ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 308
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥चौथी मेहल:
ਜਿਨ ਕਉ ਆਪਿ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਜਗਤੁ ਭੀ ਆਪੇ ਆਣਿ ਤਿਨ ਕਉ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥
जिन कउ आपि देइ वडिआई जगतु भी आपे आणि तिन कउ पैरी पाए ॥प्रभू स्वतः तेजस्वी महानता देतो; तो स्वतः जगाला त्यांच्या पाया पडायला लावतो.
ਡਰੀਐ ਤਾਂ ਜੇ ਕਿਛੁ ਆਪ ਦੂ ਕੀਚੈ ਸਭੁ ਕਰਤਾ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਵਧਾਏ ॥
डरीऐ तां जे किछु आप दू कीचै सभु करता आपणी कला वधाए ॥जर आपण स्वतःहून गोष्टी करण्याचा प्रयत्न केला तरच आपण घाबरले पाहिजे; निर्माता प्रत्येक प्रकारे त्याची शक्ती वाढवत आहे.
ਦੇਖਹੁ ਭਾਈ ਏਹੁ ਅਖਾੜਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਚੇ ਕਾ ਜਿਨਿ ਆਪਣੈ ਜੋਰਿ ਸਭਿ ਆਣਿ ਨਿਵਾਏ ॥
देखहु भाई एहु अखाड़ा हरि प्रीतम सचे का जिनि आपणै जोरि सभि आणि निवाए ॥पाहा, नियतीच्या भावांनो: हे प्रिय खऱ्या परमेश्वराचे रिंगण आहे; त्याची शक्ती प्रत्येकाला नम्रतेने नतमस्तक होण्यास आणते.
ਆਪਣਿਆ ਭਗਤਾ ਕੀ ਰਖ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਨਿੰਦਕਾ ਦੁਸਟਾ ਕੇ ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਕਰਾਏ ॥
आपणिआ भगता की रख करे हरि सुआमी निंदका दुसटा के मुह काले कराए ॥प्रभु, आपला स्वामी आणि स्वामी, आपल्या भक्तांचे रक्षण आणि रक्षण करतो; तो निंदक आणि दुष्टांचे तोंड काळे करतो.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਭਗਤਿ ਨਿਤ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
सतिगुर की वडिआई नित चड़ै सवाई हरि कीरति भगति नित आपि कराए ॥खऱ्या गुरूंचे तेज दिवसेंदिवस वाढत जाते; परमेश्वर त्याच्या भक्तांना सतत त्याचे स्तुतीचे कीर्तन गाण्याची प्रेरणा देतो.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਗੁਰਸਿਖਹੁ ਹਰਿ ਕਰਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਘਰੀ ਵਸਾਏ ॥
अनदिनु नामु जपहु गुरसिखहु हरि करता सतिगुरु घरी वसाए ॥हे गुरुशिखहो, रात्रंदिवस परमेश्वराचे नामस्मरण करा; खऱ्या गुरूंच्या द्वारे, सृष्टिकर्ता परमेश्वर तुमच्या अंतरंगात वास्तव्यास येईल.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਤਿ ਸਤਿ ਕਰਿ ਜਾਣਹੁ ਗੁਰਸਿਖਹੁ ਹਰਿ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਮੁਹਹੁ ਕਢਾਏ ॥
सतिगुर की बाणी सति सति करि जाणहु गुरसिखहु हरि करता आपि मुहहु कढाए ॥हे गुरुशिखांनो, खऱ्या गुरूंचे वचन, सत्य आहे हे जाणून घ्या. सृष्टिकर्ता भगवान स्वतः गुरूंना नामजप करायला लावतात.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਮੁਹ ਉਜਲੇ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪਿਆਰਾ ਗੁਰ ਕਾ ਜੈਕਾਰੁ ਸੰਸਾਰਿ ਸਭਤੁ ਕਰਾਏ ॥
गुरसिखा के मुह उजले करे हरि पिआरा गुर का जैकारु संसारि सभतु कराए ॥प्रिय भगवान आपल्या गुरुशिखांचे चेहरे तेजस्वी करतात; तो सर्व जगाला गुरूंची प्रशंसा आणि स्तुती करतो.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੀ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਏ ॥੨॥
जनु नानकु हरि का दासु है हरि दासन की हरि पैज रखाए ॥२॥सेवक नानक हा परमेश्वराचा दास आहे; परमेश्वर स्वतः आपल्या दासाचा सन्मान राखतो. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਿ ਹੈ ਸਚੁ ਸਾਹ ਹਮਾਰੇ ॥
तू सचा साहिबु आपि है सचु साह हमारे ॥हे माझे खरे स्वामी आणि स्वामी, तुम्हीच माझे खरे प्रभु राजा आहात.
