जो गुरुमुख होतो तो समजतो.
तो अहंकार, माया आणि संशयापासून मुक्त होतो.
तो गुरूंच्या उदात्त, उच्च शिडीवर चढतो आणि तो त्याच्या खऱ्या दारात परमेश्वराची स्तुती करतो. ||7||
गुरुमुख खऱ्या आत्म-नियंत्रणाचा अभ्यास करतो आणि उत्कृष्टतेने कार्य करतो.
गुरुमुखाला मोक्षाचे द्वार मिळते.
प्रेमळ भक्तीद्वारे, तो सदैव परमेश्वराच्या प्रेमाने ओतलेला राहतो; स्वाभिमान नाहीसा करून तो परमेश्वरात विलीन होतो. ||8||
जो गुरुमुख होतो तो स्वतःच्या मनाचे परीक्षण करतो आणि इतरांना शिकवतो.
तो सदैव खऱ्या नामाशी प्रेमाने जोडलेला असतो.
ते सत्य परमेश्वराच्या मनाशी एकरूप होऊन कार्य करतात. ||9||
त्याच्या इच्छेनुसार, तो आपल्याला खऱ्या गुरूंशी जोडतो.
त्याच्या इच्छेप्रमाणे तो मनात वास करतो.
त्याच्या इच्छेनुसार, तो आपल्याला त्याच्या प्रेमाने प्रभावित करतो; त्याची इच्छा जशी आवडेल तसा तो मनात वास करतो. ||10||
जे हट्टी मनाने वागतात त्यांचा नाश होतो.
सर्व प्रकारचे धार्मिक वस्त्र परिधान करून ते परमेश्वराला संतुष्ट करत नाहीत.
भ्रष्टाचाराने ग्रासलेले, ते फक्त वेदना कमावतात; ते दुःखात बुडलेले आहेत. ||11||
जो गुरुमुख होतो त्याला शांती मिळते.
त्याला मृत्यू आणि जन्म समजतो.
जो जन्म आणि मृत्यू सारखा दिसतो, तो माझ्या देवाला प्रसन्न करतो. ||12||
गुरुमुख, मृत अवस्थेत, आदर आणि मान्यताप्राप्त आहे.
येणे आणि जाणे हे देवाच्या इच्छेनुसार आहे हे त्याला कळते.
तो मरत नाही, त्याचा पुनर्जन्म होत नाही आणि त्याला वेदना होत नाहीत; त्याचे मन भगवंताच्या मनात विलीन होते. ||१३||
ज्यांना खरे गुरू सापडतात ते खूप भाग्यवान असतात.
ते आतून अहंकार आणि आसक्ती नाहीसे करतात.
त्यांची मने निर्दोष आहेत, आणि ते पुन्हा कधीही घाणेरडे होत नाहीत. खऱ्या न्यायालयाच्या दारात त्यांचा सन्मान होतो. ||14||
तो स्वतः कृती करतो आणि सर्वांना कृती करण्यास प्रेरित करतो.
तो स्वतः सर्वांवर लक्ष ठेवतो; तो स्थापन करतो आणि अस्थापित करतो.
गुरुमुखाची सेवा माझ्या भगवंताला प्रसन्न वाटते; जो सत्य ऐकतो त्याला मान्यता मिळते. ||15||
गुरुमुख सत्याचा आचरण करतो आणि फक्त सत्य.
गुरुमुख निष्कलंक असतो; त्याला कोणतीही घाण येत नाही.
हे नानक, जे नामाचे चिंतन करतात ते त्यात रमतात. ते भगवंताच्या नामात विलीन होतात. ||16||1||15||
मारू, तिसरी मेहल:
त्यांनी स्वत:च्या आदेशाने विश्वाची रचना केली.
तो स्वतःच स्थापना करतो आणि स्थापतो आणि कृपेने सुशोभित करतो.
खरा परमेश्वर स्वतः सर्व न्याय करतो; सत्याद्वारे आपण खऱ्या परमेश्वरात विलीन होतो. ||1||
शरीर गढीचे रूप घेते.
मायेची भावनिक आसक्ती त्याच्या विस्तारात विस्तारली आहे.
शब्दाशिवाय शरीर राखेचे ढीग बनते; शेवटी, धूळ धुळीत मिसळते. ||2||
शरीर म्हणजे सोन्याचा अनंत किल्ला;
ते शब्दाच्या अनंत शब्दाने व्यापलेले आहे.
गुरुमुख सदैव खऱ्या परमेश्वराची स्तुती गातो; त्याच्या प्रेयसीला भेटून त्याला शांती मिळते. ||3||
शरीर हे परमेश्वराचे मंदिर आहे; परमेश्वर स्वतः ते सुशोभित करतो.
प्रिय परमेश्वर त्यात वास करतो.
गुरूंच्या वचनाने व्यापारी व्यापार करतात आणि आपल्या कृपेने परमेश्वर त्यांना स्वतःमध्ये विलीन करून घेतो. ||4||
तोच शुद्ध आहे, जो क्रोध नाहीसे करतो.
तो शब्द जाणतो, आणि स्वतःला सुधारतो.
निर्माता स्वतः कार्य करतो, आणि सर्वांना कृती करण्यास प्रेरित करतो; तो स्वतः मनात वास करतो. ||5||
शुद्ध आणि अद्वितीय म्हणजे भक्तीपूजा.
शब्दाचे चिंतन केल्याने मन आणि शरीर स्वच्छ धुतले जाते.