ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1310
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਜੀਅ ਜੀਅਨ ਕੋ ਭਾਗਹੀਨ ਨਹੀ ਭਾਵੈਗੋ ॥
सतिगुरु दाता जीअ जीअन को भागहीन नही भावैगो ॥खरा गुरू हा जीवाचा दाता असतो, पण दुर्दैवी लोक त्यांच्यावर प्रेम करत नाहीत.
ਫਿਰਿ ਏਹ ਵੇਲਾ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ਪਰਤਾਪੈ ਪਛੁਤਾਵੈਗੋ ॥੭॥
फिरि एह वेला हाथि न आवै परतापै पछुतावैगो ॥७॥ही संधी पुन्हा त्यांच्या हाती येणार नाही. शेवटी, त्यांना यातना आणि पश्चात्ताप सहन करावा लागेल. ||7||
ਜੇ ਕੋ ਭਲਾ ਲੋੜੈ ਭਲ ਅਪਨਾ ਗੁਰ ਆਗੈ ਢਹਿ ਢਹਿ ਪਾਵੈਗੋ ॥
जे को भला लोड़ै भल अपना गुर आगै ढहि ढहि पावैगो ॥जर एखादा चांगला माणूस स्वतःसाठी चांगुलपणा शोधत असेल तर त्याने गुरूंना नम्रपणे नतमस्तक व्हावे.
ਨਾਨਕ ਦਇਆ ਦਇਆ ਕਰਿ ਠਾਕੁਰ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਸਮ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥੮॥੩॥
नानक दइआ दइआ करि ठाकुर मै सतिगुर भसम लगावैगो ॥८॥३॥नानक प्रार्थना करतात: हे माझ्या स्वामी आणि स्वामी, कृपया माझ्यावर दया आणि करुणा दाखवा, जेणेकरून मी माझ्या कपाळावर खऱ्या गुरूंची धूळ लावू शकेन. ||8||3||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
कानड़ा महला ४ ॥कानरा, चौथा मेहल:
ਮਨੁ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗਾਵੈਗੋ ॥
मनु हरि रंगि राता गावैगो ॥हे मन, त्याच्या प्रेमाशी जोडले जा आणि गा.
ਭੈ ਭੈ ਤ੍ਰਾਸ ਭਏ ਹੈ ਨਿਰਮਲ ਗੁਰਮਤਿ ਲਾਗਿ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
भै भै त्रास भए है निरमल गुरमति लागि लगावैगो ॥१॥ रहाउ ॥देवाचे भय मला निर्भय आणि निष्कलंक बनवते; गुरूंच्या उपदेशाच्या रंगात मी रंगलो आहे. ||1||विराम||
ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਦ ਬੈਰਾਗੀ ਹਰਿ ਨਿਕਟਿ ਤਿਨਾ ਘਰਿ ਆਵੈਗੋ ॥
हरि रंगि राता सद बैरागी हरि निकटि तिना घरि आवैगो ॥जे प्रभूच्या प्रेमाशी जुळलेले असतात ते कायमचे संतुलित आणि अलिप्त राहतात; ते परमेश्वराजवळ राहतात, जो त्यांच्या घरात येतो.
ਤਿਨ ਕੀ ਪੰਕ ਮਿਲੈ ਤਾਂ ਜੀਵਾ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਦਿਵਾਵੈਗੋ ॥੧॥
तिन की पंक मिलै तां जीवा करि किरपा आपि दिवावैगो ॥१॥त्यांच्या चरणांची धूळ मला लाभली तर मी जगतो. त्याची कृपा करून, तो स्वतःच ती देतो. ||1||
ਦੁਬਿਧਾ ਲੋਭਿ ਲਗੇ ਹੈ ਪ੍ਰਾਣੀ ਮਨਿ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਆਵੈਗੋ ॥
दुबिधा लोभि लगे है प्राणी मनि कोरै रंगु न आवैगो ॥नश्वर प्राणी लोभ आणि द्वैत यांच्याशी संलग्न आहेत. त्यांची मने कच्ची आणि अयोग्य आहेत आणि ते त्याच्या प्रेमाचा रंग स्वीकारणार नाहीत.
