श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 588


ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
तिसु गुर कउ सद बलिहारणै जिनि हरि सेवा बणत बणाई ॥

मी त्या गुरूला सदैव अर्पण करतो, ज्यांनी मला परमेश्वराची सेवा करण्यास प्रवृत्त केले.

ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਜਿਥੈ ਕਿਥੈ ਮੈਨੋ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥
सो सतिगुरु पिआरा मेरै नालि है जिथै किथै मैनो लए छडाई ॥

तो प्रिय खरा गुरू सदैव माझ्या पाठीशी असतो; मी कुठेही असलो तरी तो मला वाचवेल.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
तिसु गुर कउ साबासि है जिनि हरि सोझी पाई ॥

सर्वात धन्य तो गुरु, जो परमेश्वराची समज देतो.

ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕੀ ਆਸ ਪੁਰਾਈ ॥੫॥
नानकु गुर विटहु वारिआ जिनि हरि नामु दीआ मेरे मन की आस पुराई ॥५॥

हे नानक, ज्या गुरूंनी मला भगवंताचे नाम दिले, माझ्या मनातील इच्छा पूर्ण केल्या त्या गुरूंना मी अर्पण करतो. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥

सालोक, तिसरी मेहल:

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦਾਧੀ ਜਲਿ ਮੁਈ ਜਲਿ ਜਲਿ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
त्रिसना दाधी जलि मुई जलि जलि करे पुकार ॥

वासनांनी ग्रासलेले, जग जळत आहे आणि मरत आहे; जळत आहे आणि जळत आहे, तो ओरडतो.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੀਤਲ ਜੇ ਮਿਲੈ ਫਿਰਿ ਜਲੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
सतिगुर सीतल जे मिलै फिरि जलै न दूजी वार ॥

पण जर ते थंड आणि शांत करणारे खरे गुरू भेटले तर ते आता जळत नाही.

ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕੋ ਨਹੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧॥
नानक विणु नावै निरभउ को नही जिचरु सबदि न करे वीचारु ॥१॥

हे नानक, नामाशिवाय आणि शब्दाचे चिंतन केल्याशिवाय कोणीही निर्भय होत नाही. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਭੇਖੀ ਅਗਨਿ ਨ ਬੁਝਈ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
भेखी अगनि न बुझई चिंता है मन माहि ॥

औपचारिक वस्त्रे परिधान केल्याने अग्नी विझत नाही आणि मन चिंतेत भरलेले असते.

ਵਰਮੀ ਮਾਰੀ ਸਾਪੁ ਨ ਮਰੈ ਤਿਉ ਨਿਗੁਰੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
वरमी मारी सापु न मरै तिउ निगुरे करम कमाहि ॥

सापाचा भोक पाडून, साप मारला जात नाही; हे गुरूशिवाय कर्म करण्यासारखे आहे.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
सतिगुरु दाता सेवीऐ सबदु वसै मनि आइ ॥

दाता, खऱ्या गुरूची सेवा केल्याने शब्द मनात वास येतो.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਇ ॥
मनु तनु सीतलु सांति होइ त्रिसना अगनि बुझाइ ॥

मन आणि शरीर थंड आणि शांत होते; शांतता निर्माण होते आणि इच्छेची आग विझते.

ਸੁਖਾ ਸਿਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
सुखा सिरि सदा सुखु होइ जा विचहु आपु गवाइ ॥

परम सुख आणि शाश्वत शांती प्राप्त होते, जेव्हा मनुष्य आतून अहंकार नाहीसे करतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
गुरमुखि उदासी सो करे जि सचि रहै लिव लाइ ॥

तो एकटाच एक अलिप्त गुरुमुख बनतो, जो प्रेमाने आपले चैतन्य खऱ्या परमेश्वरावर केंद्रित करतो.

ਚਿੰਤਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਜਾ ਆਘਾਇ ॥
चिंता मूलि न होवई हरि नामि रजा आघाइ ॥

चिंतेचा त्याच्यावर अजिबात परिणाम होत नाही; तो परमेश्वराच्या नामाने तृप्त आणि तृप्त होतो.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥੨॥
नानक नाम बिना नह छूटीऐ हउमै पचहि पचाइ ॥२॥

हे नानक, नामाशिवाय कोणाचा उद्धार होत नाही; ते अहंकाराने पूर्णपणे नष्ट झाले आहेत. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨੀ ਪਾਇਅੜੇ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ॥
जिनी हरि हरि नामु धिआइआ तिनी पाइअड़े सरब सुखा ॥

जे हर, हर, परमेश्वराचे चिंतन करतात त्यांना सर्व सुख-शांती प्राप्त होते.

ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜਿਨ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਮਨਿ ਲਾਗੀ ਭੁਖਾ ॥
सभु जनमु तिना का सफलु है जिन हरि के नाम की मनि लागी भुखा ॥

ज्यांच्या मनात भगवंताच्या नामाची भूक असते त्यांचे संपूर्ण जीवन फलदायी असते.

ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਕੈ ਬਚਨਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਵਿਸਰਿ ਗਏ ਸਭਿ ਦੁਖਾ ॥
जिनी गुर कै बचनि आराधिआ तिन विसरि गए सभि दुखा ॥

जे गुरूंच्या वचनाने भगवंताची आराधना करतात, ते सर्व दुःख, दुःख विसरतात.

