ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 307
ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਗੁਰੂ ਧਿਆਇਦਾ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
अंतरि हरि गुरू धिआइदा वडी वडिआई ॥आतून भगवंताचे चिंतन करणाऱ्या गुरूचे मोठेपण मोठे आहे.
ਤੁਸਿ ਦਿਤੀ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਘਟੈ ਨਾਹੀ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਕਿਸੈ ਦੀ ਘਟਾਈ ॥
तुसि दिती पूरै सतिगुरू घटै नाही इकु तिलु किसै दी घटाई ॥आपल्या प्रसन्नतेने, परमेश्वराने हे परिपूर्ण खरे गुरूंना बहाल केले आहे; कोणाच्याही प्रयत्नांनी ते कमी होत नाही.
ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਾਂ ਝਖਿ ਝਖਿ ਮਰੈ ਸਭ ਲੁੋਕਾਈ ॥
सचु साहिबु सतिगुरू कै वलि है तां झखि झखि मरै सभ लुोकाई ॥खरा प्रभू आणि सद्गुरू खऱ्या गुरुच्या बाजूने असतात; आणि म्हणून, जे त्याला विरोध करतात ते सर्व क्रोध, मत्सर आणि संघर्षात मरण पावतात.
ਨਿੰਦਕਾ ਕੇ ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਵਧਾਈ ॥
निंदका के मुह काले करे हरि करतै आपि वधाई ॥सृष्टिकर्ता परमेश्वर निंदकांचे तोंड काळे करतो, गुरूची महिमा वाढवतो.
ਜਿਉ ਜਿਉ ਨਿੰਦਕ ਨਿੰਦ ਕਰਹਿ ਤਿਉ ਤਿਉ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥
जिउ जिउ निंदक निंद करहि तिउ तिउ नित नित चड़ै सवाई ॥निंदक जशी निंदा पसरवतात, तशी गुरूंची महिमा दिवसेंदिवस वाढत जाते.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨਿ ਪੈਰੀ ਆਣਿ ਸਭ ਪਾਈ ॥੧॥
जन नानक हरि आराधिआ तिनि पैरी आणि सभ पाई ॥१॥सेवक नानक परमेश्वराची उपासना करतात, जो प्रत्येकाला त्याच्या पाया पडतो. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥चौथी मेहल:
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਗਣਤ ਜਿ ਰਖੈ ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਗਇਆ ॥
सतिगुर सेती गणत जि रखै हलतु पलतु सभु तिस का गइआ ॥जो खऱ्या गुरूंशी आकस्मिक नात्यात प्रवेश करतो तो हे जग आणि परलोक सर्व गमावतो.
ਨਿਤ ਝਹੀਆ ਪਾਏ ਝਗੂ ਸੁਟੇ ਝਖਦਾ ਝਖਦਾ ਝੜਿ ਪਇਆ ॥
नित झहीआ पाए झगू सुटे झखदा झखदा झड़ि पइआ ॥तो सतत दात घासतो आणि तोंडाला फेस येतो; रागाने ओरडून तो मरतो.
ਨਿਤ ਉਪਾਵ ਕਰੈ ਮਾਇਆ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਅਗਲਾ ਧਨੁ ਭੀ ਉਡਿ ਗਇਆ ॥
नित उपाव करै माइआ धन कारणि अगला धनु भी उडि गइआ ॥तो सतत माया आणि संपत्तीचा पाठलाग करतो, पण त्याची स्वतःची संपत्तीही पळून जाते.
ਕਿਆ ਓਹੁ ਖਟੇ ਕਿਆ ਓਹੁ ਖਾਵੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਸਹਸਾ ਦੁਖੁ ਪਇਆ ॥
किआ ओहु खटे किआ ओहु खावै जिसु अंदरि सहसा दुखु पइआ ॥तो काय कमावणार आणि काय खाणार? त्याच्या अंतःकरणात फक्त विक्षिप्तपणा आणि वेदना असतात.
ਨਿਰਵੈਰੈ ਨਾਲਿ ਜਿ ਵੈਰੁ ਰਚਾਏ ਸਭੁ ਪਾਪੁ ਜਗਤੈ ਕਾ ਤਿਨਿ ਸਿਰਿ ਲਇਆ ॥
निरवैरै नालि जि वैरु रचाए सभु पापु जगतै का तिनि सिरि लइआ ॥द्वेष नसलेल्याचा जो द्वेष करतो, तो जगातील सर्व पापांचा भार आपल्या मस्तकावर वाहतो.
ਓਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਿੰਦਾ ਮੁਹਿ ਅੰਬੁ ਪਇਆ ॥
ओसु अगै पिछै ढोई नाही जिसु अंदरि निंदा मुहि अंबु पइआ ॥त्याला येथे किंवा यापुढे आश्रय मिळणार नाही; त्याच्या अंतःकरणातील निंदेने त्याच्या तोंडाला फोड आले.
ਜੇ ਸੁਇਨੇ ਨੋ ਓਹੁ ਹਥੁ ਪਾਏ ਤਾ ਖੇਹੂ ਸੇਤੀ ਰਲਿ ਗਇਆ ॥
जे सुइने नो ओहु हथु पाए ता खेहू सेती रलि गइआ ॥त्याच्या हातात सोने आले तर ते धूळात बदलते.
ਜੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣੀ ਫਿਰਿ ਓਹੁ ਆਵੈ ਤਾ ਪਿਛਲੇ ਅਉਗਣ ਬਖਸਿ ਲਇਆ ॥
जे गुर की सरणी फिरि ओहु आवै ता पिछले अउगण बखसि लइआ ॥पण जर तो पुन्हा गुरूंच्या आश्रयाला आला तर त्याची पूर्वीची पापेही क्षमा होतील.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਗਇਆ ॥੨॥
जन नानक अनदिनु नामु धिआइआ हरि सिमरत किलविख पाप गइआ ॥२॥सेवक नानक रात्रंदिवस नामाचे ध्यान करतात. ध्यानात भगवंताचे स्मरण केल्याने दुष्टपणा व पापे नष्ट होतात. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਤੂਹੈ ਸਚਾ ਸਚੁ ਤੂ ਸਭ ਦੂ ਉਪਰਿ ਤੂ ਦੀਬਾਣੁ ॥
तूहै सचा सचु तू सभ दू उपरि तू दीबाणु ॥तू खऱ्याचा विश्वासू आहेस; तुमचे रीगल कोर्ट हे सर्वांपेक्षा श्रेष्ठ आहे.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸਚੁ ਸੇਵਨਿ ਸਚੇ ਤੇਰਾ ਮਾਣੁ ॥
जो तुधु सचु धिआइदे सचु सेवनि सचे तेरा माणु ॥हे सत्य परमेश्वरा, जे तुझे ध्यान करतात ते सत्याची सेवा करतात; हे खरे परमेश्वरा, त्यांना तुझा अभिमान वाटतो.
ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚੁ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਸਚੁ ਬੋਲਨਿ ਸਚੇ ਤੇਰਾ ਤਾਣੁ ॥
ओना अंदरि सचु मुख उजले सचु बोलनि सचे तेरा ताणु ॥त्यांच्यातच सत्य आहे; त्यांचे चेहरे तेजस्वी आहेत, आणि ते सत्य बोलतात. हे खरे परमेश्वरा, तूच त्यांची शक्ती आहेस.
ਸੇ ਭਗਤ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਲਾਹਿਆ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
से भगत जिनी गुरमुखि सालाहिआ सचु सबदु नीसाणु ॥जे गुरुमुख म्हणून तुझी स्तुती करतात ते तुझे भक्त आहेत; त्यांच्याकडे शब्दाचे चिन्ह आणि बॅनर आहे, देवाचे खरे वचन.
ਸਚੁ ਜਿ ਸਚੇ ਸੇਵਦੇ ਤਿਨ ਵਾਰੀ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੧੩॥
सचु जि सचे सेवदे तिन वारी सद कुरबाणु ॥१३॥मी खरोखरच त्याग आहे, जे खरे परमेश्वराची सेवा करतात त्यांच्यासाठी सदैव समर्पित आहे. ||१३||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥सालोक, चौथी मेहल:
ਧੁਰਿ ਮਾਰੇ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੇਈ ਹੁਣਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਾਰੇ ॥
धुरि मारे पूरै सतिगुरू सेई हुणि सतिगुरि मारे ॥ज्यांना परफेक्ट खऱ्या गुरूंनी सुरुवातीपासूनच शाप दिला होता, त्यांना आता खऱ्या गुरूंनी शाप दिला आहे.
