Sa më shumë që Kabir e adhuron Atë, aq më shumë Zoti qëndron në mendjen e tij. ||141||
Kabir, i vdekshmi ka rënë në kontrollin e jetës familjare dhe Zoti është lënë mënjanë.
Lajmëtarët e Gjykatësit të Drejtë të Dharma-s zbresin mbi të vdekshmin, në mes të gjithë madhështisë dhe ceremonisë së tij. ||142||
Kebir, edhe një derr është më i mirë se ciniku pa besim; te pakten derri e mban fshatin te paster.
Kur vdes ciniku i mjerë, i pabesë, askush nuk ia përmend emrin. ||143||
Kabir, i vdekshmi mbledh pasuri, guaskë më guaskë, duke grumbulluar mijëra e miliona.
Por kur vjen koha e largimit të tij, ai nuk merr asgjë me vete. Ai madje është zhveshur nga ijët. ||144||
Kabir, çfarë dobie ka të bëhesh besimtar i Vishnu-së dhe të veshësh katër malas?
Nga jashtë, ai mund të duket si ar i pastër, por nga brenda është i mbushur me pluhur. ||145||
Kebir, lëre veten të jesh një guralec në rrugë; braktisni krenarinë tuaj egoiste.
Një skllav i tillë i përulur do të takojë Zotin Perëndi. ||146||
Kabir, çfarë dobie do të kishte të ishe guralec? Do të dëmtonte vetëm udhëtarin në rrugë.
Robi yt, o Zot, është si pluhuri i tokës. ||147||
Kebir, çfarë atëherë, nëse dikush mund të bëhet pluhur? Ajo fryhet nga era dhe ngjitet në trup.
Shërbëtori i përulur i Zotit duhet të jetë si uji, i cili pastron gjithçka. ||148||
Kabir, çfarë atëherë, nëse dikush mund të bëhet ujë? Bëhet i ftohtë, pastaj i nxehtë.
Shërbëtori i përulur i Zotit duhet të jetë ashtu si Zoti. ||149||
Banderolat valëviten mbi pallatet e larta, të mbushura me ar dhe gra të bukura.
Por më mirë se këto është buka e thatë, nëse dikush këndon Lëvdimet e Lavdishme të Zotit në Shoqërinë e Shenjtorëve. ||150||
Kebir, shkretëtira është më e mirë se një qytet, nëse atje banojnë besimtarët e Zotit.
Pa Zotin tim të Dashur, është si Qyteti i Vdekjes për mua. ||151||
Kabeer, midis lumenjve Gange dhe Jamunaa, në bregun e Heshtjes Qiellore,
atje, Kabeer ka bërë shtëpinë e tij. Të urtët e heshtur dhe shërbëtorët e përulur të Zotit kërkojnë rrugën për të arritur atje. ||152||
Kabir, nëse i vdekshmi vazhdon ta dojë Zotin në fund, siç u zotua në fillim,
asnjë diamant i varfër, madje as miliona bizhuteri, nuk mund të barazohet me të. ||153||
Kabir, pashë një gjë të çuditshme dhe të mrekullueshme. Një xhevahir po shitej në një dyqan.
Për shkak se nuk kishte blerës, po shkonte në këmbim të një predhe. ||154||
Kabir, ku ka urtësi shpirtërore, ka drejtësi dhe Dharma. Ku ka gënjeshtër, ka mëkat.
Ku ka lakmi, ka vdekje. Aty ku ka falje, është vetë Zoti. ||155||
Kabir, çfarë dobie ka të heqësh dorë nga Maya, nëse i vdekshmi nuk heq dorë nga krenaria e tij?
Edhe të urtët dhe shikuesit e heshtur shkatërrohen nga krenaria; krenaria ha gjithçka. ||156||
Kabir, Guru i Vërtetë më ka takuar; Ai më drejtoi Shigjetën e Shabadit.
Sapo më goditi, rashë në tokë me një vrimë në zemër. ||157||
Kabeer, çfarë mund të bëjë Guru i Vërtetë, kur fajin e kanë Sikët e Tij?
Të verbërit nuk pranojnë asnjë nga Mësimet e Tij; është po aq e kotë sa fryrja në bambu. ||158||
Kabeer, gruaja e mbretit ka të gjitha llojet e kuajve, elefantëve dhe karrocave.