Ganges, Jamunaa ku Krishna luante, Kaydar Naat'h,
Benares, Kanchivaram, Puri, Dwaarkaa,
Ganga Saagar ku Gange derdhet në oqean, Trivaynee ku bashkohen tre lumenjtë dhe gjashtëdhjetë e tetë faltoret e shenjta të pelegrinazhit, janë të gjitha të bashkuara në Qenien e Zotit. ||9||
Ai Vetë është Siddha, kërkuesi, në meditimin meditues.
Ai Vetë është Mbreti dhe Këshilli.
Vetë Zoti, Gjykatësi i urtë, ulet në fron; Ai largon dyshimin, dualitetin dhe frikën. ||10||
Ai vetë është Qazi; Ai vetë është Mullah.
Ai Vetë është i pagabueshëm; Ai nuk bën kurrë gabime.
Ai Vetë është Dhënësi i Hirit, dhembshurisë dhe nderit; Ai nuk është armik i askujt. ||11||
Këdo që fal, e bekon me madhështi të lavdishme.
Ai është Dhënësi i gjithçkaje; Ai nuk ka as edhe një grimë lakmi.
Zoti i Papërlyer është i gjithanshëm, duke depërtuar kudo, si i fshehur ashtu edhe i dukshëm. ||12||
Si mund ta lavdëroj Zotin e paarritshëm, të pafund?
Krijuesi i Vërtetë Zoti është Armiku i egos.
Ai i bashkon ata që i bekon me Hirin e Tij; duke i bashkuar në Bashkimin e Tij, ata janë të bashkuar. ||13||
Brahma, Vishnu dhe Shiva qëndrojnë te dera e Tij;
ata i shërbejnë Zotit të padukshëm, të pafund.
Miliona të tjerë mund të shihen duke qarë në derën e Tij; Nuk mund të vlerësoj as numrin e tyre. ||14||
E vërtetë është Kirtani i Lavdërimit të Tij dhe e Vërtetë është Fjala e Beniut të Tij.
Nuk mund të shoh asnjë tjetër në Vedat dhe Puraanas.
E vërteta është kapitali im; Unë këndoj Lëvdimet e Lavdishme të Zotit të Vërtetë. Unë nuk kam asnjë mbështetje tjetër. ||15||
Në çdo epokë, Zoti i Vërtetë është dhe do të jetë gjithmonë.
Kush nuk ka vdekur? Kush nuk do të vdesë?
Nanak i përvuajtur e bën këtë lutje; shikoje Atë brenda vetes tënde dhe fokusohu me dashuri te Zoti. ||16||2||
Maaroo, Mehl i Parë:
Në dualitet dhe mendje të ligë, nusja shpirtërore është e verbër dhe e shurdhër.
Ajo vesh fustanin e dëshirës seksuale dhe zemërimit.
Burri i saj, Zoti është brenda shtëpisë së zemrës së saj, por ajo nuk e njeh Atë; pa burrin e saj Zotin, ajo nuk mund të shkojë të flejë. ||1||
Zjarri i madh i dëshirës flakëron brenda saj.
Manmukh i vetëdëshiruar shikon përreth në katër drejtime.
Pa i shërbyer Guru-së së Vërtetë, si mund të gjejë paqe? Madhështia e lavdishme qëndron në duart e Zotit të Vërtetë. ||2||
Zhdukja e dëshirës seksuale, zemërimit dhe egoizmit,
ajo shkatërron pesë hajdutët përmes Fjalës së Shabadit.
Duke marrë shpatën e urtësisë shpirtërore, ajo lufton me mendjen e saj dhe shpresa dhe dëshira zbuten në mendjen e saj. ||3||
Nga bashkimi i vezës së nënës dhe spermës së babait,
është krijuar forma e bukurisë së pafund.
Të gjitha bekimet e dritës vijnë nga Ti; Ti je Zoti Krijues, që përshkon kudo. ||4||
Ju keni krijuar lindjen dhe vdekjen.
Pse dikush duhet të ketë frikë, nëse arrin të kuptojë nëpërmjet Guru-së?
Kur Ti, o Zot i Mëshirshëm, shiko me mirësinë Tënde, atëherë dhimbja dhe vuajtja largohen nga trupi. ||5||
Ai që ulet në shtëpinë e vetes së tij, ha frikën e tij.
Ai hesht dhe e mban mendjen e tij endacake ende.
Zemra e tij si zambak uji lulëzon në pellgun e tejmbushur të gjelbër dhe Zoti i shpirtit të tij bëhet shoku dhe ndihmësi i tij. ||6||
Me vdekjen e tyre tashmë të shuguruar, të vdekshmit vijnë në këtë botë.
Si mund të qëndrojnë këtu? Ata duhet të shkojnë në botën përtej.
I vërtetë është Urdhri i Zotit; të vërtetët banojnë në qytetin e përjetshëm. Zoti i Vërtetë i bekon me madhështi të lavdishme. ||7||
Ai Vetë krijoi gjithë botën.
Ai që e ka bërë, i cakton detyrat.