प्रभु आणि स्वामीचा सेवक परमेश्वराच्या प्रेमाचा आणि स्नेहाचा आनंद घेतो.
जे प्रभू आणि स्वामीचे आहे, ते त्याच्या सेवकाचे आहे. सेवक त्याच्या स्वामी आणि स्वामीच्या सहवासात वेगळा बनतो. ||3||
तो, ज्याला प्रभु आणि स्वामी सन्मानाची वस्त्रे परिधान करतात,
यापुढे त्याच्या खात्यासाठी उत्तर देण्यासाठी बोलावले जात नाही.
नानक त्या सेवकाचा त्याग आहे. तो देवाच्या खोल आणि अथांग महासागराचा मोती आहे. ||4||18||25||
माझ, पाचवी मेहल:
सर्व काही स्वतःच्या घरात आहे; पलीकडे काहीही नाही.
जो बाहेर शोधतो तो संशयाने भ्रमित होतो.
गुरूंच्या कृपेने, ज्याने परमेश्वराला आतमध्ये शोधले आहे, तो अंतर्मनात आणि बाह्यतः आनंदी आहे. ||1||
हळूहळू, हळूवारपणे, थेंब थेंब, अमृताचा प्रवाह आत वाहतो.
मन हे शब्द श्रवण करते आणि त्यावर चिंतन करते.
तो रात्रंदिवस आनंद आणि परमानंद अनुभवतो आणि सदैव परमेश्वराशी खेळतो. ||2||
कितीतरी जन्मभर त्याच्यापासून विभक्त राहून आणि तुटल्यानंतर आता मी परमेश्वराशी एकरूप झालो आहे;
संतांच्या कृपेने, वाळलेल्या फांद्या त्यांच्या हिरवाईत पुन्हा बहरल्या आहेत.
मला ही उदात्त समज प्राप्त झाली आहे, आणि मी नामाचे ध्यान करतो; गुरुमुख म्हणून मी परमेश्वराला भेटलो आहे. ||3||
जशा पाण्याच्या लाटा पुन्हा पाण्यात विलीन होतात,
त्यामुळे माझा प्रकाश पुन्हा प्रकाशात विलीन होतो.
नानक म्हणतात, भ्रमाचा पडदा दूर झाला आहे आणि मी यापुढे भटकत जाणार नाही. ||4||19||26||
माझ, पाचवी मेहल:
ज्यांनी तुझे ऐकले आहे त्यांच्यासाठी मी यज्ञ आहे.
ज्यांची जीभ तुझ्याबद्दल बोलतात त्यांना मी अर्पण करतो.
जे मनाने आणि शरीराने तुझे चिंतन करतात त्यांच्यासाठी मी वारंवार त्याग करतो. ||1||
तुझ्या मार्गावर चालणाऱ्यांचे पाय मी धुतो.
माझ्या डोळ्यांनी, मला त्या दयाळू लोकांना पाहण्याची इच्छा आहे.
मी माझे मन त्या मित्रांना अर्पण करतो, ज्यांना गुरू भेटले आणि देव सापडला. ||2||
जे तुम्हाला ओळखतात ते खूप भाग्यवान आहेत.
सर्वांमध्ये, ते निर्वाणात अलिप्त आणि संतुलित राहतात.
सद्संगत, पवित्र संगतीमध्ये, ते भयंकर विश्वसागर पार करतात आणि त्यांच्या सर्व वाईट वासनांवर विजय मिळवतात. ||3||
माझे मन त्यांच्या अभयारण्यात शिरले आहे.
मी माझ्या स्वतःच्या सामर्थ्याचा अभिमान आणि भावनिक आसक्तीचा अंधार सोडला आहे.
कृपया नानकांना अगम्य आणि अथांग देवाच्या नामाची देणगी द्या. ||4||20||27||
माझ, पाचवी मेहल:
तू वृक्ष आहेस; तुझ्या फांद्या फुलल्या आहेत.
अगदी लहान आणि सूक्ष्मातून तू विशाल आणि प्रकट झाला आहेस.
तू पाण्याचा महासागर आहेस आणि तू त्याच्या पृष्ठभागावरील फेस आणि बुडबुडे आहेस. परमेश्वरा, तुझ्याशिवाय मला दुसरा कोणी दिसत नाही. ||1||
तूच धागा आहेस आणि मणीही तूच आहेस.
तूच गाठ आहेस आणि तूच माळाचा प्राथमिक मणी आहेस.
सुरुवातीला, मध्यभागी आणि शेवटी देव आहे. परमेश्वरा, तुझ्याशिवाय मला दुसरा कोणी दिसत नाही. ||2||
तू सर्व गुणांच्या पलीकडे आहेस, आणि तुझ्यात श्रेष्ठ गुण आहेत. तू शांतीचा दाता आहेस.
तू निर्वाणात अलिप्त आहेस, आणि प्रेमाने ओतप्रोत तू भोगणारा आहेस.
तुम्ही स्वतःच तुमचे स्वतःचे मार्ग जाणता; तू तुझ्यावरच वास कर. ||3||
तूच स्वामी आहेस आणि मग पुन्हा तूच सेवक आहेस.
हे देवा, तू स्वतःच प्रकट आणि अव्यक्त आहेस.
दास नानक सदैव तुझी स्तुती गातो. कृपा करून, फक्त क्षणभर त्याला तुमच्या कृपेने आशीर्वाद द्या. ||4||21||28||