ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1379
ਧਿਗੁ ਤਿਨੑਾ ਦਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਾ ਵਿਡਾਣੀ ਆਸ ॥੨੧॥
dhig tinaa daa jeeviaa jinaa viddaanee aas |21|ಇತರರ ಮೇಲೆ ಭರವಸೆ ಇಡುವವರ ಜೀವನ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದೆ. ||21||
ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਮੈ ਹੋਦਾ ਵਾਰਿਆ ਮਿਤਾ ਆਇੜਿਆਂ ॥
fareedaa je mai hodaa vaariaa mitaa aaeirriaan |ಫರೀದ್, ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಬಂದಾಗ ನಾನಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಅವನಿಗೆ ನಾನೇ ಬಲಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೆ.
ਹੇੜਾ ਜਲੈ ਮਜੀਠ ਜਿਉ ਉਪਰਿ ਅੰਗਾਰਾ ॥੨੨॥
herraa jalai majeetth jiau upar angaaraa |22|ಈಗ ನನ್ನ ಮಾಂಸವು ಬಿಸಿ ಕಲ್ಲಿದ್ದಲಿನ ಮೇಲೆ ಕೆಂಪಾಗಿ ಉರಿಯುತ್ತಿದೆ. ||22||
ਫਰੀਦਾ ਲੋੜੈ ਦਾਖ ਬਿਜਉਰੀਆਂ ਕਿਕਰਿ ਬੀਜੈ ਜਟੁ ॥
fareedaa lorrai daakh bijaureean kikar beejai jatt |ಫರೀದ್, ರೈತ ಅಕೇಶಿಯಾ ಮರಗಳನ್ನು ನೆಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ದ್ರಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ.
ਹੰਢੈ ਉਂਨ ਕਤਾਇਦਾ ਪੈਧਾ ਲੋੜੈ ਪਟੁ ॥੨੩॥
handtai un kataaeidaa paidhaa lorrai patt |23|ಅವನು ಉಣ್ಣೆಯನ್ನು ನೂಲುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವನು ರೇಷ್ಮೆಯನ್ನು ಧರಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ. ||23||
ਫਰੀਦਾ ਗਲੀਏ ਚਿਕੜੁ ਦੂਰਿ ਘਰੁ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੇ ਨੇਹੁ ॥
fareedaa galee chikarr door ghar naal piaare nehu |ಫರೀದ್, ದಾರಿ ಕೆಸರುಮಯವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮನೆ ತುಂಬಾ ದೂರದಲ್ಲಿದೆ.
ਚਲਾ ਤ ਭਿਜੈ ਕੰਬਲੀ ਰਹਾਂ ਤ ਤੁਟੈ ਨੇਹੁ ॥੨੪॥
chalaa ta bhijai kanbalee rahaan ta tuttai nehu |24|ನಾನು ಹೊರಗೆ ಹೋದರೆ, ನನ್ನ ಹೊದಿಕೆ ನೆನೆಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದರೆ, ನನ್ನ ಹೃದಯವು ಒಡೆಯುತ್ತದೆ. ||24||
ਭਿਜਉ ਸਿਜਉ ਕੰਬਲੀ ਅਲਹ ਵਰਸਉ ਮੇਹੁ ॥
bhijau sijau kanbalee alah varsau mehu |ಭಗವಂತನ ಮಳೆಯ ಸುರಿಮಳೆಯಿಂದ ನನ್ನ ಕಂಬಳಿ ತೊಯ್ದಿದೆ.
ਜਾਇ ਮਿਲਾ ਤਿਨਾ ਸਜਣਾ ਤੁਟਉ ਨਾਹੀ ਨੇਹੁ ॥੨੫॥
jaae milaa tinaa sajanaa tuttau naahee nehu |25|ನಾನು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ನನ್ನ ಹೃದಯವು ಮುರಿಯುವುದಿಲ್ಲ. ||25||
ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਭੋਲਾਵਾ ਪਗ ਦਾ ਮਤੁ ਮੈਲੀ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
fareedaa mai bholaavaa pag daa mat mailee hoe jaae |ಫರೀದ್, ನನ್ನ ಟರ್ಬನ್ ಕೊಳೆಯಾಗಬಹುದೆಂದು ನಾನು ಚಿಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ.
