ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 119
ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ॥
खोटे खरे तुधु आपि उपाए ॥तुम्हीच बनावट आणि अस्सल निर्माण केले आहे.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥
तुधु आपे परखे लोक सबाए ॥तुम्ही स्वतः सर्व लोकांचे मूल्यांकन करता.
ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਹਿ ਖੋਟੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
खरे परखि खजानै पाइहि खोटे भरमि भुलावणिआ ॥६॥तुम्ही खऱ्याचे मूल्यमापन करून ते तुमच्या खजिन्यात ठेवता; भ्रमात भटकण्यासाठी तुम्ही खोट्याला सोपवता. ||6||
ਕਿਉ ਕਰਿ ਵੇਖਾ ਕਿਉ ਸਾਲਾਹੀ ॥
किउ करि वेखा किउ सालाही ॥मी तुला कसे पाहू शकतो? मी तुझी स्तुती कशी करू?
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ॥
गुरपरसादी सबदि सलाही ॥गुरूंच्या कृपेने, मी शब्दाच्या माध्यमातून तुझी स्तुती करतो.
ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਸੈ ਤੂੰ ਭਾਣੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੭॥
तेरे भाणे विचि अंम्रितु वसै तूं भाणै अंम्रितु पीआवणिआ ॥७॥तुझ्या गोड मर्जीत अमृत सापडतो; तुझ्या इच्छेने, तू आम्हाला हे अमृत प्यायला प्रेरणा देतोस. ||7||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ॥
अंम्रित सबदु अंम्रित हरि बाणी ॥शब्द म्हणजे अमृत; परमेश्वराची बाणी अमृत आहे.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਰਿਦੈ ਸਮਾਣੀ ॥
सतिगुरि सेविऐ रिदै समाणी ॥खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने ते हृदयात झिरपते.
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਭ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੫॥੧੬॥
नानक अंम्रित नामु सदा सुखदाता पी अंम्रितु सभ भुख लहि जावणिआ ॥८॥१५॥१६॥हे नानक, अमृत नाम सदैव शांती देणारा आहे; हे अमृत प्यायल्याने सर्व भूक भागते. ||8||15||16||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥माझ, तिसरी मेहल:
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
अंम्रितु वरसै सहजि सुभाए ॥अमृताचा वर्षाव, हळूवारपणे आणि हळूवारपणे होतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
गुरमुखि विरला कोई जनु पाए ॥ते गुरुमुख किती दुर्लभ आहेत.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥
अंम्रितु पी सदा त्रिपतासे करि किरपा त्रिसना बुझावणिआ ॥१॥जे पितात ते कायमचे तृप्त होतात. त्यांच्यावर दयेचा वर्षाव करून परमेश्वर त्यांची तहान भागवतो. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी गुरमुखि अंम्रितु पीआवणिआ ॥मी त्याग आहे, माझा आत्मा त्याग आहे, त्या गुरुमुखांना जे या अमृताचे सेवन करतात.
ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
रसना रसु चाखि सदा रहै रंगि राती सहजे हरि गुण गावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥जिभेने सत्वाचा आस्वाद घेतो, आणि परमेश्वराच्या प्रेमाने सदैव ओतप्रोत राहतो, अंतर्ज्ञानाने परमेश्वराची स्तुती गातो. ||1||विराम||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਕੋ ਪਾਏ ॥
गुरपरसादी सहजु को पाए ॥गुरूंच्या कृपेने अंतर्ज्ञान प्राप्त होते;
ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰੇ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
दुबिधा मारे इकसु सिउ लिव लाए ॥द्वैताच्या भावनेला वश करून ते एकावर प्रेम करतात.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
नदरि करे ता हरि गुण गावै नदरी सचि समावणिआ ॥२॥जेव्हा तो त्याच्या कृपेची दृष्टी देतो, तेव्हा ते परमेश्वराची स्तुती गातात; त्याच्या कृपेने ते सत्यात विलीन होतात. ||2||
ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਨਦਰਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ॥
सभना उपरि नदरि प्रभ तेरी ॥हे देवा, सर्वांत वर तुझी कृपादृष्टी आहे.
ਕਿਸੈ ਥੋੜੀ ਕਿਸੈ ਹੈ ਘਣੇਰੀ ॥
किसै थोड़ी किसै है घणेरी ॥काहींना ते कमी दिले जाते आणि इतरांना ते जास्त दिले जाते.
