Emri e bën njeriun të pastër dhe të patrembur.
E bën të pazotin të bëhet mjeshtër i të gjithëve. Unë jam një sakrificë për të.
Një person i tillë nuk rimishërohet përsëri; ai këndon Lavditë e Perëndisë. ||5||
Brenda dhe së jashtmi, ai njeh Zotin e Vetëm;
përmes Fjalës së Shabadit të Guru-së, ai e kupton veten.
Ai mban Flamurin dhe Shenjat e Shabadit të Vërtetë në Oborrin e Zotit. ||6||
Ai që vdes në Shabad qëndron në shtëpinë e tij brenda.
Ai nuk vjen e nuk shkon në rimishërim, dhe shpresat e tij janë nënshtruar.
Nëpërmjet Fjalës së Shabadit të Guru-së, lulëzon zambaku i zemrës së tij. ||7||
Kushdo që shihet, shtyhet nga shpresa dhe dëshpërimi,
nga dëshira seksuale, zemërimi, korrupsioni, uria dhe etja.
O Nanak, ata të vetmuar të shkëputur që takojnë Zotin janë kaq shumë të rrallë. ||8||7||
Gauree, Mehl i Parë:
Duke takuar një rob të tillë, arrihet paqja.
Dhimbja harrohet kur gjendet Zoti i Vërtetë. ||1||
Duke parë vizionin e bekuar të darshanit të tij, të kuptuarit tim është bërë i përsosur.
Banjat e pastrimit në gjashtëdhjetë e tetë faltoret e shenjta të pelegrinazhit janë në pluhurin e këmbëve të tij. ||1||Pauzë||
Sytë e mi janë të kënaqur me dashurinë e vazhdueshme të Zotit të Vetëm.
Gjuha ime është pastruar nga thelbi më sublim i Zotit. ||2||
Të vërteta janë veprimet e mia dhe thellë brenda qenies sime, unë i shërbej Atij.
Mendja ime është e kënaqur nga Zoti i Padepërtueshëm, Misterioz. ||3||
Kudo që të shikoj, atje gjej Zotin e Vërtetë.
Pa kuptuar, bota argumenton në gënjeshtër. ||4||
Kur Guru udhëzon, arrihet mirëkuptimi.
Sa i rrallë është ai Gurmukh që kupton. ||5||
Trego mëshirën Tënde dhe më shpëto, o Shpëtimtar Zot!
Pa kuptuar, njerëzit bëhen bisha dhe demonë. ||6||
Guru ka thënë se nuk ka fare tjetër.
Pra, më thuaj, kë duhet të shoh dhe kë duhet të adhuroj? ||7||
Për hir të shenjtorëve, Zoti ka krijuar tre botët.
Ai që kupton shpirtin e vet, sodit thelbin e realitetit. ||8||
Ai, zemra e të cilit është e mbushur me të Vërtetën dhe dashurinë e vërtetë
- lutet Nanak, unë jam shërbëtori i tij. ||9||8||
Gauree, Mehl i Parë:
Brahma veproi me krenari dhe nuk kuptoi.
Ai u pendua vetëm kur u përball me rënien e Vedave.
Duke kujtuar Zotin në meditim, mendja pajtohet. ||1||
E tillë është krenaria e tmerrshme e botës.
Guru eliminon krenarinë e atyre që e takojnë Atë. ||1||Pauzë||
Mbreti Bal, në Maja dhe egoizëm,
mbajti festat e tij ceremoniale, por ai ishte i fryrë nga krenaria.
Pa këshillën e Guru, ai duhej të shkonte në botën e krimit. ||2||
Hari Chand dha në bamirësi dhe fitoi lëvdata publike.
Por pa Guru, ai nuk i gjeti kufijtë e Zotit Misterioz.
Vetë Zoti i mashtron njerëzit dhe Ai Vetë u jep kuptueshmëri. ||3||
Harnaakhashi mendjemprehtë bëri vepra të liga.
Zoti, Zoti i të gjithëve, është Shkatërruesi i krenarisë.
Ai dhuroi mëshirën e Tij dhe shpëtoi Prahlaad-in. ||4||
Raawan ishte i mashtruar, budalla dhe i pamatur.
Sri Lanka u plaçkit dhe ai humbi kokën.
Ai kënaqej me egon dhe i mungonte dashuria e Guru-së së Vërtetë. ||5||
Zoti vrau Arjunin me mijëra krahë, dhe demonët Madhu-keetab dhe Meh-khaasaa.
Ai e kapi Harnaakhashin dhe e grisi me thonj.
Demonët u vranë; ata nuk praktikonin adhurimin e devotshëm. ||6||
Demonët Jaraa-sandh dhe Kaal-jamun u shkatërruan.
Rekat-bej dhe Kal-nejmi u asgjësuan.
Duke vrarë demonët, Zoti i shpëtoi shenjtorët e Tij. ||7||
Ai Vetë, si Guru i Vërtetë, soditon Shabadin.