ਗਹਿਲਾ ਰੂਹੁ ਨ ਜਾਣਈ ਸਿਰੁ ਭੀ ਮਿਟੀ ਖਾਇ ॥੨੬॥
gahilaa roohu na jaanee sir bhee mittee khaae |26|ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಧೂಳು ನನ್ನ ತಲೆಯನ್ನೂ ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂದು ನನ್ನ ಯೋಚನಾರಹಿತ ನನ್ನ ಅರಿವಿಗೆ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ||26||
ਫਰੀਦਾ ਸਕਰ ਖੰਡੁ ਨਿਵਾਤ ਗੁੜੁ ਮਾਖਿਓੁ ਮਾਂਝਾ ਦੁਧੁ ॥
fareedaa sakar khandd nivaat gurr maakhio maanjhaa dudh |ಫರೀದ್: ಕಬ್ಬು, ಕ್ಯಾಂಡಿ, ಸಕ್ಕರೆ, ಕಾಕಂಬಿ, ಜೇನು ಮತ್ತು ಎಮ್ಮೆಯ ಹಾಲು
ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਮਿਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਨਿ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥
sabhe vasatoo mittheean rab na pujan tudh |27|- ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸಿಹಿಯಾಗಿರುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಅವು ನಿಮಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿಲ್ಲ. ||27||
ਫਰੀਦਾ ਰੋਟੀ ਮੇਰੀ ਕਾਠ ਕੀ ਲਾਵਣੁ ਮੇਰੀ ਭੁਖ ॥
fareedaa rottee meree kaatth kee laavan meree bhukh |ಫರೀದ್, ನನ್ನ ಬ್ರೆಡ್ ಮರದಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಹಸಿವು ನನ್ನ ಹಸಿವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ਜਿਨਾ ਖਾਧੀ ਚੋਪੜੀ ਘਣੇ ਸਹਨਿਗੇ ਦੁਖ ॥੨੮॥
jinaa khaadhee choparree ghane sahanige dukh |28|ಬೆಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿದ ರೊಟ್ಟಿಯನ್ನು ತಿನ್ನುವವರು ಭಯಂಕರವಾದ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ. ||28||
ਰੁਖੀ ਸੁਖੀ ਖਾਇ ਕੈ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਪੀਉ ॥
rukhee sukhee khaae kai tthandtaa paanee peeo |ಒಣ ಬ್ರೆಡ್ ತಿನ್ನಿರಿ, ತಣ್ಣೀರು ಕುಡಿಯಿರಿ.
ਫਰੀਦਾ ਦੇਖਿ ਪਰਾਈ ਚੋਪੜੀ ਨਾ ਤਰਸਾਏ ਜੀਉ ॥੨੯॥
fareedaa dekh paraaee choparree naa tarasaae jeeo |29|ಫರೀದ್, ನೀವು ಬೇರೆಯವರ ಬೆಣ್ಣೆ ರೊಟ್ಟಿಯನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಅಸೂಯೆಪಡಬೇಡಿ. ||29||
ਅਜੁ ਨ ਸੁਤੀ ਕੰਤ ਸਿਉ ਅੰਗੁ ਮੁੜੇ ਮੁੜਿ ਜਾਇ ॥
aj na sutee kant siau ang murre murr jaae |ಈ ರಾತ್ರಿ, ನಾನು ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಮಲಗಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಈಗ ನನ್ನ ದೇಹವು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದೆ.
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਡੋਹਾਗਣੀ ਤੁਮ ਕਿਉ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੩੦॥
jaae puchhahu ddohaaganee tum kiau rain vihaae |30|ಹೋಗಿ ನಿರ್ಜನ ವಧುವನ್ನು ಕೇಳಿ, ಅವಳು ತನ್ನ ರಾತ್ರಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಳೆಯುತ್ತಾಳೆ. ||30||
ਸਾਹੁਰੈ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹੈ ਪੇਈਐ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
saahurai dtoee naa lahai peeeai naahee thaau |ಅವಳು ತನ್ನ ಮಾವನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿಗೆ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವಳ ಹೆತ್ತವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ.
ਪਿਰੁ ਵਾਤੜੀ ਨ ਪੁਛਈ ਧਨ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਉ ॥੩੧॥
pir vaatarree na puchhee dhan sohaagan naau |31|ಅವಳ ಪತಿ ಭಗವಂತ ಅವಳನ್ನು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಅವಳು ಯಾವ ರೀತಿಯ ಆಶೀರ್ವಾದ, ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧು? ||31||
ਸਾਹੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹੁ ॥
saahurai peeeai kant kee kant agam athaahu |ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮಾವಂದಿರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವಳು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದಾಳೆ. ಆಕೆಯ ಪತಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜੁ ਭਾਵੈ ਬੇਪਰਵਾਹ ॥੩੨॥
naanak so sohaaganee ju bhaavai beparavaah |32|ಓ ನಾನಕ್, ಅವಳು ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧು, ಅವಳು ತನ್ನ ನಿರಾತಂಕದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾಳೆ. ||32||
ਨਾਤੀ ਧੋਤੀ ਸੰਬਹੀ ਸੁਤੀ ਆਇ ਨਚਿੰਦੁ ॥
naatee dhotee sanbahee sutee aae nachind |ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ, ತೊಳೆಸಿ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಆತಂಕವಿಲ್ಲದೆ ಮಲಗುತ್ತಾಳೆ.
ਫਰੀਦਾ ਰਹੀ ਸੁ ਬੇੜੀ ਹਿੰਙੁ ਦੀ ਗਈ ਕਥੂਰੀ ਗੰਧੁ ॥੩੩॥
fareedaa rahee su berree hing dee gee kathooree gandh |33|ಫರೀದ್, ಅವಳು ಇನ್ನೂ ಇಂಗು ವಾಸನೆ; ಕಸ್ತೂರಿಯ ಪರಿಮಳ ಮಾಯವಾಗಿದೆ. ||33||
ਜੋਬਨ ਜਾਂਦੇ ਨਾ ਡਰਾਂ ਜੇ ਸਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਇ ॥
joban jaande naa ddaraan je sah preet na jaae |ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ನಾನು ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನನ್ನ ಯೌವನವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಭಯವಿಲ್ಲ.
ਫਰੀਦਾ ਕਿਤਂੀ ਜੋਬਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਨੁ ਸੁਕਿ ਗਏ ਕੁਮਲਾਇ ॥੩੪॥
fareedaa kitanee joban preet bin suk ge kumalaae |34|ಫರೀದ್, ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಎಷ್ಟೋ ಯುವಕರು ಒಣಗಿ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ||34||
ਫਰੀਦਾ ਚਿੰਤ ਖਟੋਲਾ ਵਾਣੁ ਦੁਖੁ ਬਿਰਹਿ ਵਿਛਾਵਣ ਲੇਫੁ ॥
fareedaa chint khattolaa vaan dukh bireh vichhaavan lef |ಫರೀದ್, ಆತಂಕವೇ ನನ್ನ ಹಾಸಿಗೆ, ನೋವು ನನ್ನ ಹಾಸಿಗೆ, ಮತ್ತು ಅಗಲಿಕೆಯ ನೋವು ನನ್ನ ಕಂಬಳಿ ಮತ್ತು ಗಾದಿ.
ਏਹੁ ਹਮਾਰਾ ਜੀਵਣਾ ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਸਚੇ ਵੇਖੁ ॥੩੫॥
ehu hamaaraa jeevanaa too saahib sache vekh |35|ಇಗೋ, ಇದು ನನ್ನ ಜೀವನ, ಓ ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್. ||35||
ਬਿਰਹਾ ਬਿਰਹਾ ਆਖੀਐ ਬਿਰਹਾ ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
birahaa birahaa aakheeai birahaa too sulataan |ಅನೇಕರು ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂಕಟದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ; ಓ ನೋವು, ನೀನೇ ಎಲ್ಲರ ಅಧಿಪತಿ.
