श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 770


ਨਿਹਚਲੁ ਰਾਜੁ ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੇਰਾ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਰਾਮ ॥
निहचलु राजु सदा हरि केरा तिसु बिनु अवरु न कोई राम ॥

प्रभूचे राज्य शाश्वत आहे, आणि कायमचे अपरिवर्तनीय आहे; त्याच्याशिवाय दुसरे कोणी नाही.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਣਿਆ ॥
तिसु बिनु अवरु न कोई सदा सचु सोई गुरमुखि एको जाणिआ ॥

त्याच्याशिवाय दुसरा कोणी नाही - तो सदैव सत्य आहे; गुरुमुख एक परमेश्वराला ओळखतो.

ਧਨ ਪਿਰ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਆ ਗੁਰਮਤੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
धन पिर मेलावा होआ गुरमती मनु मानिआ ॥

ती आत्मा-वधू, जिचे मन गुरूंच्या उपदेशाचा स्वीकार करते, ती तिच्या पतीला भेटते.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
सतिगुरु मिलिआ ता हरि पाइआ बिनु हरि नावै मुकति न होई ॥

खऱ्या गुरूंना भेटून तिला परमेश्वराचा शोध लागतो; भगवंताच्या नामाशिवाय मुक्ती नाही.

ਨਾਨਕ ਕਾਮਣਿ ਕੰਤੈ ਰਾਵੇ ਮਨਿ ਮਾਨਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੧॥
नानक कामणि कंतै रावे मनि मानिऐ सुखु होई ॥१॥

हे नानक, आत्मा-वधू तिच्या पती परमेश्वराचा आनंद घेते आणि आनंद घेते; तिचे मन त्याला स्वीकारते आणि तिला शांती मिळते. ||1||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਧਨ ਬਾਲੜੀਏ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਵਹਿ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥
सतिगुरु सेवि धन बालड़ीए हरि वरु पावहि सोई राम ॥

हे तरुण आणि निष्पाप वधू, खऱ्या गुरुंची सेवा कर; अशा रीतीने तुला पती म्हणून परमेश्वर प्राप्त होईल.

ਸਦਾ ਹੋਵਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਵੇਸੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
सदा होवहि सोहागणी फिरि मैला वेसु न होई राम ॥

तू सदैव खऱ्या परमेश्वराची सद्गुणी आणि आनंदी वधू होशील; आणि तू पुन्हा कधीही घाणेरडे कपडे घालू नकोस.

ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਵੇਸੁ ਨ ਹੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਛਾਣਿਆ ॥
फिरि मैला वेसु न होई गुरमुखि बूझै कोई हउमै मारि पछाणिआ ॥

तुझे कपडे पुन्हा कधीही घाणेरडे होणार नाहीत. गुरुमुख या नात्याने हे ओळखणारे आणि आपल्या अहंकारावर विजय मिळवणारे ते थोडेच दुर्मिळ आहेत.

ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਵੈ ਅੰਤਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣਿਆ ॥
करणी कार कमावै सबदि समावै अंतरि एको जाणिआ ॥

म्हणून सत्कर्माचा सराव करा; शब्दाच्या शब्दात विलीन व्हा, आणि आत खोलवर, एक परमेश्वराला ओळखा.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਵੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪਣਾ ਸਾਚੀ ਸੋਭਾ ਹੋਈ ॥
गुरमुखि प्रभु रावे दिनु राती आपणा साची सोभा होई ॥

गुरुमुख रात्रंदिवस भगवंताचा उपभोग घेतो आणि त्यामुळेच खरा वैभव प्राप्त होतो.

ਨਾਨਕ ਕਾਮਣਿ ਪਿਰੁ ਰਾਵੇ ਆਪਣਾ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੨॥
नानक कामणि पिरु रावे आपणा रवि रहिआ प्रभु सोई ॥२॥

हे नानक, आत्मा-वधू तिच्या प्रियकराचा आनंद घेते आणि आनंद घेते; भगवंत सर्वत्र व्याप्त आणि व्याप्त आहे. ||2||

ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਰੇ ਧਨ ਬਾਲੜੀਏ ਹਰਿ ਵਰੁ ਦੇਇ ਮਿਲਾਏ ਰਾਮ ॥
गुर की कार करे धन बालड़ीए हरि वरु देइ मिलाए राम ॥

हे तरुण आणि निष्पाप वधू, गुरूंची सेवा करा आणि ती तुम्हाला तुमच्या पतीला भेटायला नेईल.

ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤੀ ਹੈ ਕਾਮਣਿ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਰਾਮ ॥
हरि कै रंगि रती है कामणि मिलि प्रीतम सुखु पाए राम ॥

वधू तिच्या प्रभूच्या प्रेमाने रंगलेली असते; तिच्या प्रेयसीला भेटून तिला शांती मिळते.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਸਚਿ ਸਮਾਏ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਥਾਈ ॥
मिलि प्रीतम सुखु पाए सचि समाए सचु वरतै सभ थाई ॥

तिच्या प्रियकराला भेटून तिला शांती मिळते आणि ती खऱ्या परमेश्वरात विलीन होते; खरा परमेश्वर सर्वत्र व्याप्त आहे.

ਸਚਾ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਕਾਮਣਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥
सचा सीगारु करे दिनु राती कामणि सचि समाई ॥

वधू सत्याला रात्रंदिवस आपली सजावट बनवते आणि सत्य परमेश्वरात लीन राहते.

ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਕਾਮਣਿ ਲਇਆ ਕੰਠਿ ਲਾਏ ॥
हरि सुखदाता सबदि पछाता कामणि लइआ कंठि लाए ॥

शांती देणारा परमेश्वर, त्याच्या शब्दातून साकार होतो; तो त्याच्या वधूला त्याच्या मिठीत घट्ट मिठी मारतो.

ਨਾਨਕ ਮਹਲੀ ਮਹਲੁ ਪਛਾਣੈ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥੩॥
नानक महली महलु पछाणै गुरमती हरि पाए ॥३॥

हे नानक, वधूला त्याच्या उपस्थितीचा वाडा प्राप्त होतो; गुरूंच्या शिकवणीने तिला तिचा परमेश्वर सापडतो. ||3||

ਸਾ ਧਨ ਬਾਲੀ ਧੁਰਿ ਮੇਲੀ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਈ ਰਾਮ ॥
सा धन बाली धुरि मेली मेरै प्रभि आपि मिलाई राम ॥

आद्य भगवान, माझ्या देवाने, त्याच्या तरुण आणि निष्पाप वधूला स्वतःशी जोडले आहे.

ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਆ ਪ੍ਰਭੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਥਾਈ ਰਾਮ ॥
गुरमती घटि चानणु होआ प्रभु रवि रहिआ सभ थाई राम ॥

गुरूंच्या शिकवणुकीमुळे तिचे हृदय प्रकाशमय आणि प्रबुद्ध होते; देव सर्वत्र व्याप्त आणि व्याप्त आहे.

ਪ੍ਰਭੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਥਾਈ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਇਆ ॥
प्रभु रवि रहिआ सभ थाई मंनि वसाई पूरबि लिखिआ पाइआ ॥

देव सर्वत्र व्याप्त व व्याप्त आहे; तो तिच्या मनात वास करतो आणि तिला तिच्या पूर्वनियोजित नशिबाची जाणीव होते.

ਸੇਜ ਸੁਖਾਲੀ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣੀ ਸਚੁ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਇਆ ॥
सेज सुखाली मेरे प्रभ भाणी सचु सीगारु बणाइआ ॥

त्याच्या आरामशीर पलंगावर, ती माझ्या देवाला प्रसन्न करते; ती तिच्या सत्याची सजावट करते.

ਕਾਮਣਿ ਨਿਰਮਲ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਖੋਈ ਗੁਰਮਤਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥
कामणि निरमल हउमै मलु खोई गुरमति सचि समाई ॥

वधू निष्कलंक आणि शुद्ध आहे; ती अहंकाराची घाण धुवून टाकते आणि गुरूंच्या उपदेशाने ती खऱ्या परमेश्वरात विलीन होते.

ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਈ ਕਰਤੈ ਨਾਮੁ ਨਵੈ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥੪॥੩॥੪॥
नानक आपि मिलाई करतै नामु नवै निधि पाई ॥४॥३॥४॥

हे नानक, निर्माता परमेश्वर तिला स्वतःमध्ये मिसळतो आणि तिला नामाचे नऊ खजिना प्राप्त होतो. ||4||3||4||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सूही महला ३ ॥

सूही, तिसरी मेहल:

ਹਰਿ ਹਰੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖੇ ਪਾਏ ਰਾਮ ॥
हरि हरे हरि गुण गावहु हरि गुरमुखे पाए राम ॥

परमेश्वराची स्तुती गा, हर, हर, हर; गुरुमुखाला परमेश्वराची प्राप्ती होते.

ਅਨਦਿਨੋ ਸਬਦਿ ਰਵਹੁ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਵਜਾਏ ਰਾਮ ॥
अनदिनो सबदि रवहु अनहद सबद वजाए राम ॥

रात्रंदिवस शब्दाचा जप करा; रात्रंदिवस, शब्द कंप पावेल आणि गुंजेल.

ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਵਜਾਏ ਹਰਿ ਜੀਉ ਘਰਿ ਆਏ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਨਾਰੀ ॥
अनहद सबद वजाए हरि जीउ घरि आए हरि गुण गावहु नारी ॥

शब्दाचे अप्रचलित राग कंप पावते, आणि प्रिय भगवान माझ्या हृदयाच्या घरी येतात; हे स्त्रिया, परमेश्वराची स्तुती गा.

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਸਾ ਧਨ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ॥
अनदिनु भगति करहि गुर आगै सा धन कंत पिआरी ॥

जी आत्मा-वधू रात्रंदिवस गुरूंची भक्तिभावाने सेवा करते, ती आपल्या परमेश्वराची प्रिय वधू बनते.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸੇ ਜਨ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥
गुर का सबदु वसिआ घट अंतरि से जन सबदि सुहाए ॥

ज्यांचे अंतःकरण गुरूंच्या वचनाने भरलेले असते, ते नम्र प्राणी या शब्दाने शोभतात.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਘਰਿ ਸਦ ਹੀ ਸੋਹਿਲਾ ਹਰਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰਿ ਆਏ ॥੧॥
नानक तिन घरि सद ही सोहिला हरि करि किरपा घरि आए ॥१॥

हे नानक, त्यांचे अंतःकरण सदैव आनंदाने भरलेले आहे; प्रभु, त्याच्या दयेने, त्यांच्या अंतःकरणात प्रवेश करतो. ||1||

ਭਗਤਾ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਭਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ਰਾਮ ॥
भगता मनि आनंदु भइआ हरि नामि रहे लिव लाए राम ॥

भक्तांचे मन आनंदाने भरून जाते; ते प्रेमाने परमेश्वराच्या नामात लीन राहतात.

ਗੁਰਮੁਖੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ਰਾਮ ॥
गुरमुखे मनु निरमलु होआ निरमल हरि गुण गाए राम ॥

गुरुमुखाचे मन निष्कलंक आणि शुद्ध असते; ती परमेश्वराची पवित्र स्तुती गाते.

ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਗਾਏ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਹਰਿ ਕੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥
निरमल गुण गाए नामु मंनि वसाए हरि की अंम्रित बाणी ॥

त्याची निष्कलंक स्तुती गाऊन, ती तिच्या मनात नाम, परमेश्वराचे नाव आणि त्याच्या बाणीचे अमृत वचन धारण करते.

ਜਿਨੑ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੇਈ ਜਨ ਨਿਸਤਰੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣੀ ॥
जिन मनि वसिआ सेई जन निसतरे घटि घटि सबदि समाणी ॥

ते नम्र प्राणी, ज्यांच्या मनात ते वास करते, ते मुक्त होतात; शब्द प्रत्येक हृदयात झिरपतो.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430