ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 579
ਜਾਨੀ ਘਤਿ ਚਲਾਇਆ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ਰੁੰਨੇ ਵੀਰ ਸਬਾਏ ॥
jaanee ghat chalaaeaa likhiaa aaeaa rune veer sabaae |ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ಆದೇಶವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಾಗ ಈ ಆತ್ಮೀಯ ಆತ್ಮವು ಹೊರಹಾಕಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಸಂಬಂಧಿಕರು ದುಃಖದಿಂದ ಕೂಗುತ್ತಾರೆ.
ਕਾਂਇਆ ਹੰਸ ਥੀਆ ਵੇਛੋੜਾ ਜਾਂ ਦਿਨ ਪੁੰਨੇ ਮੇਰੀ ਮਾਏ ॥
kaaneaa hans theea vechhorraa jaan din pune meree maae |ದೇಹ ಮತ್ತು ಹಂಸ-ಆತ್ಮವು ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಒಬ್ಬರ ದಿನಗಳು ಕಳೆದು ಮುಗಿದಾಗ, ಓ ನನ್ನ ತಾಯಿ.
ਜੇਹਾ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਪਾਇਆ ਜੇਹਾ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥
jehaa likhiaa tehaa paaeaa jehaa purab kamaaeaa |ಒಬ್ಬರ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ವಿಧಿಯಂತೆಯೇ, ಒಬ್ಬರ ಹಿಂದಿನ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಒಬ್ಬನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਧੰਨੁ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥੧॥
dhan sirandaa sachaa paatisaahu jin jag dhandhai laaeaa |1|ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ಅದರ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಜೋಡಿಸಿದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ, ನಿಜವಾದ ರಾಜನು ಧನ್ಯನು. ||1||
ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥
saahib simarahu mere bhaaeeho sabhanaa ehu peaanaa |ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನಿಸಿ, ಓ ನನ್ನ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರ ಡೆಸ್ಟಿನಿ; ಎಲ್ಲರೂ ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಬೇಕು.
ਏਥੈ ਧੰਧਾ ਕੂੜਾ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾ ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ॥
ethai dhandhaa koorraa chaar dihaa aagai sarapar jaanaa |ಈ ಸುಳ್ಳು ತೊಡಕುಗಳು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ; ನಂತರ, ಒಬ್ಬರು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಮುಂದಿನ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕು.
ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ਜਿਉ ਮਿਹਮਾਣਾ ਕਾਹੇ ਗਾਰਬੁ ਕੀਜੈ ॥
aagai sarapar jaanaa jiau mihamaanaa kaahe gaarab keejai |ಅವನು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಅತಿಥಿಯಂತೆ ಮುಂದಿನ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕು; ಹಾಗಾದರೆ ಅವನು ಏಕೆ ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ?
ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਕਾ ਲੀਜੈ ॥
jit seviaai daragah sukh paaeeai naam tisai kaa leejai |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಜಪಿಸಿ; ಅವನ ಸೇವೆ, ನೀವು ಅವನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ.
ਆਗੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਚਲੈ ਮੂਲੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਿਆ ਵਿਹਾਣਾ ॥
aagai hukam na chalai moole sir sir kiaa vihaanaa |ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ಯಾರ ಅಪ್ಪಣೆಯನ್ನೂ ಪಾಲಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਿਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥੨॥
saahib simarihu mere bhaaeeho sabhanaa ehu peaanaa |2|ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನಿಸಿ, ಓ ನನ್ನ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರ ಡೆಸ್ಟಿನಿ; ಎಲ್ಲರೂ ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಬೇಕು. ||2||
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥
jo tis bhaavai samrath so theeai heelarraa ehu sansaaro |ಸರ್ವಶಕ್ತನಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಯಾವುದು ಇಷ್ಟವೋ, ಅದು ಮಾತ್ರ ನೆರವೇರುತ್ತದೆ; ಈ ಜಗತ್ತು ಅವನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಒಂದು ಅವಕಾಶ.