ਫਿਰਿ ਉਲਟਿਓ ਜਨਮੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲੈ ਰੰਗੁ ਲਾਵੈਗੋ ॥੨॥
फिरि उलटिओ जनमु होवै गुर बचनी गुरु पुरखु मिलै रंगु लावैगो ॥२॥परंतु त्यांचे जीवन गुरूंच्या उपदेशाने बदललेले असते. गुरू, आदिमानवाला भेटून, ते त्यांच्या प्रेमाच्या रंगात रंगून जातात. ||2||
ਇੰਦ੍ਰੀ ਦਸੇ ਦਸੇ ਫੁਨਿ ਧਾਵਤ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣੀਆ ਖਿਨੁ ਨ ਟਿਕਾਵੈਗੋ ॥
इंद्री दसे दसे फुनि धावत त्रै गुणीआ खिनु न टिकावैगो ॥इंद्रिय आणि कृतीची दहा इंद्रिये आहेत; दहा अनियंत्रित भटकतात. तीन स्वभावांच्या प्रभावाखाली, ते क्षणभरही स्थिर नसतात.
ਸਤਿਗੁਰ ਪਰਚੈ ਵਸਗਤਿ ਆਵੈ ਮੋਖ ਮੁਕਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈਗੋ ॥੩॥
सतिगुर परचै वसगति आवै मोख मुकति सो पावैगो ॥३॥खऱ्या गुरूंच्या संपर्कात आल्याने ते नियंत्रणात येतात; तेव्हा मोक्ष आणि मुक्ती मिळते. ||3||
ਓਅੰਕਾਰਿ ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭੁ ਏਕਸ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥
ओअंकारि एको रवि रहिआ सभु एकस माहि समावैगो ॥विश्वाचा एकमात्र निर्माता सर्वत्र सर्वत्र व्याप्त आहे. सर्व पुन्हा एकदा एकात विलीन होतील.
ਏਕੋ ਰੂਪੁ ਏਕੋ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਸਭੁ ਏਕਤੁ ਬਚਨਿ ਚਲਾਵੈਗੋ ॥੪॥
एको रूपु एको बहु रंगी सभु एकतु बचनि चलावैगो ॥४॥त्याच्या एका रूपात एक आणि अनेक रंग आहेत; तो त्याच्या एका वचनानुसार सर्वांचे नेतृत्व करतो. ||4||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਏਕੁ ਪਛਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਲਖਾਵੈਗੋ ॥
गुरमुखि एको एकु पछाता गुरमुखि होइ लखावैगो ॥गुरुमुखाला एकच परमेश्वराचा साक्षात्कार होतो; तो गुरुमुखाला प्रगट होतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਨਿਜ ਮਹਲੀ ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਬਜਾਵੈਗੋ ॥੫॥
गुरमुखि जाइ मिलै निज महली अनहद सबदु बजावैगो ॥५॥गुरुमुख जाऊन प्रभूला त्याच्या हवेलीत भेटतो; शब्दाचा अनस्ट्रक शब्द तिथे कंपन करतो. ||5||
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭ ਸਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਭਾ ਪਾਵੈਗੋ ॥
जीअ जंत सभ सिसटि उपाई गुरमुखि सोभा पावैगो ॥ईश्वराने विश्वातील सर्व प्राणी व प्राणी निर्माण केले; तो गुरुमुखाला गौरवाने आशीर्वाद देतो.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਕੋ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵੈ ਆਇ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈਗੋ ॥੬॥
बिनु गुर भेटे को महलु न पावै आइ जाइ दुखु पावैगो ॥६॥गुरूंना भेटल्याशिवाय त्यांच्या सान्निध्याचा वाडा कोणालाही मिळत नाही. पुनर्जन्मात येण्या-जाण्याच्या यातना ते भोगतात. ||6||
ਅਨੇਕ ਜਨਮ ਵਿਛੁੜੇ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਵੈਗੋ ॥
अनेक जनम विछुड़े मेरे प्रीतम करि किरपा गुरू मिलावैगो ॥अगणित आयुष्यभर, मी माझ्या प्रियकरापासून विभक्त झालो आहे; त्याच्या कृपेने, गुरूंनी मला त्याच्याशी जोडले आहे.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਤ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਤਿ ਮਲੀਨ ਬਿਗਸਾਵੈਗੋ ॥੭॥
सतिगुर मिलत महा सुखु पाइआ मति मलीन बिगसावैगो ॥७॥खऱ्या गुरूंच्या भेटीने मला परम शांती मिळाली आणि माझी दूषित बुद्धी फुलली. ||7||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਜਗਜੀਵਨ ਮੈ ਸਰਧਾ ਨਾਮਿ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥
हरि हरि क्रिपा करहु जगजीवन मै सरधा नामि लगावैगो ॥हे प्रभू, हर, हर, कृपा कर. हे जगताच्या जीवना, माझ्यामध्ये नामावर श्रद्धा निर्माण कर.
ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਨਿ ਮਿਲਾਵੈਗੋ ॥੮॥੪॥
नानक गुरू गुरू है सतिगुरु मै सतिगुरु सरनि मिलावैगो ॥८॥४॥नानक हे गुरू आहेत, गुरु आहेत, खरे गुरु आहेत; मी खऱ्या गुरूंच्या अभयारण्यात तल्लीन झालो आहे. ||8||4||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
कानड़ा महला ४ ॥कानरा, चौथा मेहल:
ਮਨ ਗੁਰਮਤਿ ਚਾਲ ਚਲਾਵੈਗੋ ॥
मन गुरमति चाल चलावैगो ॥हे मन, गुरूंच्या उपदेशाच्या मार्गावर चाल.
ਜਿਉ ਮੈਗਲੁ ਮਸਤੁ ਦੀਜੈ ਤਲਿ ਕੁੰਡੇ ਗੁਰ ਅੰਕਸੁ ਸਬਦੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जिउ मैगलु मसतु दीजै तलि कुंडे गुर अंकसु सबदु द्रिड़ावैगो ॥१॥ रहाउ ॥ज्याप्रमाणे जंगली हत्ती फडाने वश होतो, त्याचप्रमाणे गुरूच्या वचनाने मन शिस्तबद्ध होते. ||1||विराम||
ਚਲਤੌ ਚਲੈ ਚਲੈ ਦਹ ਦਹ ਦਿਸਿ ਗੁਰੁ ਰਾਖੈ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਵੈਗੋ ॥
चलतौ चलै चलै दह दह दिसि गुरु राखै हरि लिव लावैगो ॥भटके मन दहा दिशांना भटकते, हिंडते आणि भटकत असते; पण गुरू ते धारण करतात आणि प्रेमाने ते परमेश्वराशी जोडतात.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਦੇਇ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਚੁਆਵੈਗੋ ॥੧॥
सतिगुरु सबदु देइ रिद अंतरि मुखि अंम्रितु नामु चुआवैगो ॥१॥सच्चे गुरू शब्दाचे अंतःकरणात खोलवर रोपण करतात; अमृतमय नाम, परमेश्वराचे नाम, तोंडात वाहते. ||1||
ਬਿਸੀਅਰ ਬਿਸੂ ਭਰੇ ਹੈ ਪੂਰਨ ਗੁਰੁ ਗਰੁੜ ਸਬਦੁ ਮੁਖਿ ਪਾਵੈਗੋ ॥
बिसीअर बिसू भरे है पूरन गुरु गरुड़ सबदु मुखि पावैगो ॥साप विषारी विषाने भरलेले आहेत; गुरूचा शब्द हा उतारा आहे - तो तुमच्या तोंडात ठेवा.
ਮਾਇਆ ਭੁਇਅੰਗ ਤਿਸੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਬਿਖੁ ਝਾਰਿ ਝਾਰਿ ਲਿਵ ਲਾਵੈਗੋ ॥੨॥
माइआ भुइअंग तिसु नेड़ि न आवै बिखु झारि झारि लिव लावैगो ॥२॥माया, सर्प, विषापासून मुक्त झालेल्या आणि प्रेमाने भगवंताशी एकरूप झालेल्याच्या जवळही जात नाही. ||2||
ਸੁਆਨੁ ਲੋਭੁ ਨਗਰ ਮਹਿ ਸਬਲਾ ਗੁਰੁ ਖਿਨ ਮਹਿ ਮਾਰਿ ਕਢਾਵੈਗੋ ॥
सुआनु लोभु नगर महि सबला गुरु खिन महि मारि कढावैगो ॥शरीराच्या गावात लोभाचा कुत्रा फार शक्तिशाली आहे; गुरू त्यावर मारतात आणि क्षणार्धात बाहेर काढतात.
ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਧਰਮੁ ਆਨਿ ਰਾਖੇ ਹਰਿ ਨਗਰੀ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਵੈਗੋ ॥੩॥
सतु संतोखु धरमु आनि राखे हरि नगरी हरि गुन गावैगो ॥३॥सत्य, समाधान, धार्मिकता आणि धर्म तिथे स्थिरावले आहेत; प्रभूच्या गावात, परमेश्वराची स्तुती गा. ||3||