श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1245


ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਆਨੑੇਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥
गुरपरसादी घटि चानणा आनेरु गवाइआ ॥

गुरूंच्या कृपेने हृदय प्रकाशित होते आणि अंधार दूर होतो.

ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟੀਐ ਕੰਚਨੁ ਹੋਇ ਆਇਆ ॥
लोहा पारसि भेटीऐ कंचनु होइ आइआ ॥

फिलॉसॉफरच्या दगडाला स्पर्श केल्यावर लोखंडाचे सोन्यात रूपांतर होते.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
नानक सतिगुरि मिलिऐ नाउ पाईऐ मिलि नामु धिआइआ ॥

हे नानक, खऱ्या गुरूंची भेट झाली की नामाची प्राप्ती होते. त्याला भेटून, मर्त्य नामाचे चिंतन करतो.

ਜਿਨੑ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਤਿਨੑੀ ਦਰਸਨੁ ਪਾਇਆ ॥੧੯॥
जिन कै पोतै पुंनु है तिनी दरसनु पाइआ ॥१९॥

ज्यांच्याजवळ सद्गुणांचा खजिना आहे, त्यांना त्याचे दर्शन घडते. ||19||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਧ੍ਰਿਗੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿ ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਵੇਚਹਿ ਨਾਉ ॥
ध्रिगु तिना का जीविआ जि लिखि लिखि वेचहि नाउ ॥

जे प्रभूचे नाव वाचून लिहून ते विकतात त्यांचे जीवन शापित आहे.

ਖੇਤੀ ਜਿਨ ਕੀ ਉਜੜੈ ਖਲਵਾੜੇ ਕਿਆ ਥਾਉ ॥
खेती जिन की उजड़ै खलवाड़े किआ थाउ ॥

त्यांचे पीक उद्ध्वस्त झाले आहे - त्यांना काय पीक मिळेल?

ਸਚੈ ਸਰਮੈ ਬਾਹਰੇ ਅਗੈ ਲਹਹਿ ਨ ਦਾਦਿ ॥
सचै सरमै बाहरे अगै लहहि न दादि ॥

सत्य आणि नम्रता नसल्यामुळे, त्यांना या जगात कौतुक केले जाणार नाही.

ਅਕਲਿ ਏਹ ਨ ਆਖੀਐ ਅਕਲਿ ਗਵਾਈਐ ਬਾਦਿ ॥
अकलि एह न आखीऐ अकलि गवाईऐ बादि ॥

ज्या बुद्धीमुळे वाद होतात त्याला शहाणपण म्हणतात ना.

ਅਕਲੀ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਅਕਲੀ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥
अकली साहिबु सेवीऐ अकली पाईऐ मानु ॥

बुद्धी आपल्याला आपल्या प्रभु आणि स्वामीची सेवा करण्यास प्रवृत्त करते; बुद्धीने, सन्मान प्राप्त होतो.

ਅਕਲੀ ਪੜਿੑ ਕੈ ਬੁਝੀਐ ਅਕਲੀ ਕੀਚੈ ਦਾਨੁ ॥
अकली पड़ि कै बुझीऐ अकली कीचै दानु ॥

पाठ्यपुस्तके वाचून शहाणपण येत नाही; बुद्धी आपल्याला दान देण्यासाठी प्रेरित करते.

ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਰਾਹੁ ਏਹੁ ਹੋਰਿ ਗਲਾਂ ਸੈਤਾਨੁ ॥੧॥
नानकु आखै राहु एहु होरि गलां सैतानु ॥१॥

नानक म्हणतात, हा मार्ग आहे; इतर गोष्टी सैतानाकडे नेतात. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
मः २ ॥

दुसरी मेहल:

ਜੈਸਾ ਕਰੈ ਕਹਾਵੈ ਤੈਸਾ ਐਸੀ ਬਨੀ ਜਰੂਰਤਿ ॥
जैसा करै कहावै तैसा ऐसी बनी जरूरति ॥

नश्वर त्यांच्या कृतीने ओळखले जातात; हे असेच असावे.

ਹੋਵਹਿ ਲਿੰਙ ਝਿੰਙ ਨਹ ਹੋਵਹਿ ਐਸੀ ਕਹੀਐ ਸੂਰਤਿ ॥
होवहि लिंङ झिंङ नह होवहि ऐसी कहीऐ सूरति ॥

त्यांनी चांगुलपणा दाखवावा, आणि त्यांच्या कृतीने विकृत होऊ नये; अशा प्रकारे त्यांना सुंदर म्हणतात.

