श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1059


ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
गुरमुखि होवै सु सोझी पाए ॥

जो गुरुमुख होतो तो समजतो.

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥
हउमै माइआ भरमु गवाए ॥

तो अहंकार, माया आणि संशयापासून मुक्त होतो.

ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਊਤਮ ਊਚੀ ਦਰਿ ਸਚੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੭॥
गुर की पउड़ी ऊतम ऊची दरि सचै हरि गुण गाइदा ॥७॥

तो गुरूंच्या उदात्त, उच्च शिडीवर चढतो आणि तो त्याच्या खऱ्या दारात परमेश्वराची स्तुती करतो. ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
गुरमुखि सचु संजमु करणी सारु ॥

गुरुमुख खऱ्या आत्म-नियंत्रणाचा अभ्यास करतो आणि उत्कृष्टतेने कार्य करतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
गुरमुखि पाए मोख दुआरु ॥

गुरुमुखाला मोक्षाचे द्वार मिळते.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਮਾਇਦਾ ॥੮॥
भाइ भगति सदा रंगि राता आपु गवाइ समाइदा ॥८॥

प्रेमळ भक्तीद्वारे, तो सदैव परमेश्वराच्या प्रेमाने ओतलेला राहतो; स्वाभिमान नाहीसा करून तो परमेश्वरात विलीन होतो. ||8||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਮਨੁ ਖੋਜਿ ਸੁਣਾਏ ॥
गुरमुखि होवै मनु खोजि सुणाए ॥

जो गुरुमुख होतो तो स्वतःच्या मनाचे परीक्षण करतो आणि इतरांना शिकवतो.

ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
सचै नामि सदा लिव लाए ॥

तो सदैव खऱ्या नामाशी प्रेमाने जोडलेला असतो.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ਜੋ ਸਚੇ ਮਨਿ ਭਾਇਦਾ ॥੯॥
जो तिसु भावै सोई करसी जो सचे मनि भाइदा ॥९॥

ते सत्य परमेश्वराच्या मनाशी एकरूप होऊन कार्य करतात. ||9||

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
जा तिसु भावै सतिगुरू मिलाए ॥

त्याच्या इच्छेनुसार, तो आपल्याला खऱ्या गुरूंशी जोडतो.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
जा तिसु भावै ता मंनि वसाए ॥

त्याच्या इच्छेप्रमाणे तो मनात वास करतो.

ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਭਾਣੈ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੦॥
आपणै भाणै सदा रंगि राता भाणै मंनि वसाइदा ॥१०॥

त्याच्या इच्छेनुसार, तो आपल्याला त्याच्या प्रेमाने प्रभावित करतो; त्याची इच्छा जशी आवडेल तसा तो मनात वास करतो. ||10||

ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਰੇ ਸੋ ਛੀਜੈ ॥
मनहठि करम करे सो छीजै ॥

जे हट्टी मनाने वागतात त्यांचा नाश होतो.

ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਨਹੀ ਭੀਜੈ ॥
बहुते भेख करे नही भीजै ॥

सर्व प्रकारचे धार्मिक वस्त्र परिधान करून ते परमेश्वराला संतुष्ट करत नाहीत.

ਬਿਖਿਆ ਰਾਤੇ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥
बिखिआ राते दुखु कमावहि दुखे दुखि समाइदा ॥११॥

भ्रष्टाचाराने ग्रासलेले, ते फक्त वेदना कमावतात; ते दुःखात बुडलेले आहेत. ||11||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੁਖੁ ਕਮਾਏ ॥
गुरमुखि होवै सु सुखु कमाए ॥

जो गुरुमुख होतो त्याला शांती मिळते.

ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
मरण जीवण की सोझी पाए ॥

त्याला मृत्यू आणि जन्म समजतो.

ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਜੋ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਸੋ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਦਾ ॥੧੨॥
मरणु जीवणु जो सम करि जाणै सो मेरे प्रभ भाइदा ॥१२॥

जो जन्म आणि मृत्यू सारखा दिसतो, तो माझ्या देवाला प्रसन्न करतो. ||12||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰਹਿ ਸੁ ਹਹਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥
गुरमुखि मरहि सु हहि परवाणु ॥

गुरुमुख, मृत अवस्थेत, आदर आणि मान्यताप्राप्त आहे.

ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
आवण जाणा सबदु पछाणु ॥

येणे आणि जाणे हे देवाच्या इच्छेनुसार आहे हे त्याला कळते.

ਮਰੈ ਨ ਜੰਮੈ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਮਨ ਹੀ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੩॥
मरै न जंमै ना दुखु पाए मन ही मनहि समाइदा ॥१३॥

तो मरत नाही, त्याचा पुनर्जन्म होत नाही आणि त्याला वेदना होत नाहीत; त्याचे मन भगवंताच्या मनात विलीन होते. ||१३||

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥
से वडभागी जिनी सतिगुरु पाइआ ॥

ज्यांना खरे गुरू सापडतात ते खूप भाग्यवान असतात.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
हउमै विचहु मोहु चुकाइआ ॥

ते आतून अहंकार आणि आसक्ती नाहीसे करतात.

ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥
मनु निरमलु फिरि मैलु न लागै दरि सचै सोभा पाइदा ॥१४॥

त्यांची मने निर्दोष आहेत, आणि ते पुन्हा कधीही घाणेरडे होत नाहीत. खऱ्या न्यायालयाच्या दारात त्यांचा सन्मान होतो. ||14||

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ॥
आपे करे कराए आपे ॥

तो स्वतः कृती करतो आणि सर्वांना कृती करण्यास प्रेरित करतो.

