ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1052
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤੂ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥
जह देखा तू सभनी थाई ॥मी जिकडे पाहतो तिकडे मला तूच दिसतो.
ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
पूरै गुरि सभ सोझी पाई ॥परिपूर्ण गुरूद्वारे हे सर्व कळते.
ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਦਾ ਸਦ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੨॥
नामो नामु धिआईऐ सदा सद इहु मनु नामे राता हे ॥१२॥मी सदैव नामाचे चिंतन करतो; हे मन नामाने रंगलेले आहे. ||12||
ਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਪਵਿਤੁ ਸਰੀਰਾ ॥
नामे राता पवितु सरीरा ॥नामाने ओतप्रोत शरीर पावन होते.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਬਿਨੁ ਨੀਰਾ ॥
बिनु नावै डूबि मुए बिनु नीरा ॥नामाशिवाय ते पाण्यात बुडून मरतात.
ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਨਾਮੁ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਇਕਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੩॥
आवहि जावहि नामु नही बूझहि इकना गुरमुखि सबदु पछाता हे ॥१३॥ते येतात आणि जातात, पण नाम समजत नाहीत. काही, गुरुमुख या नात्याने, शब्दाची जाणीव होते. ||१३||
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
पूरै सतिगुरि बूझ बुझाई ॥परिपूर्ण खऱ्या गुरूंनी ही समज दिली आहे.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥
विणु नावै मुकति किनै न पाई ॥नामाशिवाय कोणाला मुक्ती मिळत नाही.
ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਸਹਜਿ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੪॥
नामे नामि मिलै वडिआई सहजि रहै रंगि राता हे ॥१४॥नाम, परमेश्वराच्या नामाच्या द्वारे, व्यक्तीला तेजस्वी महानता प्राप्त होते; तो अंतर्ज्ञानाने प्रभूच्या प्रेमाशी संलग्न राहतो. ||14||
ਕਾਇਆ ਨਗਰੁ ਢਹੈ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ॥
काइआ नगरु ढहै ढहि ढेरी ॥देह-गाव चिरडून धुळीच्या ढिगाऱ्यात कोसळते.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਚੂਕੈ ਨਹੀ ਫੇਰੀ ॥
बिनु सबदै चूकै नही फेरी ॥शब्दाशिवाय पुनर्जन्माचे चक्र संपत नाही.
ਸਾਚੁ ਸਲਾਹੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੫॥
साचु सलाहे साचि समावै जिनि गुरमुखि एको जाता हे ॥१५॥जो एक परमेश्वराला जाणतो, तो खऱ्या गुरूंच्या द्वारे, खऱ्या परमेश्वराची स्तुती करतो, आणि खऱ्या परमेश्वरात लीन राहतो. ||15||
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
जिस नो नदरि करे सो पाए ॥शब्दाचा खरा शब्द मनात वास येतो,
ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
साचा सबदु वसै मनि आए ॥जेव्हा परमेश्वर त्याच्या कृपेची दृष्टी देतो.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥੮॥
नानक नामि रते निरंकारी दरि साचै साचु पछाता हे ॥१६॥८॥हे नानक, जे निराकार भगवंताच्या नामाशी एकरूप झालेले आहेत, ते खऱ्या परमेश्वराला त्याच्या खऱ्या दरबारात जाणतात. ||16||8||
ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ੩ ॥
मारू सोलहे ३ ॥मारू, सोल्हे, तिसरी मेहल:
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਜਿਸੁ ਕਰਣਾ ॥
आपे करता सभु जिसु करणा ॥हे निर्मात्या, तूच सर्व करतोस.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾ ॥
जीअ जंत सभि तेरी सरणा ॥सर्व प्राणी आणि प्राणी तुझ्या संरक्षणाखाली आहेत.
ਆਪੇ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧॥
आपे गुपतु वरतै सभ अंतरि गुर कै सबदि पछाता हे ॥१॥तू लपलेला आहेस, आणि तरीही सर्वांमध्ये झिरपत आहेस; गुरूंच्या शब्दाच्या माध्यमातून तुम्हाला साक्षात्कार होतो. ||1||
ਹਰਿ ਕੇ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
हरि के भगति भरे भंडारा ॥परमेश्वराची भक्ती हा भरलेला खजिना आहे.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
आपे बखसे सबदि वीचारा ॥तो स्वतः आपल्याला शब्दाचे चिंतनात्मक ध्यान देऊन आशीर्वाद देतो.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸਹਿ ਸਚੇ ਸਿਉ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੨॥
जो तुधु भावै सोई करसहि सचे सिउ मनु राता हे ॥२॥तुला जे वाटेल ते तू कर; माझे मन खरे परमेश्वराशी एकरूप झाले आहे. ||2||
ਆਪੇ ਹੀਰਾ ਰਤਨੁ ਅਮੋਲੋ ॥
आपे हीरा रतनु अमोलो ॥तुम्ही स्वतःच अमूल्य हिरा आणि रत्न आहात.
ਆਪੇ ਨਦਰੀ ਤੋਲੇ ਤੋਲੋ ॥
आपे नदरी तोले तोलो ॥तुझ्या दयेने, तू तुझ्या तराजूने तोल.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੩॥
जीअ जंत सभि सरणि तुमारी करि किरपा आपि पछाता हे ॥३॥सर्व प्राणी आणि प्राणी तुझ्या संरक्षणाखाली आहेत. ज्याला तुझ्या कृपेने धन्यता वाटते त्याला स्वतःची जाणीव होते. ||3||
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਹੋਵੈ ਧੁਰਿ ਤੇਰੀ ॥
जिस नो नदरि होवै धुरि तेरी ॥ज्याला तुझी कृपा प्राप्त होते, हे प्रभू,
ਮਰੈ ਨ ਜੰਮੈ ਚੂਕੈ ਫੇਰੀ ॥
मरै न जंमै चूकै फेरी ॥मरत नाही आणि पुनर्जन्म होत नाही; तो पुनर्जन्माच्या चक्रातून मुक्त होतो.
ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੪॥
साचे गुण गावै दिनु राती जुगि जुगि एको जाता हे ॥४॥तो रात्रंदिवस खऱ्या प्रभूची स्तुती गातो आणि युगानुयुगे तो एका परमेश्वराला ओळखतो. ||4||
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
माइआ मोहि सभु जगतु उपाइआ ॥मायेची भावनिक आसक्ती संपूर्ण जगात पसरलेली आहे,
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਦੇਵ ਸਬਾਇਆ ॥
ब्रहमा बिसनु देव सबाइआ ॥ब्रह्मा, विष्णू आणि सर्व देवतांकडून.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਣੇ ਸੇ ਨਾਮਿ ਲਾਗੇ ਗਿਆਨ ਮਤੀ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੫॥
जो तुधु भाणे से नामि लागे गिआन मती पछाता हे ॥५॥जे तुझी इच्छा प्रसन्न करतात, ते नामाशी संलग्न आहेत; अध्यात्मिक शहाणपण आणि समंजसपणा द्वारे, आपण ओळखले जातात. ||5||
ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
पाप पुंन वरतै संसारा ॥जग दुर्गुण आणि सद्गुणात गुंतलेले आहे.
ਹਰਖੁ ਸੋਗੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਭਾਰਾ ॥
हरखु सोगु सभु दुखु है भारा ॥सुख-दुःख हे पूर्णपणे वेदनेने भारलेले आहेत.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੬॥
गुरमुखि होवै सो सुखु पाए जिनि गुरमुखि नामु पछाता हे ॥६॥जो गुरुमुख होतो त्याला शांती मिळते; असा गुरुमुख नाम ओळखतो. ||6||
ਕਿਰਤੁ ਨ ਕੋਈ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥
किरतु न कोई मेटणहारा ॥कोणीही कोणाच्या कृतीची नोंद पुसून टाकू शकत नाही.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥
गुर कै सबदे मोख दुआरा ॥गुरूंच्या वचनाने मोक्षाचे द्वार मिळते.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨਿ ਆਪੁ ਮਾਰਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੭॥
पूरबि लिखिआ सो फलु पाइआ जिनि आपु मारि पछाता हे ॥७॥जो स्वाभिमानावर विजय मिळवतो आणि परमेश्वराला ओळखतो, त्याला त्याच्या पूर्वनियोजित फळांची प्राप्ती होते. ||7||
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥
माइआ मोहि हरि सिउ चितु न लागै ॥मायेशी भावनिक दृष्ट्या जोडलेले, चेतना परमेश्वराशी जोडलेली नसते.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਘਣਾ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ॥
दूजै भाइ घणा दुखु आगै ॥द्वैताच्या प्रेमात त्याला परलोकात भयंकर यातना भोगावी लागतील.
ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਪਛੁਤਾਤਾ ਹੇ ॥੮॥
मनमुख भरमि भुले भेखधारी अंत कालि पछुताता हे ॥८॥दांभिक, स्वार्थी मनमुख संशयाने मोहित होतात; अगदी शेवटच्या क्षणी, त्यांना पश्चात्ताप होतो आणि पश्चात्ताप होतो. ||8||
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
हरि कै भाणै हरि गुण गाए ॥परमेश्वराच्या इच्छेनुसार, तो परमेश्वराची स्तुती गातो.
ਸਭਿ ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟੇ ਦੂਖ ਸਬਾਏ ॥
सभि किलबिख काटे दूख सबाए ॥तो सर्व पापांपासून आणि सर्व दुःखांपासून मुक्त होतो.
ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਹੈ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੯॥
हरि निरमलु निरमल है बाणी हरि सेती मनु राता हे ॥९॥परमेश्वर निष्कलंक आहे आणि त्याच्या बाणीचे वचन पवित्र आहे. माझे मन भगवंतात रंगले आहे. ||9||
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਗੁਣ ਨਿਧਿ ਪਾਏ ॥
जिस नो नदरि करे सो गुण निधि पाए ॥ज्याला भगवंताची कृपादृष्टी लाभते, त्याला सद्गुणांचा खजिना परमेश्वर प्राप्त होतो.
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
हउमै मेरा ठाकि रहाए ॥अहंकार आणि स्वत्वाचा अंत होतो.
ਗੁਣ ਅਵਗਣ ਕਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੀ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੦॥
गुण अवगण का एको दाता गुरमुखि विरली जाता हे ॥१०॥एकच परमेश्वर सद्गुण आणि दुर्गुण, गुण आणि दोष यांचा एकमेव दाता आहे; गुरुमुख म्हणून हे समजणारे किती दुर्मिळ आहेत. ||10||
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
मेरा प्रभु निरमलु अति अपारा ॥माझा देव निष्कलंक आहे, आणि पूर्णपणे अनंत आहे.
ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
आपे मेलै गुर सबदि वीचारा ॥गुरूंच्या वचनाच्या चिंतनाने देव स्वतःशी एकरूप होतो.