ਤੇ ਸੰਤ ਭਲੇ ਗੁਰਸਿਖ ਹੈ ਜਿਨ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ਚੁਖਾ ॥
ते संत भले गुरसिख है जिन नाही चिंत पराई चुखा ॥

ते गुरुशिख चांगले संत आहेत, ज्यांना परमेश्वराशिवाय कशाचीही पर्वा नाही.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਹਰਿ ਲਾਗੇ ਮੁਖਾ ॥੬॥
धनु धंनु तिना का गुरू है जिसु अंम्रित फल हरि लागे मुखा ॥६॥

धन्य, धन्य त्यांचे गुरु, ज्यांच्या मुखाने भगवंताच्या नामाचे अमृत फळ चाखले. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥

सालोक, तिसरी मेहल:

ਕਲਿ ਮਹਿ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੁ ਹੈ ਹੁਕਮੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
कलि महि जमु जंदारु है हुकमे कार कमाइ ॥

कलियुगातील अंधकारमय युगात, मृत्यूचा दूत हा जीवनाचा शत्रू आहे, परंतु तो परमेश्वराच्या आज्ञेनुसार कार्य करतो.

ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਮਨਮੁਖਾ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥
गुरि राखे से उबरे मनमुखा देइ सजाइ ॥

ज्यांचे गुरू रक्षण करतात त्यांचा उद्धार होतो, तर स्वेच्छेने युक्त मनमुखांना त्यांची शिक्षा मिळते.

ਜਮਕਾਲੈ ਵਸਿ ਜਗੁ ਬਾਂਧਿਆ ਤਿਸ ਦਾ ਫਰੂ ਨ ਕੋਇ ॥
जमकालै वसि जगु बांधिआ तिस दा फरू न कोइ ॥

जग नियंत्रणात आहे, आणि मृत्यूच्या दूताच्या बंधनात आहे; त्याला कोणीही रोखू शकत नाही.

ਜਿਨਿ ਜਮੁ ਕੀਤਾ ਸੋ ਸੇਵੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥
जिनि जमु कीता सो सेवीऐ गुरमुखि दुखु न होइ ॥

म्हणून ज्याने मृत्यू निर्माण केला त्याची सेवा करा; गुरुमुख या नात्याने तुम्हाला कोणतीही वेदना स्पर्श करणार नाही.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਮੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥੧॥
नानक गुरमुखि जमु सेवा करे जिन मनि सचा होइ ॥१॥

हे नानक, मृत्यू गुरुमुखांची सेवा करतो; खरा परमेश्वर त्यांच्या मनात वास करतो. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਏਹਾ ਕਾਇਆ ਰੋਗਿ ਭਰੀ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਇ ॥
एहा काइआ रोगि भरी बिनु सबदै दुखु हउमै रोगु न जाइ ॥

हे शरीर रोगाने भरलेले आहे; शब्दाशिवाय अहं रोगाचे दुःख नाहीसे होत नाही.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥
सतिगुरु मिलै ता निरमल होवै हरि नामो मंनि वसाइ ॥

जेव्हा एखाद्याला खऱ्या गुरुंची भेट होते, तेव्हा तो निष्कलंक होतो आणि तो परमेश्वराचे नाम आपल्या मनात धारण करतो.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦੁਖੁ ਵਿਸਰਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥
नानक नामु धिआइआ सुखदाता दुखु विसरिआ सहजि सुभाइ ॥२॥

हे नानक, शांती देणाऱ्या भगवंताच्या नामाचे चिंतन केल्याने त्याच्या वेदना आपोआप विसरल्या जातात. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਜਿਨਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਉਪਦੇਸਿਆ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਸਦਾ ਘੁਮਾਇਆ ॥
जिनि जगजीवनु उपदेसिआ तिसु गुर कउ हउ सदा घुमाइआ ॥

मी सदैव त्या गुरूंना अर्पण करतो, ज्यांनी मला जगाच्या जीवनाविषयी परमेश्वराविषयी शिकवले आहे.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਖੰਨੀਐ ਜਿਨਿ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
तिसु गुर कउ हउ खंनीऐ जिनि मधुसूदनु हरि नामु सुणाइआ ॥

मी अमृत प्रिय गुरू, ज्याने भगवंताचे नाम प्रकट केले आहे त्यांच्यासाठी मी सर्व काही त्याग करतो.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਸਭੁ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥
तिसु गुर कउ हउ वारणै जिनि हउमै बिखु सभु रोगु गवाइआ ॥

ज्या गुरूंनी मला अहंकाराचा घातक रोग पूर्णपणे बरा केला आहे, त्या गुरूंना मी अर्पण करतो.

ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਵਡ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਅਵਗਣ ਕਟਿ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਇਆ ॥
तिसु सतिगुर कउ वड पुंनु है जिनि अवगण कटि गुणी समझाइआ ॥

वाईटाचा नायनाट करून मला सद्गुरुची शिकवण देणाऱ्या गुरूंचे गुण तेजोमय आणि श्रेष्ठ आहेत.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430