Haec cara anima depellitur, recepto praeordinato Ordine, et omnes propinqui in planctu clamant.
Corpus et anima cycni separata sunt, transactis diebus, mater mea.
dicendum quod, sicut fatum praeordinatum est, ita secundum praeteritas actiones.
Beatus Creator, verus Rex, qui totum mundum operibus suis iunxit. ||1||
In Domino et Magistro meo meditare me, sorores meas Parcae; omnes huc transire.
Falsa haec implicatio paucis diebus durat; tunc profecto ad mundum deinceps.
Profecto deinceps ad mundum transigendum, ut hospes; cur ego ita indulget?
Cantáte nomen Dómini; ei servientes pacem in Curia eius obtinebitis.
In mundo posthac, nullius obedietur praeceptis. Ad quorum actiones unaquaeque persona procedit.
In Domino et Magistro meo meditare me, sorores meas Parcae; omnes huc transire. ||2||
Quicquid omnipotenti Domino placet, id solum fit; huius mundi occasio est Ipsi placendi.
Verus Dominus creator est aquam, terram et aerem permeans ac permeans.
Verus Dominus invisibilis et infinitus est Creator; Limites eius inveniri non possunt.
Frugifer est eorum adventus, qui se unanimiter in eo meditantur.
destruit et destruit, creat; ordine suo nos ornat.
Quicquid omnipotenti Domino placet, id solum fit; huius mundi occasio est Ipsi placendi. ||3||
Nanak: solus vere flet, o Baba, quae plorat in amore Domini.
Qui flet propter mundana, o Baba, totaliter incassum flet.
Fletus hic totus est incassum; mundus obliviscitur Dominum et Maiae causa plorat.
Inter bonum et malum non distinguit, et vitam hanc inaniter contabuit.
Quicumque huc venerit, relinquere debebit; ego falsum agere.
Nanak: solus vere flet, o Baba, quae plorat in amore Domini. ||4||1||
Wadahans, Primum Mehl:
Venite, socii mei, coeamus simul et habitemus in vero nomine.
Defleamus corporis separationem a Domino ac Magistro; in contemplatione eius meminerimus.
Meminemus in contemplatione Domini et Magistri, et pervigil in via observemus. Ibi etiam ire debebimus.
Qui creavit, etiam destruit; quidquid acciderit, voluntate.
Quidquid fecit, factum est; quomodo illi praecipimus?
Venite, socii mei, coeamus simul et habitemus in vero nomine. ||1||
Non diceretur mors mala, popule, si quis sciret vere mori.
Omnipotens Domino et Magistro tuo servite, et facilis erit in hoc mundo semita tua.
Hanc facilem tramitem capies, et praemia praemiorum consequeris, et in futuro saeculo honorem percipies.
Vade illuc cum oblatione tua, et merge in verum Dominum; vestra confirmetur honor.
Habebis locum in praesentia domini magistri; Ipsi placens, ejus amore frueris voluptatibus.
Non diceretur mors mala, popule, si quis sciret vere mori. ||2||
Mors virorum fortium beata, si a Deo approbatur.