जे सदैव आपल्या मनात भगवंताची स्तुती करतात त्यांना मी अर्पण करतो. ||1||विराम||
गुरु हा मानसरोवर तलावासारखा आहे; केवळ भाग्यवान प्राणीच त्याला शोधतात.
गुरुमुख, नि:स्वार्थी सेवक, गुरू शोधतात; हंस-आत्मा तेथे नाम, भगवंताच्या नामाचा आहार घेतात. ||2||
गुरुमुख नामाचे ध्यान करतात, आणि नामाशी जोडलेले राहतात.
जे काही पूर्वनियोजित आहे, ते गुरूची इच्छा म्हणून स्वीकारा. ||3||
मोठ्या भाग्याने, मी माझे घर शोधले, आणि मला नामाचा खजिना सापडला.
परिपूर्ण गुरूंनी मला देव दाखवला आहे; मला परमात्मा परमेश्वराचा साक्षात्कार झाला आहे. ||4||
सर्वांचा एकच देव आहे; इतर अजिबात नाही.
गुरूंच्या कृपेने परमेश्वर मनात वास करतो; अशा व्यक्तीच्या हृदयात तो प्रकट होतो. ||5||
देव सर्व अंतःकरणाचा अंतर्ज्ञानी आहे; देव सर्व ठिकाणी वास करतो.
मग आपण कोणाला वाईट म्हणावे? शब्दाचे वचन पहा आणि प्रेमाने त्यावर वास करा. ||6||
जोपर्यंत तो द्वैतामध्ये असतो तोपर्यंत तो इतरांना वाईट आणि चांगले म्हणतो.
गुरुमुखाला एकच परमेश्वर समजतो; तो एका परमेश्वरात लीन असतो. ||7||
ही निःस्वार्थ सेवा आहे, जी देवाला संतुष्ट करते आणि जी देवाला मान्य आहे.
सेवक नानक देवाची आराधना करतात; तो आपले चैतन्य गुरुच्या चरणांवर केंद्रित करतो. ||8||2||4||9||
राग सूही, अष्टपदीया, चौथी मेहल, दुसरे घर:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
जर कोणीतरी येऊन मला माझ्या प्रिय प्रियकराला भेटायला घेऊन जाईल; मी स्वत:ला त्याच्याकडे विकेन. ||1||
मला परमेश्वराच्या दर्शनाची आकांक्षा आहे.
जेव्हा परमेश्वर माझ्यावर दया करतो, तेव्हा मला खरे गुरु भेटतात; मी परमेश्वर, हर, हर यांच्या नामाचे ध्यान करतो. ||1||विराम||
जर तू मला आनंदाने आशीर्वाद दिलास तर मी तुझी उपासना करीन. दुःखातही मी तुझे ध्यान करीन. ||2||
तू मला भूक दिलीस तरी मला समाधान वाटेल; दु:खातही मी आनंदी आहे. ||3||
मी माझे मन आणि शरीराचे तुकडे करीन आणि ते सर्व तुला अर्पण करीन; मी स्वतःला आगीत जाळून टाकेन. ||4||
मी तुझ्यावर पंखा फिरवतो आणि तुझ्यासाठी पाणी घेऊन जातो; तू मला जे काही देतोस ते मी घेतो. ||5||
बिचारा नानक परमेश्वराच्या दारात पडला आहे; कृपया, हे परमेश्वरा, तुझ्या गौरवशाली महानतेने मला तुझ्याशी जोड. ||6||
माझे डोळे काढून मी तुझ्या चरणी ठेवतो. संपूर्ण पृथ्वीचा प्रवास केल्यानंतर मला हे समजले आहे. ||7||
जर तू मला तुझ्या जवळ बसवलेस तर मी तुझी उपासना करतो. जरी तू मला मारून बाहेर काढले तरी मी तुझे ध्यान करीन. ||8||
जर लोकांनी माझी स्तुती केली तर स्तुती तुझीच आहे. त्यांनी माझी निंदा केली तरी मी तुला सोडणार नाही. ||9||
तुम्ही माझ्या बाजूने असाल तर कोणीही काहीही बोलू शकेल. पण जर मी तुला विसरलो तर मी मरेन. ||10||
मी त्याग आहे, माझ्या गुरूंचा त्याग आहे; त्यांच्या पाया पडून, मी संत गुरुंना शरण जातो. ||11||
बिचारा नानक वेडा झाला आहे, परमेश्वराच्या दर्शनासाठी आसुसलेला आहे. ||12||
हिंसक वादळ आणि मुसळधार पावसातही मी माझ्या गुरूंचे दर्शन घेण्यासाठी बाहेर पडतो. ||१३||
जरी महासागर आणि खारट समुद्र खूप विस्तीर्ण असले तरी गुरुशिख आपल्या गुरूला जाण्यासाठी ते ओलांडतील. ||14||
ज्याप्रमाणे मनुष्य पाण्याशिवाय मरतो, त्याचप्रमाणे शीख गुरूशिवाय मरतो. ||15||