ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1379
ਧਿਗੁ ਤਿਨੑਾ ਦਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਾ ਵਿਡਾਣੀ ਆਸ ॥੨੧॥
धिगु तिना दा जीविआ जिना विडाणी आस ॥२१॥जे इतरांवर आशा ठेवतात त्यांचे जीवन शापित आहे. ||२१||
ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਮੈ ਹੋਦਾ ਵਾਰਿਆ ਮਿਤਾ ਆਇੜਿਆਂ ॥
फरीदा जे मै होदा वारिआ मिता आइड़िआं ॥फरीद, माझा मित्र आला तेव्हा मी तिथे असतो तर मी स्वतःला त्याच्यासाठी अर्पण केले असते.
ਹੇੜਾ ਜਲੈ ਮਜੀਠ ਜਿਉ ਉਪਰਿ ਅੰਗਾਰਾ ॥੨੨॥
हेड़ा जलै मजीठ जिउ उपरि अंगारा ॥२२॥आता माझे शरीर तापलेल्या निखाऱ्यांवर लाल होत आहे. ||२२||
ਫਰੀਦਾ ਲੋੜੈ ਦਾਖ ਬਿਜਉਰੀਆਂ ਕਿਕਰਿ ਬੀਜੈ ਜਟੁ ॥
फरीदा लोड़ै दाख बिजउरीआं किकरि बीजै जटु ॥फरीद, शेतकरी बाभळीची झाडे लावतो आणि द्राक्षासाठी शुभेच्छा देतो.
ਹੰਢੈ ਉਂਨ ਕਤਾਇਦਾ ਪੈਧਾ ਲੋੜੈ ਪਟੁ ॥੨੩॥
हंढै उंन कताइदा पैधा लोड़ै पटु ॥२३॥तो लोकर फिरवत आहे, पण त्याला रेशीम घालण्याची इच्छा आहे. ||२३||
ਫਰੀਦਾ ਗਲੀਏ ਚਿਕੜੁ ਦੂਰਿ ਘਰੁ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੇ ਨੇਹੁ ॥
फरीदा गलीए चिकड़ु दूरि घरु नालि पिआरे नेहु ॥फरीद, वाट चिखलमय आहे, आणि माझ्या प्रियकराचे घर खूप दूर आहे.
ਚਲਾ ਤ ਭਿਜੈ ਕੰਬਲੀ ਰਹਾਂ ਤ ਤੁਟੈ ਨੇਹੁ ॥੨੪॥
चला त भिजै कंबली रहां त तुटै नेहु ॥२४॥मी बाहेर गेलो तर माझी चादर भिजून जाईल, पण मी घरी राहिलो तर माझे हृदय तुटून जाईल. ||24||
ਭਿਜਉ ਸਿਜਉ ਕੰਬਲੀ ਅਲਹ ਵਰਸਉ ਮੇਹੁ ॥
भिजउ सिजउ कंबली अलह वरसउ मेहु ॥परमेश्वराच्या पावसाच्या सरींनी माझे घोंगडे भिजले आहे, भिजले आहे.
ਜਾਇ ਮਿਲਾ ਤਿਨਾ ਸਜਣਾ ਤੁਟਉ ਨਾਹੀ ਨੇਹੁ ॥੨੫॥
जाइ मिला तिना सजणा तुटउ नाही नेहु ॥२५॥माझे हृदय तुटू नये म्हणून मी माझ्या मित्राला भेटायला बाहेर जात आहे. ||२५||
ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਭੋਲਾਵਾ ਪਗ ਦਾ ਮਤੁ ਮੈਲੀ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
फरीदा मै भोलावा पग दा मतु मैली होइ जाइ ॥फरीद, मला भिती वाटत होती की माझी पगडी कदाचित मलिन होईल.
ਗਹਿਲਾ ਰੂਹੁ ਨ ਜਾਣਈ ਸਿਰੁ ਭੀ ਮਿਟੀ ਖਾਇ ॥੨੬॥
गहिला रूहु न जाणई सिरु भी मिटी खाइ ॥२६॥माझ्या अविचारी स्वतःला हे समजले नाही की एक दिवस माझ्या डोक्यालाही धूळ जाईल. ||२६||
ਫਰੀਦਾ ਸਕਰ ਖੰਡੁ ਨਿਵਾਤ ਗੁੜੁ ਮਾਖਿਓੁ ਮਾਂਝਾ ਦੁਧੁ ॥
फरीदा सकर खंडु निवात गुड़ु माखिओु मांझा दुधु ॥फरीद: ऊस, कँडी, साखर, मोलॅसिस, मध आणि म्हशीचे दूध
ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਮਿਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਨਿ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥
सभे वसतू मिठीआं रब न पुजनि तुधु ॥२७॥- या सर्व गोष्टी गोड आहेत, परंतु त्या तुमच्या समान नाहीत. ||२७||
ਫਰੀਦਾ ਰੋਟੀ ਮੇਰੀ ਕਾਠ ਕੀ ਲਾਵਣੁ ਮੇਰੀ ਭੁਖ ॥
फरीदा रोटी मेरी काठ की लावणु मेरी भुख ॥फरीद, माझी भाकरी लाकडाची आहे आणि भूक ही माझी भूक आहे.