ਜੋ ਓਸੁ ਇਛੇ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਤਾਂ ਨਾਨਕ ਕਹੀਐ ਮੂਰਤਿ ॥੨॥
जो ओसु इछे सो फलु पाए तां नानक कहीऐ मूरति ॥२॥

त्यांना जे काही हवे असेल ते त्यांना मिळेल. हे नानक, ते देवाचे रूप बनतात. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸਿ ਫਲਿਆ ॥
सतिगुरु अंम्रित बिरखु है अंम्रित रसि फलिआ ॥

खरा गुरु म्हणजे अमृताचे झाड. ते गोड अमृताचे फळ देते.

ਜਿਸੁ ਪਰਾਪਤਿ ਸੋ ਲਹੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਿਲਿਆ ॥
जिसु परापति सो लहै गुरसबदी मिलिआ ॥

गुरूंच्या शब्दाच्या सहाय्याने तो एकटाच प्राप्त करतो, जो पूर्वनिर्धारित आहे.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਲਿਆ ॥
सतिगुर कै भाणै जो चलै हरि सेती रलिआ ॥

जो खऱ्या गुरूंच्या इच्छेनुसार चालतो, तो परमेश्वरात मिसळून जातो.

ਜਮਕਾਲੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕਈ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਬਲਿਆ ॥
जमकालु जोहि न सकई घटि चानणु बलिआ ॥

मृत्यूचा दूत त्याला पाहू शकत नाही; त्याचे हृदय देवाच्या प्रकाशाने प्रकाशित झाले आहे.

ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਫਿਰਿ ਗਰਭਿ ਨ ਗਲਿਆ ॥੨੦॥
नानक बखसि मिलाइअनु फिरि गरभि न गलिआ ॥२०॥

हे नानक, देव त्याला क्षमा करतो, आणि त्याला स्वतःमध्ये मिसळतो; तो पुन्हा कधीही पुनर्जन्माच्या गर्भात कुजत नाही. ||20||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਸਚੁ ਵਰਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਤੀਰਥੁ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ॥
सचु वरतु संतोखु तीरथु गिआनु धिआनु इसनानु ॥

ज्यांचे व्रत म्हणून सत्य, तृप्ती हे त्यांचे पवित्र तीर्थस्थान, अध्यात्मिक ज्ञान आणि ध्यान हे त्यांचे शुद्ध स्नान,

ਦਇਆ ਦੇਵਤਾ ਖਿਮਾ ਜਪਮਾਲੀ ਤੇ ਮਾਣਸ ਪਰਧਾਨ ॥
दइआ देवता खिमा जपमाली ते माणस परधान ॥

त्यांची देवता म्हणून दयाळूपणा आणि त्यांच्या जप मणी म्हणून क्षमा - ते सर्वात उत्कृष्ट लोक आहेत.

ਜੁਗਤਿ ਧੋਤੀ ਸੁਰਤਿ ਚਉਕਾ ਤਿਲਕੁ ਕਰਣੀ ਹੋਇ ॥
जुगति धोती सुरति चउका तिलकु करणी होइ ॥

जे लोक मार्गाला लंगोटी म्हणून घेतात, आणि अंतर्ज्ञानी जागरुकतेने त्यांचे कर्मकांडाने शुद्ध केलेले आच्छादन, सत्कर्माने त्यांच्या कपाळावर चिन्ह असते,

ਭਾਉ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਤ ਕੋਈ ਕੋਇ ॥੧॥
भाउ भोजनु नानका विरला त कोई कोइ ॥१॥

आणि त्यांचे अन्न आवडते - हे नानक, ते फार दुर्मिळ आहेत. ||1||

ਮਹਲਾ ੩ ॥
महला ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਨਉਮੀ ਨੇਮੁ ਸਚੁ ਜੇ ਕਰੈ ॥
नउमी नेमु सचु जे करै ॥

महिन्याच्या नवव्या दिवशी, सत्य बोलण्याचे व्रत करा,

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਉਚਰੈ ॥
काम क्रोधु त्रिसना उचरै ॥

आणि तुमची लैंगिक इच्छा, क्रोध आणि इच्छा नष्ट होतील.

ਦਸਮੀ ਦਸੇ ਦੁਆਰ ਜੇ ਠਾਕੈ ਏਕਾਦਸੀ ਏਕੁ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ॥
दसमी दसे दुआर जे ठाकै एकादसी एकु करि जाणै ॥

दहाव्या दिवशी, आपल्या दहा दरवाजांचे नियमन करा; अकराव्या दिवशी, प्रभु एक आहे हे जाणून घ्या.

