Superbum manmukh ab aliena uxore allicitur.
Laqueus in collo est, et parvis pugnis irretitur.
Gurmukh emancipatur, Magnificas laudes Domini decantans. ||5||
Sola vidua corpus suum dat extraneo;
non sinit eam mentem ab aliis coerceri ad luxuriam vel pecuniam
sine viro autem insatiabilis est. ||6||
Legas, recita, et stude Scripturas.
Simritae, Vedas et Puraanas;
sed absque Domini essentia, mens sine fine vagatur. ||7||
Sicut avis pluvialis gutta pluviae desideranter sitit;
et sicut pisces aqua delectantur.
Nanak sublimi Domini essentia satiatur. ||8||11||
Gauree, Primum Mehl:
Qui in contumacia moritur, non probabitur;
quamvis religiosis vestibus induatur, corpus eius cinere toto liniat.
Naam, nomen Domini oblitus, in fine poenitet et poenitet. ||1||
Credite in Dominum dilectum, et invenietis tranquillitatem mentis.
Naam oblitus, dolorem mortis feres. ||1||Pause||
Muschi odor, sandalwood, et camphora;
et ebrietas Maianae procul a statu summae dignitatis sumit.
Naam oblivio fit falsissima omnium falsorum. ||2||
Lanceae, gladii, turmae, throni, salutationes aliorum
tantum augeat desiderium; ille libidini obstrictus est.
Sine quaerendo Dominum, nec cultus devotionis nec Naam obtinetur. ||3||
Unio cum Deo argumentis et egotismo non obtinetur.
Offerens autem animum tuum, adeptus est Naam consolationem.
In amore dualitatis et ignorantiae patieris. ||4||
Sine pecunia nihil in promptu emere potes.
Sine navi, Oceanum transire non potes.
Sine servit Guru, omnia pereunt. ||5||
Waaho! Waaho! — Ave, ave, monstranti nobis Viam.
Waaho! Waaho! — Ave, ave, docenti Verbum Shabad.
Waaho! Waaho! - Ave, ave, illi qui me in Domini communione coniungit. ||6||
Waaho! Waaho! — Ave, ave, custos hujus animae.
Per Verbum Guru Shabad, hoc Nectar Ambrosialis contemplare.
Gloriosa Naam Magnitudo secundum voluntatis tuae delectationem tribuitur. ||7||
Quomodo possum vivere sine Naam, mater?
Nocte dieque cano; permaneo in sanctuarii tui protectione.
O Nanak, ad Naam consonans, adquiritur honor. ||8||12||
Gauree, Primum Mehl:
Agens egotismus ignoratur Dominus, etiam indutis vestibus religiosis.
Quam rarus est ille Gurmukh, qui mentem suam in devotione colit. ||1||
Per actiones egotismi, rixae et superbiae, verus Dominus non obtinetur.
Sed cum egotismus discesserit, status summae dignitatis obtinetur. ||1||Pause||
Reges egotismo agunt, omnesque expeditiones suscipiunt.
Sed egotismo ruunt; solum atque etiam renasci moriuntur. ||2||
Egotismus solus contemplatione Verbi Guru Shabad superatur.
Varium animum compescens quinque passiones domat. ||3||
Cum vero Domino penitus in se ipso, mansio caelestis intuitive invenitur.
Intelligendo Summum Dominum, status supremae dignitatis obtinetur. ||4||
Guru dubia discutit eorum quorum actiones verae sunt.
Animum intendunt in domum Domini intrepidi. ||5||
Qui egotismum agunt, rixae et superbiae moriuntur; quid adipiscuntur?
Qui cum Perfecto Guru conveniunt omnes conflictus tolluntur. ||6||
Quidquid est, nihil in re est.
Spiritualem sapientiam obtinendam a Guru, Glorias Dei cano. ||7||