ਜੇ ਮੇਲਣ ਨੋ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਨ ਦੇਈ ਮਿਲਣ ਕਰਤਾਰੇ ॥
जे मेलण नो बहुतेरा लोचीऐ न देई मिलण करतारे ॥गुरूंच्या सहवासाची त्यांना खूप इच्छा असली, तरी कर्ता त्याला परवानगी देत नाही.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹਨਿ ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
सतसंगति ढोई ना लहनि विचि संगति गुरि वीचारे ॥त्यांना सत्संगात, खऱ्या मंडळीत आश्रय मिळणार नाही; संगतीत, गुरूंनी हे घोषित केले आहे.
ਕੋਈ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਹੁਣਿ ਓਨਾ ਨੋ ਤਿਸੁ ਮਾਰੇ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੇ ॥
कोई जाइ मिलै हुणि ओना नो तिसु मारे जमु जंदारे ॥आता जो कोणी त्यांना भेटायला बाहेर जाईल, तो अत्याचारी, मृत्यूच्या दूताद्वारे नष्ट होईल.
ਗੁਰਿ ਬਾਬੈ ਫਿਟਕੇ ਸੇ ਫਿਟੇ ਗੁਰਿ ਅੰਗਦਿ ਕੀਤੇ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥
गुरि बाबै फिटके से फिटे गुरि अंगदि कीते कूड़िआरे ॥ज्यांची गुरू नानकांनी निंदा केली होती त्यांना गुरू अंगद यांनीही बनावट घोषित केले होते.
ਗੁਰਿ ਤੀਜੀ ਪੀੜੀ ਵੀਚਾਰਿਆ ਕਿਆ ਹਥਿ ਏਨਾ ਵੇਚਾਰੇ ॥
गुरि तीजी पीड़ी वीचारिआ किआ हथि एना वेचारे ॥तिसऱ्या पिढीतील गुरूंनी विचार केला, "या गरीब लोकांच्या हाती काय आहे?"
ਗੁਰੁ ਚਉਥੀ ਪੀੜੀ ਟਿਕਿਆ ਤਿਨਿ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਸਭਿ ਤਾਰੇ ॥
गुरु चउथी पीड़ी टिकिआ तिनि निंदक दुसट सभि तारे ॥चौथ्या पिढीतील गुरूंनी या सर्व निंदक आणि दुष्टांचा उद्धार केला.
ਕੋਈ ਪੁਤੁ ਸਿਖੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਤਿਸੁ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰੇ ॥
कोई पुतु सिखु सेवा करे सतिगुरू की तिसु कारज सभि सवारे ॥जर कोणी मुलगा किंवा शीख खऱ्या गुरूंची सेवा करतो, तर त्याचे सर्व व्यवहार सुटतात.
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ਪੁਤੁ ਧਨੁ ਲਖਮੀ ਖੜਿ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥
जो इछै सो फलु पाइसी पुतु धनु लखमी खड़ि मेले हरि निसतारे ॥त्याला आपल्या इच्छांचे फळ - संतती, संपत्ती, संपत्ती, परमेश्वराशी एकरूपता आणि मुक्ती मिळते.
ਸਭਿ ਨਿਧਾਨ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵਿਚਿ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
सभि निधान सतिगुरू विचि जिसु अंदरि हरि उर धारे ॥सर्व खजिना खऱ्या गुरूंच्या ठायी आहेत, ज्यांनी परमेश्वराला हृदयात धारण केले आहे.
ਸੋ ਪਾਏ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਲਿਖਤੁ ਲਿਲਾਰੇ ॥
सो पाए पूरा सतिगुरू जिसु लिखिआ लिखतु लिलारे ॥त्यालाच परिपूर्ण खरे गुरू प्राप्त होतात, ज्यांच्या कपाळावर अशी धन्य प्रारब्ध पूर्वनिर्धारित आहे.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮਾਗੈ ਧੂੜਿ ਤਿਨ ਜੋ ਗੁਰਸਿਖ ਮਿਤ ਪਿਆਰੇ ॥੧॥
जनु नानकु मागै धूड़ि तिन जो गुरसिख मित पिआरे ॥१॥सेवक नानक त्या गुरुशिखांच्या चरणांची धूळ मागतात जे त्यांचे मित्र परमेश्वरावर प्रेम करतात. ||1||