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
तुझ ते बाहरि किछु न होवै गुरमुखि सोझी पावणिआ ॥३॥तुझ्याशिवाय काहीही होत नाही; गुरुमुखांना हे समजते. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਹੈ ਬੀਚਾਰਾ ॥
गुरमुखि ततु है बीचारा ॥गुरुमुख वास्तवाचे सार चिंतन करतात;
ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
अंम्रिति भरे तेरे भंडारा ॥तुमचा खजिना अमृताने भरून गेला आहे.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ਨ ਪਾਵੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
बिनु सतिगुर सेवे कोई न पावै गुर किरपा ते पावणिआ ॥४॥खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याशिवाय ते कोणालाही मिळत नाही. ते गुरूंच्या कृपेनेच मिळते. ||4||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥
सतिगुरु सेवै सो जनु सोहै ॥जे खरे गुरूंची सेवा करतात ते सुंदर असतात.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮਿ ਅੰਤਰੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥
अंम्रित नामि अंतरु मनु मोहै ॥अमृतमय नाम, परमेश्वराचे नाम, त्यांच्या अंतःकरणाला मोहित करते.
ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਬਾਣੀ ਰਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
अंम्रिति मनु तनु बाणी रता अंम्रितु सहजि सुणावणिआ ॥५॥त्यांची मने आणि शरीर शब्दाच्या अमृतमय बाणीशी जुळलेले आहेत; हे अमृत अंतर्ज्ञानाने ऐकले जाते. ||5||
ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥
मनमुखु भूला दूजै भाइ खुआए ॥द्वैतप्रेमाने भ्रमित, स्वार्थी मनमुखांचा नाश होतो.
ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ਮਰੈ ਬਿਖੁ ਖਾਏ ॥
नामु न लेवै मरै बिखु खाए ॥ते नामस्मरण करत नाहीत आणि ते विष खाऊन मरतात.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਵਿਸਟਾ ਮਹਿ ਵਾਸਾ ਬਿਨੁ ਸੇਵਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੬॥
अनदिनु सदा विसटा महि वासा बिनु सेवा जनमु गवावणिआ ॥६॥रात्रंदिवस ते सतत खत घालत बसतात. निःस्वार्थ सेवेशिवाय त्यांचे जीवन वाया जाते. ||6||
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਪੀਆਏ ॥
अंम्रितु पीवै जिस नो आपि पीआए ॥ते एकटेच हे अमृत पितात, ज्यांना परमेश्वर स्वतः अशी प्रेरणा देतो.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
गुरपरसादी सहजि लिव लाए ॥गुरूंच्या कृपेने, ते अंतःप्रेरणेने परमेश्वरावर प्रेम ठेवतात.
ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤਿ ਨਦਰੀ ਆਵਣਿਆ ॥੭॥
पूरन पूरि रहिआ सभ आपे गुरमति नदरी आवणिआ ॥७॥परिपूर्ण परमेश्वर स्वतः सर्वत्र सर्वत्र व्याप्त आहे; गुरूंच्या शिकवणीतून, तो जाणला जातो. ||7||
ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋਈ ॥
आपे आपि निरंजनु सोई ॥तो स्वतः निष्कलंक परमेश्वर आहे.
ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨਿ ਆਪੇ ਗੋਈ ॥
जिनि सिरजी तिनि आपे गोई ॥ज्याने निर्माण केले आहे, तो स्वतःच नष्ट करेल.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਸਦਾ ਤੂੰ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੬॥੧੭॥
नानक नामु समालि सदा तूं सहजे सचि समावणिआ ॥८॥१६॥१७॥हे नानक, नामाचे सदैव स्मरण करा आणि तुम्ही सहजासहजी सत्यात विलीन व्हाल. ||8||16||17||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥माझ, तिसरी मेहल:
ਸੇ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥
से सचि लागे जो तुधु भाए ॥जे तुम्हाला संतुष्ट करतात ते सत्याशी जोडलेले आहेत.
ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੇਵਹਿ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ॥
सदा सचु सेवहि सहज सुभाए ॥ते सदैव खऱ्याची सेवा करतात, सहजतेने.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥
सचै सबदि सचा सालाही सचै मेलि मिलावणिआ ॥१॥शब्दाच्या खऱ्या शब्दाद्वारे ते खऱ्याची स्तुती करतात आणि सत्याच्या विलीनीकरणात विलीन होतात. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी सचु सालाहणिआ ॥मी त्याग आहे, माझा आत्मा त्याग आहे, जे सत्याची स्तुती करतात त्यांना.
ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सचु धिआइनि से सचि राते सचे सचि समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥जे सत्याचे चिंतन करतात ते सत्याशी एकरूप होतात; ते सत्याच्या सत्यामध्ये लीन होतात. ||1||विराम||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਸਚੁ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥
जह देखा सचु सभनी थाई ॥मी जिकडे पाहतो तिकडे सत्य सर्वत्र आहे.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
गुरपरसादी मंनि वसाई ॥गुरूंच्या कृपेने मी त्यांना माझ्या मनात धारण करतो.
ਤਨੁ ਸਚਾ ਰਸਨਾ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਨਣਿਆ ॥੨॥
तनु सचा रसना सचि राती सचु सुणि आखि वखानणिआ ॥२॥ज्यांची जीभ सत्याशी सुसंगत आहे त्यांचे शरीर खरे आहे. ते सत्य ऐकतात आणि तोंडाने बोलतात. ||2||