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਾਚੜਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥
jal thal maheeal rav rahiaa saacharraa sirajanahaaro |ನಿಜವಾದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತ ನೀರು, ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಗಾಳಿಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ਅਲਖ ਅਪਾਰੋ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
saachaa sirajanahaaro alakh apaaro taa kaa ant na paaeaa |ನಿಜವಾದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಲಾರ್ಡ್ ಅದೃಶ್ಯ ಮತ್ತು ಅನಂತ; ಅವನ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਫਲੁ ਭਇਆ ਹੈ ਇਕ ਮਨਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥
aaeaa tin kaa safal bheaa hai ik man jinee dhiaaeaa |ಆತನನ್ನು ಏಕಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಧ್ಯಾನಿಸುವವರ ಬರುವಿಕೆ ಫಲದಾಯಕವಾಗಿದೆ.
ਢਾਹੇ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੋ ॥
dtaahe dtaeh usaare aape hukam savaaranahaaro |ಅವನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಾಶಪಡಿಸಿದ ನಂತರ ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವರ ಆದೇಶದಿಂದ, ಅವರು ನಮ್ಮನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥੩॥
jo tis bhaavai samrath so theeai heelarraa ehu sansaaro |3|ಸರ್ವಶಕ್ತನಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಯಾವುದು ಇಷ್ಟವೋ, ಅದು ಮಾತ್ರ ನೆರವೇರುತ್ತದೆ; ಈ ಜಗತ್ತು ಅವನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಒಂದು ಅವಕಾಶ. ||3||
ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥
naanak runaa baabaa jaaneeai je rovai laae piaaro |ನಾನಕ್: ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಳುವ ಬಾಬಾ, ಅವನು ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅಳುತ್ತಾನೆ.
ਵਾਲੇਵੇ ਕਾਰਣਿ ਬਾਬਾ ਰੋਈਐ ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ॥
vaaleve kaaran baabaa roeeai rovan sagal bikaaro |ಲೌಕಿಕ ವಸ್ತುಗಳ ನಿಮಿತ್ತ ಅಳುವವನು, ಓ ಬಾಬಾ, ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ಅಳುತ್ತಾನೆ.
ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ਗਾਫਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਵੈ ॥
rovan sagal bikaaro gaafal sansaaro maaeaa kaaran rovai |ಈ ಅಳುವು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿದೆ; ಜಗತ್ತು ಭಗವಂತನನ್ನು ಮರೆತು ಮಾಯೆಗಾಗಿ ಅಳುತ್ತದೆ.
ਚੰਗਾ ਮੰਦਾ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਇਹੁ ਤਨੁ ਏਵੈ ਖੋਵੈ ॥
changaa mandaa kichh soojhai naahee ihu tan evai khovai |ಅವನು ಒಳ್ಳೆಯದು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಈ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਐਥੈ ਆਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ਕੂੜਿ ਕਰਹੁ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥
aaithai aaeaa sabh ko jaasee koorr karahu ahankaaro |ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವವರೆಲ್ಲರೂ ಹೊರಡಬೇಕು; ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸುವುದು ಸುಳ್ಳು.
ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥੪॥੧॥
naanak runaa baabaa jaaneeai je rovai laae piaaro |4|1|ನಾನಕ್: ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಳುವ ಬಾಬಾ, ಅವನು ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅಳುತ್ತಾನೆ. ||4||1||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
vaddahans mahalaa 1 |ವಡಾಹನ್ಸ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਚੜਾ ਨਾਮੁ ਲਏਹਾਂ ॥
aavahu milahu saheleeho sacharraa naam lehaan |ಬನ್ನಿ, ಓ ನನ್ನ ಸಹಚರರೇ - ನಾವು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಭೇಟಿಯಾಗೋಣ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೇಲೆ ವಾಸಿಸೋಣ.
ਰੋਵਹ ਬਿਰਹਾ ਤਨ ਕਾ ਆਪਣਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮੑਾਲੇਹਾਂ ॥
rovah birahaa tan kaa aapanaa saahib samaalehaan |ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನಿಂದ ದೇಹದ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ಅಳೋಣ; ನಾವು ಅವನನ್ನು ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಸ್ಮರಿಸೋಣ.
ਸਾਹਿਬੁ ਸਮੑਾਲਿਹ ਪੰਥੁ ਨਿਹਾਲਿਹ ਅਸਾ ਭਿ ਓਥੈ ਜਾਣਾ ॥
saahib samaalih panth nihaalih asaa bhi othai jaanaa |ನಾವು ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುವನ್ನು ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಸ್ಮರಿಸೋಣ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದ ಮೇಲೆ ನಿಗಾ ಇಡೋಣ. ನಾವೂ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು.
