ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 221
ਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਜੀਇ ਆਈ ਕਾਰਿ ॥੧॥
गुर की मति जीइ आई कारि ॥१॥गुरूंची शिकवण माझ्या आत्म्यासाठी उपयुक्त आहे. ||1||
ਇਨ ਬਿਧਿ ਰਾਮ ਰਮਤ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
इन बिधि राम रमत मनु मानिआ ॥अशा प्रकारे भगवंताचे नामस्मरण केल्याने माझे मन तृप्त होते.
ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गिआन अंजनु गुर सबदि पछानिआ ॥१॥ रहाउ ॥गुरुचे वचन ओळखून मला आध्यात्मिक ज्ञानाचे मलम मिळाले आहे. ||1||विराम||
ਇਕੁ ਸੁਖੁ ਮਾਨਿਆ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
इकु सुखु मानिआ सहजि मिलाइआ ॥एका परमेश्वराबरोबर मिसळून, मी अंतर्ज्ञानी शांतीचा आनंद घेतो.
ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
निरमल बाणी भरमु चुकाइआ ॥शब्दाच्या निष्कलंक बाणीद्वारे माझ्या शंकांचे निरसन झाले आहे.
ਲਾਲ ਭਏ ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਮਾਇਆ ॥
लाल भए सूहा रंगु माइआ ॥मायेच्या फिकट रंगाऐवजी, मी परमेश्वराच्या प्रेमाच्या खोल किरमिजी रंगाने ओतले आहे.
ਨਦਰਿ ਭਈ ਬਿਖੁ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥੨॥
नदरि भई बिखु ठाकि रहाइआ ॥२॥परमेश्वराच्या कृपेने विष नाहीसे झाले आहे. ||2||
ਉਲਟ ਭਈ ਜੀਵਤ ਮਰਿ ਜਾਗਿਆ ॥
उलट भई जीवत मरि जागिआ ॥जेव्हा मी मागे फिरलो, आणि जिवंत असतानाच मेला, तेव्हा मला जाग आली.
ਸਬਦਿ ਰਵੇ ਮਨੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਾਗਿਆ ॥
सबदि रवे मनु हरि सिउ लागिआ ॥शब्दाचा जप केल्याने माझे मन परमेश्वराशी जोडले गेले आहे.
ਰਸੁ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਬਿਖੁ ਪਰਹਰਿ ਤਿਆਗਿਆ ॥
रसु संग्रहि बिखु परहरि तिआगिआ ॥मी परमेश्वराच्या उदात्त तत्वात एकत्र आलो आहे आणि विष बाहेर टाकले आहे.
ਭਾਇ ਬਸੇ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਭਾਗਿਆ ॥੩॥
भाइ बसे जम का भउ भागिआ ॥३॥त्याच्या प्रेमात राहून, मृत्यूचे भय पळून गेले आहे. ||3||
ਸਾਦ ਰਹੇ ਬਾਦੰ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
साद रहे बादं अहंकारा ॥संघर्ष आणि अहंकारासह माझी आनंदाची चव संपली.
ਚਿਤੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਾਤਾ ਹੁਕਮਿ ਅਪਾਰਾ ॥
चितु हरि सिउ राता हुकमि अपारा ॥माझी चेतना अनंताच्या आदेशाने परमेश्वराशी एकरूप झाली आहे.
ਜਾਤਿ ਰਹੇ ਪਤਿ ਕੇ ਆਚਾਰਾ ॥
जाति रहे पति के आचारा ॥जागतिक अभिमान आणि सन्मानासाठी माझा पाठलाग संपला आहे.
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਭਈ ਸੁਖੁ ਆਤਮ ਧਾਰਾ ॥੪॥
द्रिसटि भई सुखु आतम धारा ॥४॥जेव्हा त्याने मला त्याच्या कृपेचा आशीर्वाद दिला तेव्हा माझ्या आत्म्यात शांती प्रस्थापित झाली. ||4||
ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਕੋਇ ਨ ਦੇਖਉ ਮੀਤੁ ॥
तुझ बिनु कोइ न देखउ मीतु ॥तुझ्याशिवाय मला मित्रच दिसत नाही.
ਕਿਸੁ ਸੇਵਉ ਕਿਸੁ ਦੇਵਉ ਚੀਤੁ ॥
किसु सेवउ किसु देवउ चीतु ॥मी कोणाची सेवा करावी? मी माझे चैतन्य कोणाला समर्पित करावे?
ਕਿਸੁ ਪੂਛਉ ਕਿਸੁ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
किसु पूछउ किसु लागउ पाइ ॥मी कोणाला विचारू? मी कोणाच्या पाया पडू?
