Duke praktikuar egoizmin dhe posesivitetin, ju keni ardhur në botë.
Shpresa dhe dëshira ju lidhin dhe ju çojnë përpara.
Duke u zhytur në egoizëm dhe mendjemadhësi, çfarë do të mund të mbani me vete, përveç ngarkesës së hirit nga helmi dhe korrupsioni? ||15||
Adhurojeni Zotin me përkushtim, o vëllezër e motra të përulura të Fatit.
Flisni të folurën e pashprehur dhe mendja do të bashkohet përsëri në mendje.
Mbaje mendjen tënde të shqetësuar brenda shtëpisë së saj dhe Zoti, Shkatërruesi, do të shkatërrojë dhimbjen tënde. ||16||
Kërkoj mbështetjen e Guru-së së Përsosur, Zotit.
Gurmukhu e do Zotin; Gurmukhu e kupton Zotin.
O Nanak, me anë të emrit të Zotit, intelekti lartësohet; duke i dhënë faljen e Tij, Zoti e çon atë në anën tjetër. ||17||4||10||
Maaroo, Mehl i Parë:
O Guru Hyjnor, unë kam hyrë në shenjtëroren Tënde.
Ti je Zoti i Plotfuqishëm, Zoti Mëshirues.
Askush nuk i njeh lojërat e tua të mrekullueshme; Ju jeni Arkitekti i përsosur i Fatit. ||1||
Që nga fillimi i kohës, dhe gjatë gjithë epokave, Ti i ruan dhe i mbështet qeniet e tua.
Ti je në çdo zemër, o Zot i Mëshirshëm me bukuri të pakrahasueshme.
Si të duash, Ti i bën të gjithë të ecin; të gjithë veprojnë sipas Urdhërit Tënd. ||2||
Thellë brenda bërthamës së të gjithëve, është Drita e Jetës së Botës.
Zoti gëzon zemrat e të gjithëve dhe pi në thelbin e tyre.
Ai Vetë jep dhe Ai vetë merr; Ai është babai bujar i qenieve të tre botëve. ||3||
Duke krijuar botën, Ai ka vënë në lëvizje lojën e Tij.
Ai e vendosi shpirtin në trupin e ajrit, ujit dhe zjarrit.
Trupi-fshati ka nëntë porta; Porta e Dhjetë mbetet e fshehur. ||4||
Ka katër lumenj të tmerrshëm zjarri.
Sa i rrallë është ai Gurmukh që e kupton këtë dhe nëpërmjet Fjalës së Shabadit, mbetet i palidhur.
Cinikët jobesimtarë janë mbytur dhe djegur nga mendjemprehtësia e tyre. Guru shpëton ata që janë të mbushur me Dashurinë e Zotit. ||5||
Uji, zjarri, ajri, toka dhe eteri
në atë shtëpi të pesë elementëve, ata banojnë.
Ata që mbeten të mbushur me Fjalën e Shabadit të Gurusë së Vërtetë, heqin dorë nga Maya, egoizmi dhe dyshimi. ||6||
Kjo mendje është e lagur me Shabad dhe e kënaqur.
Pa Emrin, çfarë mbështetje mund të ketë dikush?
Tempulli i trupit po plaçkitet nga hajdutët brenda, por ky cinik i pabesë as që i njeh këta demonë. ||7||
Ata janë demonë argumentues, goblinë të tmerrshëm.
Këta demonë nxisin konflikte dhe grindje.
Pa vetëdijen për Shabadin, njeriu vjen dhe shkon në rimishërim; e humb nderin ne kete vajtje-ardhje. ||8||
Trupi i personit të rremë është vetëm një grumbull dheu shterpë.
Pa Emrin, çfarë nderi mund të kesh?
I lidhur dhe i zhveshur gjatë katër epokave, nuk ka çlirim; i Dërguari i Vdekjes e mban një person të tillë nën vështrimin e tij. ||9||
Te dera e Vdekjes, ai është i lidhur dhe i dënuar;
një mëkatar i tillë nuk merr shpëtim.
Ai bërtet nga dhembja, si peshku i shpuar nga grepi. ||10||
Ciniku i pabesë kapet në lak i vetëm.
Personi i mjerë i verbër shpirtërisht është kapur në fuqinë e Vdekjes.
Pa Emrin e Zotit, çlirimi nuk njihet. Ai do të humbasë, sot ose nesër. ||11||
Përveç Guru-së së Vërtetë, askush nuk është miku juaj.
Këtu dhe më pas, Perëndia është Shpëtimtari.
Ai jep Hirin e Tij dhe jep Emrin e Zotit. Ai shkrihet me Të, si uji me ujin. ||12||