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥
आपे वेखै थापि उथापे ॥

तो स्वतः सर्वांवर लक्ष ठेवतो; तो स्थापन करतो आणि अस्थापित करतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਲੇਖੈ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥
गुरमुखि सेवा मेरे प्रभ भावै सचु सुणि लेखै पाइदा ॥१५॥

गुरुमुखाची सेवा माझ्या भगवंताला प्रसन्न वाटते; जो सत्य ऐकतो त्याला मान्यता मिळते. ||15||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
गुरमुखि सचो सचु कमावै ॥

गुरुमुख सत्याचा आचरण करतो आणि फक्त सत्य.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਵੈ ॥
गुरमुखि निरमलु मैलु न लावै ॥

गुरुमुख निष्कलंक असतो; त्याला कोणतीही घाण येत नाही.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੬॥੧॥੧੫॥
नानक नामि रते वीचारी नामे नामि समाइदा ॥१६॥१॥१५॥

हे नानक, जे नामाचे चिंतन करतात ते त्यात रमतात. ते भगवंताच्या नामात विलीन होतात. ||16||1||15||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
मारू महला ३ ॥

मारू, तिसरी मेहल:

ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਹੁਕਮਿ ਸਭ ਸਾਜੀ ॥
आपे स्रिसटि हुकमि सभ साजी ॥

त्यांनी स्वत:च्या आदेशाने विश्वाची रचना केली.

ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਨਿਵਾਜੀ ॥
आपे थापि उथापि निवाजी ॥

तो स्वतःच स्थापना करतो आणि स्थापतो आणि कृपेने सुशोभित करतो.

ਆਪੇ ਨਿਆਉ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸਾਚਾ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥
आपे निआउ करे सभु साचा साचे साचि मिलाइदा ॥१॥

खरा परमेश्वर स्वतः सर्व न्याय करतो; सत्याद्वारे आपण खऱ्या परमेश्वरात विलीन होतो. ||1||

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਆਕਾਰਾ ॥
काइआ कोटु है आकारा ॥

शरीर गढीचे रूप घेते.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
माइआ मोहु पसरिआ पासारा ॥

मायेची भावनिक आसक्ती त्याच्या विस्तारात विस्तारली आहे.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਸਮੈ ਕੀ ਢੇਰੀ ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲਾਇਦਾ ॥੨॥
बिनु सबदै भसमै की ढेरी खेहू खेह रलाइदा ॥२॥

शब्दाशिवाय शरीर राखेचे ढीग बनते; शेवटी, धूळ धुळीत मिसळते. ||2||

ਕਾਇਆ ਕੰਚਨ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰਾ ॥
काइआ कंचन कोटु अपारा ॥

शरीर म्हणजे सोन्याचा अनंत किल्ला;

ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਰਵਿਆ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥
जिसु विचि रविआ सबदु अपारा ॥

ते शब्दाच्या अनंत शब्दाने व्यापलेले आहे.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥
गुरमुखि गावै सदा गुण साचे मिलि प्रीतम सुखु पाइदा ॥३॥

गुरुमुख सदैव खऱ्या परमेश्वराची स्तुती गातो; त्याच्या प्रेयसीला भेटून त्याला शांती मिळते. ||3||

ਕਾਇਆ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
काइआ हरि मंदरु हरि आपि सवारे ॥

शरीर हे परमेश्वराचे मंदिर आहे; परमेश्वर स्वतः ते सुशोभित करतो.

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਸੈ ਮੁਰਾਰੇ ॥
तिसु विचि हरि जीउ वसै मुरारे ॥

प्रिय परमेश्वर त्यात वास करतो.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਣਜਨਿ ਵਾਪਾਰੀ ਨਦਰੀ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੪॥
गुर कै सबदि वणजनि वापारी नदरी आपि मिलाइदा ॥४॥

गुरूंच्या वचनाने व्यापारी व्यापार करतात आणि आपल्या कृपेने परमेश्वर त्यांना स्वतःमध्ये विलीन करून घेतो. ||4||

ਸੋ ਸੂਚਾ ਜਿ ਕਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
सो सूचा जि करोधु निवारे ॥

तोच शुद्ध आहे, जो क्रोध नाहीसे करतो.

ਸਬਦੇ ਬੂਝੈ ਆਪੁ ਸਵਾਰੇ ॥
सबदे बूझै आपु सवारे ॥

तो शब्द जाणतो, आणि स्वतःला सुधारतो.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੫॥
आपे करे कराए करता आपे मंनि वसाइदा ॥५॥

निर्माता स्वतः कार्य करतो, आणि सर्वांना कृती करण्यास प्रेरित करतो; तो स्वतः मनात वास करतो. ||5||

ਨਿਰਮਲ ਭਗਤਿ ਹੈ ਨਿਰਾਲੀ ॥
निरमल भगति है निराली ॥

शुद्ध आणि अद्वितीय म्हणजे भक्तीपूजा.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਧੋਵਹਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
मनु तनु धोवहि सबदि वीचारी ॥

शब्दाचे चिंतन केल्याने मन आणि शरीर स्वच्छ धुतले जाते.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430