ਜਿਸ ਕਾ ਕੀਆ ਤਿਨ ਹੀ ਲੀਆ ਹੋਆ ਤਿਸੈ ਕਾ ਭਾਣਾ ॥
jis kaa keea tin hee leea hoaa tisai kaa bhaanaa |ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಏನಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಅದು ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದಲೇ.
ਜੋ ਤਿਨਿ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ਸੁ ਆਗੈ ਆਇਆ ਅਸੀ ਕਿ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇਹਾ ॥
jo tin kar paaeaa su aagai aaeaa asee ki hukam karehaa |ಅವನು ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ನೆರವೇರಿತು; ನಾವು ಅವನಿಗೆ ಹೇಗೆ ಆದೇಶಿಸಬಹುದು?
ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਚੜਾ ਨਾਮੁ ਲਏਹਾ ॥੧॥
aavahu milahu saheleeho sacharraa naam lehaa |1|ಬನ್ನಿ, ಓ ನನ್ನ ಸಹಚರರೇ - ನಾವು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಭೇಟಿಯಾಗೋಣ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೇಲೆ ವಾಸಿಸೋಣ. ||1||
ਮਰਣੁ ਨ ਮੰਦਾ ਲੋਕਾ ਆਖੀਐ ਜੇ ਮਰਿ ਜਾਣੈ ਐਸਾ ਕੋਇ ॥
maran na mandaa lokaa aakheeai je mar jaanai aaisaa koe |ಓ ಜನರೇ, ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸಾಯುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ ಸಾವನ್ನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਸੇਵਿਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮ੍ਰਥੁ ਆਪਣਾ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲਾ ਆਗੈ ਹੋਇ ॥
sevihu saahib samrath aapanaa panth suhelaa aagai hoe |ನಿಮ್ಮ ಸರ್ವಶಕ್ತ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನನ್ನು ಸೇವಿಸಿ, ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಮಾರ್ಗವು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತದೆ.
ਪੰਥਿ ਸੁਹੇਲੈ ਜਾਵਹੁ ਤਾਂ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਆਗੈ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥
panth suhelai jaavahu taan fal paavahu aagai milai vaddaaee |ಈ ಸುಲಭವಾದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಪ್ರತಿಫಲಗಳ ಫಲವನ್ನು ನೀವು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ಮುಂದೆ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ.
ਭੇਟੈ ਸਿਉ ਜਾਵਹੁ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹੁ ਤਾਂ ਪਤਿ ਲੇਖੈ ਪਾਈ ॥
bhettai siau jaavahu sach samaavahu taan pat lekhai paaee |ನಿಮ್ಮ ಅರ್ಪಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುವಿರಿ; ನಿಮ್ಮ ಗೌರವವನ್ನು ದೃಢೀಕರಿಸಲಾಗುವುದು.
ਮਹਲੀ ਜਾਇ ਪਾਵਹੁ ਖਸਮੈ ਭਾਵਹੁ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥
mahalee jaae paavahu khasamai bhaavahu rang siau raleea maanai |ನೀವು ಲಾರ್ಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ; ಆತನಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ನೀವು ಆತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಆನಂದವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವಿರಿ.
ਮਰਣੁ ਨ ਮੰਦਾ ਲੋਕਾ ਆਖੀਐ ਜੇ ਕੋਈ ਮਰਿ ਜਾਣੈ ॥੨॥
maran na mandaa lokaa aakheeai je koee mar jaanai |2|ಓ ಜನರೇ, ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸಾಯುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ ಸಾವನ್ನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||2||
ਮਰਣੁ ਮੁਣਸਾ ਸੂਰਿਆ ਹਕੁ ਹੈ ਜੋ ਹੋਇ ਮਰਨਿ ਪਰਵਾਣੋ ॥
maran munasaa sooriaa hak hai jo hoe maran paravaano |ಕೆಚ್ಚೆದೆಯ ವೀರರ ಮರಣವು ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ, ಅದನ್ನು ದೇವರು ಅನುಮೋದಿಸಿದರೆ.