देवदूत आणि मूक ऋषी त्याच्यासाठी आसुसतात; खऱ्या गुरूंनी मला ही समज दिली आहे. ||4||
संतांचा समाज कसा ओळखावा?
तेथे एका परमेश्वराचे नामस्मरण केले जाते.
एकच नाम ही परमेश्वराची आज्ञा आहे; हे नानक, खऱ्या गुरूंनी मला ही समज दिली आहे. ||5||
संशयाने हे जग भ्रमित झाले आहे.
हे प्रभू, तू स्वतःच याला चुकीच्या मार्गाने नेले आहे.
टाकून दिलेले आत्मा-वधू भयंकर यातना भोगतात; त्यांना अजिबात नशीब नाही. ||6||
टाकून दिलेल्या वधूची चिन्हे काय आहेत?
त्यांना त्यांच्या पतीदेवाची उणीव भासते आणि ते अनादराने फिरतात.
त्या नववधूंचे कपडे घाणेरडे आहेत-त्यांच्या आयुष्याची रात्र दुःखात जाते. ||7||
आनंदी नववधूंनी कोणत्या कृती केल्या आहेत?
त्यांना त्यांच्या पूर्वनियोजित नियतीचे फळ मिळाले आहे.
आपल्या कृपेची नजर टाकून, परमेश्वर त्यांना स्वतःशी जोडतो. ||8||
ज्यांना देव त्याच्या इच्छेनुसार वागायला लावतो,
त्याच्या शब्दाचा शब्द खोलवर रहावा.
त्या खऱ्या आत्म्या-वधू आहेत, ज्या आपल्या पतीप्रभूवर प्रेम करतात. ||9||
जे देवाच्या इच्छेचा आनंद घेतात
आतून शंका दूर करा.
हे नानक, सर्वांना परमेश्वराशी जोडणारा खरा गुरू म्हणून ओळखा. ||10||
खऱ्या गुरूंची भेट होऊन त्यांना त्यांच्या प्रारब्धाचे फळ मिळते.
आणि अहंकार आतून बाहेर काढला जातो.
दुष्ट मनाचे दुःख नाहीसे होते; सौभाग्य येते आणि त्यांच्या कपाळातून तेजस्वीपणे चमकते. ||11||
तुझ्या वचनाची बाणी म्हणजे अमृतमय अमृत होय.
ते तुझ्या भक्तांच्या हृदयात झिरपते.
तुझी सेवा केल्याने शांती मिळते; तुझी दया देऊन, तू मोक्ष देतोस. ||12||
खऱ्या गुरूंची भेट झाली की कळते;
या सभेने नामस्मरण करायला येतो.
खऱ्या गुरूशिवाय देव सापडत नाही; सर्व धार्मिक विधी पार पाडताना कंटाळले आहेत. ||१३||
मी खऱ्या गुरूला अर्पण करतो;
मी संशयाने भरकटत होतो आणि त्याने मला योग्य मार्गावर आणले आहे.
जर परमेश्वराने त्याच्या कृपेची नजर टाकली तर तो आपल्याला स्वतःशी जोडतो. ||14||
हे परमेश्वरा, तू सर्वांमध्ये व्याप्त आहेस.
आणि तरीही, निर्माता स्वतःला लपवून ठेवतो.
हे नानक, निर्माता गुरुमुखाला प्रगट झाला आहे, ज्याच्या आत त्याने आपला प्रकाश टाकला आहे. ||15||
स्वामी स्वतःच सन्मान देतात.
तो शरीर आणि आत्मा निर्माण करतो आणि देतो.
तो स्वतः आपल्या सेवकांचा सन्मान राखतो; तो त्यांचे दोन्ही हात त्यांच्या कपाळावर ठेवतो. ||16||
सर्व कठोर विधी फक्त चतुर युक्तिवाद आहेत.
माझ्या देवाला सर्व माहीत आहे.
त्याने आपला गौरव प्रकट केला आहे, आणि सर्व लोक त्याला साजरा करतात. ||17||
त्याने माझ्या गुण-दोषांचा विचार केला नाही;
हा देवाचा स्वतःचा स्वभाव आहे.
मला त्याच्या मिठीत घट्ट मिठी मारून, तो माझे रक्षण करतो, आणि आता, गरम वारा देखील मला स्पर्श करत नाही. ||18||
माझ्या मनाने आणि शरीरात मी भगवंताचे ध्यान करतो.
माझ्या आत्म्याच्या इच्छेचे फळ मला मिळाले आहे.
राजांच्या मस्तकाच्या वर तुम्ही परम स्वामी आणि स्वामी आहात. नानक तुझ्या नामस्मरणाने जगतात. ||19||