Nëpërmjet Emrit të Vërtetë, veprimet e dikujt zbukurohen përgjithmonë. Çfarë mund të bëjë dikush pa Shabadin? ||7||
Një çast, ai qesh, dhe në çast, ai qan.
Për shkak të dualitetit dhe mendjes së keqe, punët e tij nuk zgjidhen.
Bashkimi dhe ndarja janë të paracaktuara nga Krijuesi. Veprimet e kryera tashmë nuk mund të kthehen prapa. ||8||
Ai që jeton Fjalën e Shabadit të Guru-së bëhet Jivan Mukta - i çliruar ndërsa është ende gjallë.
Ai mbetet përgjithmonë i zhytur në Zotin.
Me Hirin e Guru-së, njeriu bekohet me madhështi të lavdishme; ai nuk është i prekur nga sëmundja e egoizmit. ||9||
Duke ngrënë ushqime të shijshme, ai shëndosh trupin e tij
dhe vesh rroba fetare, por ai nuk i përmbahet Fjalës së Shabadit të Guru-së.
Thellë në bërthamën e qenies së tij është sëmundja e madhe; ai vuan dhimbje të tmerrshme dhe përfundimisht zhytet në pleh organik. ||10||
Ai lexon dhe studion Vedat dhe debaton rreth tyre;
Perëndia është brenda zemrës së tij, por ai nuk e njeh Fjalën e Shabadit.
Ai që bëhet Gurmukh e përmbys thelbin e realitetit; gjuha e tij shijon thelbin sublim të Zotit. ||11||
Ata që e braktisin objektin brenda zemrave të tyre, enden jashtë.
Manmukhët e verbër e me dëshirë nuk e shijojnë shijen e Zotit.
Të mbushura me shijen e tjetrit, gjuhët e tyre flasin fjalë pa shije, të pakuptimta. Ata nuk e shijojnë kurrë thelbin sublim të Zotit. ||12||
Manmukh i vetëdëshiruar ka dyshime si bashkëshortja e tij.
Ai vdes nga një mendje e keqe dhe vuan përgjithmonë.
Mendja e tij është e lidhur me dëshirën seksuale, zemërimin dhe dualitetin dhe ai nuk gjen qetësi, as në ëndrra. ||13||
Trupi bëhet i artë, me Fjalën e Shabadit si bashkëshortin e tij.
Natën dhe ditën, shijoni kënaqësitë dhe jini të dashuruar me Zotin.
Thellë brenda rezidencës së vetvetes, gjen Zotin, i cili e kapërcen këtë rezidencë. Duke e realizuar vullnetin e Tij, ne bashkohemi në Të. ||14||
Vetë Dhënësi i Madh jep.
Askush nuk ka fuqi të qëndrojë kundër Tij.
Ai Vetë na fal dhe na bashkon me Shabadin; Fjala e Shabadit të Tij është e pakuptueshme. ||15||
Trupi dhe shpirti, të gjitha i përkasin Atij.
Zoti i Vërtetë është Zoti dhe Mësuesi im i vetëm.
O Nanak, nëpërmjet Fjalës së Bani-t të Guru-së, kam gjetur Zotin. Duke kënduar këngën e Zotit, unë shkrihem në Të. ||16||5||14||
Maaroo, Mehli i tretë:
Gurmukh sodit rrymën e zërit të Naad-it në vend të Vedave.
Gurmukh arrin mençuri dhe meditim të pafund shpirtëror.
Gurmukhu vepron në harmoni me Vullnetin e Zotit; Gurmukhu gjen përsosmërinë. ||1||
Mendja e Gurmukhut largohet nga bota.
Gurmukh vibron Naad-in, rrymën e zërit të Bani-t të Guru-së.
Gurmukh, i përshtatur me të Vërtetën, mbetet i shkëputur dhe banon në shtëpinë e vetvetes thellë brenda. ||2||
Unë flas Mësimet Ambroziale të Guru.
Unë këndoj me dashuri të Vërtetën, nëpërmjet Fjalës së Vërtetë të Shabadit.
Mendja ime mbetet përgjithmonë e mbushur me Dashurinë e Zotit të Vërtetë. Unë jam zhytur në më të Vërtetën e të Vërtetës. ||3||
E papërlyer dhe e pastër është mendja e Gurmukhut, i cili lahet në Pellgun e së Vërtetës.
Asnjë papastërti nuk i ngjitet atij; ai shkrihet në Zotin e Vërtetë.
Ai me të vërtetë e praktikon të Vërtetën përgjithmonë; përkushtimi i vërtetë është ngulitur brenda tij. ||4||
E vërtetë është fjalimi i gurmuhut; të vërteta janë sytë e gurmukut.
Gurmukhu praktikon dhe jeton të Vërtetën.
Ai flet të Vërtetën përgjithmonë, ditë e natë, dhe frymëzon të tjerët që të flasin të Vërtetën. ||5||
E vërtetë dhe e lartësuar është fjala e Gurmukhut.
Gurmukhu flet të vërtetën, vetëm të vërtetën.
Gurmukhu i shërben më të Vërtetit përgjithmonë; Gurmukh shpall Fjalën e Shabadit. ||6||