ਦੁਆਦਸੀ ਪੰਚ ਵਸਗਤਿ ਕਰਿ ਰਾਖੈ ਤਉ ਨਾਨਕ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥
दुआदसी पंच वसगति करि राखै तउ नानक मनु मानै ॥

बाराव्या दिवशी पाच चोर वश होतात आणि मग हे नानक, मन प्रसन्न आणि शांत होते.

ਐਸਾ ਵਰਤੁ ਰਹੀਜੈ ਪਾਡੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤੁ ਸਿਖ ਕਿਆ ਦੀਜੈ ॥੨॥
ऐसा वरतु रहीजै पाडे होर बहुतु सिख किआ दीजै ॥२॥

हे पंडित, हे धर्मपंडित, असे व्रत पाळ. इतर सर्व शिकवणींचा काय उपयोग? ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਭੂਪਤਿ ਰਾਜੇ ਰੰਗ ਰਾਇ ਸੰਚਹਿ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ॥
भूपति राजे रंग राइ संचहि बिखु माइआ ॥

राजे, राज्यकर्ते आणि सम्राट सुख भोगतात आणि मायेचे विष गोळा करतात.

ਕਰਿ ਕਰਿ ਹੇਤੁ ਵਧਾਇਦੇ ਪਰ ਦਰਬੁ ਚੁਰਾਇਆ ॥
करि करि हेतु वधाइदे पर दरबु चुराइआ ॥

त्याच्या प्रेमात, ते अधिकाधिक गोळा करतात, इतरांची संपत्ती चोरतात.

ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਨ ਵਿਸਹਹਿ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਇਆ ॥
पुत्र कलत्र न विसहहि बहु प्रीति लगाइआ ॥

त्यांचा स्वतःच्या मुलांवर किंवा जोडीदारावर विश्वास नाही; ते मायेच्या प्रेमात पूर्णपणे संलग्न आहेत.

ਵੇਖਦਿਆ ਹੀ ਮਾਇਆ ਧੁਹਿ ਗਈ ਪਛੁਤਹਿ ਪਛੁਤਾਇਆ ॥
वेखदिआ ही माइआ धुहि गई पछुतहि पछुताइआ ॥

पण ते पाहतात, माया त्यांची फसवणूक करते आणि त्यांना पश्चात्ताप होतो आणि पश्चात्ताप होतो.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥੨੧॥
जम दरि बधे मारीअहि नानक हरि भाइआ ॥२१॥

त्यांना मृत्यूच्या दारात बांधून आणि गळफास लावून मारले जाते आणि शिक्षा केली जाते; हे नानक, हे परमेश्वराची इच्छा पूर्ण करते. ||२१||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣਾ ਗਾਵੈ ਗੀਤ ॥
गिआन विहूणा गावै गीत ॥

ज्याच्याकडे आध्यात्मिक बुद्धीचा अभाव आहे तो धार्मिक गीते गातो.

ਭੁਖੇ ਮੁਲਾਂ ਘਰੇ ਮਸੀਤਿ ॥
भुखे मुलां घरे मसीति ॥

भुकेलेला मुल्ला आपले घर मशिदीत बदलतो.

ਮਖਟੂ ਹੋਇ ਕੈ ਕੰਨ ਪੜਾਏ ॥
मखटू होइ कै कंन पड़ाए ॥

आळशी बेरोजगाराचे कान योगीसारखे दिसण्यासाठी टोचलेले असतात.

ਫਕਰੁ ਕਰੇ ਹੋਰੁ ਜਾਤਿ ਗਵਾਏ ॥
फकरु करे होरु जाति गवाए ॥

दुसरा कोणीतरी पॅन-हँडलर बनतो आणि त्याचा सामाजिक दर्जा गमावतो.

ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ਸਦਾਏ ਮੰਗਣ ਜਾਇ ॥
गुरु पीरु सदाए मंगण जाइ ॥

जो स्वत:ला गुरू किंवा अध्यात्मिक गुरू म्हणवून घेतो, तो भीक मागत फिरतो

ਤਾ ਕੈ ਮੂਲਿ ਨ ਲਗੀਐ ਪਾਇ ॥
ता कै मूलि न लगीऐ पाइ ॥

- त्याच्या पायांना कधीही स्पर्श करू नका.

ਘਾਲਿ ਖਾਇ ਕਿਛੁ ਹਥਹੁ ਦੇਇ ॥
घालि खाइ किछु हथहु देइ ॥

जो तो जे खातो त्यासाठी काम करतो आणि त्याच्याजवळ जे काही आहे ते देतो

ਨਾਨਕ ਰਾਹੁ ਪਛਾਣਹਿ ਸੇਇ ॥੧॥
नानक राहु पछाणहि सेइ ॥१॥

- हे नानक, त्याला मार्ग माहित आहे. ||1||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430