श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 591

ਜਿਨਾ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕਉ ਹਰਿ ਸੰਤੁਸਟੁ ਹੈ ਤਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਗਲ ਮੰਨੀ ॥

जिना गुरसिखा कउ हरि संतुसटु है तिनी सतिगुर की गल मंनी ॥

ते गुरुशिख, ज्यांच्यावर परमेश्वर प्रसन्न होतो, ते खऱ्या गुरूंचे वचन स्वीकारतात.

ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨੀ ਚੜੀ ਚਵਗਣਿ ਵੰਨੀ ॥੧੨॥

जो गुरमुखि नामु धिआइदे तिनी चड़ी चवगणि वंनी ॥१२॥

जे गुरुमुख नामाचे चिंतन करतात ते भगवंताच्या प्रेमाच्या चतुर्विध रंगाने रंगलेले असतात. ||12||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

सलोक मः ३ ॥

सालोक, तिसरी मेहल:

ਮਨਮੁਖੁ ਕਾਇਰੁ ਕਰੂਪੁ ਹੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਨਕੁ ਨਾਹਿ ॥

मनमुखु काइरु करूपु है बिनु नावै नकु नाहि ॥

स्वार्थी मनमुख भ्याड व कुरूप असतो; परमेश्वराच्या नावाशिवाय त्याचे नाक अपमानाने कापले जाते.

ਅਨਦਿਨੁ ਧੰਧੈ ਵਿਆਪਿਆ ਸੁਪਨੈ ਭੀ ਸੁਖੁ ਨਾਹਿ ॥

अनदिनु धंधै विआपिआ सुपनै भी सुखु नाहि ॥

रात्रंदिवस तो सांसारिक व्यवहारात मग्न असतो आणि स्वप्नातही त्याला शांती मिळत नाही.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵਹਿ ਤਾ ਉਬਰਹਿ ਨਾਹਿ ਤ ਬਧੇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥੧॥

नानक गुरमुखि होवहि ता उबरहि नाहि त बधे दुख सहाहि ॥१॥

हे नानक, जर तो गुरुमुख झाला तर त्याचा उद्धार होईल; अन्यथा, तो गुलामगिरीत अडकतो, आणि वेदना सहन करतो. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਦਰਿ ਸੋਹਣੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਹਿ ॥

गुरमुखि सदा दरि सोहणे गुर का सबदु कमाहि ॥

भगवंताच्या दरबारात गुरुमुख सदैव सुंदर दिसतात; ते गुरूंच्या शब्दाचे पालन करतात.

ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਹਿ ॥

अंतरि सांति सदा सुखु दरि सचै सोभा पाहि ॥

त्यांच्यामध्ये खोलवर चिरस्थायी शांती आणि आनंद आहे; खऱ्या परमेश्वराच्या दरबारात त्यांना सन्मान प्राप्त होतो.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥

नानक गुरमुखि हरि नामु पाइआ सहजे सचि समाहि ॥२॥

हे नानक, गुरुमुखांना भगवंताच्या नामाने धन्यता वाटते; ते अगम्यपणे खऱ्या परमेश्वरात विलीन होतात. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

पौरी:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥

गुरमुखि प्रहिलादि जपि हरि गति पाई ॥

गुरुमुख या नात्याने प्रल्हादने परमेश्वराचे ध्यान केले आणि त्याचा उद्धार झाला.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਕਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥

गुरमुखि जनकि हरि नामि लिव लाई ॥

गुरुमुख या नात्याने, जनकाने प्रेमाने आपली चेतना परमेश्वराच्या नावावर केंद्रित केली.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਸਿਸਟਿ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਾਈ ॥

गुरमुखि बसिसटि हरि उपदेसु सुणाई ॥

गुरुमुख या नात्याने वशिष्ठ यांनी परमेश्वराची शिकवण दिली.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਕਿਨੈ ਪਾਇਆ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥

बिनु गुर हरि नामु न किनै पाइआ मेरे भाई ॥

हे माझ्या नशिबाच्या भावंडांनो, गुरूंशिवाय परमेश्वराचे नाव कोणालाही सापडले नाही.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਲਹਾਈ ॥੧੩॥

गुरमुखि हरि भगति हरि आपि लहाई ॥१३॥

भगवंत गुरुमुखाला भक्तीचा आशीर्वाद देतात. ||१३||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

सालोक, तिसरी मेहल:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਈਆ ਸਬਦਿ ਨ ਲਾਗੋ ਭਾਉ ॥

सतिगुर की परतीति न आईआ सबदि न लागो भाउ ॥

ज्याची खऱ्या गुरूंवर श्रद्धा नाही आणि ज्याला शब्दावर प्रेम नाही,

ਓਸ ਨੋ ਸੁਖੁ ਨ ਉਪਜੈ ਭਾਵੈ ਸਉ ਗੇੜਾ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥

ओस नो सुखु न उपजै भावै सउ गेड़ा आवउ जाउ ॥

तो शेकडो वेळा आला आणि गेला तरी त्याला शांती मिळणार नाही.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਮਿਲੈ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਉ ॥੧॥

नानक गुरमुखि सहजि मिलै सचे सिउ लिव लाउ ॥१॥

हे नानक, गुरुमुखाला नैसर्गिक सहजतेने खरे परमेश्वर भेटतो; तो परमेश्वरावर प्रेम करतो. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਏ ਮਨ ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਖੋਜਿ ਲਹੁ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥

ए मन ऐसा सतिगुरु खोजि लहु जितु सेविऐ जनम मरण दुखु जाइ ॥

हे मन, अशा खऱ्या गुरूचा शोध घे, ज्याच्या सेवेने जन्म-मृत्यूचे दुःख नाहीसे होते.

ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥

सहसा मूलि न होवई हउमै सबदि जलाइ ॥

शंका तुम्हाला कधीही त्रास देणार नाही आणि तुमचा अहंकार शब्दाच्या सहाय्याने जाळून टाकला जाईल.

ਕੂੜੈ ਕੀ ਪਾਲਿ ਵਿਚਹੁ ਨਿਕਲੈ ਸਚੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

कूड़ै की पालि विचहु निकलै सचु वसै मनि आइ ॥

तुमच्या आतून असत्याचा पडदा फाडून टाकला जाईल आणि सत्य मनात वास करेल.

ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਸਚ ਸੰਜਮਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥

अंतरि सांति मनि सुखु होइ सच संजमि कार कमाइ ॥

तुम्ही सत्य आणि आत्म-शिस्तीनुसार वागल्यास तुमचे मन शांती आणि आनंदाने भरून जाईल.

ਨਾਨਕ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥

नानक पूरै करमि सतिगुरु मिलै हरि जीउ किरपा करे रजाइ ॥२॥

हे नानक, परिपूर्ण चांगल्या कर्माने, तुम्हाला खऱ्या गुरूंची भेट होईल आणि मग प्रिय भगवान, त्यांच्या गोड इच्छेने, तुम्हाला त्याच्या दयेने आशीर्वाद देतील. ||2||