ਜਿਨਾ ਖਾਧੀ ਚੋਪੜੀ ਘਣੇ ਸਹਨਿਗੇ ਦੁਖ ॥੨੮॥
जिना खाधी चोपड़ी घणे सहनिगे दुख ॥२८॥जे लोणी घातलेली भाकरी खातात त्यांना भयंकर वेदना होतात. ||28||
ਰੁਖੀ ਸੁਖੀ ਖਾਇ ਕੈ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਪੀਉ ॥
रुखी सुखी खाइ कै ठंढा पाणी पीउ ॥कोरडी भाकरी खा, थंड पाणी प्या.
ਫਰੀਦਾ ਦੇਖਿ ਪਰਾਈ ਚੋਪੜੀ ਨਾ ਤਰਸਾਏ ਜੀਉ ॥੨੯॥
फरीदा देखि पराई चोपड़ी ना तरसाए जीउ ॥२९॥फरीद, जर तुम्हाला दुसऱ्याची बटरलेली भाकरी दिसली तर त्याचा हेवा करू नका. ||२९||
ਅਜੁ ਨ ਸੁਤੀ ਕੰਤ ਸਿਉ ਅੰਗੁ ਮੁੜੇ ਮੁੜਿ ਜਾਇ ॥
अजु न सुती कंत सिउ अंगु मुड़े मुड़ि जाइ ॥या रात्री, मी माझ्या पतीसह झोपले नाही आणि आता माझे शरीर वेदनांनी ग्रस्त आहे.
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਡੋਹਾਗਣੀ ਤੁਮ ਕਿਉ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੩੦॥
जाइ पुछहु डोहागणी तुम किउ रैणि विहाइ ॥३०॥जा आणि निर्जन वधूला विचारा, तिची रात्र कशी जाते. ||३०||
ਸਾਹੁਰੈ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹੈ ਪੇਈਐ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
साहुरै ढोई ना लहै पेईऐ नाही थाउ ॥तिला तिच्या सासरच्या घरी विश्रांतीची जागा नाही आणि तिच्या आईवडिलांच्या घरीही जागा नाही.
ਪਿਰੁ ਵਾਤੜੀ ਨ ਪੁਛਈ ਧਨ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਉ ॥੩੧॥
पिरु वातड़ी न पुछई धन सोहागणि नाउ ॥३१॥तिचा पती परमेश्वर तिला सांभाळत नाही; ती कोणत्या प्रकारची धन्य, आनंदी वधू आहे? ||31||
ਸਾਹੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹੁ ॥
साहुरै पेईऐ कंत की कंतु अगंमु अथाहु ॥परलोकात तिच्या सासरच्या घरी आणि या जगात तिच्या आईवडिलांच्या घरी ती तिच्या पतीदेवाची आहे. तिचा नवरा अगम्य आणि अथांग आहे.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜੁ ਭਾਵੈ ਬੇਪਰਵਾਹ ॥੩੨॥
नानक सो सोहागणी जु भावै बेपरवाह ॥३२॥हे नानक, ती आनंदी आत्मा-वधू आहे, जी तिच्या निश्चिंत परमेश्वराला प्रसन्न करते. ||32||
ਨਾਤੀ ਧੋਤੀ ਸੰਬਹੀ ਸੁਤੀ ਆਇ ਨਚਿੰਦੁ ॥
नाती धोती संबही सुती आइ नचिंदु ॥आंघोळ, आंघोळ आणि स्वत: ला सजवून ती येते आणि चिंता न करता झोपते.
ਫਰੀਦਾ ਰਹੀ ਸੁ ਬੇੜੀ ਹਿੰਙੁ ਦੀ ਗਈ ਕਥੂਰੀ ਗੰਧੁ ॥੩੩॥
फरीदा रही सु बेड़ी हिंङु दी गई कथूरी गंधु ॥३३॥फरीद, तिला अजूनही हिंगाचा वास येतो; कस्तुरीचा सुगंध नाहीसा झाला. ||33||
ਜੋਬਨ ਜਾਂਦੇ ਨਾ ਡਰਾਂ ਜੇ ਸਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਇ ॥
जोबन जांदे ना डरां जे सह प्रीति न जाइ ॥जोपर्यंत मी माझ्या पती परमेश्वराचे प्रेम गमावत नाही तोपर्यंत मला माझे तारुण्य गमावण्याची भीती वाटत नाही.
