ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 312
ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਗੁਰਸਿਖੀ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
tis agai pichhai dtoee naahee gurasikhee man veechaariaa |ಅವನು ಇಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಮುಂದೆ ಯಾವುದೇ ಆಶ್ರಯವನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ಗುರುಸಿಖ್ಗಳು ಇದನ್ನು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅರಿತುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮਿਲੇ ਸੇਈ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰਿਆ ॥
satiguroo no mile seee jan ubare jin hiradai naam samaariaa |ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದ ಆ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಯು ಮೋಕ್ಷ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਗੁਰਸਿਖ ਪੁਤਹਹੁ ਹਰਿ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥੨॥
jan naanak ke gurasikh putahahu har japiahu har nisataariaa |2|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: ಓ ಗುರುಸಿಖ್ಖರೇ, ಓ ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳೇ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ; ಕರ್ತನು ಮಾತ್ರ ನಿನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವನು. ||2||
ਮਹਲਾ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਹਉਮੈ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਦੁਰਮਤਿ ਬਿਖਿਆ ਬਿਕਾਰ ॥
haumai jagat bhulaaeaa duramat bikhiaa bikaar |ದುಷ್ಟ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿಷದ ಜೊತೆಗೆ ಅಹಂಕಾರವು ಜಗತ್ತನ್ನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸಿದೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਨਦਰਿ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅੰਧਿਆਰ ॥
satigur milai ta nadar hoe manamukh andh andhiaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ನಾವು ಭಗವಂತನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ, ಆದರೆ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਜਿਸ ਨੋ ਸਬਦਿ ਲਾਏ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
naanak aape mel le jis no sabad laae piaar |3|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಶಬ್ದದ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವವರನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰੁ ਭਿਜੈ ॥
sach sache kee sifat salaah hai so kare jis andar bhijai |ಸತ್ಯವಾದ ಒಬ್ಬನ ಸ್ತುತಿಗಳು ಮತ್ತು ಮಹಿಮೆಗಳು ನಿಜ; ಆತನು ಮಾತ್ರ ಅವುಗಳನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ, ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮೃದುವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਕਾ ਕੰਧੁ ਨ ਕਬਹੂ ਛਿਜੈ ॥
jinee ik man ik araadhiaa tin kaa kandh na kabahoo chhijai |ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಏಕಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಪೂಜಿಸುವವರು - ಅವರ ದೇಹಗಳು ಎಂದಿಗೂ ನಾಶವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਪੁਰਖ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨ ਸਚੁ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਜੈ ॥
dhan dhan purakh saabaas hai jin sach rasanaa amrit pijai |ಸತ್ಯನಾಮದ ಅಮೃತವನ್ನು ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ಸವಿಯುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯೇ ಧನ್ಯ, ಧನ್ಯ ಮತ್ತು ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೆ ಪಾತ್ರನಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਮਨਿ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਲਿਜੈ ॥
sach sachaa jin man bhaavadaa se man sachee daragah lijai |ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಸತ್ಯದ ಸತ್ಯದಿಂದ ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಅವರನ್ನು ಟ್ರೂ ಕೋರ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਜਨਮੁ ਸਚਿਆਰੀਆ ਮੁਖ ਉਜਲ ਸਚੁ ਕਰਿਜੈ ॥੨੦॥
dhan dhan janam sachiaareea mukh ujal sach karijai |20|ಆ ಸತ್ಯಜೀವಿಗಳ ಜನ್ಮವೇ ಧನ್ಯ, ಧನ್ಯ; ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಅವರ ಮುಖಗಳನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುತ್ತಾನೆ. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਸਾਕਤ ਜਾਇ ਨਿਵਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਕੂੜਿ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥
saakat jaae niveh gur aagai man khotte koorr koorriaare |ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕರು ಗುರುಗಳ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಭ್ರಷ್ಟ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು, ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸುಳ್ಳು.
ਜਾ ਗੁਰੁ ਕਹੈ ਉਠਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਬਹਿ ਜਾਹਿ ਘੁਸਰਿ ਬਗੁਲਾਰੇ ॥
jaa gur kahai utthahu mere bhaaee beh jaeh ghusar bagulaare |"ಎದ್ದೇಳು, ನನ್ನ ಭಾಗ್ಯದ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ" ಎಂದು ಗುರುಗಳು ಹೇಳಿದಾಗ, ಅವರು ಕ್ರೇನ್ಗಳಂತೆ ಕಿಕ್ಕಿರಿದು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਰਤੈ ਚੁਣਿ ਕਢੇ ਲਧੋਵਾਰੇ ॥
gurasikhaa andar satigur varatai chun kadte ladhovaare |ಅವರ ಗುರುಸಿಖ್ಗಳಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಅಲೆದಾಡುವವರನ್ನು ಆರಿಸಿ ಹೊರಹಾಕುತ್ತಾರೆ.
