मूर्खा, तू परमेश्वराला मनातून विसरला आहेस!
तुम्ही त्याचे मीठ खाता, आणि मग तुम्ही त्याच्याशी असत्य आहात; तुझ्या डोळ्यांसमोर तुझा तुकडा तुटून जाईल. ||1||विराम||
असाध्य रोग तुमच्या शरीरात निर्माण झाला आहे; ते काढता येत नाही किंवा त्यावर मात करता येत नाही.
देवाला विसरुन, मनुष्य अत्यंत दुःख सहन करतो; हे वास्तवाचे सार आहे जे नानकांनी जाणले आहे. ||2||8||
मारू, पाचवी मेहल:
मी भगवंताचे चरणकमळ माझ्या चैतन्यात धारण केले आहे.
मी सतत, अखंडपणे परमेश्वराची स्तुती गातो.
त्याच्याशिवाय दुसरे कोणीच नाही.
तो एकटाच अस्तित्वात आहे, सुरुवातीला, मध्यभागी आणि शेवटी. ||1||
तो स्वतःच संतांचा आश्रय आहे. ||1||विराम||
संपूर्ण विश्व त्याच्या नियंत्रणाखाली आहे.
तो स्वत:, निराकार परमेश्वर, स्वतःच स्वतः आहे.
नानकांनी त्या खऱ्या परमेश्वराला घट्ट धरून ठेवले आहे.
त्याला शांती मिळाली आहे आणि त्याला पुन्हा कधीही दुःख होणार नाही. ||2||9||
मारू, पाचवी मेहल, तिसरे घर:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
तो जीवनाच्या श्वासाला शांती देणारा, आत्म्याला जीवन देणारा आहे; अज्ञानी तू त्याला कसा विसरणार?
तुम्ही कमकुवत, क्षुल्लक वाइन चाखता आणि तुम्ही वेडे झाला आहात. हे मौल्यवान मानवी जीवन तुम्ही व्यर्थ वाया घालवले आहे. ||1||
हे मनुष्या, असा मूर्खपणा तू करतोस.
पृथ्वीचा आधार असलेल्या परमेश्वराचा त्याग करून, संशयाने भ्रमित होऊन तुम्ही भटकता; तू भावनिक आसक्तीमध्ये मग्न आहेस, मायेशी, दासीच्या संगतीत आहेस. ||1||विराम||
पृथ्वीचा आधार असलेल्या परमेश्वराचा त्याग करून तुम्ही नीच वंशातील तिची सेवा करता आणि अहंकाराने जीवन व्यतीत करता.
तू निरुपयोगी कृत्ये करतोस, अज्ञानी मनुष्य; म्हणूनच तुला आंधळा, स्वार्थी मनमुख म्हणतात. ||2||
जे सत्य आहे ते असत्य मानता; क्षणभंगुर काय आहे, तुमचा विश्वास कायम आहे.
तुम्ही स्वतःचे समजता, जे इतरांचे आहे; अशा भ्रमात तुम्ही भ्रमित आहात. ||3||
क्षत्रिय, ब्राह्मण, सूद्र आणि वैश्य हे सर्व एकाच परमेश्वराच्या नावाने पार होतात.
गुरु नानक शिकवणी बोलतात; जो कोणी त्यांचे ऐकतो तो ओलांडून जातो. ||4||1||10||
मारू, पाचवी मेहल:
तुम्ही गुप्तपणे वागू शकता, परंतु देव अजूनही तुमच्याबरोबर आहे; तुम्ही फक्त इतर लोकांना फसवू शकता.
आपल्या प्रिय प्रभूला विसरुन, आपण भ्रष्ट सुखांचा उपभोग घेत आहात आणि म्हणून आपल्याला लाल-गरम खांबांना आलिंगन द्यावे लागेल. ||1||
अरे माणसा, तू इतरांच्या घरी का जातोस?
तू घाणेरडी, हृदयहीन, वासनांध गाढवा! तुम्ही धर्माच्या न्यायमूर्तीबद्दल ऐकले नाही का? ||1||विराम||
तुमच्या गळ्यात भ्रष्टाचाराचा दगड बांधला आहे आणि निंदेचा भार तुमच्या डोक्यावर आहे.
तुम्हाला विशाल मोकळा महासागर ओलांडला पाहिजे, परंतु तुम्ही पलीकडे जाऊ शकत नाही. ||2||
तुम्ही कामवासना, क्रोध, लोभ आणि भावनिक आसक्ती यात मग्न आहात; तुम्ही सत्यापासून डोळे फिरवले आहेत.
मायेच्या अथांग, अगम्य समुद्राच्या पाण्यावरही तुम्ही डोके वर काढू शकत नाही. ||3||
सूर्य मुक्त झाला आणि चंद्र मुक्त झाला; ईश्वर-साक्षात्कार शुद्ध आणि अस्पृश्य आहे.
त्याचा आंतरिक स्वभाव अग्नीसारखा, अस्पर्शित आणि सदैव निष्कलंक आहे. ||4||
जेव्हा चांगले कर्म उजाडते तेव्हा संशयाची भिंत पाडली जाते. गुरूंची इच्छा तो प्रेमाने स्वीकारतो.