Kabir, mendja është bërë zog; fluturon dhe fluturon në dhjetë drejtime.
Sipas kompanisë që mban, janë edhe frutat që ha. ||86||
Kebir, ti e gjete atë vend që po kërkonit.
Ju jeni bërë ajo që mendonit se ishte e ndarë nga vetja. ||87||
Kabir, më ka rrënuar dhe shkatërruar shoqëria e keqe, si bima e bananes pranë shkurreve të gjembave.
Gjemba tundet në erë dhe shpon bimën e bananes; shiko këtë dhe mos u lidh me cinikët jobesimtarë. ||88||
Kebir, i vdekshmi dëshiron të ecë në rrugë, duke mbajtur mbi kokë barrën e mëkateve të të tjerëve.
Ai nuk ka frikë nga ngarkesa e tij e mëkateve; rruga përpara do të jetë e vështirë dhe e pabesë. ||89||
Kabir, pylli po digjet; pema që qëndron në të po bërtet,
“Mos më lër të biem në duart e farkëtarit, i cili do të më digjte për herë të dytë”. ||90||
Kabir, kur një vdiq, dy ishin të vdekur. Kur dy vdiqën, katër ishin të vdekur.
Kur vdiqën katër, gjashtë ishin të vdekur, katër meshkuj dhe dy femra. ||91||
Kabir, kam parë dhe vëzhguar dhe kam kërkuar në të gjithë botën, por nuk kam gjetur vend pushimi askund.
Ata që nuk e mbajnë mend emrin e Zotit - pse mashtrojnë veten në ndjekje të tjera? ||92||
Kabir, shoqërohu me njerëzit e shenjtë, të cilët do të të çojnë në Nirvaanaa në fund.
Mos u shoqëroheni me cinikët jobesimtarë; do të të çonin në rrënim. ||93||
Kebir, unë sodit Zotin në botë; Unë e di se Ai po përshkon botën.
Ata që nuk e sodisin Emrin e Zotit - lindja e tyre në këtë botë është e kotë. ||94||
Kebir, vendosi shpresat e tua te Zoti; shpresat e tjera të çojnë në dëshpërim.
Ata që shkëputen nga emri i Zotit - kur të bien në ferr, atëherë do ta vlerësojnë vlerën e tij. ||95||
Kabir ka bërë shumë studentë dhe dishepuj, por ai nuk e ka bërë Zotin mik të tij.
Ai u nis në një udhëtim për të takuar Zotin, por vetëdija e tij e la në gjysmë të rrugës. ||96||
Kabir, çfarë mund të bëjë krijesa e gjorë, nëse Zoti nuk i jep ndihmë?
Cilado degë që ai shkel, thyhet dhe shembet. ||97||
Kabir, ata që vetëm u predikojnë të tjerëve - rëra u bie në gojë.
Ata i mbajnë sytë nga pronat e të tjerëve, ndërsa ferma e tyre po hahet. ||98||
Kabir, unë do të qëndroj në Saadh Sangat, Shoqëria e të Shenjtëve, edhe nëse kam vetëm bukë të trashë për të ngrënë.
Çfarëdo që do të jetë, do të jetë. Unë nuk do të shoqërohem me cinikët jobesimtarë. ||99||
Kabeer, në Saadh Sangat, dashuria për Zotin dyfishohet nga dita në ditë.
Ciniku i pabesë është si një batanije e zezë, e cila nuk bëhet e bardhë duke u larë. ||100||
Kebir, nuk e ke rruar mendjen, pse e rruash kokën?
Çfarëdo që bëhet, bëhet nga mendja; është e kotë të rruash kokën. ||101||
Kebir, mos e braktis Zotin; trupi dhe pasuria juaj do të shkojnë, prandaj lërini të shkojnë.
Vetëdija ime është shpuar nga Këmbët e Lotusit të Zotit; Unë jam i zhytur në Emrin e Zotit. ||102||
Kabir, të gjitha telat e instrumentit që kam luajtur janë thyer.
Çfarë mund të bëjë instrumenti i gjorë, kur është larguar edhe lojtari. ||103||
Kebir, rruaj nënën e atij guru, që nuk ia heq dyshimin.