ਓਇ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਬਹਿ ਮੁਹੁ ਛਪਾਇਨਿ ਨ ਰਲਨੀ ਖੋਟੇਆਰੇ ॥
oe agai pichhai beh muhu chhapaaein na ralanee khotteaare |ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಮುಖವನ್ನು ಮರೆಮಾಚುತ್ತಾರೆ; ನಕಲಿಯಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಅವು ಅಸಲಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਓਨਾ ਦਾ ਭਖੁ ਸੁ ਓਥੈ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ਕੂੜੁ ਲਹਨਿ ਭੇਡਾਰੇ ॥
onaa daa bhakh su othai naahee jaae koorr lahan bheddaare |ಅಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಆಹಾರವಿಲ್ಲ; ಸುಳ್ಳು ಕುರಿಗಳಂತೆ ಹೊಲಸುಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਜੇ ਸਾਕਤੁ ਨਰੁ ਖਾਵਾਈਐ ਲੋਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਢੈ ਮੁਖਿ ਉਗਲਾਰੇ ॥
je saakat nar khaavaaeeai locheeai bikh kadtai mukh ugalaare |ನೀವು ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕನಿಗೆ ಆಹಾರವನ್ನು ನೀಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಬಾಯಿಂದ ವಿಷವನ್ನು ಉಗುಳುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਸਾਕਤ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਨ ਕਰੀਅਹੁ ਓਇ ਮਾਰੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
har saakat setee sang na kareeahu oe maare sirajanahaare |ಓ ಕರ್ತನೇ, ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನಿಂದ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತನಾದ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕನ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿ ನಾನು ಇರಬಾರದು.
ਜਿਸ ਕਾ ਇਹੁ ਖੇਲੁ ਸੋਈ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰੇ ॥੧॥
jis kaa ihu khel soee kar vekhai jan naanak naam samaare |1|ಈ ನಾಟಕ ಭಗವಂತನದ್ದು; ಅವನು ಅದನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಗೌರವಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥
satigur purakh agam hai jis andar har ur dhaariaa |ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಮೂಲ ಜೀವಿ, ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜਿਸੁ ਵਲਿ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥
satiguroo no aparr koe na sakee jis val sirajanahaariaa |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ಯಾರೂ ಸರಿಸಾಟಿಯಾಗಲಾರರು; ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತ ಅವನ ಕಡೆ ಇದ್ದಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਖੜਗੁ ਸੰਜੋਉ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹੈ ਜਿਤੁ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਵਿਡਾਰਿਆ ॥
satiguroo kaa kharrag sanjoau har bhagat hai jit kaal kanttak maar viddaariaa |ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕತ್ತಿ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಾಕವಚವಾಗಿದೆ; ಅವನು ಚಿತ್ರಹಿಂಸೆಗಾರನಾದ ಮರಣವನ್ನು ಕೊಂದು ಹೊರಹಾಕಿದನು.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਰਖਣਹਾਰਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਪਿਛੈ ਹਰਿ ਸਭਿ ਉਬਾਰਿਆ ॥
satiguroo kaa rakhanahaaraa har aap hai satiguroo kai pichhai har sabh ubaariaa |ಭಗವಂತನೇ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ರಕ್ಷಕ. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಭಗವಂತ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜੋ ਮੰਦਾ ਚਿਤਵੈ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਸੋ ਆਪਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰੈ ਮਾਰਿਆ ॥
jo mandaa chitavai poore satiguroo kaa so aap upaavanahaarai maariaa |ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಯೋಚಿಸುವವನು - ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನೇ ಅವನನ್ನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਏਹ ਗਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੇ ਕੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਗਮੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥੨॥
eh gal hovai har daragah sache kee jan naanak agam veechaariaa |2|ಈ ಮಾತುಗಳು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವೆಂದು ದೃಢೀಕರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ; ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಈ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਚੁ ਸੁਤਿਆ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਜਾ ਉਠੇ ਤਾ ਸਚੁ ਚਵੇ ॥
sach sutiaa jinee araadhiaa jaa utthe taa sach chave |ನಿದ್ರಿಸುವಾಗ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುವವರು, ಅವರು ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಉಚ್ಚರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਜੁਗ ਮਹਿ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਰਵੇ ॥
se virale jug meh jaaneeeh jo guramukh sach rave |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ಗುರುಮುಖರು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਲਵੇ ॥
hau balihaaree tin kau ji anadin sach lave |ಯಾರು ಸತ್ಯನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ಹಗಲು ತ್ಯಾಗ ನಾನು.
ਜਿਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਚਾ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਗਵੇ ॥
jin man tan sachaa bhaavadaa se sachee daragah gave |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನು ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਦਾ ਨਵੇ ॥੨੧॥
jan naanak bolai sach naam sach sachaa sadaa nave |21|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾನೆ; ನಿಜವಾಗಿ, ಟ್ರೂ ಲಾರ್ಡ್ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಹೊಚ್ಚಹೊಸ. ||21||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਕਿਆ ਸਵਣਾ ਕਿਆ ਜਾਗਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥
kiaa savanaa kiaa jaaganaa guramukh te paravaan |ಯಾರು ಮಲಗಿದ್ದಾರೆ, ಮತ್ತು ಯಾರು ಎಚ್ಚರವಾಗಿದ್ದಾರೆ? ಗುರುಮುಖರಾಗಿರುವವರು ಅನುಮೋದಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ.