Ganges, Jamunaa ubi Krishna lusit, Kaydar Naat'h;
Benares, Kanchivaram, Puri, Dwaarkaa,
Ganga Saagar ubi Ganges in Oceanum, Trivaynee ubi tria flumina conveniunt, sacra peregrinationis sacra et sexaginta octo, omnia in ipsum Dominum immerguntur. ||9||
Ipse est Siddha, quaerens, contemplativae contemplationis.
Ipse Rex et Concilium.
Ipse Deus, sapiens iudex, sedet in throno; Dubium, dualitatem et timorem tollit. ||10||
Ipse est Qazi; Ipse est Mulla.
Ipse infallibilis est; Numquam errat.
Ipse est dator gratiae, pietatis et honoris; Inimicus est nemini. ||11||
Quicumque remittit, benedicit cum magnitudine gloriae.
omnium dator est; Ne hilum quidem avaritiae habet.
Dominus Immaculatus omnia penetrans, ubique latens et manifesta penetrans. ||12||
Quomodo laudem inaccessibilem, infinitum Dominum?
Verus Creator Dominus Hostis ego.
Quos benedicit gratia sua; ea in eius Unione coniunguntur. ||13||
Brahma, Vishnu et Shiva ad ostium eius stant;
invisibili et infinito Domino serviunt.
Ingentis alii ad januam clamantis videri possunt; Numeros eorum ne aestimare quidem possum. ||14||
Vera est Kirtan laus, verum est Verbum Bani.
Nullam aliam in Vedas et Puraanas videre possum.
Caput meum veritas est; Gloriosas laudes veri Domini cano. Aliud subsidium nullum habeo. ||15||
In omni tempore et in omni tempore verus Dominus est et semper erit.
Quis non mortuus est? quis non morietur?
Nanak humilis hanc precatur; vide apud te ipsum, et Dominum amanter intendunt. ||16||2||
Maaroo, Primum Mehl:
Animus sponsa caeca et surda est in dualitate et malitia.
Vestem libidinis et irae gestat.
Dominus suus in domo cordis sui est, sed non cognoscit eum; sine domino suo viro dormire non potest. ||1||
Ignis in ea desiderii magnus exardescit.
Manmukh superbus in quattuor partes circumspicit.
Sine serviente Guru Vero, quomodo potest pacem invenire? Gloriosa magnificentia in manu veri Domini. ||2||
Libidinem evellendi, iracundiam et egotismum;
quinque latrones per Verbum Shabad destruit.
Gladio spiritalis sapientiae sumens, mente luctatur, et spes et desiderium eius mente deprimitur. ||3||
Ab unione ovi matris et seminis patris;
forma infinitae pulchritudinis creata est.
Lucis bona cuncta a te; Tu es Dominus Creator ubique. ||4||
Natum et mortem creasti.
Quid timeat quis, si per Guru intelligatur?
Cum tu, misericors Domine, aspicias misericordiam tuam, tunc dolor et labor corpus exeunt. ||5||
Qui sedet in domo sui ipsius, timores suos comedit.
Quiescit et adhuc mentem vagam tenet.
Lotus cordis eius efflorescit in gurgitibus viridibus, et fit Dominus animae eius socius et adiutor. ||6||
Mortuo iam ordinato, mortales in hunc mundum veniunt.
Quomodo hic manere possunt? Debent ire ad mundum ultra.
Verum est praeceptum Domini; veri habitant in civitate aeterna. Eos verus Dominus benedicit magna gloria. ||7||
Ipse totum mundum creavit.
Eum qui fecit, ei officia assignat.