ਸਚੁ ਪੂਜੀ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ਪ੍ਰਭ ਵਣਜਾਰੇ ਥਾਰੇ ॥
सचु पूजी नामु द्रिड़ाइ प्रभ वणजारे थारे ॥कृपा करून, तुझ्या नामाचा खरा खजिना माझ्यात बसवा; देवा, मी तुझा व्यापारी आहे.
ਸਚੁ ਸੇਵਹਿ ਸਚੁ ਵਣੰਜਿ ਲੈਹਿ ਗੁਣ ਕਥਹ ਨਿਰਾਰੇ ॥
सचु सेवहि सचु वणंजि लैहि गुण कथह निरारे ॥मी खऱ्याची सेवा करतो आणि खऱ्याशी व्यवहार करतो. मी तुझी अद्भुत स्तुती करतो.
ਸੇਵਕ ਭਾਇ ਸੇ ਜਨ ਮਿਲੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥
सेवक भाइ से जन मिले गुर सबदि सवारे ॥जे नम्र प्राणी प्रेमाने परमेश्वराची सेवा करतात ते त्याला भेटतात; ते गुरूंच्या शब्दाने शोभतात.
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਲਖੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਲਖਾਰੇ ॥੧੪॥
तू सचा साहिबु अलखु है गुर सबदि लखारे ॥१४॥हे माझे खरे स्वामी आणि स्वामी, तू अज्ञात आहेस; गुरूंच्या वचनाने तुम्ही ओळखता. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥सालोक, चौथी मेहल:
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਤਾਤਿ ਪਰਾਈ ਹੋਵੈ ਤਿਸ ਦਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੀ ਭਲਾ ॥
जिसु अंदरि ताति पराई होवै तिस दा कदे न होवी भला ॥ज्याचे अंत:करण इतरांबद्दल मत्सराने भरलेले असते, त्याचे कधीही भले होत नाही.
ਓਸ ਦੈ ਆਖਿਐ ਕੋਈ ਨ ਲਗੈ ਨਿਤ ਓਜਾੜੀ ਪੂਕਾਰੇ ਖਲਾ ॥
ओस दै आखिऐ कोई न लगै नित ओजाड़ी पूकारे खला ॥तो काय बोलतो याकडे कोणी लक्ष देत नाही; तो फक्त मूर्ख आहे, वाळवंटात सतत ओरडतो.
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਚੁਗਲੀ ਚੁਗਲੋ ਵਜੈ ਕੀਤਾ ਕਰਤਿਆ ਓਸ ਦਾ ਸਭੁ ਗਇਆ ॥
जिसु अंदरि चुगली चुगलो वजै कीता करतिआ ओस दा सभु गइआ ॥ज्याचे हृदय दुर्भावनापूर्ण गप्पांनी भरलेले आहे, त्याला दुर्भावनायुक्त गपशप म्हणून ओळखले जाते; तो जे करतो ते व्यर्थ आहे.
ਨਿਤ ਚੁਗਲੀ ਕਰੇ ਅਣਹੋਦੀ ਪਰਾਈ ਮੁਹੁ ਕਢਿ ਨ ਸਕੈ ਓਸ ਦਾ ਕਾਲਾ ਭਇਆ ॥
नित चुगली करे अणहोदी पराई मुहु कढि न सकै ओस दा काला भइआ ॥रात्रंदिवस तो सतत इतरांबद्दल गप्पा मारतो; त्याचा चेहरा काळवंडला आहे आणि तो कोणालाही दाखवू शकत नाही.
ਕਰਮ ਧਰਤੀ ਸਰੀਰੁ ਕਲਿਜੁਗ ਵਿਚਿ ਜੇਹਾ ਕੋ ਬੀਜੇ ਤੇਹਾ ਕੋ ਖਾਏ ॥
करम धरती सरीरु कलिजुग विचि जेहा को बीजे तेहा को खाए ॥कलियुगातील या अंधकारमय युगात शरीर हे कृतीचे क्षेत्र आहे; तुम्ही जसे पेरणी कराल, तशीच कापणी करा.
ਗਲਾ ਉਪਰਿ ਤਪਾਵਸੁ ਨ ਹੋਈ ਵਿਸੁ ਖਾਧੀ ਤਤਕਾਲ ਮਰਿ ਜਾਏ ॥
गला उपरि तपावसु न होई विसु खाधी ततकाल मरि जाए ॥न्याय नुसत्या शब्दांवर दिला जात नाही; जर कोणी विष खाल्लं तर तो मरतो.