ਫਰੀਦਾ ਜਿਤੁ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਤਨੁ ਜਾਣੁ ਮਸਾਨੁ ॥੩੬॥
fareedaa jit tan birahu na aoopajai so tan jaan masaan |36|ಫರೀದ್, ಆ ದೇಹ, ಅದರೊಳಗೆ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿ ಹೆಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ - ಆ ದೇಹವನ್ನು ಸ್ಮಶಾನ ಭೂಮಿಯಾಗಿ ನೋಡಿ. ||36||
ਫਰੀਦਾ ਏ ਵਿਸੁ ਗੰਦਲਾ ਧਰੀਆਂ ਖੰਡੁ ਲਿਵਾੜਿ ॥
fareedaa e vis gandalaa dhareean khandd livaarr |ಫರೀದ್, ಇವುಗಳು ಸಕ್ಕರೆಯಿಂದ ಲೇಪಿತ ವಿಷಕಾರಿ ಮೊಳಕೆಗಳಾಗಿವೆ.
ਇਕਿ ਰਾਹੇਦੇ ਰਹਿ ਗਏ ਇਕਿ ਰਾਧੀ ਗਏ ਉਜਾੜਿ ॥੩੭॥
eik raahede reh ge ik raadhee ge ujaarr |37|ಕೆಲವರು ಅವುಗಳನ್ನು ನೆಟ್ಟು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಹಾಳಾಗುತ್ತಾರೆ, ಕೊಯ್ಲು ಮತ್ತು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾರೆ. ||37||
ਫਰੀਦਾ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਹੰਢਿ ਕੈ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਸੰਮਿ ॥
fareedaa chaar gavaaeaa handt kai chaar gavaaeaa sam |ಫರೀದ್, ಹಗಲಿನ ಗಂಟೆಗಳು ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಾ ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ರಾತ್ರಿಯ ಗಂಟೆಗಳು ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತವೆ.
ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਤੂ ਆਂਹੋ ਕੇਰ੍ਹੇ ਕੰਮਿ ॥੩੮॥
lekhaa rab mangeseea too aanho kerhe kam |38|ದೇವರು ನಿಮ್ಮ ಖಾತೆಯನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನೀವು ಈ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಏಕೆ ಬಂದಿದ್ದೀರಿ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ||38||
ਫਰੀਦਾ ਦਰਿ ਦਰਵਾਜੈ ਜਾਇ ਕੈ ਕਿਉ ਡਿਠੋ ਘੜੀਆਲੁ ॥
fareedaa dar daravaajai jaae kai kiau ddittho gharreeaal |ಫರೀದ್, ನೀವು ಭಗವಂತನ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೀರಿ. ನೀವು ಅಲ್ಲಿ ಗಾಂಗ್ ನೋಡಿದ್ದೀರಾ?
ਏਹੁ ਨਿਦੋਸਾਂ ਮਾਰੀਐ ਹਮ ਦੋਸਾਂ ਦਾ ਕਿਆ ਹਾਲੁ ॥੩੯॥
ehu nidosaan maareeai ham dosaan daa kiaa haal |39|ಈ ನಿಷ್ಕಳಂಕ ವಸ್ತುವನ್ನು ಹೊಡೆಯಲಾಗುತ್ತಿದೆ - ಪಾಪಿಗಳಾದ ನಮಗೆ ಏನಾಗಿದೆ ಎಂದು ಊಹಿಸಿ! ||39||
ਘੜੀਏ ਘੜੀਏ ਮਾਰੀਐ ਪਹਰੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥
gharree gharree maareeai paharee lahai sajaae |ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ, ಅದನ್ನು ಹೊಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅದನ್ನು ಪ್ರತಿದಿನ ಶಿಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਸੋ ਹੇੜਾ ਘੜੀਆਲ ਜਿਉ ਡੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੪੦॥
so herraa gharreeaal jiau ddukhee rain vihaae |40|ಈ ಸುಂದರವಾದ ದೇಹವು ಕಂಸಾಳೆಯಂತೆ; ನೋವಿನಿಂದ ರಾತ್ರಿ ಕಳೆಯುತ್ತದೆ. ||40||