसि जीआ देखि समालै सुखु दुखु पुरबि कमाई ॥रात्रंदिवस देव पाहतो आणि आपल्या सजीवांची काळजी घेतो; त्यांना त्यांच्या भूतकाळातील कृतींनुसार सुख आणि दुःख प्राप्त होते.
ਕਰਮਹੀਣੁ ਸਚੁ ਭੀਖਿਆ ਮਾਂਗੈ ਨਾਨਕ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੪॥੧੧॥
करमहीणु सचु भीखिआ मांगै नानक मिलै वडाई ॥४॥११॥नानक, दुर्दैवी, सत्याच्या दानाची याचना करतो; कृपया त्याला या गौरवाने आशीर्वाद द्या. ||4||11||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥प्रभाते, पहिली मेहल:
ਮਸਟਿ ਕਰਉ ਮੂਰਖੁ ਜਗਿ ਕਹੀਆ ॥
मसटि करउ मूरखु जगि कहीआ ॥मी गप्प राहिलो तर जग मला मूर्ख म्हणते.
ਅਧਿਕ ਬਕਉ ਤੇਰੀ ਲਿਵ ਰਹੀਆ ॥
अधिक बकउ तेरी लिव रहीआ ॥जर मी जास्त बोललो तर मी तुझ्या प्रेमाला मुकतो.
ਭੂਲ ਚੂਕ ਤੇਰੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
भूल चूक तेरै दरबारि ॥माझ्या चुका आणि दोषांचा न्याय तुमच्या कोर्टात होईल.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੈਸੇ ਆਚਾਰ ॥੧॥
नाम बिना कैसे आचार ॥१॥भगवंताच्या नामाशिवाय मी चांगले आचरण कसे राखू शकतो? ||1||
ਐਸੇ ਝੂਠਿ ਮੁਠੇ ਸੰਸਾਰਾ ॥
ऐसे झूठि मुठे संसारा ॥असत्य जे जग लुटत आहे.
ਨਿੰਦਕੁ ਨਿੰਦੈ ਮੁਝੈ ਪਿਆਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
निंदकु निंदै मुझै पिआरा ॥१॥ रहाउ ॥निंदा करणारा माझी निंदा करतो, पण तरीही मी त्याच्यावर प्रेम करतो. ||1||विराम||
ਜਿਸੁ ਨਿੰਦਹਿ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
जिसु निंदहि सोई बिधि जाणै ॥ज्याची निंदा झाली आहे त्यालाच मार्ग माहीत आहे.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੈ ॥
गुर कै सबदे दरि नीसाणै ॥गुरूंच्या शब्दाच्या माध्यमातून, त्याच्या दरबारात परमेश्वराच्या प्रतिज्ञाचा शिक्का मारला जातो.
ਕਾਰਣ ਨਾਮੁ ਅੰਤਰ ਗਤਿ ਜਾਣੈ ॥
कारण नामु अंतर गति जाणै ॥त्याला स्वतःमध्ये खोलवर असलेल्या नामाची, कारणांची जाणीव होते.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥੨॥
जिस नो नदरि करे सोई बिधि जाणै ॥२॥तोच मार्ग जाणतो, जो भगवंताच्या कृपेने धन्य झालेला असतो. ||2||
ਮੈ ਮੈਲੌ ਊਜਲੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
मै मैलौ ऊजलु सचु सोइ ॥मी अशुद्ध व दूषित आहे; खरा परमेश्वर निष्कलंक आणि उदात्त आहे.
ਊਤਮੁ ਆਖਿ ਨ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥
ऊतमु आखि न ऊचा होइ ॥स्वत:ला उदात्त म्हणवून घेतल्याने व्यक्ती श्रेष्ठ होत नाही.
ਮਨਮੁਖੁ ਖੂਲਿੑ ਮਹਾ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
मनमुखु खूलि महा बिखु खाइ ॥स्वार्थी मनमुख उघडपणे महाविष खातो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਰਾਚੈ ਨਾਇ ॥੩॥
गुरमुखि होइ सु राचै नाइ ॥३॥पण जो गुरुमुख होतो तो नामात लीन होतो. ||3||
ਅੰਧੌ ਬੋਲੌ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥
अंधौ बोलौ मुगधु गवारु ॥मी आंधळा, बहिरा, मूर्ख आणि अज्ञानी आहे,