एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
रामकली, तिसरी मेहल, पहिले घर:
सत्युगाच्या सुवर्णयुगात प्रत्येकजण सत्य बोलला.
प्रत्येक घरात, गुरूंच्या शिकवणीनुसार लोकांकडून भक्तीपूजा केली जात असे.
त्या सुवर्णयुगात धर्माला चार पाय होते.
गुरुमुख या नात्याने हे चिंतन करणारे आणि समजून घेणारे लोक किती दुर्मिळ आहेत. ||1||
चारही युगांमध्ये नाम, भगवंताचे महिमा आणि महानता आहे.
जो नामाला घट्ट धरतो तो मुक्त होतो; गुरूंशिवाय नाम प्राप्त होत नाही. ||1||विराम||
त्रयता युगाच्या रौप्य युगात, एक पाय काढला गेला.
ढोंगीपणा प्रचलित झाला आणि लोकांना वाटू लागले की परमेश्वर खूप दूर आहे.
गुरुमुखांना अजूनही कळले आणि कळले;
नाम त्यांच्यामध्ये खोलवर वसले आणि त्यांना शांती मिळाली. ||2||
द्वापूर युगाच्या पितळ युगात द्वैत आणि दुटप्पीपणा निर्माण झाला.
संशयाने मोहित होऊन त्यांना द्वैत माहीत होते.
या पितृयुगात धर्म फक्त दोन पाय उरला होता.
जे गुरुमुख झाले त्यांनी नाम आत खोलवर रोवले. ||3||
कलियुगातील लोहयुगात धर्माकडे फक्त एकच शक्ती उरली होती.
तो फक्त एका पायावर चालतो; प्रेम आणि मायेची भावनिक ओढ वाढली आहे.
प्रेम आणि मायेची भावनिक आसक्ती संपूर्ण अंधार आणते.
जर कोणाला खरे गुरू भेटले तर त्याचा उद्धार होतो, भगवंताच्या नामाने. ||4||
युगानुयुगे फक्त एकच खरा परमेश्वर आहे.
सर्वांमध्ये, खरा परमेश्वर आहे; इतर अजिबात नाही.
खऱ्या परमेश्वराची स्तुती केल्याने खरी शांती प्राप्त होते.
गुरुमुख होऊन नामस्मरण करणारे किती दुर्मिळ आहेत. ||5||
सर्व युगात, नाम हे परम, परम उदात्त आहे.
गुरुमुख म्हणून हे समजणारे किती दुर्मिळ आहेत.
जो भगवंताच्या नामाचे चिंतन करतो तो नम्र भक्त असतो.
हे नानक, प्रत्येक युगात नाम हे महिमा आणि महानता आहे. ||6||1||
रामकली, चौथी मेहल, पहिले घर:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
जर कोणी खूप भाग्यवान असेल आणि त्याला उच्च प्रारब्धाने वरदान मिळाले असेल, तर तो भगवान, हर, हरच्या नामाचे ध्यान करतो.
भगवंताच्या नामाचा जप केल्याने त्याला शांती मिळते आणि तो नामात विलीन होतो. ||1||
हे नश्वर, गुरुमुखाप्रमाणे परमेश्वराची सदैव भक्ती कर.
तुमचे हृदय प्रकाशित होईल; गुरूंच्या शिकवणीद्वारे, प्रेमाने स्वतःला परमेश्वराशी जोडून घ्या. तू हर, हर परमेश्वराच्या नामात विलीन व्हा. ||1||विराम||
महान दाता हिरे, पाचू, माणिक आणि मोत्यांनी भरलेला आहे;
ज्याच्या कपाळावर चांगले नशीब आणि महान भाग्य कोरलेले आहे, तो गुरूंच्या शिकवणीचे पालन करून ते खोदून काढतो. ||2||
परमेश्वराचे नाव रत्न, पन्ना, माणिक आहे; ते खोदून गुरूंनी तुमच्या तळहातावर ठेवले आहे.
दुर्दैवी, स्वार्थी मनमुखाला ते प्राप्त होत नाही; हा अनमोल रत्न पेंढ्याच्या पडद्याआड लपला आहे. ||3||
जर एखाद्याच्या कपाळावर असे पूर्वनियोजित नशीब लिहिलेले असेल, तर खरे गुरु त्याला त्याची सेवा करण्याची आज्ञा देतात.
हे नानक, मग त्याला रत्न, रत्न मिळते; धन्य, धन्य तो तो जो गुरुच्या शिकवणीचे पालन करतो, आणि परमेश्वराला भेटतो. ||4||1||
रामकली, चौथी मेहल:
परमेश्वराच्या नम्र सेवकांना भेटून, मी आनंदात आहे; ते प्रभूचे उदात्त उपदेश करतात.
दुष्ट मनाची घाण पूर्णपणे धुऊन जाते; सत्संगतीत, खऱ्या मंडळीत सामील होणे, माणसाला समजूतदारपणा प्राप्त होतो. ||1||