ਭਾਈ ਵੇਖਹੁ ਨਿਆਉ ਸਚੁ ਕਰਤੇ ਕਾ ਜੇਹਾ ਕੋਈ ਕਰੇ ਤੇਹਾ ਕੋਈ ਪਾਏ ॥
भाई वेखहु निआउ सचु करते का जेहा कोई करे तेहा कोई पाए ॥हे नियतीच्या भावांनो, खऱ्या निर्मात्याचा न्याय पहा; लोक जसे वागतात, तसे त्यांना पुरस्कृत केले जाते.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ਹਰਿ ਦਰ ਕੀਆ ਬਾਤਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥੧॥
जन नानक कउ सभ सोझी पाई हरि दर कीआ बाता आखि सुणाए ॥१॥परमेश्वराने सेवक नानक यांना संपूर्ण समज दिली आहे; तो प्रभुच्या दरबारातील शब्द बोलतो आणि घोषित करतो. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥चौथी मेहल:
ਹੋਦੈ ਪਰਤਖਿ ਗੁਰੂ ਜੋ ਵਿਛੁੜੇ ਤਿਨ ਕਉ ਦਰਿ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ॥
होदै परतखि गुरू जो विछुड़े तिन कउ दरि ढोई नाही ॥जे स्वतःला गुरूपासून वेगळे करतात, त्यांची सतत उपस्थिती असूनही - त्यांना परमेश्वराच्या दरबारात विश्रांतीची जागा मिळत नाही.
ਕੋਈ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕਾ ਮੁਹ ਫਿਕੇ ਥੁਕ ਥੁਕ ਮੁਹਿ ਪਾਹੀ ॥
कोई जाइ मिलै तिन निंदका मुह फिके थुक थुक मुहि पाही ॥जर कोणी त्या निस्तेज चेहऱ्याच्या निंदकांना भेटायला गेला तर त्याला त्यांचे चेहरे थुंकीने झाकलेले आढळतील.
ਜੋ ਸਤਿਗੁਰਿ ਫਿਟਕੇ ਸੇ ਸਭ ਜਗਤਿ ਫਿਟਕੇ ਨਿਤ ਭੰਭਲ ਭੂਸੇ ਖਾਹੀ ॥
जो सतिगुरि फिटके से सभ जगति फिटके नित भंभल भूसे खाही ॥ज्यांना खऱ्या गुरूंनी शाप दिलेला आहे, त्यांना सर्व जगाचा शाप आहे. ते अविरतपणे फिरतात.
ਜਿਨ ਗੁਰੁ ਗੋਪਿਆ ਆਪਣਾ ਸੇ ਲੈਦੇ ਢਹਾ ਫਿਰਾਹੀ ॥
जिन गुरु गोपिआ आपणा से लैदे ढहा फिराही ॥जे लोक आपल्या गुरूला जाहीरपणे दुजोरा देत नाहीत ते आक्रोश करत फिरत असतात.
ਤਿਨ ਕੀ ਭੁਖ ਕਦੇ ਨ ਉਤਰੈ ਨਿਤ ਭੁਖਾ ਭੁਖ ਕੂਕਾਹੀ ॥
तिन की भुख कदे न उतरै नित भुखा भुख कूकाही ॥त्यांची भूक कधीच भागणार नाही. सतत भुकेने त्रस्त, ते दुःखाने ओरडतात.
ਓਨਾ ਦਾ ਆਖਿਆ ਕੋ ਨਾ ਸੁਣੈ ਨਿਤ ਹਉਲੇ ਹਉਲਿ ਮਰਾਹੀ ॥
ओना दा आखिआ को ना सुणै नित हउले हउलि मराही ॥त्यांना काय म्हणायचे आहे ते कोणी ऐकत नाही; ते शेवटी मरेपर्यंत सतत भीती आणि दहशतीत जगतात.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵੇਖਿ ਨ ਸਕਨੀ ਓਨਾ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ॥
सतिगुर की वडिआई वेखि न सकनी ओना अगै पिछै थाउ नाही ॥ते खऱ्या गुरूंचे तेजस्वी महानता सहन करू शकत नाहीत, आणि त्यांना येथे किंवा यापुढे विश्रांतीची जागा मिळत नाही.
ਜੋ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਾਰੇ ਤਿਨ ਜਾਇ ਮਿਲਹਿ ਰਹਦੀ ਖੁਹਦੀ ਸਭ ਪਤਿ ਗਵਾਹੀ ॥
जो सतिगुरि मारे तिन जाइ मिलहि रहदी खुहदी सभ पति गवाही ॥ज्यांना खऱ्या गुरूंनी शाप दिला आहे अशांना भेटायला जे लोक बाहेर पडतात, ते त्यांच्या सन्मानाचे सर्व अवशेष गमावतात.