ਫਰੀਦਾ ਕਿਤਂੀ ਜੋਬਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਨੁ ਸੁਕਿ ਗਏ ਕੁਮਲਾਇ ॥੩੪॥
फरीदा कितीं जोबन प्रीति बिनु सुकि गए कुमलाइ ॥३४॥फरीद, त्याच्या प्रेमाशिवाय अनेक तरुण सुकून गेले आहेत. ||34||
ਫਰੀਦਾ ਚਿੰਤ ਖਟੋਲਾ ਵਾਣੁ ਦੁਖੁ ਬਿਰਹਿ ਵਿਛਾਵਣ ਲੇਫੁ ॥
फरीदा चिंत खटोला वाणु दुखु बिरहि विछावण लेफु ॥फरीद, चिंता माझी पलंग आहे, वेदना माझी गादी आहे आणि वियोगाची वेदना माझी चादर आणि रजाई आहे.
ਏਹੁ ਹਮਾਰਾ ਜੀਵਣਾ ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਸਚੇ ਵੇਖੁ ॥੩੫॥
एहु हमारा जीवणा तू साहिब सचे वेखु ॥३५॥पाहा, हे माझे जीवन आहे, हे माझे खरे स्वामी आणि स्वामी. ||35||
ਬਿਰਹਾ ਬਿਰਹਾ ਆਖੀਐ ਬਿਰਹਾ ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
बिरहा बिरहा आखीऐ बिरहा तू सुलतानु ॥वियोगाच्या वेदना आणि दु:खाबद्दल अनेकजण बोलतात; हे वेदना, तू सर्वांचा अधिपती आहेस.
ਫਰੀਦਾ ਜਿਤੁ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਤਨੁ ਜਾਣੁ ਮਸਾਨੁ ॥੩੬॥
फरीदा जितु तनि बिरहु न ऊपजै सो तनु जाणु मसानु ॥३६॥फरीद, ते शरीर, ज्यामध्ये परमेश्वराचे प्रेम टिकत नाही - त्या शरीराकडे स्मशानभूमी म्हणून पहा. ||36||
ਫਰੀਦਾ ਏ ਵਿਸੁ ਗੰਦਲਾ ਧਰੀਆਂ ਖੰਡੁ ਲਿਵਾੜਿ ॥
फरीदा ए विसु गंदला धरीआं खंडु लिवाड़ि ॥फरीद, हे साखरेने लेपित विषारी अंकुर आहेत.
ਇਕਿ ਰਾਹੇਦੇ ਰਹਿ ਗਏ ਇਕਿ ਰਾਧੀ ਗਏ ਉਜਾੜਿ ॥੩੭॥
इकि राहेदे रहि गए इकि राधी गए उजाड़ि ॥३७॥काही त्यांची लागवड करताना मरतात, आणि काही नष्ट होतात, कापणी करतात आणि त्यांचा आनंद घेतात. ||37||
ਫਰੀਦਾ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਹੰਢਿ ਕੈ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਸੰਮਿ ॥
फरीदा चारि गवाइआ हंढि कै चारि गवाइआ संमि ॥फरीद, दिवसाचे तास इकडे तिकडे भटकत हरवून जातात आणि रात्रीचे तास झोपेत हरवून जातात.
ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਤੂ ਆਂਹੋ ਕੇਰ੍ਹੇ ਕੰਮਿ ॥੩੮॥
लेखा रबु मंगेसीआ तू आंहो केर्हे कंमि ॥३८॥देव तुझा हिशोब मागतो, आणि तुला विचारतो की तू या जगात का आलास. ||38||
ਫਰੀਦਾ ਦਰਿ ਦਰਵਾਜੈ ਜਾਇ ਕੈ ਕਿਉ ਡਿਠੋ ਘੜੀਆਲੁ ॥
फरीदा दरि दरवाजै जाइ कै किउ डिठो घड़ीआलु ॥फरीद, तू परमेश्वराच्या दारी गेला आहेस. तुम्ही तिथला गोंग पाहिला का?
ਏਹੁ ਨਿਦੋਸਾਂ ਮਾਰੀਐ ਹਮ ਦੋਸਾਂ ਦਾ ਕਿਆ ਹਾਲੁ ॥੩੯॥
एहु निदोसां मारीऐ हम दोसां दा किआ हालु ॥३९॥या निर्दोष वस्तूला मारहाण केली जात आहे - आपल्या पापी लोकांसाठी काय आहे याची कल्पना करा! ||39||
ਘੜੀਏ ਘੜੀਏ ਮਾਰੀਐ ਪਹਰੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥
घड़ीए घड़ीए मारीऐ पहरी लहै सजाइ ॥दर तासाला मार खाल्ला जातो; त्याला दररोज शिक्षा दिली जाते.
ਸੋ ਹੇੜਾ ਘੜੀਆਲ ਜਿਉ ਡੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੪੦॥
सो हेड़ा घड़ीआल जिउ डुखी रैणि विहाइ ॥४०॥हे सुंदर शरीर गोंगासारखे आहे; रात्र वेदनेने जाते. ||40||