ਕਿਸੁ ਉਪਦੇਸਿ ਰਹਾ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੫॥
किसु उपदेसि रहा लिव लाइ ॥५॥कोणाच्या शिकवणीने मी त्याच्या प्रेमात लीन राहू? ||5||
ਗੁਰ ਸੇਵੀ ਗੁਰ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
गुर सेवी गुर लागउ पाइ ॥मी गुरूंची सेवा करतो आणि मी गुरूंच्या पाया पडतो.
ਭਗਤਿ ਕਰੀ ਰਾਚਉ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
भगति करी राचउ हरि नाइ ॥मी त्याची उपासना करतो, आणि मी परमेश्वराच्या नामात लीन झालो आहे.
ਸਿਖਿਆ ਦੀਖਿਆ ਭੋਜਨ ਭਾਉ ॥
सिखिआ दीखिआ भोजन भाउ ॥प्रभूचे प्रेम हे माझे शिक्षण, उपदेश आणि अन्न आहे.
ਹੁਕਮਿ ਸੰਜੋਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਜਾਉ ॥੬॥
हुकमि संजोगी निज घरि जाउ ॥६॥परमेश्वराच्या आज्ञेने मी माझ्या अंतरंगात प्रवेश केला आहे. ||6||
ਗਰਬ ਗਤੰ ਸੁਖ ਆਤਮ ਧਿਆਨਾ ॥
गरब गतं सुख आतम धिआना ॥अभिमानाचा नाश झाल्यामुळे माझ्या आत्म्याला शांती आणि ध्यान मिळाले आहे.
ਜੋਤਿ ਭਈ ਜੋਤੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
जोति भई जोती माहि समाना ॥दिव्य प्रकाश उजाडला आहे आणि मी प्रकाशात लीन झालो आहे.
ਲਿਖਤੁ ਮਿਟੈ ਨਹੀ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਨਾ ॥
लिखतु मिटै नही सबदु नीसाना ॥पूर्वनियोजित नियतीला पुसता येत नाही; शब्द हे माझे बॅनर आणि चिन्ह आहे.
ਕਰਤਾ ਕਰਣਾ ਕਰਤਾ ਜਾਨਾ ॥੭॥
करता करणा करता जाना ॥७॥मी निर्मात्याला ओळखतो, त्याच्या निर्मितीचा निर्माता. ||7||
ਨਹ ਪੰਡਿਤੁ ਨਹ ਚਤੁਰੁ ਸਿਆਨਾ ॥
नह पंडितु नह चतुरु सिआना ॥मी विद्वान पंडित नाही, मी हुशार किंवा शहाणा नाही.
ਨਹ ਭੂਲੋ ਨਹ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥
नह भूलो नह भरमि भुलाना ॥मी भटकत नाही; मी संशयाने भ्रमित नाही.
ਕਥਉ ਨ ਕਥਨੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥
कथउ न कथनी हुकमु पछाना ॥मी रिकामे भाषण बोलत नाही; मी त्याच्या आज्ञेचा हुकूम ओळखला आहे.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਨਾ ॥੮॥੧॥
नानक गुरमति सहजि समाना ॥८॥१॥गुरूंच्या उपदेशाने नानक अंतर्ज्ञानी शांततेत लीन होतात. ||8||1||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला १ ॥गौरी ग्वारायरी, पहिली मेहल:
ਮਨੁ ਕੁੰਚਰੁ ਕਾਇਆ ਉਦਿਆਨੈ ॥
मनु कुंचरु काइआ उदिआनै ॥मन हा देहाच्या जंगलातला हत्ती आहे.
ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਨੈ ॥
गुरु अंकसु सचु सबदु नीसानै ॥गुरु ही नियंत्रण करणारी काठी आहे; जेव्हा खऱ्या शब्दाचा बोधचिन्ह लावला जातो,
ਰਾਜ ਦੁਆਰੈ ਸੋਭ ਸੁ ਮਾਨੈ ॥੧॥
राज दुआरै सोभ सु मानै ॥१॥देव राजाच्या दरबारात व्यक्तीला सन्मान प्राप्त होतो. ||1||
ਚਤੁਰਾਈ ਨਹ ਚੀਨਿਆ ਜਾਇ ॥
चतुराई नह चीनिआ जाइ ॥चतुर युक्तीने त्याला ओळखता येत नाही.
ਬਿਨੁ ਮਾਰੇ ਕਿਉ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बिनु मारे किउ कीमति पाइ ॥१॥ रहाउ ॥मनाला वश केल्याशिवाय त्याचे मूल्य कसे मोजता येईल? ||1||विराम||
ਘਰ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤਸਕਰੁ ਲੇਈ ॥
घर महि अंम्रितु तसकरु लेई ॥स्वत:च्या घरात अमृत आहे, तो चोरट्यांनी चोरून नेला आहे.
ਨੰਨਾਕਾਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਈ ॥
नंनाकारु न कोइ करेई ॥त्यांना कोणी नाही म्हणू शकत नाही.
ਰਾਖੈ ਆਪਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਈ ॥੨॥
राखै आपि वडिआई देई ॥२॥तो स्वतः आपले रक्षण करतो, आणि महानतेने आशीर्वाद देतो. ||2||
ਨੀਲ ਅਨੀਲ ਅਗਨਿ ਇਕ ਠਾਈ ॥
नील अनील अगनि इक ठाई ॥मनाच्या आसनावर कोट्यवधी, अगणित अब्जावधी वासनेच्या आगी आहेत.
ਜਲਿ ਨਿਵਰੀ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
जलि निवरी गुरि बूझ बुझाई ॥ते केवळ गुरूंनी दिलेल्या समंजस पाण्यानेच विझतात.
ਮਨੁ ਦੇ ਲੀਆ ਰਹਸਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੩॥
मनु दे लीआ रहसि गुण गाई ॥३॥माझे मन अर्पण करून, मी ते प्राप्त केले आहे, आणि मी आनंदाने त्याचे गौरव गातो. ||3||
ਜੈਸਾ ਘਰਿ ਬਾਹਰਿ ਸੋ ਤੈਸਾ ॥
जैसा घरि बाहरि सो तैसा ॥तो जसा आत्म्याच्या घरात आहे तसाच तो त्याच्या पलीकडे आहे.
ਬੈਸਿ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਆਖਉ ਕੈਸਾ ॥
बैसि गुफा महि आखउ कैसा ॥पण गुहेत बसून मी त्याचे वर्णन कसे करू?
ਸਾਗਰਿ ਡੂਗਰਿ ਨਿਰਭਉ ਐਸਾ ॥੪॥
सागरि डूगरि निरभउ ऐसा ॥४॥निर्भय परमेश्वर जसा पर्वतांमध्ये आहे तसाच तो समुद्रात आहे. ||4||
ਮੂਏ ਕਉ ਕਹੁ ਮਾਰੇ ਕਉਨੁ ॥
मूए कउ कहु मारे कउनु ॥मला सांगा, आधीच मेलेल्या माणसाला कोण मारू शकेल?
ਨਿਡਰੇ ਕਉ ਕੈਸਾ ਡਰੁ ਕਵਨੁ ॥
निडरे कउ कैसा डरु कवनु ॥त्याला कशाची भीती वाटते? निर्भयाला कोण घाबरवू शकेल?
ਸਬਦਿ ਪਛਾਨੈ ਤੀਨੇ ਭਉਨ ॥੫॥
सबदि पछानै तीने भउन ॥५॥तो शब्दाचा शब्द ओळखतो, तिन्ही लोकांमध्ये. ||5||
ਜਿਨਿ ਕਹਿਆ ਤਿਨਿ ਕਹਨੁ ਵਖਾਨਿਆ ॥
जिनि कहिआ तिनि कहनु वखानिआ ॥जो बोलतो तो केवळ वाणीचे वर्णन करतो.
ਜਿਨਿ ਬੂਝਿਆ ਤਿਨਿ ਸਹਜਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥
जिनि बूझिआ तिनि सहजि पछानिआ ॥पण जो समजतो, तो अंतर्ज्ञानाने जाणतो.
ਦੇਖਿ ਬੀਚਾਰਿ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੬॥
देखि बीचारि मेरा मनु मानिआ ॥६॥ते पाहून आणि चिंतन केल्यावर माझे मन शरण जाते. ||6||
ਕੀਰਤਿ ਸੂਰਤਿ ਮੁਕਤਿ ਇਕ ਨਾਈ ॥
कीरति सूरति मुकति इक नाई ॥स्तुती, सौंदर्य आणि मुक्ती एकाच नामात आहेत.
ਤਹੀ ਨਿਰੰਜਨੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
तही निरंजनु रहिआ समाई ॥त्यामध्ये निष्कलंक परमेश्वर व्याप्त आणि व्याप्त आहे.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਬਿਆਪਿ ਰਹਿਆ ਨਿਜ ਠਾਈ ॥੭॥
निज घरि बिआपि रहिआ निज ठाई ॥७॥तो स्वतःच्या घरी आणि स्वतःच्या उदात्त स्थानात वास करतो. ||7||
ਉਸਤਤਿ ਕਰਹਿ ਕੇਤੇ ਮੁਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
उसतति करहि केते मुनि प्रीति ॥अनेक मूक ऋषी त्यांची प्रेमाने स्तुती करतात.